joop schreef op woensdag 15 augustus 2007, 13:16:
>>
>> Als je toevallig voor dat ras bent gevallen zijn er vrijwel
>> geen paarden in Nederland te vinden. Heel soms in omringende
> tussen, nu helemaal gezond. Ik pleit er voor dat er minder
> gefokt wordt, en dat we ons gewoon tevreden stellen met paarden
> die er al zijn. Zoals zoveel paarden die naar het slachthuis
> verdwijnen, zij zouden graag een goed tehuis vinden.
Joop, je hebt 100% gelijk, laat ik dat vooropstellen!
Het transport, waar soms zo luchtig over wordt gedaan, is niet altijd stressloos.
Ik heb paarden helemaal dolgedraaid uit een vliegtuig zien komen.
Volkomen geflipt, beschadigd van geest en lijf. Die paarden zie je niet meer terug in de handelsstallen, die kunnen meteen door naar de slager. Maar het
Tuurlijk, in de meeste gevallen zal het goed gaan.
Mensen beseffen niet dat de overgevlogen paarden gedesoriënteerd zijn.
Ze ruiken vreemde geuren, horen een heel andere taal waar ze niets van begrijpen en zijn hun 'thuishaven' kwijt. Het kan wel een jaar duren voordat een overgevlogen paard geacclimatiseerd is....
Zoals je weet heb ik 2 Tennessee Walkers. De 1e, Chaser, is ook geimporteerd.
Niet door mijzelf, maar dat maakt niet uit. Er is tijdens het transport iets gebeurd waardoor hij echt een levenslang trauma heeft t.o.v. mannen... Altijd wantrouwens naar mannen toe, krijgen we er nooit meer uit. Hij is zeker weten geslagen.
Volgens zijn importeur was hij niet zo op het moment van aankoop.
Maar daar hebben we allemaal niets aan. Het is zo en het heeft mij heel veel tijd gekost voordat hij bepaalde angsten kwijt was.... Chaser heeft maar een flinterdun kleedje vertrouwen, is altijd alert op vreemde mensen en altijd klaar om te vluchten.
Je kunt een eenmaal aangedaan trauma nooit meer uitwissen.
De andere TWH is hier geboren en heeft die angsten absoluut niet.
Helaas is er geen andere manier om aan bepaalde rassen te komen dan ze te importeren.
Het is niet in het belang van het dier, zeker niet.
Wil.
Warboel
