Gisteren ging ik, na lang wachten en vol verwachting, op naar Maastricht (pffff ... wat is het toch altijd weer een lange rit ) om deel te nemen aan de workshop Massage- en Bewegingstherapie gegeven door Cindy Helms bij Spirithorses.

Ik ben al één keer eerder bij Pien geweest, maar het voelt daar of je thuis komt. Wat een fijne omgeving met fijne mensen!

Wat heb ik toch weer veel geleerd! Anatomie, de invloed van zadels, ruiters, het bewegingsapparaat, het voelen. De hele workshop wordt nog eens onderbouwd met een naslagwerk, die ik gisterenavond in één adem heb doorgelezen en bestudeerd. Fijn om dit mee te krijgen, je krijgt zoveel informatie op zo'n dag. Naslag werk is tot in de puntjes verzorgd, duidelijke tekeningen, duidelijke teksten. Zeer waardevol!

Veel praktijk en ik heb eindelijk Amaroc mogen aanschouwen en zelfs zijn 18e rib mogen opzoeken. Ik had het nog goed ook

's Middags waren de paarden die meegenomen aan de beurt, na eerst een geweldige demo van Amaroc. Zeer interessant en leerzaam om te zien hoe Cindy een paard aan een grondige inspectie onderwerpt, er ontgaat haar niets. Wij werden overal in betrokken "wat zie je, waar komt het vandaan, welke trainingen moet je doen en niet doen" en daarna werden de oefeningen voorgedaan.

Ik heb genoten van de dag en niet op de laatste plaats van de fantastische lunch die Jack had gemaakt. Weer wat nieuwe mensen ontmoet die ook regelmatig hier schrijven. Kortom, hele leuke, leerzame dag!

@Pien, ben benieuwd naar je foto's!

Vanmiddag heb ik mijn barebackpad voor het eerst geprobeerd. Ik had nog nooit zonder zadel op een paard gezeten.
Jeen eerst maar eens geborsteld en lekker gemasseerd, ben niet voor niets naar Pien en Cindy geweest. Eerlijkheidshalve, dit hoorde ook een beetje bij mijn omkoopplan
Daarna heb ik Jeen eerst gelongeerd, ben niet levensmoe en wilde zeker weten dat hij braaf zou gaan lopen wat niet altijd standaard is voor mijn knol.
Toen was het zover ... Eduard zou mij aan de longe nemen en zorgen dat ik er überhaupt op zou geraken. Dat laatste ging wonder boven wonder best wel soepel. Voetje van Eduard gekregen en alsof het dagelijkse kost was ... ging ik galant op Jeen zijn rug zitten, zonder ploffen! Werpt het vol gratie opstijgen toch nog z'n vruchten af.
Oké, ik zat. Eens effe kijken hoor, geen stijgbeugels, noppes nada ... wat voelt dat vreemd! Paar keer diep gezucht, zodat ik dieper ging zitten, benen laten hangen hoe ze hingen en ... walk! Ondanks de spanning, want ik vond het nogal wat, geprobeerd te relaxen en mijn schouders te laten hangen, adem uit ouwe muts, adem uit!
Drrrrrraffffff ... potverdikkeme, ik blijf zitten! Ik zit niet eens te bonken, gewoon ik blijf zitten. Oké de vogeltjesdans was ook weer vertegenwoordigd, maar dat voelde ik direct .... laten hangen die schouders, handen gewoon, niet in je handen knijpen, adem uit, adem uit ...
Eduard werd duizelig, die heeft dus gefixeerd staan kijken in het midden Nog een paar keer links om, rechts om. Galop? Nee, niet een galop, dat vond ik te heftig voor een eerste keer.
Eraf ging helemaal spectaculair, alsof ik een zadel had, gewoon been er overheen gezwiept en eraf gesprongen. Geen paard aangeraakt. Jeen gekroeld en bejubeld, 't zal hem worst zijn volgens mij, 't ventje uitgestapt, nog wat grondwerkoefeningetjes gedaan en zo trots als een pauw mijn pony weer in de wei gezet. Ik had nog een filmpje willen laten maken, maar Eduard kwam handen tekort en ik durfde nog niet los. Ik heb mij voorgenomen dit minimaal één keer in de week te doen, want ik heb nu al gevoeld dat een zadel heel veel steun geeft en je houding camoufleert.

