Marianne Gomes schreef op maandag 11 april 2011, 10:47:
> Wat ik wel eens zou willen weten is hoe de Native Americans hun paarden in
> controle hielden toen de Yankies al met bitten en geweren reden ...??????
De indianen hadden van origine geen paarden, zij kregen de paarden door de invasie vanuit europa. Zij reden met touw en leer, zij hadden niks anders en toen bleek het zonder al de cowboy troep ook te kunnen. Inianen gebruikten soms een touw door de mond.
> Sommige olifanten worden op zeer jonge leeftijd al geleerd en op zeer
> onvriendelijke wijze dat het beter is om te luisteren naar mensen. Maar
> inderdaad kun je die ook beleren met een lekkertje, stem en in gevaar
> situatie met een stok met scherp prik ding eraan. Er zijn ook gevallen
> bekent waar de olifant de vriendschap aangaat met een kind en dat kind
> alles kan doen met die olifant en het kind voor het leven beschermd wordt
> door de olifant..!
Dit is een zeer algemeen verschijnsel bij tamme olifanten die men gebruikt om klussen te doen zoals bomen trekken. De mahout begint als kleine jongen met een jonge olifant en zij blijven altijd bij elkaar. Er wordt enorm veel tijd besteed aan de verzorging van de olifanten.
> Net als dat pennymeisjes soms meer succes hebben met een ongedurig paard,
> dan de zg volwassenen.
>

> wisten ook heel goed dat de touristen op het strand het leuk vonden om ze
> appeltjes/bananen te geven ...!!!! en niet ..? ... nou dan stelen we je
> tas ...!

Dus ook gewoon een slim kuddedier, alleen wat groter.
>
Ik heb jaren gewoond in Surin, de olifantenstad van Thailand. Ik had een fiets en stond regelmatig met de olifanten te wachten voor een stoplicht. Zo verloor ik menig banaan en ananas uit mijn fietsmand voorop. Vaak had ik een kleine kudde in mijn enorme tuin (2 hct) die kwamen een bad nemen in de vijvers, en in het juiste seizoen mangos' eten. Bijzonder vriendelijke dieren.
> Hoe het zit met de kamelen daar zou Cedric misschien meer van weten.
Toevallig heb ik ook nog lange tijd gewoond in de hel van de sahel in Mauretanie, aan de Malineese grens. Daar hielden kamelen ons 's nachts uit de slaap met hun gesnurk. Zij worden bereden met een touwtje door de neus, trekken aan dit touw is pijnlijk. Verder met een soort zadel. Best comfortabel. Kamelen worden meestal alleen in stap gereden, zelden in draf, uitzondering zijn af en toe kamelenraces. Er is een voorkeur voor witte of wittige kamelen. Het bezit van een kameel geeft in dat gebied veel status.