e m kraak schreef op dinsdag 3 juli 2007, 13:52:


Helemaal mee eens. Bovendien heb ik zelf gemerkt dat het heel moeilijk is die hulpmiddelen weer los te laten. Je went er aan en kan/durft op een gegeven moment niet meer zonder. Voor je het weet ben je een rijdende kerstboom, met alles wat je eraan hangt. Ik zie ze hier ook genoeg langs rijden: pessoa-bit (teugels in het laagste gat natuurlijk), martingaal, sporen, zweep, aansnoerneusriem... Want anders is het paard buiten niet te houden... Ik heb het ook gedaan hoor; niet al die enge dingen gelukkig! Maar wel een martingaal toen mijn paard een tijdje veel steigerde, een neusriem met een sperriempje, een zweep, want voor de zekerheid heb je altijd een zweep nodig... NOT! Langzaam maar zeker heb ik alles weggelaten en nu rijd ik bitloos, met een lang teugeltje en verder helemaal niets. Maar in plaats van dat allemaal af te wennen, kun je er beter niet aan beginnen en de oorzaak van je problemen opzoeken en dat via communicatie en vaardigheid oplossen, niet met symptoombestrijders.

Groeten, Liesbet.

Balans schreef op dinsdag 3 juli 2007, 17:44:


Ik heb geen verstand van bokhoefjes dus daar laat ik me niet over uit. Ik zou sowieso natuurlijk blijven bekappen. Maar waarom doet Simon het niet meer? Die komt zelfs tot in Belgie. Waar is die veulenopfok?

Groeten, Liesbet.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 juli 2007, 20:19:


Ja, hier ben ik het helemaal mee eens. Het is jouw paard, jij moet zelf kunnen bepalen wie er aan zijn voeten zit! Echt een schande dat die mensen je hierin proberen te manipuleren. Heb je het met Simon al eens over die bokhoefjes gehad? Hij zal daar toch wel een mening over hebben? En als je tevreden was over Simon, moet je hem gewoon laten komen. Ik woon zelf in Middelburg en Simon heeft ook bij mijn paard bekapt - nu doe ik het meestal zelf, want mijn paard heeft geen probleemhoeven. En wat ik juist ook zo leuk aan Simon vindt, is hoe lief hij met de paarden om gaat. Ik heb nogal eens hoefsmeden gezien die 'lastige' paarden een schop of een schreeuw gaven en Simon staat met ze te knuffelen en praat lief tegen ze (niet gaan blozen als je dit leest Simon!). Je moet het natuurlijk zelf beslissen wie je het liefst laat komen, maar laat je niet dwingen om een smid te nemen die je niet wilt. Het is jouw paard!

Groeten en succes,
Liesbet.

4bozzza schreef op dinsdag 3 juli 2007, 23:01:

Spirithorses schreef op woensdag 4 juli 2007, 9:35:


Piet, veel sterkte met die oude heer. Ik weet hoe het voelt: ik heb een reuze oude kat waarbij ik na elk uitstapje ook bang ben dat ie er niet meer zal zijn. Je weet dat het een keer afgelopen is en dat dat moment waarschijnlijk dichtbij is, maar toch wil je het zo lang mogelijk uitstellen. Hopelijk knapt ie weer op...

Groeten, Liesbet.

linda lou schreef op woensdag 4 juli 2007, 16:12:


Tja, ik was er al bang voor toen ik zijn naam zag staan. Veel sterkte Piet, ook voor je vader en de rest van de familie. Carlos heeft een mooi leven gehad, in elk geval toch de laatste jaren, en hij heeft zijn best gedaan zo lang mogelijk bij je te blijven...
Rottig dat je je steeds meer aan ze gaat hechten, naarmate ze ouder worden...

Sterkte,

Liesbet.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 6 juli 2007, 14:14:


Dat laatste lijkt me niet. Daar schiet niemand wat mee op. Angela moet dit zelf oplossen, met aanwijzingen van Piet. Als Piet elke keer ingrijpt als het tussen bijrijder en Don niet gaat, zal Don (die niet dom is, zo te lezen EN al een hele geschiedenis heeft) snel genoeg doorhebben dat hij met iedereen behalve Piet een loopje kan nemen. Ik heb ook zo'n snugger mannetje (kleine Don, zoals Piet hem laatst heeft gedoopt) en ik kon bij diverse bijrijders de problemen al lang van tevoren zien aankomen, zonder dat ze het zelf merkten. Ik zag gewoon aan mijn paardje wat hij van plan was. Volgens mij kan dan alleen de gene die erop zit dat oplossen, door aan het paard te laten merken: ik weet wat jij denkt en het gaat niet door. En dat moeten ze toch zelf leren (voelen, zien etc.). En als ze dat niet leren, jammer dan, einde verhaal. Ik heb dan ook geen bijrijders meer...

