e m kraak schreef op dinsdag 16 februari 2010, 16:33:


Ik ook, wetenschappelijk bewezen dit duo. Het voornaamste kenmerk van die paar uitzonderlijke gemeenschappen die gezond heel oud worden, (honderd jarigen die nog fit rondcrossen en paard rijden) is dat ze in staat zijn minder te eten en veel meer bewegen.


Heb je het over mijn opmerking dat de ongebrande noten van de Aldi zeer slecht zijn nmm? Goed dat je opmerkt dat de rest wel heel goed is. Ik bedoelde het niet generaliserend. Nergens zulke goede studentenhaver als bij de Aldi en ook nog super goedkoop. Ze moesten enkel de rozijnen er uit halen, en dan Die noten verkopen als een zakje gemengde noten. Hun zalm is wel gekweekt, dat is bijzonder dieronvriendelijk, die arme vissen worden óók dood ziek van hun bewegings beperkingen, maar goed daar hebben ze antibiotica + nog een boel medicijnen meer voor.

Michiel schreef op dinsdag 16 februari 2010, 16:47:


Hier wordt het helder uitgelegd, valt veel van te leren, én wetenschap.
http://www.youtube.com/watch?v=I-jk9ni4XWk In de bib is ook zijn boek hiervan te vinden. "het geheim van langer leven".
Niet één factor zorgt voor een fit en gezond leven, het is een samenspel van voeding, beweging, zinvol en ontspannen leven, voeding met weinig koolhydraten maar óók met weinig vet en ook minder eten, genen, warme sociale contacten.

Karen Koomans schreef op dinsdag 16 februari 2010, 18:41:

We hebben nog 2 discussies staan, zowel met paarden als met mensen. Hoe krijg je het voor elkaar om meer te gaan bewegen, en hoeveel/hoe weinig is dan nog gezond? En hoe krijg je het voor elkaar om minder te gaan eten?


Het probleem is, dat normaal eten ook al teveel is eigenlijk.
Weinig eten is goed voor je gezondheid, los van of je nu dik of dun bent. Ook Eddy zal flink eten en daarmee zijn lichaam belasten met overbodige ballast, vol suikers (langzame en snelle) koolhydraten dus. Heb ik ook gedaan, ik ben dan ook benieuwd of ik kan minderen? Je weet niet om af te vallen, vergelijk het met paarden, ook al worden ze niet ziek van een vette wei en veel gras, beter is spaarzaam eten. Bij muizen hebben ze ontdekt dat die fit oud kunnen worden, verbazend veel ouder dan muizen op onbeperkt voer, door ze weinig eten te geven.

Paarden kunnen ook op rantsoen gezet worden en toch de hele dag door kleine beetjes te geven, soms wel lastig te regelen voor mij, maar het lukt gelukkig dankzij een grote kaalgevreten wei. En bij -5 of kouder een beetje hooi bij geven in de namiddag. Een ander probleem, hoe kan ik zelf minderen? Ik hoop ook dat de omschakeling naar kh arm vanzelf leid tot minder eten. Maar dan ben ik helemaal niet zeker van. Na de hoofdmaaltijd savonds moet ik me voornemen niets meer te eten tot de volgende ochtend. De neiging tot dooreten is er echter nog wel. Of ik nu fysiek erg actief geweest ben of niet die dag maakt niet uit. Wat wel uit maakt zijn de activiteiten die na de maaltijd komen! Heb ik weinig te doen, dan is het lastiger. Ben ik actief met iets, dan vergeet ik te eten. 2 strategieën dus actief worden en vaste voornemens zoals niet meer eten savonds. Aan de andere kant vraag ik me af, of meer activiteit zich wel verdraagt met minder eten? Nog steeds die twijfel dus, bij paarden is het duidelijker dan bij ons. Oei denk ik nu aan Eddy's toppic over de noodzaak tot bijvoeren

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 18 februari 2010, 14:51:


Juist de theorie moet zich aanpassen aan de praktijk,
en niet andersom! En de praktijk heeft altijd gelijk hoe mooi
een theorie ook is. Dat wil niet zeggen dat ik het met je eens ben,
het maakt alleen nieuwsgierig. Dat alle topsporters suiker eters zijn,
wil nog niet zeggen dat dit de beste praktijk is. Er is zoveel nog
niet toegepast en ontdekt door de praktijk.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 18 februari 2010, 23:06:


Voor het gemak reken ik daar de langzame suikers ook onder
In het licht van vetrijk en koolhydraatarm, eten de topsporters
welliswaar hun biefstuk en kippen, maar daarnaast vooral
rijst, aardappels, brood, pasta's. Ja toch?

