van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:00:

en of het lijden of leiden is, daar ligt de crux.
't is niet dat ik het niet snap, er geen empathie voor heb, empathie komt me zolangzamerhand de strot uit, ik snap het allemaal wel, maar wie is nou belangrijker, dat is mijn vraag.
Het is hetzelfde als laat ik mijn paard afmaken, of nog niet. Het komt allemaal neer op wie is belangrijker. Als je me nog kan volgen.

van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:06:

Ik twijfel niet aan haar oprechtheid, anders zou het stellen van de vraag kan je eerlijk in de spiegel kijken, zinloos zijn.
Maar iedereen wordt wel eens meegesleept in een wilde fantasie.
En dat kan geen kwaad, zolang je er een ander levend wezen geen kwaad mee doet, da's mijn punt. En ik heb heel lang (voor mij heel lang) gewacht met reageren in dit topic, omdat ik hoopte dat anderen ho, stop zouden roepen. Behalve Cindy en Christel zei niemand wat, en dat werd onder de tafel geveegd.

van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:21:

nee het gaat niet om aandacht.
Ik zit zelf op dit moment in de zeer heftige strijd tussen leven en dood. Voor wie kies je en waarom. In veel mindere mate geldt dat voor een paard met een handicap. Maar de gevoelens zijn dezelfde,

van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:33:

jawel, maar is het niet altijd kijken naar de mogelijkheden? En het afwegen van risico en benefit.
(Ik ben trouwens niet zelf bezig dood te gaan, ik moet sommigen van jullie teleurstellen, maar de paarden in Afrika)
En wie heeft er meer voordeel bij dat het ene paard dat overleeft en wat is een betere behandeling.
Heeft Anja of een ander blind paard er voordeel bij, om I tentoon te stellen, of heeft vooral I er voordeel bij?
Dat zijn dezelfde vragen.
Zolang je eerlijk kan zijn tegen over jezelf, maakt het antwoord niet uit. Er is geen waarheid, maar er is alleen maar wat jij het beste kan doen in die omstandigheden.

Moniek schreef op woensdag 10 februari 2010, 13:18:

De 2 van mij in Afrika zijn tot nu toe nog ok (afkloppen). Maar nog steeds gaan er elke dag een paar dood.

Met vissen in de vijver, pomp op solar.

Ik krijg het telkens zo koud als ik je avatar zie, Ilona.

Ik zou wachten tot Koen (of andere bekapper) is geweest, en dan nog eens meten, en ook overleggen met de bekapper of het waarschijnlijk is dat de hoeven veel van vorm gaan veranderen.
Je kan ook cavallo's proberen, ik vind dat niet echt schoenen om heftige ritten mee te maken, maar een beetje over de straat en de berm baggeren, zijn ze prima voor.

Oh, ja, en als de Ramey DVD's hebt, kijk dan nog eens naar de heel bevel.

En nog wat...

Ik zet Opal vaak in de wei met de cavallo's aan. Met zooltjes erin overigens. Dat werkt echt prima.

van lennep schreef op donderdag 11 februari 2010, 20:33:

En waarom wil je een doorloopbare waterplaats?
Pomp en visjes zullen alle verschil maken. Geen stilstaand water, en visjes eten de muggelarfjes op.
Maar ik denk niet dat ik begrijp wat je voor ogen hebt.

Wat voor een zadel gebruik je?
Is ze buiten de bak ook zo?
Was ze hengstig?

Dat zadel zegt me niets, is het boomloos?

Ik heb ondertussen gelezen dat Kiyasa een lastig miepje is, veel karakter, leuk paard, met wie jij goed omgaat.
Ik denk dat ze op het filmpje zo moeilijk deed over je been door hengstigheid, of komende hengstigheid.
En het komt wel, ze zal je uiteindelijk wel gaan vertrouwen, en dan kan je ook alleen met haar op pad, blijf in jezelf geloven, denk dat dat vrij belangrijk is.

En ze vertrouwt je nu al, als je er naast loopt, maar nog niet als je er op zit. Dat heeft wslk met je eigen instelling te maken, je vindt jezelf een 'beginner'. Ik vind eerlijk gezegd niet dat je er uit ziet als een beginner.
Ik zou gewoon niet rijden op de dagen dat ze niet wil dat je haar buik aanraakt. Voelt blijkbaar niet prettig, en dat zou ik respecteren.

Christel Provaas schreef op zaterdag 13 februari 2010, 22:27:


Zoals gewoonlijk goed opgemerkt en verwoord.
Ik heb het filmpje nogmaals bekeken (ik word er zelf een beetje nerveus van, van het filmpje, het kost me moeite me er op te concentreren, dat zegt misschien ook wel wat over het paard), en ik snap niet veel van dat zadel. Kiyasa is denk ik beter af met een kleiner, beter passend zadel, maar dat is maar een gok.

Ik ben nu echt onder de indruk. Je rijdt pas een jaar? Of althans dat je regelmatig rijdt, en nooit les gehad. Heb je Parelli of zoiets gedaan? Van wie of wat heb je geleerd?
Kiyasa doet me overigens aan Opal denken, mijn soort paard.