Marianne Gomes schreef op dinsdag 7 juni 2011, 7:50:
> De kennis opdoen, dat kunnen de grijze cellen nog wel, wat het praktische
> werk zelf betreft, alleen lasgereedschap heeft nog geheimen voor me, dikke
> ervaring met elk ander soort.
>
> Redelijk handige handjes, knietjes die niet willen en een rug die ook 59
> jaar meegedraait heeft in mijn leven.
Als je de tijd neemt je paard goed te leren zich te laten bekappen heb je met een goede standaard geen probleem om een hoef bij te werken. Je hoeft maar 1 hoef per keer te doen, doe je het regelmatig is het in een paar minuten klaar. Met 1 of 2 paarden een makkie. (ik heb er al weer 17 lopen, incl 3
HB ponies)
> Dus machinaal bekappen zal wel heel snel een optie worden.
> Slijpmachientjes hebben totaal geen geheimen voor me.
toch belangrijk het eerst met de rasp onder de knie te krijgen. In feite moet je eerst zorgen dat je op een voor beide comfortabele manier een hoef kan bijwerken. Investeren dus in goed materiaal en training.
> Maarrrrr - tot Oktober heb ik gewoon geen tijd om me deze kennis goed in
> te prenten, weer naar Nederland te vliegen voor de praktijk dag, dan
> ervaring op te doen met mijn eigen paard, met de angst dat het fout gaat,
> zonder hulp van iemand die hier in Bulgarije ervaring mee heeft. Een
> paarden hoef is geen stuk hout dat je bewerkt, geen metaal waar je een
> stempel van maakt, geen mooie steen de je slijpt, geen zilver dat je naar
> je wil zet, geen bronze dat gloeiend heet is. Met die praktijken kun je
> alleen jezelf zeer doen als het fout gaat. Een paardenhoef heeft gevoel en
> bloed en een zeer belangrijke functie.
Wegens gebrek aan andere opties ben ik lang geleden met de info van PN begonnen met bekappen, je kon toen nog foto's naar Frans en Ilona opsturen voor advies
Als je de anatomie goed bekijkt kan je bekappen van papier leren. Tevens zie je dan dat je iets heel vreemds moet doen om het levende gedeelte te raken.
Warboel
