sierd schreef op donderdag 27 januari 2011, 8:41:
- Wel heb ik er voor gezorgd dat het bit niet ervaren wordt als een pijnlijk iets,sterker nog bij onzekerheid zoeken onze paarden zelfs het bit op dus zoeken vertrouwen via het bit_teugels bij de ruiter.
Hoe kan een stuk metaal dat op het tandvlees ligt NIET pijnlijk zijn?
Ik begrijp de opmerking "het bit opzoeken" echt niet. Hoe kun je iets opzoeken wat pijn doet, hoe kan dat vertrouwen geven? Mijn dierenarts schrok zich dood van Lily haar tandvlees: oude littekens en wonden. En toch deed ze keurig haar mond open als ik haar een oud bit voorhield, wat ter "decoratie" aan de stalmuur hangt. Betekent zeker dat ze het bit fijn vond?
- Om te beginnen worden AL onze paarden
bitloos aangereden. Op het moment
dat ze te sterk worden, en we teveel moeten gaan trekken aan de teugels, of de paarden gaan pullen, gaat er gewoon een bitje in.
Hoe kan een paard te sterk worden? Waarom moet je teveel aan de teugels trekken? Ligt dat niet aan de training? Mijn vorige paard kon niet met bit gereden worden vanwege een gat in de tong. Zo ben ik in eerste instantie bij
bitloos terechtgekomen. Ik ben door verschillende mensen gewaarschuwd dat ik een Quarter niet
bitloos zou kunnen rijden, veeeeel te gevaarlijk zeg. Ik heb haar toch altijd bij me kunnen houden. En zij was heftiger dan mijn huidige paard.
- Je kunt in een paddock nóg zoveel oefenen, de situatie in de praktijk is altijd onvoorspelbaar. Het paard kan schrikken, het paard kan zich laten meeslepen door andere
paarden die voorbij rennen, verkeer gedraagd zich niet altijd even paardvriendelijk, etc. Verder is ruggebruik essentieel en moet men het paard nét als met bit, aan de teugel kunnen rijden!
Sierd, een paard blijft bij je of niet. Je kunt nog zoveel trainen, als een paard weg wil, is hij weg, ook met bit! Je kunt wel elke situatie willen trainen, maar hoe wil je dat doen? Dat is toch onmogelijk. Natuurlijk is ruggebruik essentieel, maar train je dat er in door een paard aan het bit te laten lopen? Lily kon in het begin alleen recht lopen en met haar hoofd naar beneden met enorm veel druk op het bit. Zag er prachtig uit,maar haar rug drukte ze door, niet te zitten in draf. Iets minder druk en mevrouw liep te zwalken met haar hoofd in de lucht en liet een enorme onderhals zien. Nu ze ontspanning heeft gevonden, loopt ze ook zonder druk op de teugels en ZONDER bit rechtdoor en met haar hoofd naar beneden. Dit kost meer tijd dan met bit, en ja, die tijd hebben de meeste niet....
Eerlijk gezegd schrik ik van je uitspraken, Sierd.
Monique
Warboel
