Hallo allemaal,

Vandaag heb ik Sauvage uit de wei gehaald om te trainen. Ze kreeg enkel een voedselbeloning als ik haar iets liet doen wat ik ontzettend goed vond. Derest deed ik met stem en prees haar de lucht in. Ik zag dat zij op geen enkele manier opdringerig was en dat zij graag werkte.
Ik gaf haar de rust momenten waar zij ook zeer veel beloning uit haalt.
Ze deed eigenlijk alles op haar eigen tempo en ze was een geheel ander paard nu ze niet door de andere twee pony's werd gestoord.

Ik merk dat ze veel gerichter is op mij en dat ze al vanzelf uit mijn circel blijft.
Ze heeft mij laten zien dat ze liever alleen werkt en dat de andere twee pony's kunnen toekijken vanachter de draad.
Toch zal ik in de toekomst haar gedrag ook in de wei op de proef gaan stellen maar voorlopig vind ik het prima zo. De clickertraining werkt gewoon goed bij haar en ook op stem laat ze zien dat ze daarmee ook beloond kan worden. Het woordje moooooi zal ik zeker gaan gebruiken.
Ik heb haar hoefjes kunnen uitkrabben en een aan de achterzijde. Derest komt morgen wel. Het zijn oefensessies van ongeveer 10 minuten en soms twee of drie op een dag.
Buiten de wei oefenen is du voor beiden een heel fijne bezigheid en ik weet nu ook dat ik me niet ongerust hoef te maken. Toch wel een pak van mijn hart.

Groeten, Corinne

Michiel schreef op zondag 31 december 2006, 15:37:


Ik weet dat in Nederland honden altijd aangelijnd moeten zijn.
In een losloopgebeid dat omheind is en enkel toegankelijk voor honden is dat wat anders.
Wanneer een loslopende hond een paard benaderd en dit paard slaat de hond is het risico voor de hondeneigenaar. Het paard laat immers zijn natuurlijk gedragd zien. Of dat paard nu vastgehouden wordt of niet. Veel paarden zullen een natuurlijk gedrag laten zien waaronder trappen.
Dit is wel een civiele zaak en dus geen strafrechtelijke zaak. Je zult, als je je gelijk wilt halen een advocaat moeten nemen die de zaak bij de rechter brengt. Dan is het natuurlijk altijd een wellis nietis spelletje van advocaten onderling. De rechter bepaalt uiteindelijk wie gelijk heeft. Al denk ik dat de honden eigenaar aan het kortste eind trekt.

Mijn hond, een politiehond, zal nooit vriendelijk naar een paard reageren. Ik zal hem dus ook nooit loslaten. Wanneer bij een hond het jachtinstinct gaat opspelen, of welk instinct dan ook, dan ligt het aan de baas-hond relatie hoe hij dan naar je luistert. Ik weet van mijn hond dat hij niet altijd naar me luistert zodra hij een paard ziet. Ik weet ook dat hij niet schrikt van een paard dat slaat. Dan wordt het paard voor hem echt een prooi. Ook schapen zijn bij mijn hond ten dode opgeschreven. Ik heb dit gelukkig nog nooit meegemaakt maar ik weet dat mijn hond met paarden en schapen niet te vertrouwen is en dus mag hij dan ook nooit los. Ik werk iedere dag met mijn hond dus ik kan hem "lezen". Daarbij is mijn hond geen huis-gezinshond.
Mijn hond mag los op zijn training en daar kan hij alle energie kwijtraken. Hij staat goed onder appel maar zijn instincten vertellen wie en wat voor hond hij is. En daar hou ik altijd rekening mee wanneer ik ga wandelen.

