Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 13:45:
> Peet schreef op vrijdag 14 november 2008, 13:20:
>
>>> De paarden hier die nog nooit in hun leven
krachtvoer hebben

> Frans
>
> "If your only tool is a hammer, you tend to see every problem
> as a nail."
Hier worden alle paarden die binnenkomen meteen "gespeend" van het dieet dat ze hadden. Brokken, granen, het geeft niet wat ze te eten kregen, hier krijgen ze het niet meer. Alle zogenaamde hulpmiddelen als ijzers en dekens worden verwijderd. Ongeacht de conditie van het paard: mager, ondervoed, dik, ze gaan allemaal de wei op in kuddeverband. De grootte en samenstelling van de kudde is aangepast aan de conditie van het paard.
Alle paarden, ook zij die uit stallen komen, reageren hier goed op, zelfs al worden ze midden in de winter gebracht. Mijn ervaring is net als bij Frans: het duurt een jaar voor ze over hun verkeerde eetgewoontes heen zijn. En soms nog een jaar voor je het idee hebt dat ze echt goed van alleen gras en hooi kunnen leven. Een jaar of meer voor ze over de hooiallergieen heen zijn. Soms een jaar voor ze over hun ijzerverleden heen zijn.
Hoefbevangen ponies blijven zorgelijk. Maar ik heb nog niet meegemaakt dat een paard er niet op vooruit ging in conditie. Zowel geestelijk als lichaamelijk zie je ze opbloeien. Gereserveerde paarden worden mensvriendelijker. Ik moet er bij zeggen dat ik niks van de paarden vraag: ze hoeven alleen maar paard te zijn. Prettig bijverschijnsel: ik heb eigenlijk nooit een dierenarts nodig, nooit koliek of andere gangbare kwalen van paarden.
Interessant vind ik ook de gewichtsverandering: in het algemeen is het zo: paarden met (veel) overgewicht vallen en af en blijven minder dik. Magere paarden worden voller en beter gespierd door genoeg beweging.
Paarden die uit stallen komen maken vaak een uitgehongerde indruk en beginnen echt meteen te vreten in de wei. Dit fenomeen gaat na een jaar ook grotendeels weg, maar ik zie er altijd nog iets van terug als je eens met een wortel of een appel aankomt.