linda lou schreef op donderdag 9 oktober 2008, 21:40:


Iedereen in mijn omgeving heeft mij duchtig gewaarschuwd voor al die eiken die aan de rand van onze wei staan. Het schijnt echt heel ongezond te zijn: ze zouden er diarree en koliek van krijgen.

Maar onze ruin is een echte "eikelstofzuiger"gebleken. Hij gaat geregeld een aantal keer per dag zoeken. Onze merrie eet dan ook mee, maar niet met zoveel enthousiasme. Zeker onze ruin krijgt er heel wat binnen. Beide hebben er geen last van. De bruine laten ze liggen.

Dat ze slecht zijn heb ik wel te horen gekregen van mensen die het kunnen weten: al hun paarden staan 24/24u op stal en zien van het hele jaar geen gras van dichtbij, laat staan een eikel. Dus of dit onderbouwd is...
Nu, ik heb ook alleen maar mijn eigen ervaring met mijn paarden en die van een kennis die één reuze-eik hebben in het midden van de wei, maar daar staan dan weer 6 paarden samen... dus ik kan ook niks onderbouwen. Ik maak me er nu wel niet meer ongerust over.

Lena

Piet schreef op donderdag 23 oktober 2008, 2:21:


Ja lap Grr ..., en ik was al zo trots dat ons ruintje gisteren voor 't eerst bewust een plastieken zakje op kan rapen.
Piet, ge ondermijnt ons ego . Maar ons enthousiasme krijg je niet stuk zulle.

Langs de andere kant:
- De wipwap: weer een prima idee, als kind was ik daar al verzot op.
- Pyloontjes rechtzetten kunnen die van ons nog niet, maar omduwen des te beter, zonder dat ik het hen ooit gevraagd heb .

Zo'n filmpjes geven weer ideeën. :)*

Lena
Clickeren, de ontdekking van dit jaar

Piet schreef op donderdag 23 oktober 2008, 10:47:


Ik had het gezien!

charlot van r schreef op donderdag 23 oktober 2008, 14:13:


Hallo Charlott,

Van wat ik lees ben je echt wel op goede weg. En je mag met recht en rede trots zijn.
Ik ben maandag ook voor 't eerst helemaal alleen op wandel geweest met mijn ruin. Wel slechts een 2-tal km, tot bij een kennis die daar een weide heeft.
Je staat dus al verder dan ik hoor: ik rijd (nog steeds) met bit en ik nam voor de "zekerheid" nog eens een zweep mee (die ik niet nodig heb gehad en volgende keer dan maar terug ga thuis laten). Aan galop op straat denk ik nog niet eens (en niet alleen omdat zijn hoeven dat niet aankunnen), die stap is nog veel te groot.
We zijn ook verbouwingswerken (met veel lawaai en gegooi van steenpuin) gepasseerd. Ik ben zelf ontspannen blijven zitten en heb hem eerst laten kijken en even later ging hij heel alert, maar toch rustig verder. Ik was erg content over hem en het was voor mezelf (onzeker van aard) weer een overwinning.

Mijn paard had vroeger schrik van alles (blaadjes, vogels, brievenbussen, bloemen in een tuin...), maar het laatste jaar gaat het een stuk beter.
Ik heb ook gemerkt dat als ik zelf kalm blijf (wat volgens mij ons grootste probleem is) en de tijd neem dat het dan beter lijkt te gaan. Paarden voelen dat dus feilloos aan hé?

Je hebt ook gelijk met te zeggen dat je de wereld niet op één dag kan veranderen. Dat is volgens mij ook niet nodig. Ook ik doe het stapje voor stapje, op mijn manier en tempo. Het is niet zo eenvoudig om jezelf te veranderen.
Als ik kijk waar ik (en mijn paard) ooit stond (24/24 op stal, zweep, sporen), en dat vergelijk met nu (sinds het voorjaar 24/24 buiten, geen sporen en tot maandag geen zweep meer, maar ik noem me dus nog steeds geen pn'er), dan is dat reeds een enorme vooruitgang.

Dus rustig verder doen op je eigen manier. Er zijn veel andere paardeneigenaren die het veel slechter doen. En ja, als je dan ooit eens in een gracht terecht komt (of in het struikgewas zoals ik overlaatst), tja, dan leer je daar weer uit, niet?

Groetjes, Lena

Gudrun schreef op donderdag 23 oktober 2008, 17:20:


Ik ken het gevoel. Heb het van de week ook 2 keer gehad. Maar als je daarna nog moet gaan werken... het contrast is dan enorm.
Lena

pientje schreef op zondag 26 oktober 2008, 14:59:


Klinkt misschien stom, maar gewoon geen deken opleggen.
Wij hebben het vorig jaar voor 't eerst geprobeerd. Onze merrie (10) geen probleem. Onze ruin (17 en een stalverleden) begon rond deze tijd zienderogen te vermageren en kreeg ook niet veel winterhaar, terwijl onze merrie een echte teddybeer werd.
De ruin heeft dus wel terug een deken opgekregen, maar nu proberen we opnieuw, en ik heb de indruk dat nu zijn vacht toch dikker aan 't worden is en hij ziet er nog steeds prima uit.
't Is wel zo dat ze vorig jaar nog 's nachts op stal stonden en nog niet onbeperkt konden eten. Maar dat is bij jouw niet het geval, dus heb je al eens streepje voor.