Karen Koomans schreef op donderdag 18 februari 2010, 23:29:


Tis geen kwis of ken jij je les, Karen.
Het was slechts een voorbeeld, van iets wat algemeen aanvaard is meestal ook aangezien wordt als een praktisch bewijs. De praktijk heeft gelijk, totdat het ingehaald wordt door iemand die het anders aanpakt en betere resultaten haalt. Het blijft een vraagstuk, waarom paardachtigen in het wild geen bijvoer nodig hebben. Alhoewel dat ook nog de vraag is? Er sterft een zeer hoog percentage wilde paarden, elke hete zomer (in warme landen) en elke winter in koude landen (wat was het ook al weer 15 tot 25 % ?). De oorzaak is voornamelijk voedsel schaarste hebben ze ontdekt!

e m kraak schreef op donderdag 18 februari 2010, 19:33:


Je zou eens moeten kijken op Clarissa's site, dan zie je hoe mooi ze bezig is, met die kinderen. Gelukkig bestaan er nog van die mensen

Wel even in I. explorer bekijken, want de site werkt niet in firefox.
www.wijspaard.nl

Karen Koomans schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:25:


Wat voor een dingen doe je daar concreet met je hond Karen?
Hoe ziet zo'n leer-spel eruit met zo'n kind met een verstandelijke beperking? Een autist kan ook intelligent zijn natuurlijk, daar kan veel meer mee. Mag ook met pb hoor.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 19 februari 2010, 1:47:


Merel, denk je niet dat er de verkeerde activiteiten met die paarden gedaan word. Dat moet haast wel, immers de paarden slijten behoorlijk en doen zwaar werk, mentaal en fysiek. Zoals karen al schreef, pakte zij het heel naders aan al;s de andere lesgevers. En Clarissa evenzeer. Ik vind ook dat in stap blijven, en genieten en plezier als doel, veel geschikter is dan leren paard rijden. De ankiemanie dringt door in de zorg waarschijnlijk. Vind je dat ook?

Frans Veldman schreef op vrijdag 19 februari 2010, 22:34:



Ja firefox is prima gebruik ik ook, ik kom alleen niet verder met haar links/hoofdstukken met uitleg, links van het beeld. Jij wel dan?

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 18:36:


In de eerste week dat ik Luna had heeft ook een dierentolk met behulp van een foto een zeer kloppende karakter beschrijving van haar gegeven. En daaraan heb ik nog steeds veel steun. Was die karakter beschrijving niet kloppend geweest, dan hoeft dat geen probleem te zijn als je het zelfs steeds toetst met nuchter verstand. Je bent bij foute info wel je centen kwijt aan iets waar niets aan hebt, maar dat gebeurt met materiële aankopen ook wel eens. Als het niet klopt dan merk je dat toch aan alles, in de loop van tijd.

Karen Koomans schreef op zaterdag 20 februari 2010, 1:32:



Ik zou je graag onder mijn vrijwilligers willen hebben voor mijn toekomstige Zorgdier Project met honden, maar je bent daar al goed bezig. Mijn plan is dat die een uur in de week op bezoek gaan bij een vooraf geselecteerde bewoner met een verstandelijke beperking. Jouw voorbeelden zijn inspirerend! Het zorgdier project moet nog wel toestemming krijgen van de organisatie, en dan gaan we van start. Mocht jouw kinder boerderij een evaluatie brief van je werk hebben, dan zou ik die goed kunnen gebruiken op dit moment. Alles wat positief is helpt me dit werk van de grond te krijgen. Ik heb al contacten gelegd met Zorgdier Nederland www.zorgdier.nl
Ook ga ik dan een wandelgroep leiden van bewoners met honden, wandelen lukt vaak veel gemotiveerder met honden er bij.

Groet, Michiel

Ilma Meijer schreef op zaterdag 20 februari 2010, 12:03:


Mooi! enkel de aanwezigheid van een dier, heeft al vele goede invloeden. Mijn schoonvader staat op de wachtlijst voor een verzorging tehuis, hij is zwaar hart patiënt en kan niet veel meer. Hij woont alleen op het platte land, maar wel mét een hond. En dat is bijna levens reddend voor hem. Bij eenzame en depressieve mensen kan een hond zoveel aan kwaliteit van leven toevoegen. Persoonlijk vind ik wel dat vogels, konijnen en cavia's en vissen in de vrije natuur thuis horen en niet in gevangenschap gehouden zouden moeten worden. Hoe veel plezier een mens er ook aan zou kunnen hebben. Het belang van het dier staat voorop. En pas als dat goed is, kunnen we echt wat hebben aan dat samen zijn. In huis dus alleen honden en katten (en de kat moet ook naar buiten kunnen). En in de wei boerderij dieren, daarmee houd het op. Bijna alle mensen in een tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking, kunnen zelf niet voor een hond of kat zorgen. Alhoewel een kat eerder, mits de begeleiding verstand van zaken heeft en zijn verantwoordelijkheden neemt om het dier een goed leven te gunnen. En daar ontbreekt het meestal aan. Zoals dat de kat niet naar buiten hoeft en de dierenarts te laat ingeschakeld word. En een hond kan helemaal niet meestal. Echter iemand die op bezoek komt met een hond, kan wel samen veilig, en zinvol bijdragen aan het levens geluk.

Frans Veldman schreef op zaterdag 20 februari 2010, 17:48:


Er speelt ook een psychologische component een rol en die is mi van doorslag gevend belang. Fysiek mag het bij een mens zelfs makkelijker zijn, maar als een dier gaat met lichte tegenzin, dan voelt het vele malen zwaarder. Mijn hond naast de fiets, fietst als met de rem erop. Loopt ze los mee naast de fiets dan gaat het stukken beter en kunnen we sneller. Gaan we met twee paarden van huis af, dan is Luna vol energie. Ga ik alleen met haar weg, dan zit de rem erop, en voelt het beslist zwaarder voor haar. Tot we ver genoeg weg zijn, dan hervind ze wel haar energie, maar nooit zo sprankelend als met twee paarden. Vrije wil of niet, dat maakt veel verschil.