Monique Meijer schreef op vrijdag 5 juni 2009, 14:41:


NEEN niet stom!!! Gewoon bezorgd. Ik heb het momenteel weer met mijn veulen, dat perfect gezond is, in elke nieuwe situatie.

Een voorbeeldje: we hebben de paarden naar een andere wei verhuisd. Gras tot aan mijn oksels, en dus verborgen grachtjes van een schup (spade) breed en 40 cm diep. Ik had nachtmerries over gebroken benen... Wat blijkt: hij is de eerste dag wel op zijn gemak in elk grachtje gesukkeld (we hebben ze een hele tijd in het oog gehouden), modderbenen tot halverwege het onderbeen. terwijl hij toch zag dat onze ruin geregeld een sprongetje maakte op die plekken.
Gisteren (na 3 dagen) krijgen ze een "crossmoment" en wat blijkt...
Qadish weet ze nu perfect liggen en springt er vlot overheen.

En nu... Maak ik me weer wat zorgen of het wel gezond is dat zo'n jong veulen al regelmatig springt (want ik heb ergens gelezen dat dit niet goed zou zijn voor de spier- en botontwikkeling).

Dus nogmaals: 't is niet stom! Het is een blijk dat je om je paarden geeft.
Lena

Bats schreef op vrijdag 5 juni 2009, 16:35:


Ik ken jullie wel niet, maar wij (echtgenoot en ik) gaan er naar toe, en mss ook enkele vrienden (die heel sceptisch tegenover NH staan).

De positieve effecten bij onze paarden van het zo natuurlijk mogelijk huisvesten van paarden, de cursus NB, de demo clickeren in St. Niklaas van Inge Teblik, onze voorlopig positieve ervaringen om bitloos in de wei te rijden, en vooral de demo's op de Poedertoren (met 2 van onze sceptische vrienden) dit jaar beginnen bij mijn echtgenoot een ommekeer te weeg te brengen en hij is nu wel bereid om (voorzichtig) zijn horizon te verbreden.
En ik ga dat niet tegenhouden!

Dus als er nog van dit soort dingen georganiseerd worden... gooi het op het forum.

groetjes, Lena

Hier is de link waar je het instrumentaaltje "my name is nobody" kan beluisteren.

http://www.youtube.com/watch?v=LHouWALbuiI

Eenvoudig, maar ik wordt er goed gezind van. Net als van je foto's!

groetjes, Lena

Lena schreef op vrijdag 5 juni 2009, 19:22:


euh, "ik word" is de enige juiste schrijfwijze. Sorry!

Spirithorses schreef op vrijdag 5 juni 2009, 22:42:


Goh, ben ik blij met jouw opmerking Pien. Ik begon al te denken dat we hier een abnormaal veulen hadden, met zijn lange benen en in verhouding korte nek! En dat terwijl ik 'm zo mooi vind.

Wat mij frappeerde in het artikel was volgende uitspraak:
"Over het algemeen gezien gaan sportpaarden vaak met pensioen door blessures aan de voorbenen, en ongelijke voorvoeten zijn ook een van deze oorzaken."..
Wat ze er niet bijschrijven is dat ze waarschijnlijk op veel te jonge leeftijd al te veel belast worden. Dat is blijkbaar niet onderzocht.

Lena

Peter Donck schreef op vrijdag 5 juni 2009, 22:39:


Er zijn zonder meer enorm veel postieve kanten aan die tafels hoor! :)*

Je bouwt de hele weide vol met lange tafels vol met gras. Om van de ene tafel naar de andere te gaan moeten ze dus helemaal naar het einde van 2 tafels lopen om nar de volgende te raken.
= dus volop beweging!

Als je dan over de hele ondergrond ook nog eens beton of klinkers legt dan creeër je ook weer volop "natuurlijke" slijtage
= minder bekapwerk!

Bijkomend voordeel is dat er nergens geen modder of blub meer te bespeuren valt
= niet meer met je laarzen in de blub bijven steken!

Als je de tafels hoog genoeg maakt, dan mesten ze ook niet meer op je gras
= preventie van wormbesmetting!

Nu, met enkel lange rechte tafels riskeer je natuurlijk dat ze minder buigen en plooien. Dit is dan weer op te lossen door ook enkele ronde tafels te voorzien
= automatische training in rechtrichten én soepelheid!

En als dan één of andere ingenieur nog eens een systeem bedenkt om automatisch de mest onder de tafels te ruimen
= geen schepwerk meer, en enorme tijdswinst!

Met andere woorden, die man heeft gewoon een visionair inzicht over paarden houden! Niet te begrijpen dat we hier nooit zelf opgekomen zijn.

Groetjes, Lena

Monique Meijer schreef op maandag 8 juni 2009, 11:24:


Plezant geschreven, ik zie het zo voor me.

Nils Vellinga schreef op woensdag 13 mei 2009, 20:32:


Hoi Nils (en Olly)

Intussen zijn de DVD's gearriveerd en heb ik hier en daar al eens gekeken. Veelbelovend!

