Spirithorses schreef op donderdag 18 juni 2009, 9:46:


Hoi Pien,

Dat is precies degene die ik daarover gesproken heb. Ik heb toendertijd hooikisten bij hem gekocht. En heb daarnaast nog een tijd met hem thee gedronken en een heleboel gekletst. Een ontzettend rustige en bescheiden man inderdaad. Hij had me zoveel verteld dat ik het niet allemaal kon onthouden helaas. Maar hij zweerde dus ook voor kool, in combinatie met spelt en kurkuma.

Op zich trekken we bij het herstel van de pony wel 1 plan, maar inmiddels is het nu de derde keer, en ondanks dat ik weet dat we hem er wel weer bovenop krijgen wordt ik er moedeloos van. Zeker omdat de oorzaak niet bekend is. Ik had ook al bedacht om hem te laten onderzoeken naar insulineresistentie. Dit had ik ook voorgelegd aan Wim de Leeuw, maar hij zei dat ik daar niet zoveel mee opschiet in ons geval. Grote kans dat eruit komt dat hij insulineresistent is, maar dan weet ik het, en wat dan? Er zitten hier alleen maar traditionele dierenartsen en elke keer als ik tegen hun over insulineresistentie begin zeggen ze dat dat allemaal nog niet is bewezen enzo....ze zien daar niks in.
Vooralsnog is het enige wat ik heb ingezet de magnesium, en ik hoop daar toch wel resultaat van te gaan verwachten. Maar blijf zoeken naar nog meer opties om eventueel in te kunnen zetten als de magnesium niet blijkt te helpen. Vervelend zeg die hoefbevangenheid. In zijn hoefjes zit een knikje waaraan ik kan zien dat de hoefwand los is. Deze is nu halverwege en daarboven zit hij weer goed vast. Zijn tonen zijn ontzettend kort en niet dragend zodat de hoefwand geen druk krijgt en verder los komt.
Ff een uitgebreid verhaal maar dan is het misschien allemaal wat duidelijker .

Groetjes Jolanda

Wij hebben ook een dazenval van De Loer. Deze hebben wij nu voor het 2e jaar. Het jaar voordat wij hem hadden kon ik bijna de hele zomer niet rijden. De paarden hadden toen ook een dikke anderhalve maand vakantie.
Het eerste jaar waren er dusdanig minder dazen en heb ik in de zomer toch nog aardig wat kunnen rijden, in de rijbak dan he. Wij wonen tegenover een bos, maar hier kan ik tot begin september echt niet in vanwege de dazen.
Dit jaar zitten er naar mijn idee minder dan vorig jaar, als ik het nog een pest. De paarden staan van 's morgens tot 's avonds in de inloopstal, ik kan al bijna 4 weken het bos niet meer in en ben gedoemd tot de buitenbak, waar ik met zulke hete dagen als vandaag ook echt niet in kan rijden. Ik merk dat de plek van de dazenval heel veel verschil maakt. Dat is een kwestie van uitproberen. De echte Loer is wel dusdanig stevig dat hij jaren mee kan, en dat konden we van onze knutselwerken niet zeggen.

Momenteel zijn de paarden al bijna 2 weken niet gereden. En ik zie het er ook niet van komen deze week. Sprays en smeersels helpen niet, ze maken nu dankbaar gebruik van de inloopstal met hooi en water.

Ik wil ook wel in aanmerking komen voor het testen van de dazenval als tester van noord limburg (hier stikt het ervan).

Groetjes Jolanda

Frans Veldman schreef op zondag 28 juni 2009, 11:05:


Hoi Frans,

Even een vraagje n.a.v. bovenstaande. We willen binnenkort toch bloedonderzoek laten doen bij onze hoefbevangen pony, en hiervoor wil ik even stoppen met het geven van de magnesium ( die hij inmiddels anderhalve maand krijgt) zodat dit het bloedonderzoek niet beinvloed. Hoe lang duurt het voordat het extra gegeven magnesium uit het lichaam/bloed is?
Aan de hand van de uitslag kijken we dan of we toch weer magnesium chelaat moeten gaan geven of dat er iets anders niet in orde is.