Wat rijden betreft: als we in de wei rijden of op buitenrit gaan, dan stappen we tot ze zo goed als droog zijn. En ze gaan ook direct rollen.

Als mijn man met de merrie op "verplaatsing" gaat, dan is die mogelijkheid er niet steeds en leggen we er toch wel een zweetdeken op tot ze thuis is (want ze staat dan stil in de trailer, ze kan zich dus al niet door beweging warm houden, maar ze kan wel hooi knabbelen). Eens thuis krijgt ze een portie bietenpulp en is er hooi om te eten en gaat het deken er onmiddellijk weer af. Als je dan even later naar haar vacht gaat kijken (als die al niet droog was) dan is het net alsof er een laagje dauw op op de bovenkant zit. En als je in het haar woelt, dan merk je dat ze onderin niet nat is.

Dus gewoon doen en je paarden het oog houden. Als ik je verhaal lees, denk ik niet dat je veel problemen gaat hebben.

Groetjes, Lena

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Het is normaal, vind ik, dat zulke reacties je raken, maar die mensen kijken niet verder dan hun "prestatie". Voor een stuk moet je je er bij neerleggen. Ik krijg ook heel regelmatig van reacties in die trant.

Vorige vrijdag nog. Toen gingen mijn echtgenoot en ik een pint drinken op onze oude manege. Een vriendin (die daar ook niet meer komt met haar paardje) vroeg of ik nog geXt (geklickerd) had.
Ik vertelde haar dat de ruin intussen een plastic zak opraapt en al 2 keer "per ongeluk" aan mij gegeven had. Zij vindt dat echt geweldig (ik had haar paard ook al de bridge en target geleerd, maar zelf maakt ze er voorlopig wegens tijdsgebrek nog geen werk van).
Zij ziet dat onze ruin het laatste jaar door onze andere manier van omgaan (veel minder dwang) veel opener en ontspannen is geworden.

Toen vroeg iemand anders die daar nog wel les volgt en blijbaar onze conversatie gehoord had 'dat ge daar toch niks aan hebt'. Ik verduidelijkte dat hij ook moet buigen, en dat je zo ook spieren kan soepel houden, zonder dat je er per sé moet opzitten, dat je het ook kan doen als het donker is. En dat het vooral zeeeer plezant is om te doen, en om je paard te zien denken en proberen. En dat je een betere band krijgt. Dat we alles proberen ontspannen te houden en dat dit ook tijdens wandelingen zijn vruchten begint af te werpen. Dat hij niet meer chagerijnig is nu hij niet meer opgesloten staat. Enkelen keken me meewarrig aan. Mijn vriendin en ik zijn dan maar vlug op een ander onderwerp overgestapt.

En ja, dit geeft soms een wrang gevoel. Hoe beter de relatie tussen mij en de paarden wordt, hoe meer ze op je neer lijken te kijken. En dan is het goed dat je hier op het forum wel eens je "ei" kwijt kan.

Het omgekeerde kan echter ook hoor:
Vanmorgen was ik ook met grondwerk bezig toen mijn vader met de hond kwam aangewandeld. Blijkbaar had hij een tijdje staan kijken.
Nu, mijn vader weet weinig van paarden, behalve dat het heel mooie dieren zijn, maar vond het heel interessant. Hij vond het vroeger ook zielig dat hij altijd op stal stond en zei herhaaldelijk dat het volgens hem niet was ik ooit voor ogen had als ik een paard wilde (en hij had gelijk).

Hij zei daarstraks letterlijk: "zowel gij als Nexor beleven veel meer plezier aan elkaar en 't is veul beter om ulle zo bezig te zien dan vroeger daar in de manege. Dat internet (ik denk dat hij onbewust deze site Yes! bedoelde) heeft precies toch echt wel zijn goei kanten". En geloof mij: dat was een enorm compliment.

En mijn echtgenoot... die ook niet echt openstond voor al dat "pn-achtige" ... die doet intussen geregeld mee met mij. Dubbel zo leuk.

Dus Jolijn, het goede voorbeeld blijven geven, hoe meer mensen het goed doen, hoe meer mensen misschien gaan nadenken.

Groetjes, en gewoon blijven doen waar je mee bezig bent, Lena

"Aankomende agrarische bedrijfsleiders??? "
Wat moet ik me hier bij voorstellen? Gediplomeerde landbouwers???

In elk geval: bedrijfsleider klinkt belangrijk. Als die het licht zien... wie weet wat er dan gaat gebeuren in paardenwereld...

Lena, eeuwige positivo

Tinkergirl schreef op woensdag 29 oktober 2008, 13:49:


Hoi Tinkergirl,

We hebben zelf wel een wei in Koersel (schomstraat), maar zeker nog niet te veel ruimte voor onze eigen paardjes, en in 't voorjaar komt er ook al een (eigen) veulentje bij. En we hebben af en toe ook tijdelijk een gastpaard van een vriendin op bezoek. Vandaar.