Karen Koomans schreef op zondag 7 maart 2010, 17:12:


En het is en blijft jammer dat KFH niet laat zien wat hij kan (of misschien juist wel), want hij selecteert de paarden voor demo's. Een echte borderliner hengst wilde hij in Wapse niet hebben. Dit is niet van horen zeggen, dit heb ik uit eerste hand. Ik vind zijn boeken geweldig, de manier waarop hij schrijft spreekt tot de verbeelding, alles ondersteunt met geweldige fotografie. Maar het is én blijft jammer dat de man niet laat zien wat hij schrijft of zegt.
Wat ooit begon als een passie, een bezielig, wellicht een roeping, is nu niets meer dan een commercieel kunstje. Vooraf geënsceneerd, selectie van het te gebruiken materiaal (paarden), want het moet een succes zijn. Grootmoedwaanzin, we schrijden de bak in, in stilte, met een zweem van mystiek om ons heen alsof onze Lieve Heer is wedergekeerd. Weet je wat zo'n kerel kost per dag? Weet je wat een weekje bij hem kost? Precies! De man is gevallen voor de macht van het grote geld. Als dit monster je eenmaal heeft weten te vangen zijn het verrekte sterke benen die die weelde kunnen dragen en zich er tegen kunnen verzetten. Hoe meer je hebt, des te groter wordt de angst het te verliezen en de behoefte om nog meer te vergaren. Zelfs een roeping schijnt er niet altijd tegen bestand te zijn. De macht van het grote geld ... geen oordeel, maar wel een conclusie!

Karen Koomans schreef op zondag 7 maart 2010, 17:58:


De bewuste hengst is niet depressief en zeker geen dode ziel. Wel een persoonlijkheid!

Dus kiezen we voor een gewoon paard, waar we misschien van tevoren al wat mee gewerkt hebben zonder publiek en dan schreeuwen we van de daken "borderliner"? Kom op zeg!
Ben benieuwd wat je er over te zeggen hebt. EUR 5.700,-- voor 8 daagjes Klaus, er is plaats voor "maar" 25 personen. Reken even hoe lucratief zo'n weekje Klaus is! Dit heeft niets meer te maken met "het wezen paard" dit heeft alles te maken met hoe loop ik zo snel mogelijk binnen. Dan heb ik het niet eens over zijn wereldwijde demo's, zijn privélesjes, zijn telefonische coaching en ga zo maar door. Je kunt als paardenfluisteraar ook overdrijven hé?

Cindy Helms schreef op zondag 7 maart 2010, 17:56:


Goed hé? Moet wel eerlijk zeggen dat ik tot wel twee keer toe van de zenuwen naar het toilet moest Jeen was hartstikke braaf, dan is hij echt om op te vreten. Ik weet niet of het kan of dat het mijn verbeelding is, maar soms hé ... soms denk ik dat hij precies aanvoelt wat ik kan en daar geen misbruik van maakt. Ik kan hem dan wel opvreten, mijn grote zwarte vriend!

@Karin: Dank je wel!

Karen Koomans schreef op zondag 7 maart 2010, 18:37:

Ik heb er een beetje moeite mee om het fenomeen "borderline" één op één op paarden te projecteren. Het is, volgens mijn mening, een gehanteerd begrip opdat wij mensen aan dergelijke hengsten een etiketje kunnen plakken.

KFH zegt zelf over zijn borderline thema het volgende:
”Iedere ‘Borderline’ ontmoeting laat op zijn eigen speciale manier zien, dat door een onvertroebelde waarneming en het gericht aanvoelen en beschouwen van een paard het mogelijk is zelfs zeer ernstige gedragsstoornissen te corrigeren. Bij hengsten is dat niet zomaar iets. Het schijnt dat ze een veel langer geheugen hebben. Vaak lijkt het op de overstap van een kleine auto naar een Ferrari. De kleine auto laat toe dat kleine stuurfouten nog eenvoudig te corrigeren zijn, maar de Ferrari begint onmiddellijk te slingeren. Daarom ligt mijn aandacht deze twee dagen voornamelijk op precisie en exactheid. Een hengst heeft de levenslange opgave om aan het hoofd te staan van een kudde, dus dominant te zijn. Steeds zal hij de mens naast zich opnieuw bevragen op zijn competenties en zijn geloofwaardigheid. Er is nog iets bijzonders aan hengsten: ze schijnen tijd en geduld te hebben. Samen met hun sterke geheugen betekent dat elke onduidelijkheid, maar vooral elke onrechtvaardigheid achteraf verrekend worden - vaak pas na dagen of weken op een volstrekt onverwacht ogenblik. We kunnen door hen leren nog exacter stemmingen en gevoeligheden te herkennen en aan te voelen – we moeten wel. Daarom zijn ontmoetingen met hengsten altijd spannend en leerzaam, ook als men zelf geen ambities heeft om met hengsten om te gaan.”