Groetjes Jolanda

Frans Veldman schreef op maandag 29 juni 2009, 23:17:


Hoi Frans,

Bedankt voor je antwoord. Ik wist niet dat een de magnesiumwaarde in het bloed niets zegt over magnesiumtekort. Dat is wel handig om te weten. Zowiezo wordt het insulinegehalte wel gemeten. En op advies van Gerrit Smit ga ik ook zijn urinewaarde meten om te zien of er verzuring in het spel is. Ik wacht heel even met bloedonderzoek laten verrichten tot het wat minder heet is maar ben heel benieuwd wat eruit komt.
Momenteel zitten we in een neerwaartse spiraal. Door de hoefbevangenheid kan ik hem niet rijden en wordt hij nu steeds dikker terwijl hij heel schraal staat . Ik longeer hem dagelijks maar daar wordt hij niet warm of koud van en verliest er geen kilootje van lijkt wel.

Groetjes Jolanda

Ik heb (toen onze pony voor het eerst hoefbevangen raakte) als advies gekregen om bloedverdunners (Ascal) of asperine te geven zodat de doorbloeding tijdelijk wordt verbeterd.

Er zijn ook mensen die dat juist niet aanraden, maar ik denk dat het wel verschil uitmaakt al is dat helaas niet controleerbaar. De eerste keer kreeg hij ook Metacam (pijnstiller). Gelukkig is hij sindsdien niet meer zo erg bevangen geweest en heb ik hem altijd nog in beweging kunnen houden.

Gerrit Smit zegt dat de oorzaak van hoefbevangenheid bijna altijd te zoeken is in de voeding (tenzij er binnenin het paard zelf iets mis is zoals insulineresistentie). Hij raadde me aan om onze pony nooit geen bemest hooi te geven (dat is het enige wat hij krijgt naast wat gras). Al lijkt me dat bijna een onmogelijke taak omdat we niet altijd weten of en waarmee hooi bemest is als we dat ergens moeten kopen. Doorgaans draait hier alles om zoveel mogelijk verkoop, en moet het gras daarom ook hard groeien.
Nu gaan we zelf onze anderhalve hectare niet meer bemesten (we wisten voorheen niet beter dan dat we minimaal moesten bemesten om het gras toch wat te laten groeien, en om hoge fructaangehaltes vanwege te weinig voedingsstoffen te voorkomen). Eens kijken hoe dat gaat, al ben ik bang dat we dan weer andere problemen krijgen in de wei zoals jacobskruiskruid en andere ongewenste onkruiden die van arme grond houden. Al duurt het wel een tijd voordat alle mest eruit is (al hebben we nu 2 jaar vrij weinig bemest). Misschien dat hooi een grotere boosdoener kan zijn dan we denken?

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 2 juli 2009, 19:35:

>Hij raadde me aan om onze pony nooit geen bemest hooi te geven (dat is het enige

Ik bedoel natuurlijk om onze pony nooit meer bemest hooi te geven

Ik kan hier ook niet ongestraft bij de paarden komen. Gisteren was het zo warm dat ik ze perse even wilde trakteren op een koele douche maar dat heb ik geweten. Mijn onderbeen is helemaal dik en pijnlijk door zo'n dazenbeet, echt verschrikkelijk, en ik heb morgen nog wel een weidewandeling van ruim 2 uur afgesproken met een kruidenexpert .
Ik heb nu al zeker 2 weken niet meer kunnen rijden. Ze staan hier overdag van 9:00 tot wel 22:00 binnen, graag zelfs. Heerlijk om ze dan daarna de koele daasvrije nacht in te sturen .

Groetjes Jolanda

Helms Cindy schreef op vrijdag 3 juli 2009, 21:44:


Die heb ik al 2 jaar . Maar zelfs dan is het nog niet uit te houden voor ze.
Het ligt ook voor een groot deel aan de plek waar de val staat, daar zijn we momenteel mee aan het expirimenteren.
Helaas heeft het ook te maken met de plek waar we wonen, we wonen recht tegenover het bos, en rondom ons erf staan veel bomen. Ik weet eigenlijk niet beter dan dat er gewoon amper of niet gereden kan worden in juli en augustus. Dit was ook zo toen mijn paard nog in pension stond in diverse plekken in noord brabant (Deurne, Helmond, Bakel, Mierlo, Aarle Rixtel). Toevallig heb ik vorig jaar het minst last gehad van alle jaren en kon ik wat vaker rijden in de buitenbak. Maar het blijft een plaag.

