Esther schreef op zaterdag 17 mei 2008, 20:57:

Gvd.

Eeckelaert Christine schreef op zaterdag 17 mei 2008, 18:39:


Alles geleidelijk doen. Geleidelijk de wei op door bv dagelijks een half uur langer te geven en regelmatig te checken op buikpijn of tekenen van hoefbevangenheid.
Wortelen en voer langzaam afbouwen, elke dag wat minder. De verhouding gras en hooi steeds aanpassen, dus niet ineens met hooi stoppen en/of ineens alleen maar gras geven.
Het darmstelsel van een paard is op maandagochtend gebouwd en kan slecht tegen veranderingen.

Spirithorses schreef op zaterdag 17 mei 2008, 21:41:


Dat begrijp ik niet, maar misschien is de formulering niet duidelijk. Komt die dag wanneer ze oud en zwakker wordt, het lichamelijk moeilijker aankan of komt de dag wanneer de gelijkwaardigheid, respect en een diepe band zodanig hoog opspelen dat je zegt: NU stop ik? want wanneer is dan nu? Als je er zo naar uitziet, kun je bij wijze van spreken toch ook nu stoppen?

Koen Theys schreef op zaterdag 17 mei 2008, 23:40:

Even rechtzetten. Per been heeft een paard TWEE sesambeentjes, die zitten in het gebied van de kogel.
Per been heeft een paard EEN straalbeentje, dit zit in het gebied van de hoef en maakt onderdeel uit van de hoefkatrol.

Het 'distale sesambeen' is waarschijnlijk belgisch voor het nederlandse 'straalbeen'?

Plaatje linksonderin laat zien waar beide botjes (c en d) zitten. Vandaar mijn reactie dat bij het breken van een sesambeentje de hoefverzorger er weing mee te schaften heeft.
http://www.prowel.nl/about.html

Christel Provaas schreef op zondag 18 mei 2008, 9:35:

En als ik (c en d) zeg, bedoel ik (b en c).
:)

Anita Cats schreef op zondag 18 mei 2008, 8:43:

Een jachtinstinct is bepaald geen vrijbrief voor 'dan kan je eigenlijk niks meer'. Het ligt dan niet aan de hond, maar aan de baas. Trainen, de hond onder appel krijgen, investeren in de jonge jaren in een consequente opvoeding, dan hoeft het nooit tot ongelukken te komen en heeft de hond een heerlijk vrij leven. Nu is een JR is een terrier die in zijn eentje een vossenbouw in moet en het daar zelf moet uitzoeken, minder baasgericht dus, maar óók wel degelijk africhtbaar.
Onze jachthond (een Cesky Fousek, een ruwharige staande hond die ook apporteert) staat goed onder appel, kan daardoor altijd los lopen en overal mee naar toe. Wanneer ik met de paarden speelde, wilde ze wel eens blaffend meerennen, maar dan legde ik haar af buiten de bak. Waneer de hektiek, het spelen over was, liep ze weer mee tussen de paarden door.
Omdat er die ongeluksdag vorige zomer zalf in haar oortjes zat hoorde ze Cadiz niet aankomen, wat resulteerde in een pets met een voorbeen, aanhoudend gegil, poot de verkeerde kant op bungelend, een afgescheurde pees, een peperdure operatie en twee metalen plaatjes in de achterpoot.
Ondanks de goede gehoorzaamheid kan het dus toch een keer fout gaan. De hond heeft er helaas niets van geleerd, of mist de associatie, maar sindsdien mag ze NOOIT meer de bak in, onder geen enkel beding. Dat is simpel, duidelijk en nog aan te leren, investeer tijd daarin, desnoods met een clicker. Het moet een Jack Russell ook te leren zijn! Bepaal een grens: een pad, de bakrand, het hek, de oprit en laat hem daarachter. Het kan fout gaan voor je er erg in hebt. Tis dan wel de natuur, die interactie tussen hond en paard, maar het gaat zo makkelijk fout!

Nu is een JR trouwens een soort rat kwa overlevingscapaciteiten. Een buurman reed voor ons huis met het achterwiel van zijn trekker over zijn Jack heen, hobbel de bobbel. Na 6 weken boxrust (in een kinderbox met vertikale tralies) was het hondje er weer bovenop, hield er slechts een wat typisch loopje op na (maar dat hebben ze vaak al, ook als ze niet overreden zijn). Zo overleefde hij eerder een maaltje Rattox. 'Hij is al aan het sterven' zei de da, maar de hond heet niet voor niets Lucky.