Ik vind het een kwalijke zaak dat mensen hun honden opjagen. dat is overigens wel strafbaar.
Maak melding bij de plaatselijke wijkagent hierover of deel het mede aan een hondengeleider in die wijk.
Ik zou er in ieder geval wel iets mee doen.
Groeten Corinne

Ik heb op het forum gelezen dat enkele van jullie kruidenhooi wilden bestellen ergens in Brabant.
Ik woon zelf in België vlakbij Maastricht en vraag me af of er hier in de buurt geen mensen zijn die kruidenhooi verkopen zonder Sint Jacobskruis erin.
Ik ben benieuwd naar de reacties.

Groet Corinne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 januari 2007, 20:32:


Ja Pien haalt het in een dorpje niet ver hier vandaan. Ik wist niet of dit kruidenhooi was.
Pien, als dat zo is kan ik daar ook wat hooi kopen???
Ik kan zelf een grote aanhangwagen vullen en dus zelf ophalen.
We hebben nog voorraad.

Corinne

Allereerst vind ik het heel dapper malenka dat jij zo openhartig bent over wat er is gebeurd. Niet iedereen durft dit op het forum te plaatsen.
We kennen allemaal wel een slechte dag, ons humeur is niet goed en we kunnen niet veel hebben. Ik heb dat ook wel eens en laatst ben ik ook opgehouden met mijn paard. Ik voelde mij niet geduldig genoeg.
Maar goed, jouw paardje is onzeker als hij er alleen op uit moet met jou erop. I

Is het niet een mogelijkheid hem op te zadelen en een klein stukje te rijden. Voordat hij begint met tegenstribbelen zou je hem moeten belonen en afzadelen en terug naar de wei.
Dat vergt veel geduld en tijd maar als je het vertrouwen wint van je paard dan zou je steeds een stukje verder moeten kunnen rijden.
Misschien begin je in de wei al met rijden en zo steeds een paar meter verder. Je paard moet vertrouwen krijgen als hij alleen is met jou op zijn rug.
Met de clickermethode kom je wellicht echt iets verder.
Beloon voordat hij tegenstribbeld voor die paar meter en dan is het klaar. Terug en afzadelen. Iedere keer weer een paar meter meer.

Dat is natuurlijk een zeer vermoeiend traject maar misschien loopt hij na een paar keer niet 5 meter maar 100 meter. De dag erna zal hij het meestal nog beter doen.
Ergens heeft hij wat gemist in zijn opvoeding en, ik heb niet alles van deze topic gelezen, ik heb nogal hoofdpijn, maar je moet met vertrouwen beginnen.

Monty Roberts zegt:

Soms worden de problemen ironisch genoeg veroorzaakt door de ruiter zelf die onbewust zijn paard heeft getrained om eezijdig te beslissen terug te keren naar de wei.
Als je je paard terug brengt naar de wei nadat het dat zelf heeft beslist wordt het beloond door rust in de wei en voedsel in de wei.
Je kunt hem niet doen ophouden want doen is dwang.
Als hij staakt laat hem een andere kant oprijden totdat hij rustig is.
Stijg dan af laat hem een paar passen achterwaarts gaan en loop huiswaarts.
Rij je paard nooit naar huis, wel bijna tot je wei maar stap tijdig af en leid hem naar huis aan de hand. Op die manier hou je de aandacht van het paard bij jou tot jij klaar bent. Zoek naar een wederzijdse overeenkomst tussen jou en je paard.
Voordat hij staakt ga een andere kant op en als hij daartoe bereidt is ben je klaar
Stijg telkens op een andere plaats af hou het afwisselend zodat hij niet weet wat er van tevoren gaat gebeuren.

Dan is er misschien een andere medische oorzaak.

Heel veel succes en hou vol.