Maar misschien is er aan 't Koersels Kapelleke nog wel plaats. Ik weet niet het juiste adres, maar het is helemaal op het einde van de Bosstraat (ik weet niet of die straat daar ook nog Bosstraat heet). 't Is helemaal aan het Kapelleke, je moet richting toeristisch fietspad (koersel-hechtel) gaan en het is het laatste huis aan de linkerkant van die straat (nog net verhard denk ik). Dit huis ligt zowat 50 à 100m van de straat af en er staan paarden rondom.

Of als je met je rug naar de uitkijktoren staat: naar rechts de baan volgen, die draait dan kort verderop naar links en zowat 100m verder kom je op een dwarsweg. Daar dus rechtsaf en dan het laatste huis links dus.

Ik ken iemand wiens haflinger daar ook staat, ben er één keer geweest en toen waren er nog stallen vrij.
Ik weet wel niet of je je paard 24/24 kan/mag buitenzetten, maar er was wel ruimte.
Ik weet ook de naam van de eigenaars van dat huis niet.
Hopelijk vind je iets.
Hoe oud is je veulentje?

Groetjes, Lena

Tinkergirl schreef op woensdag 29 oktober 2008, 14:29:


Ik ben een tijdje geleden naar een demo geweest en was ook zeer enthousiast. Leuk hé? Onze ruin kan intussen een plastic zakje oprapen. Misschien toch volgende keer ook eens meedoen, om mijn fouten te leren zien (want ik ben namelijk niet altijd even consequent of zeker van mezelf)
Lena

Ik bedacht net dat ik ergens nog een landkaart had liggen. En nog gevonden ook.
Het heet daar niet meer Bosstraat maar wel de Heihoevenweg.

In Beringen zelf is misschien ook nog plaats. Mijn vriendin haar paard staat daar op weidepension. 24/24 buiten met schuilhok en andere paarden die in de zomer al het gras niet op krijgen, waaronder enkele jonge paarden. En voor het grootste gedeelte droog!!! Dus voor jouw veulen zeker het overwegen waard vind ik. Onze paarden hebben er ook een tijdje gestaan voor we onze wei hadden en het bij ons thuis te nat was en ook als we op vakantie gingen. Ze hebben achter hun boerderij ook een piste aangelegd, (maar is wel nat in de winter maar schuift niet).

Het is op de Oude Baan (nummer weet ik zo direct niet, maar zal ik eens vragen als het je iets lijkt). Die loopt min of meer gelijk met de Paalsesteenweg en het is tussen de brug van Beringen over 't kanaal en Ten Caetermere.
Laat maar iets weten
Lena

Nu onze merrie drachtig is heb ik de voedingscalculator nog eens geraadpleegd.
Ze krijgt onbeperkt hooi/gras, een 200g bietenpulp (droog) en er hangt een rode Rockieliksteen (waar weinig gebruik van gemaakt wordt) in de stal.
Dit zijn de dingen die in de calculator staan.

Ze krijgt af en toe ook wel eens een appel of wat wortels, maar dit is niet op regelmatige basis. En vanaf half december zowat krijgt ze dagelijks wel enkele witloofwortels (en ik het witloof ).

Voorheen was dit voldoende voor alles, maar met de dracht nu zou ze slechts 62% koper hebben en dat is te dus volgens de calculator te laag.
Ik duidde toen ipv van de rode rockie de vividerm liksteen aan (want daar zit blijkbaar het meeste koper in), maar dan zou ik nog maar aan 70% komen.

Zijn er andere manieren (liefst natuurlijke) om dit tekort op te lossen (moest het in eikels zitten, dan is er geen tekort, want die eet ze dagelijks ook wel wat)?
Suggesties????

En wat kunnen eventueel de gevolgen zijn van dit tekort?

groetjes, Lena

jan seykens schreef op donderdag 30 oktober 2008, 14:46:


Geen paniek: die 200g droge brokjes worden wel geweekt hoor!
Voor de calculator moet je alles in droge stof uitdrukken, vandaar.

Blind op vertrouwen, dat niet, maar voorheen is altijd alles meer dan voldoende geweest (ook bij onze ruin), maar nu met de dracht zie je toch grote verschillen. En dan begin je toch na te denken en je vragen te stellen. En ik weet ook niet wat er in het gras/hooi zit.

Moniek schreef op donderdag 30 oktober 2008, 14:39:


En wat voor kruidenbrokjes zijn dat dan? En weet je of daar dan koper in zit?
groetjes Lena

Tinkergirl schreef op donderdag 30 oktober 2008, 15:50:


Hoi,

Ik heb al de gegevens naar je email gestuurd (met commentaar), kwestie van geen privacy te schenden. Ik heb al eens gebeld en hengst of niet: maakt niet uit (zelf hebben ze ook een hengst van zowat een jaar).

Groetjes, Lena