Michiel schreef op zondag 18 mei 2008, 13:42:


Ik vind doggy dancing een typisch antropomorfistische tak van training. Kan me niet voorstellen dat een hond het grappig vindt om op muziek te bewegen, in tegenstelling tot een mens. Wellicht ziet hij de baas maf bewegen en lijkt het op spelen en wil ie daarom wel meedoen, maar om dat nu in een jasje te gieten dat voor de gelegenheid de kekke naam 'doggy dancing' heeft gekregen... ik weet het niet, vind het nogal on-hondgericht.
Creatief met kurk.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 18 mei 2008, 22:42:


Nadeel? Waar?

Spirithorses schreef op maandag 19 mei 2008, 10:59:


Geen bitloos hoofdstel. Zoals ik het lees gebeurde het met halsring en zonder cap. Ik moet me erg bedwingen om dan niet "zie je wel" te zeggen.
Met een bitloos ding kun je zijn kop nog wel omhoog trekken als ie wil bokken en je het echt niet wilt, maar met slechts een cordeo kan hij zijn rug perfect bollen en dan heb je geen invloed op de bokbewegingen.
Een halsring is ook niet iets waar je zomaar ineens mee begint, daar rijd je naartoe, het is een evolutie, niet iets wat je een keer voor de lol op een demo uitprobeert, is mijn bescheiden mening. Maar misschien was dit wel een ervaren combinatie en hebben ze gewoon domme pech gehad.

Spirithorses schreef op maandag 19 mei 2008, 11:27:


Misschien had z edat nog nietgeleerd? Of overviel de bokpartij haar zo dat ze niet de tegewoordigheid van geest had om daaraan te denken...?

Ik beweer beslist niet dat het ontbreken van een cap of het rijden met een halsring een oorzaak is van een bokkend paard, dat lees je verkeerd. Waarom het paard bokte weet ik simpelweg niet. Misschien vond hij de situatie eng, vreemd, gek, misschien zat zij te klemmen, was ze onduidelij ken accepteerde hij dat niet, dat weten we niet. Het is alleen erg vervelend dat het fout gaat en dat er dan geen cap op het hoofd zit en geen hoofdstel waarmee je een ors of wat dan ook uit kan voeren en je kent de truc van het adem afknijpen nog niet.
Dan krijgt zo'n demo ongewild en onverwacht toch een roekeloos karakter en daarom zeg ik nog nét niet "zie je wel".

Precies. En hopen dat Josepha eroverheen komt, want dit zal erin hakken bij haar.

Monique Meijer schreef op dinsdag 20 mei 2008, 11:24:
Het heet SI-gewricht en een osteopaat of chiropraktiker kan er wat aan doen. Misschien zit er intern een bloeduitstoprting die ergens op drukt? Lastig, zoiets. Gericht grondwerk kan ook veel goed doen.

Bart en Blue schreef op dinsdag 20 mei 2008, 16:53:


Zullen we dan nu afspreken dat degene die het niet vertrouwen met een stokje of zweep, er dan ook nooit een bij zich zullen hebben? En dat de mensen die zichzelf wél onder controle menen te hebben, daar hun eigen beslissing in nemen?
Dan is het onderwerp nu klaar.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 20 mei 2008, 17:36:


Hier ook: fingers crossed.
Op z'n Björks: "Fîngere krøskt."

Ulyssa schreef op dinsdag 20 mei 2008, 21:39:


Nee. Een nylon halster breekt niet en dat is wat een vastzethalster in geval van paniek nu juist moet doen.

Spirithorses schreef op woensdag 21 mei 2008, 8:25:


Kan het niet ook toch te maken hebben met: 'ik heb de grootste', toch een soort machtsvertoon? Ik weet dat het antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges is, maar ik zie het ook als ik met mijn paard de bak betreed en de vorige lesklant is nog aan het uitstappen. Haar ruin schacht dan altijd meteen uit. Bij zijn eigen maatje doet hij dat niet, ze zijn gelijkwaardig overigens. Het is geen teken dat hij moet plassen, want als er na hem niemand de bak in komt, houdt hij alles binnenboord. Hij laat gewoon zien wat hij heeft, lijkt het.