Groetjes Jolanda

Frans Veldman schreef op zaterdag 4 juli 2009, 23:26:


Frans, bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik heb inderdaad al gelezen dat het achterwege houden van bemesting voor een hoog fructaangehalte kan zorgen. Maar dit is dus alleen bij die grassoorten die bemesting nodig hebben om te groeien? Stel dat ik mijn weide inzaai met dezelfde grassen die overal in de bermen staan, dan kan ik dus zonder problemen de bemesting achterwege laten? Als dit zo is zou ik het misschien wel zien zitten om juist die grassen te gaan zaaien om zodoende geen hoge fructaangehaltes te krijgen (en wellicht ook minder voedingsrijk gras?)wanneer er niet (of nauwelijks, behalve de paardenmest van onszelf) op de wei gaat.
Ik vind het wel dusdanig interessant dat ik binnekort hooi op fructaangehaltes ga laten onderzoeken van gras wat afkomstig is van onze (vooralsnog bemeste) paardenwei, en van gras wat achter onze schuur staat, wat voor zover ik weet nooit is bemest. Als we hiermee toch een stukje duidelijkheid krijgen is me dat zeker wat waard. Hebben jullie zulk soort onderzoek ook verricht?
We hebben overigens 2 jaar geleden een bodemonderzoek laten doen door Eijkpunt, met daarbij een bemestingsplan van 4 jaar, inclusief onze eigen paardenmest. We hebben ons hier tot nu toe keurig aan gehouden, maar omdat onze pony dus steeds bevangen is willen we kijken wat er nog meer mogelijk en haalbaar is om de weide voor deze pony minder risicovol te maken (als dat uberhaubt gaat). Het nadeel is dat we hier wel 1x per jaar van moeten kunnen hooien, ter compensatie van al die dierenartskosten .

Heel interessant Frans!

Groetjes Jolanda

joop schreef op zondag 5 juli 2009, 10:54:


Ja dat besef ik inderdaad. Maar de grondsoort en conditie is bekend geworden door het bodemonderzoek wat we hebben laten doen dus in principe zou ik dan kunnen zoeken naar grassen die hierop goed kunnen leven? Zeker als ik ze dan de kans geef om te bloeien voordat ervan gehooit wordt zou dit toch moeten lukken?


Het bemestingsplan is afgestemd op mijn wensen. En dat waren een zo schraal mogelijke weide voor de paarden (moest ook vertellen hoeveel paarden erop staan, wat voor ras, leeftijden e.d.) maar toch wel 2x per jaar kunnen hooien. Ik weet het, het is een lastige combinatie ;-)Inmiddels zijn we nu wel aan het denken om voortaan 1x per jaar te hooien zodat we later in het jaar (aug.) 1x goed kunnen hooien, maar als de oogst mislukt hebben we dan wel weer een probleem, geen hooi.
Hier in de buurt ken ik alleen mensen die hooi verkopen om daar dik aan te verdienen. Het zit vaak vol stof en moest zo hard mogelijk groeien. Vandaar dat ik het liever zelf van de weide haal, zodat ik precies weet wat erin zit. Het hooi dat we afgelopen donderdag hebben binnen gehaald ga ik ook laten onderzoeken. Dat is dan ook de moeite waard, in tegenstelling tot alle beetjes die ik elders vandaan moet halen.

Groetjes Jolanda

joop schreef op zondag 5 juli 2009, 18:00:


We hebben iets meer dan anderhalve hectare, voor 1 paard en 2 pony's. Vooraan in de wei hebben we een stuk afgezet wat als "basisplek" dient voor de paarden. Van hieruit kunnen ze zelf de inloopstal in lopen,en als ik de rijbak open zet kunnen ze hier ook in. Voorheen was het gewoon een grote weide maar omdat onze kleinste pony steeds hoefbevangen is hebben we dit veranderd. Voor de andere 2 die kwa omvang precies goed zijn en echt niet dikker moeten worden is dit ook niet verkeerd. Echter gaan ze wel enkele uren per dag in de grote weide buiten het hooiseizoen, en blijft de kleine pony voorin. Kwa beweiding valt het dan nog heel erg mee, gezien die paar uurtjes, en de verhouding weide met aantal paarden.

Vorig jaar hebben we veel pech gehad met het weer en konden we pas eind augustus hooien. Dit was wel de 2e snede, de 1e was in juni. Aangezien het hier tot nu toe in augustus het droogst is, dacht ik dat dat dan de beste hooitijd was, zeker als we maar 1x hooien, dan moet het risico op regen zo klein mogelijk zijn. Maar voor de paarden is het inderdaad fijner om weer gauw de wei in te kunnen. Nu is het wel zo dat we tot nu toe altijd nog hebben bemest, met paardenmest, maar ook nog wat bijgemest met kunstmest. Ik zal eens gaan kijken naar zo'n EC meter, dat vind ik wel interessant.