Groeten Corinne

Ik ben net naar de wei geweest. Skag stond onder een takkenboom die beschutting biedt. De andere twee stonden achter in de wei waar geen beschutting is.
Bij ons staan 8 hele hoge bomen en wat struiken. verder is er geen beschutting. We gaan volgend voorjaar een schuilstal bouwen en in onze zomerwei een afdak tegen de felle zon.
Sauvage is nu 8 maanden oud en ze doet het geod. Ik hoop dat ze zich vandaag redt. Als ik vanavond om 23.00 uur klaar ben met werken trotseer ik het donkere weggetje naar de wei om te kijken of alles goed is.
Het wordt een grote blubberboel . Als het weer beter wordt gaan ze naar een andere wei want deze is nu echt kaal en verzadigd. Deze wei is echter de enige waar bomen en struiken hun beschutting bieden. Gelukkig zijn zowel de Ijslanders als mijn Merens paarden die tegen extreme weersomstandigheden kunnen.
Hun vacht is nat maar op de huid zijn ze geheel droog. Mijn veulen heeft nog niet zo'n geweldige wintervacht als de oudere pony's maar gelukkig is er nu ook geen winter. Het lijkt wel herfst. Het is alsof de hele natuur aan het veranderen is.
Veel succes met jullie paarden in dit weer.

Groeten Corinne

Waar kan ik informatie halen over welke kruiden paarden nu eigenlijk eten en waar deze kruiden voor dienen.
Is het mogelijk die kruiden zelf te kweken of te planten?

Groet Corinne

Spirithorses schreef op vrijdag 2 februari 2007, 14:23:


Hoi Pien,

Sorry als ik laat reageer maar ik kan niet altijd op het forum zijn.
Ik heb een bench die je kan lenen en ik woon in Eben Emael.
cor.corten@belgacom.net

Mail mij krijg je mijn tel nummer

Böske schreef op dinsdag 6 maart 2007, 15:37:


Hoi Böske
Ik heb zelf ook een veulen en adviseer je eerst haar vertrouwen te winnen. Ik heb uren in de wei doorgebracht zonder iets van haar te willen. Gewoon mijn aanwezigheid moest zij eerst als veilig beschouwen. Ik had een paar brokjes bij me. Na twee dagen ging ik tegen een boom zitten bij haar in de buurt en ze snuffelde aan mij. Ik deed niets en liep toen weg.
Daarna ging ik weer zitten en toen ze weer nieuwsgierig was, want dat zijn veulens, legde ik een stukje wortel voor haar neer. Ze bleef in de buurt en waagde het stukje wortel op te eten. Ik legde meer worteltjes neer en liep weg.
Daarna, na een pauze, steeds iets verder. Op het moment dat ze een stukje wortel uit mijn hand wilde eten zei ik YEP. Daarmee legde ik de eerste aanleg voor de clickermethode die erg zinvol bleek.
Stukje wortel (klein stukje maar) en een woord zeggen dat je in de clickermethode wil toepassen. Uiteindelijk begreep ze als ik yep zei dat ze dan wat lekkers kreeg.
Na een eerste aanraking zei ik het ook en ze bleef staan!
Daarna liep ik weg.
Ik wilde dat zij naar mij kwam en niet andersom. Bij iedere aanraking een YEP en een wortelstukje.
Kwam ze naar me toe dan YEP en een wortelstukje.
Lees een boek over clickermethode.
Na een week kon ik haar hals aanraken, na twee weken haar benen. Nu na drie maanden kan ik haar overal aanraken. Ook het halster aandoen met de clickermethode. Ik wens je veel succes maar geduld is het allerbelangrijkste. Ze moet je kunnen vertrouwen. Doe NIETS overhaast aub
Groet Corinne

Hallo,
Ik heb even een vraagje over mijn veulen en ik hoop dat iemand er een antwoord op heeft.
Zij heeft onder haar buik, ruim voor haar tepels een knobbel. Is dat nu waar de navelstreng heeft gezeten?

Groeten Corinne

Jean Mclean schreef op woensdag 4 april 2007, 10:03:


Nou dan ben ik gerustgesteld. Ze heeft verder nergens last van.
Groeten en bedankt,
Corinne

Hoi Ellen,
Een opleiding van Helicon in Deurne is dat niet iets voor jou?
Er zijn talloze opleidingen rondom paarden en niet alleen om intructeur te worden.
Ik heb eens hun site bezocht dus het fijne weet ik er ook niet van maar het is de moeite waard om eens te bekijken.

