van lennep schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:43:
..

Ik bedoel ringvorming, los van het ontijzeren. Want dat je daardoor andere hoefgroei en dus eenmalig een ring krijgt, lijkt me logisch.

Wil schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:59:


Ik vraag dit omdat er momenteel iets speelt wat ik niet kan verklaren.

Buck, 4 jaar ijzerloos, sinds september 2009 ordentelijk bekapt en 3 jaar krrachtvoerloos, zeer beperkt weiland, heeft een permanent verbrede witte lijn en altijd vage hb-verschijnselen, en flauwe reliëfringen op de hoeven. Sinds de magnesium eindelijk goed lopend op het harde.

Cadiz, sinds enkele maanden voor de tweede maal ontijzerd, krijgt een halve schep krrachtvoer, heeft ook ringen, je voelt het als je hand erover gaat. Toch is zijn witte lijn altijd dun geweest, ook in de ijzertijd, nooit tekenen van hb. Hij loopt gevoelig op het harde, maar is dan ook nog niet lang ijzervrij.

Ik vraag mij nu af of er bij hem toch ook iets metabools speelt -hoewel de wl zulks niet doet vermoeden- en ben om die reden aan het afbouwen naar nul krrachtvoer.
Kan het zo zijn dat de uitingsvorm verschilt, maar dat het wel over eenzelfde aandoening gaat? Dat in geval van metabole storingen bij het ene paard zeg maar de hoefwand zich milimetersgewijs opbolt/uitpuilt, en bij het andere voornamelijk de witte lijn zich verbreedt?
Of zijn het twee los van elkaar staande verschijnselen met elk een verschillende oorzaak?

cindy altorf schreef op woensdag 30 december 2009, 1:15:


In de geweldige link die Isabel plaatste (dank!), staat dat de binnenste hoefwand niet dezelfde groeisnelheid hoeft te hebben als de buitenste. Dit verklaart de vorming van reliefringen. Of daar ook een verbrede witte lijn bij hoort, kan ik uit het artikel niet halen.
Ik ga het vandaag nog een keer zorgvuldig lezen.

Koen Theys schreef op woensdag 30 december 2009, 13:45:

Koen, zou jij je licht please ook eens over mijn witte lijn-vraagstuk willen schijnen?

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag 30 december 2009, 14:03:

Ik zou beide fora niet over één kam scheren. HN is een stuk inhoudelijker hoor. Daar komt veel interessants voorbij.

Noortje schreef op woensdag 30 december 2009, 14:13:


Cadiz is al weken narrig. Elke winter keert dit terug. De kou, natheid, bagger, wind, zijn veranderde voeten... een mopperig mannetje is het. Oren plat als ik hem aanraak... bijten richting mij: rot op mens. Hij moet geen getut aan zijn lijf.
Gisteren keek hij weer zo saggerijnig toen ik hooi kwam bijvullen en ik dacht plots aan Piets dvd dus ik liet hem een plastic potje 'touchen'. Yess! en brokje. Potje in de lucht, op het hek, in de boom, achter hem op de grond, 10 meter verderop. Yess! Hij speelde vol overgave mee, ik hád hem! en moest mezelf dwingen te stoppen. Grote verwachtingsvolle ogen, oren naar voren, een blij en wakker paard. Vanochtend nog steeds.
Het kan soms zo simpel zijn.

Cindy Helms schreef op woensdag 30 december 2009, 15:17:

Effe off-topic: supermooie foto Cindy, wat is Amaroc mooi aan het werk en goed oplettend!

Cindy Helms schreef op woensdag 30 december 2009, 16:43:

(*voortschrijdend off-topic*)
Incident deze zomer? Tijdens dat optreden, of heb ik iets gemist?
Ik kan me zo voorstellen dat Enno op een andere manier gevoelig is, eerder gekwetst dus je moet nóg meer op je hoede zijn, en Amaroc kwalijknemender, sneller beledigd, die gooit het eruit in boosheid.

Wil schreef op woensdag 30 december 2009, 23:32:

Van mij mogen emoticons afgeschaft en onklaar gemaakt worden, niet alleen hier maar over geheel internet. Oililly-popjes voor volwassenen, brevet van gebrek aan uitdrukkingsvermogen.
De zichzelf tot emoticon veranderende woorden zoals krachtvoer feest brokjes wijn vind ik nog irritanter.
-Einde gezeur-

Ans Jondral schreef op donderdag 31 december 2009, 0:22:

Een hoop is afhankelijk van hoe handig het paard op de benen is, ijzers zijn niet altijd de schuldige, hoewel we dat graag willen geloven natuurlijk. Cadiz stond de afgelopen jaren op ijzers en kletterde zonder uitglijden over bevroren kluiten en ijs. Hij is veel vaster ter been, staat er veel meer 'onder', dan Buck, die nota bene in de Pyreneeën is opgegroeid en heus handig is. Cadiz maakt op onbetrouwbare bodem gewoon vele kleine pasjes, zodat de kracht nooit schuin op de gladde ondergrond komt, waardoor uitglijden niet zo snel voorkomt.

sandratien2 schreef op donderdag 31 december 2009, 10:25:

Het had in NL ook kunnen gebeuren. Hier zijn ook schapen en honden. Niemand wordt hier beter van. De schapen niet, de honden niet, de schapenboer niet, de hondeneigenaren niet, de oppasvrienden niet, Wil niet. Verdrietig.

Arno8 schreef op zaterdag 2 januari 2010, 17:33:


O mag het aub inhoudelijk? Dat gezeur ook altijd. Ik vind het een boeiend onderwerp.

Nelly Boot schreef op zaterdag 2 januari 2010, 20:40:


Als je de naam noemt van deze muesli, maakt dat het een stuk simpeler.

Overigens kan ik me niet voorstellen dat muesli goed zijn zijn bij hoefbevangenheid. Het zijn immers geplette en gepofte granen en graan is nu net het laatste waar een hb-er behoefte aan heeft.

Christel Provaas schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:47:


Sorry, ik zie nu in de kopregel dat het Sanequi Colon heet. Vrij vertaald staat er dan gezond-paard-darm.

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:28:


Als dat anatomieverhaal over "de spier in de schouder" zou kloppen, zouden Grandprix-paarden, die immers allemaal gerollkürd worden, hun voorbenen niet zo extreem naar voren uitzwaaien. En dat doen ze nu juist wel.