Volgens mij is dit een beschrijving van het gedrag van een hengst. Om het spectaculairder te maken gebruikt men het woordje "borderline" wat tot een ieders verbeelding spreekt. Echte "lastige" heerschappen, daar heeft hij geen zin in, dat is gebleken. Maar geselecteerde hengsten in een demo laten opdraven onder de naam "Borderline Thema Hengsten", dan is het publiek al bewust gemanipuleerd. Want laten we eerlijk zijn, dan ga je er dus vanuit dat iedere daar getoonde hengst een borderliner is. 1-0 voor Klaus, jammer voor degenen die hier intrappen! Knap staaltje marketing, dat dan weer wel!

Christel Provaas schreef op zondag 7 maart 2010, 19:05:


I know! Eén "hengst" was ook zo "wild" dat hij keurig met zijn eigenaar buiten de piste stond te wachten tot Klaus zijn lange betoog, waarbij mensen letterlijk in slaap vielen, had gedaan. Daarna was het paard aan de beurt en werd hij aangekondigd als "lastig" dan wel "gevaarlijk"! Hoe is hij hier in godsnaam mee weg gekomen?

van lennep schreef op zondag 7 maart 2010, 19:19:


Nou weet je ... ik vond het in eerste instantie al bijzonder dapper van mezelf dat ik het direct op Jeen wilde proberen. Jeen zit lekker, ik vind zijn draf zo lekker. Hij draaft relaxt, gelijke passen, het swingt echt onder je billen. Dat viel mij wel direct op, de bewegingen onder je ... dat voel je toch minder op het zadel hé?
Wat ik zo bijzonder vind en niet kan uitleggen, is dat ik nu aan zijn rug gekleefd zat. Dus ik werd niet omhoog gegooid en ging niet zitten stuiteren, terwijl ik dit ook probeer in het zadel, maar dan toch na een aantal passen moet gaan lichtrijden. Hoe kan dat? Door het ontbreken van de stijgbeugels? Zou het kunnen dat je onbewust toch je benen dan verkeerd gebruikt als je voeten in de beugels geparkeerd zijn? Dat viel mij echt op, ik kon hem uitzitten. Ik zit nog niet in balans, dat merk ik, maar dat komt denk ik omdat ik het spannend vond, maar ik zit wel op mijn achterste en heb zelfs het gevoel dat ik teveel naar achteren leun. Dat is, denk ik, goed, want normaal heb ik het gevoel dat ik heel recht zit, maar dan zie ik op film of foto of commentaar van anderen dat ik met mijn bovenlijf teveel naar voren zit. De volgende keer wil ik echt filmen, zodat ik het zelf kan terugzien.

Ik merk door de vogeltjesdans heel snel dat ik mezelf opspan, dus dan moet ik gelijk weer aan de opmerkingen van Pien en Eddy denken, schouders los, zit in een stoel en adem laag ... tja, dan ben je natuurlijk al weer een paar drafpassen verder en raak je ietwat uit balans, maar daarna vertrek je gewoon weer ontspannen.

ivana schreef op zondag 7 maart 2010, 19:25:


Oké dat is dan ook weer duidelijk!
Je hebt nu twee berichten geschreven in twee topics, je eerste tip bij een ander topic is "pak een zweep en geef hem een tik" en hier vindt je bitloos maar "niks" want je kunt niet verzamelen (je bedoelt waarschijnlijk "zagen").
Vertel eens ... een paard moet zeker ook 22 uur per dag op stal?

Karen Koomans schreef op zondag 7 maart 2010, 21:44:


Mensen die beweren de waarheid in pacht te hebben, maar die waarheid volstrekt en willekeurig voor eigen belang wijzigen/aanpassen, hebben voor mij geen enkele waarde. Zij hebben mij niets te melden waar ik nog wat aan heb. Waarom? Het vertrouwen is beschadigd. Dat is de basis voor welke vorm van communicatie ook: vertrouwen!
Ik zal zijn nieuwe boek waarschijnlijk niet lezen, athans niet kopen. Ik ga iemand die zich bedient van bepaalde praktijken financieel niet verder in het zadel helpen of houden.

