Lena schreef op maandag 26 november 2012, 18:23:


Omdat misschien, heel misschien, het ene paard het andere paard niet is?

Coralie schreef op donderdag 6 december 2012, 15:33:


De grootste wens van iemand die chronisch pijn heeft, is geen pijn meer te hebben! Dag in, dag uit, week in, week uit, jaar in, jaar uit ... geen dag die voorbij gaat zonder pijn! Het gaat er bij horen, het is niet anders ... maar niets is slopender voor lichaam en geest dan continue pijn, welk leuk onderzoek men denkt te moeten uitvoeren ook!

Coralie schreef op donderdag 6 december 2012, 15:22:


Waarom eten ze dan brok als wij ze dat voorschotelen? Waarom eten ze dan kuil? Ik denk dat het zwaar overschat wordt dat paarden weten wat goed voor ze is. Althans niet het door ons gefokte gedomesticeerde product wat 'paard' heet.

joop schreef op vrijdag 7 december 2012, 16:07:


Dat heeft toch niets met 'beter tegen pijn' te maken, maar toch alles met de aard van het dier? Een vlucht/prooidier uit moeilijk pijn en dat met een reden. Doet het dier het wel, dan zou het dier net zo goed een vlag op zijn rug kunnen dragen 'eat me!'

Overigens zijn mensen ook goed in staat dergelijke akties uit te voeren, mits de omstandigheden er naar zijn (oorlog, rampen, verkeersongevallen, etc.). De drang om te overleven is dan blijkbaar dusdanig groot dat ook mensen zich over 'pijn' heen zetten.

Pijn is overigens goed te meten aan fysieke kenmerken (pols, ademhaling, temperatuur), echter chronische pijn weer niet daar het lichaam zich aanpast, hetgeen, volgens mij, niet inhoud dat het draaglijk is!

joop schreef op vrijdag 7 december 2012, 18:02:


Nee, ik denk niet dat dieren beter tegen chronische pijn kunnen. Ik ken genoeg mensen die dag en nacht leven met pijn, maar waar die pijn zo bij hun leven hoort dat ze er niet meer over 'klagen'. Ze lijden in stilte. Als je met die mensen in gesprek gaat dan vertellen ze je hoe ze die pijn ervaren, wat het voor hun betekent en welke beperkingen dat met zich mee brengt ... en je wordt daar alles behalve vrolijk van! Ik ken geen enkel dier die met mij in gesprek kan gaan om mij daadwerkelijk te vertellen hoe of wat ... maar ik neem nooit aan dat dieren er beter tegen kunnen dan mensen!

e m kraak schreef op vrijdag 7 december 2012, 19:16:


Goede aanvulling!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 december 2012, 19:45:


Dit is toch hetzelfde rondje om de kerk of niet? Wat denk je dan? Dat de hond een touw gaat zoeken en zichzelf gaat opknopen? Kan hij veel meer dan van dag naar dag hobbelen totdat hij sterft? Ik denk van niet. Zo ook bij mensen, alleen kunnen wij mensen zelf nog aangeven 'genoeg is genoeg', maar er zijn ook mensen die rustig wachten op de laatste adem!

I don't have a short temper;
I just have a quick reaction to bullshit!

Talitha schreef op zaterdag 8 december 2012, 12:22:


Nee

Wil schreef op woensdag 19 december 2012, 16:25:

Wormen leggen in de winter inderdaad minder eitjes, omdat de larven uit die eitjes in de winter een betere overlevingskans hebben (niet warm/droog) en dus de tijd hebben om opgenomen te worden door hun gastheer/vrouw.
Als je in de winter een paard treft met een hoge eitelling, kun je er donder op zeggen dat er sprake is van een behoorlijke wormbesmetting.
Ik heb ook één pony die altijd negatief getest wordt dus 0 en ik doe de mestonderzoeken zelf. Als ik een paard niet vertrouw qua uitslag mestonderzoek, doe ik het diezelfde week nog een aantal keren ... dan krijg je dus een betrouwbaarder beeld.

Ik ga er vanuit dat Martina de McMaster methode doet 2 gram mest op 30 ml vloeistof, dan is een uitslag van 30 tot 40 eitjes bijzonder hoog te noemen, daar je de gevonden eitjes uit de telkamer moet vermenigvuldigen met 50! Vanaf > 500 spreekt met dan toch echt al over een zware besmetting.

Saars schreef op donderdag 20 december 2012, 15:28:


Mag ik vragen wat je wilt horen? In je eerste bericht schrijf je dat je er niet van kunt slapen ... en nu schrijf je dat je het te ver vindt om voor 3 maanden te gaan verhuizen, maar je wel in de knoop zit ...

Stallen zijn bedacht door mensen, niet door paarden ...

Lenneke keijzer schreef op vrijdag 21 december 2012, 10:46:


Eens! Ik geef niets dat beschimmeld is, klaar! Je moet er niet aan denken dat door een ietwat te makkelijke houding het dier koliek krijgt of iets dergelijks ... beschimmeld voer is geen voer, maar afval!

Maria Delavega schreef op donderdag 27 december 2012, 16:59:



Goddank heb ik er echt geen verstand van, maar ik kan mij er geen kloot bij voorstellen dat een paard liever een bit heeft. Absoluut niet ... zoek de redenen waarom het paard het liefst niets in zijn mond heeft maar op in je nog aan te schaffen anatomieboek!

Peet schreef op donderdag 27 december 2012, 17:53:


Zie je nu wel?! Ik heb er dus echt geen verstand van!

Justkarin schreef op woensdag 2 januari 2013, 20:10:


Bewuste artikel is een vrije bewerking van een artikel van Dr Deb Bennett. Een link naar het originele stuk http://www.equinestudies.org/ranger_2008/ranger_piece_2008_pdf1.pdf

Spirithorses schreef op vrijdag 4 januari 2013, 22:58:


Ik herken dat wel. Nolasco wordt nu 7 en ik vind het nu pas een beetje een volwassen paard te worden, zowel fysiek als mentaal. Sinds kort een 2,5 jarig kereltje erbij, over een slungeltje gesproken. Roos, ook 2,5 jaar, vind ik ook nog altijd een veulen. Ik kan mij er werkelijk niets bij voorstellen dat op deze leeftijd aan inrijden wordt gedacht. Echt, helemaal niets!