Bedankt!

Groetjes Jolanda

joop schreef op maandag 6 juli 2009, 12:35:


Hoi Joop,

Hoe kijk jij dan tegen een hoog fructaangehalte aan als je niet mest? Heb jij inmiddels allemaal van dat soort grassen in de weide staan, die het goed doen op arme grond? Staat er JKK in je wei? Het is dus wel mogelijk om een goede weide te hebben waarop je niet mest? Haal je hier ook hooi vanaf of gebruik je deze wei alleen voor begrazing?
Ik begrijp dat je wat meer plantenkennis moet hebben als je voor deze manier kiest. Ik heb zaterdag toevallig een weidewandeling gemaakt van ruim 2 uur met een kruidenexpert. Zij organiseerd wandelingen waarbij ze juist heel veel informatie verstrekt aan mensen met paarden in de wei die graag meer willen weten over wat er precies in hun wei staat, en vooral, wat wel en niet kwaad kan. Zo kwam ik er zaterdag achter dat ik op een plek behoorlijk wat zwarte nachtschade heb staan . Deze is er dezelfde dag nog uitgegaan dus het was de moeite waard .

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 10:22:


Jeetje Joop, jij hebt het mooi voor elkaar voor je paardjes! Dat is niet te vergelijken met onze anderhalve hectare zeg. Ik wil kwa weide toch wel te denken om het roer om te gaan gooien want zoals het nu gaat zit ik steeds met een bevangen pony door ons eigen gras/hooi. Ondanks dat ik wel heel voorzichtig ben met hoge fructaangehaltes, hij altijd een graaskorf op heeft(wat ook niet ideaal is natuurlijk) en verder niks krijgt dan gras en hooi.
Ik ga binnekort zijn insulinegehalte laten onderzoeken, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik heb zijn PH waarde gemeten van zijn urine, en deze lag op 91/2 ?? Ik ga het nog eens testen, want dit is wel heel apart geloof ik.

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 17:37:


Ja daar heb ik in het begin eens naar gekeken, maar mijn vriend (niet zo'n paardenliefhebber) vind het een lelijk gezicht als er allemaal omheiningen of lintjes moeten worden gespannen. Daarnaast is het dan weer heel onhandig hooien. Al vind ik het zelf Paddock Paradise wel heel leuk.

Onze pony heeft vrij dunne hoefzolen. Zeker nu hij weer hoefbevangen is (al gaat het alweer de goede kant op) blijft hij gevoelig lopen op het harde. Hij heeft dit altijd wel wat gehad volgens de vorige eigenaar. Alleen zij noemde hem wat "aanstellerig" als hij op een steentje stapte. Maar zijn zolen zijn zo dun dat het natuurlijk wel pijnlijk is om op een steentje te trappen.

Ik heb hem nu ruim 2 jaar, en hij loopt al anderhalf jaar over een verhard pad van 25 meter lang, en in de verharde inloopstal. Het pad en de inloopstal zijn voorzien van betonklinkers. Ik had echt verwacht dat hij dan wat meer "eelt" zou krijgen, maar hij blijft gevoelig. Is er iets wat ik kan doen om te zorgen dat zijn zool wat dikker wordt? Ik bekap hem nu bijna 2 jaar en zijn hoefjes zien er verder prima uit. De hoefwanden zijn ook erg hard. De dierenarts zegt dat hij minder over het harde moet lopen, lekker alleen in de wei moet staan, maar dan is hij straks helemaal niks meer gewend. Ijzers raadde hij me aan, maar das dus echt niet wat ik wil. Hoefschoenen zijn ook geen optie, anders zou hij die 24 uur aan moeten hebben om uit zichzelf vanuit de wei naar de inloopstal te wandelen. Hij loopt niet altijd gevoelig op het harde (momenteel wel vanwege de HB), maar vooral als hij op een klein steentje trapt zie ik hem meteen kreupelen. Grintpaden en puin omzeil ik altijd met hem omdat dat hem echt zeer doet, maar op een asfalt fietspad kan hij makkelijk een drafje doen.

Iemand tips of ideeen?

Groetjes Jolanda