Als jij KFH hoog hebt zitten, prima! Ik kijk er simpelweg wat anders naar.
Iemand die honderden, wellicht duizenden mensen een rad voor ogen draait door geënsceneerde demo's te geven. Uitgerekend bij de discussies over roll kür is er een interview met zijne Koninklijke Paardenhoogheid KFH. Toeval? Denk het niet!
Kerels die een Welsh pony, die ook nog eens ruin is, inzet als Bordeline Hengst, die selectief antwoord geeft, die mensen het gevoel geven dat zij het allemaal niet snappen (de arme schapen), die een paard een paar rondjes laat lopen en dan beweert dat het paard nu "genezen" is ... dat is geen kerel waar ik nog wat van kan leren, dat schaadt mij niet als ik mij daar van afkeer, ik mis namelijk helemaal niets. Je hebt "gevers" en "nemers" in deze wereld, KFH heeft ooit het licht gezien, maar toen aan het grote geld geroken en is getransformeerd naar een nemer ... of misschien duidelijker: een goedkope hoer! (sorry voor mijn taalgebruik, maar je hoeft je niet af te vragen wat ik hiermee bedoel).
Nogmaals prachtige boeken, maar de glans is er voor mij af! Eén cursusje bij Voest of Reynvoet, effekes oefenen met mystiek en serieus voorzichtig door de piste heen schrijden en er is een nieuwe Hempfling geboren!

Karen Koomans schreef op zondag 7 maart 2010, 23:16:

Nou moe, Karen, snap je dat dan niet? Verzamelen doe je met je zit en dat kan NIET met een bitloos hoofdstel! Dát ZIT gewoon niet lekker

Ik laat de mollemansen gewoon hun gang gaan. Wij hebben er ook zat. Ik vind het wel bijzonder knap dat die kleine beestjes door een bevroren bodem heen kunnen graven, waar menig machine niet doorheen komt! Laatst lag er ééntje dood voor de keukendeur, kat gedaan. Ik heb het diertje eens goed bestudeerd, ze zijn prachtig!

Karen Koomans schreef op maandag 8 maart 2010, 0:06:


Dit is een heel andere discussie, mij gaat het er niet om hoeveel iemand verdient, maar wat hij "verkoopt".
Maar, nogmaals, het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen. Denk hierbij maar eens aan al die socialistische ex-politici die in hun politieke carriére hun mond vol hadden van de veelverdieners, maar nu in de Raden van Bestuur of commissariaten zitten tegen vele malen meer dan de Balkenende-norm (Paul Rosenmöller, Wim Kok e.v.a.). Allemaal de mond vol destijds ... op de barricade, tegen de "rijken" schoppen ... en nu? Wat doen ze nu? Van mij mogen ze, maar erg geloofwaardig zijn ze niet. Ik ben overigens geen socialist of links-gestemde, voor jouw beeldvorming. Dit kun je doortrekken naar de zogenaamde goeroe's. Hoeveel blijken er achteraf gebakken lucht verkocht te hebben? Mensen willen voor de gek gehouden worden en schijnen een grootheid nodig te hebben.

Monique Meijer schreef op maandag 8 maart 2010, 15:15:


Helemaal mee eens, Monique!

Maar ik heb zo'n onderbuiken gevoel dat Ivana, die volgens haar aanmelding nog 13 moet worden, wat ouder is en zich hier alleen maar heeft aangemeld om een beetje te gaan zitten narren. Zo maar een idee ...

Cindy Helms schreef op maandag 8 maart 2010, 20:45:


Ik heb ook genoten van jou, Arina! Heb ook gisteren weer eens naar je filmpjes zitten kijken. Toch kijkt dat veel leuker als je iemand kent. Moest er vooral na jou persoonlijke toelichting en het plezier van je uitstraalt, stiekem wel om lachen. Ja hoor, dat is de Kiyasa die Arina bedoelt en waar ze zelf ook zo om moet lachen!

Stef! Ja, Stef!!!! Wat een zeldzaam lief dier. Ik was al gauw van de therapeutische massagetechnieken overgestapt naar de echte verwennerij voor Stef