Hoe kom je hier nu bij? Ik heb een arabier en die loopt gelukkig op zijn hele hoef, niet alleen op de hoefwand. Wel is het zo dat een gezonde hoef enigszins hol kan trekken en daardoor onder meer minder gevoelig wordt voor steentjes en dergelijke. Maar ook toen dat nog niet zo was, kon ik prima op mijn arabiertje rijden hoor, hij deed geen moeite om direct contact met de ondergrond te vermijden...

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 22 januari 2008, 18:42:


Nou moet je niet net doen of alleen renpaarden peesklap kunnen krijgen, want dat is natuurlijk niet zo. Integendeel, ik heb een ex-renpaard dat ik vanaf het begin van zijn training heb gekend en daar werd juist erg getraind op afharden van de pezen. Hij heeft ook prachtig droge benen, 17 jaar oud en geen oneffenheidje te zien. Is ook nooit kreupel of wat dan ook. Maar ik ben ook voorzichtig in de duinen, ga echt niet als een idioot door het mulle zand galopperen. Je kunt toch zelf ook wel bedenken dat dat erg zwaar is voor de pezen? En bovendien weet je nooit precies hoe paard er van binnen uit ziet. Ik zou dat risico gewoon niet nemen, ik wil hem ooit onbeschadigd overdoen aan mijn dochter (hihihi). Ik rijd echt niet alleen over harde paden hoor, ook wel eens door losser zand, maar niet in volle galop door dat supermulle zand.

Overigens ging het in dit topic over bitloos naar buiten gaan. En daarmee heel erg gefeliciteerd! Leuk he? Ik ben vorig jaar overgestapt en weet hoe geweldig dat voelt!

Groeten, Liesbet.

Patricia ter Haar schreef op vrijdag 25 januari 2008, 18:13:


Inderdaad een heel goed stuk (voor de BIT!). Zou uitvergroot moeten worden opgehangen op alle maneges en pensionstallen waar Anky-wannabees hun paarden van onder tot boven inzwachtelen. Niet alleen zinloos en onnodig maar waarschijnlijk ook nog slecht voor de pezen.

Groeten, Liesbet.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 25 januari 2008, 20:01:


Nou, ik vind het wel erg gaaf hoor, en ik doe het haar niet na. Tuurlijk, die sporen hoeven voor mij niet en het paardje doet ook af en toe dingen die hij duidelijk minder leuk vindt (getuige de staart - zo'n enorm eind achteruit na die sliding stop, beetje te...), maar ik vind ook dat hij er regelmatig heel ontspannen en vrolijk bij loopt. Ik zou best zo met mijn paardje willen kunnen rijden! (maar dan zonder die sporen uiteraard). En ik zie dit een stuk liever dan dat gedoe van Isabella Werth cs. Wat ik alleen echt niet snap, is dat ze na die hele demonstratie dat beest een BIT in hangt om de ring uit te lopen! HUH? Loopt ie buiten de bak dan niet meer met haar mee?

Groeten, Liesbet.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 25 januari 2008, 21:25:


Okee, dat eerste stuk begrijp ik. Combineer stemcommando's met veel pijn en uiteindelijk reageert het paard ook op alleen stem omdat hij die associeert met de pijn. Maar dat laatste stukje van je verhaal begrijp ik niet. Dit meisje laat die dwang hier toch weg (afgezien van de sporen)? En het paard reageert prima. Verwacht jij dat het paard in een later stadium in verzet zal gaan? Omdat hij doorkrijgt dat er geen straf meer volgt?

Groeten, Liesbet.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 25 januari 2008, 21:25:


Okee, dat eerste stuk begrijp ik. Combineer stemcommando's met veel pijn en uiteindelijk reageert het paard ook op alleen stem omdat hij die associeert met de pijn. Maar dat laatste stukje van je verhaal begrijp ik niet. Dit meisje laat die dwang hier toch weg (afgezien van de sporen)? En het paard reageert prima. Verwacht jij dat het paard in een later stadium in verzet zal gaan? Omdat hij doorkrijgt dat er geen straf meer volgt?

Groeten, Liesbet.

Liesbet schreef op vrijdag 25 januari 2008, 21:37:


Sorry hoor, 1 keer is ook wel genoeg...

Jul schreef op zaterdag 26 januari 2008, 20:29:


Wat een loser... Ja, als je maar genoeg absurde voorwaarden stelt, kun je er altijd onderuit he? Met de staart tussen de benen....