Groet en succes

Corinne

Corinne schreef op woensdag 18 april 2007, 21:11:


het is dus instructeur sorry ahum!

Ik wil zelf ooit nog eens een keer een veulen hebben van mijn paard. Waarom? Omdat ik het karakter en de eigenschappen van mijn paard zeer waardeer.
Ik wil ook even reageren op deze topic.
Als de kleine kudde, waarin mijn paard nu staat ,(ze is nu nog een veulen) straks een keer wegvalt, om wat voor reden dan ook, dan laat ik haar niet alleen staan. Een reden om een tweede paard aan te schaffen.........of zelf een veulen te fokken....

Het veulen dat ik nu heb is geschikt voor mijn hele gezin; dat is genetisch bepaald in dat ras. Een Tweede Kans paard vergt ook veel ervaring en tijd.
Een veulen dat in zijn eerste maanden niet goed werd opgevoed of "iets" heeft gemist kan een behoorlijk moeilijk paard zijn. Vergis je daar niet in.
Ik heb het liefst een zeer jong paard dat ik zelf kan africhten.
Het is gemakkelijker een paard iets aan te leren dan iets af te leren. Daar moet veel tijd in gestoken worden. Als je als hobby een Tweede kans paard aanschaft moet je je wel bedenken of je met je tijd ook krijgt wat je van zo'n paard uiteindelijk verlangt.
Met mijn vrije tijd, nu, heb ik ruim voldoende tijd om ons veulen af te richten.
En als ze straks groot is kan mijn dochter er op rijden en dan denk ik dat ik mij persoonlijk meer op mijn gemak voel. Ik vertrouw dan ook mijn paard.
Als wij ooit nog een paard zouden willen dan blijft toch mijn eerste keuze, zelf een veulen te fokken.

Het is een zeer persoonlijke keuze om een veulen te fokken of een Tweede Kans paard aan te schaffen. Je tijd, ervaring, geld en ruimte spelen daarbij een grote rol.

Zo denk ik erover.....Corinne

Ik heb zelf een veulen en ervaar het als een groot plezier, om zo om de dag een half uur met mijn veulen bezig te zijn. (gemiddeld)
Je begint uiteraard met 10 minuten.
Koop een boek over veulens of over een methode over training. Lees veel !!!
Ik wandel in eerste instantie veel, eerst door rustige straatjes, dan druk verkeer,
Dat moet je opbouwen. Iedere keer moet weer anders zijn, de verharding waar je over loopt moet steeds verschillen. Ik zoek alles op wat ik tegenkom. Bitumen, keien, waterplassen, zand, heuvels en zelfs trapjes.
Voetje geven, aan de lijn lopen, nou je kan het zo gek niet bedenken of je kan het je veulen leren.
Ik pas de clickermethode vaak toe. Boek Inge Teblick, een aanrader. Lees veel en laat je veulen opgroeien in een (kleine) kudde.
Poesten etc. alles moet geleerd worden.
Naar mijn mening moet een veulen niet na drie jaar loslopen in de wei en kudde, ineens binnen enkele maanden een rijpaard worden.
Ken je het boek van Emiel Voest? Die heeft ook leuke boeken, en...een veulen training van Conrad van Pruissen is ook aan te raden.!
Kortom, wat je onder het zadel kunt leren, leer je een veulen in drie jaar tijd ook ernaast. Dus grondwerk. Nooit iets forceren en alles zonder dwang.
Dat is mijn motto.

Maar.....weet waar je aan begint want een veulen opvoeden vraagt ook enige ervaring.
Ik doe dit nu voor de tweede keer in 20 jaar maar ik leer nog elke dag weer.
Heel veel succes.
Corinne