BEDANKT voor de tip!
Lena

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 17 juni 2009, 21:50:


Zoals gewoonlijk... weer heel mooi om naar te kijken. Knap!

Hallo,

Intussen is ons veulen 2 maanden oud. We hebben al hoefjesvastnementraining gedaan en kunnen reeds uitkrabben (allé ja, 't is te zeggen, een seconde of 5 per hoef en bij de voorhoeven vindt hij vooral mijn achterwerk zeer boeiend). Na elke hoef wordt er ijverig beloond (krabbelen in zijn nek of acherhand).

We zijn ook op de wandel met hem en mamma. Momenteel is dit voornamelijk het toeristisch fietspad en fietspad naast de weg, asfalt dus, zo'n 3x per week ongeveer 20 minuutjes tot een half uur, met een kleine drink-graaspauze tussenin.
Het gaat best wel goed en we vinden het erg leuk om mee te maken hoe hij die grote vreemde wereld (brievenbussen, auto's, hekjes, fietsers, blaadjes, putdeksels, schapen, ...) ervaart en onderzoekt.

In mijn omgeving krijg ik nu te horen dat die harde ondergrond (het is in de wei erg zacht en die asfalt dus niet) echt helemaal niet goed is voor zijn hoeven (die te hard zouden gaan slijten) en vooral ook niet voor zijn gewrichten en pezen.
(buiten het feit dat we veeels te vroeg vanalles met hem willen doen)

Zijn hoeven zien er vooralsnog erg goed uit, zelfs een lichte "natuurlijke" mustangrol. En de NB principes indachtig had ik niet het gevoel dat we met z'n hoeven fout bezig waren.
Wat de gewrichten en pezen betreft, heb ik geen flauw idee van wat goed is en wat niet. Af en toe draaft of galoppeert hij enkele meters om terug naar mamma te gaan, dus ja, er is misschien toch wel wat belasting van alles.

En ik begin dus weer te twijfelen. Is het niet te veel???
Wie geeft raad en neemt onze twijfels weg?

Groetjes, Lena

Spirithorses schreef op donderdag 25 juni 2009, 21:13:


Genieten doen we zeker hoor! Het is heerlijk om samen op pad te gaan. En mams die het goede voorbeeld geeft.... nou die wandelt rustig mee, meestal met de neus naar beneden en kijkt niet op of om.

Moniek schreef op donderdag 25 juni 2009, 23:43:


Ik herken de situatie helemaal. Ook hier rent hij de wei rond of staat hij in de stal terwijl mama helemaal aan de andere kant staat. Geen van beide maakt zich blijkbaar zorgen. En ja, dat is ook in galop over het beetje beton dat voor en in de stal ligt.

En onze ruin van 19? Die voelt zich terug veulen: 's Avonds met z'n 2 lekker de hele wei rondrennen terwijl mama rustig verder graast.
En dan te bedenken dat ik hier begin vorig jaar een topic opende over hem dat hij een asociaal paard zou zijn . Ik kan me geen betere pleegvader inbeelden. Nu haal ik onze merrie geregeld uit de wei om even te longeren. Qadish blijft dan met Nexor achter. Er wordt in het begin een beetje gehinnikt door alle 3. Maar geen van de drie maakt zich blijkbaar écht zorgen.

Enkel als we met mama en zoon op wandel gaan moet hij achter blijven (we zijn maar met ons 2 en we zien het (nog) niet zitten om met alle 3 op pad te gaan) en dat geeft dus een hoop lawaai van zijn kant (je hoort het de hele tocht). Het weerzien is altijd zeer hartelijk.

Lena

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 juni 2009, 23:15:


Ik had ook al eens een opmerking gemaakt over wilde paarden, maarja... wij hebben geen wilde paarden hé? En daar is alles mee gezegd.
En verkeersmak en bomproof maken, dat is ook onze bedoeling (Van de week was het vuilzakkentraining).
En ook met die hond heb je gelijk. Maar een paard is dan weer geen hond en ik moet zeggen dat we veel bekijks hebben als we op wandel zijn. Sommige kijken vertederd toe ('t dan ook het schoonste veulen van de hele wereld hé), anderen bedenkelijk... zo van: wat doen die hier?

We trainen blijkbaar dus alles en iedereen... merrie, veulen, onszelf, ander mensen. Binnenkort hebben we alle 2 verlof en kunnen we dus met een gerust gemoed de uitstapjes wat groter maken.
Op termijn zouden we met ze alle 3 op wandel willen gaan, maar dat is met onze beperkte kennis en kunde voorlopig nog te hoog gegrepen (In een wereld zonder verkeer, gevaarlijke kuispunten en nette voortuintjes zou het wrsch al wat vlugger gaan)
Lena

Nils Vellinga schreef op dinsdag 23 juni 2009, 23:01:


Ja lap te laat! Maar om het Limburgse prototype toch nog in de wacht te slepen .......
wij hebben wel een vijver van zo'n 70m tussen onze weitjes aan huis liggen. Dat samen met de paarden en je hebt een dazenparadijs!

Zelf begin ik alweer te wennen aan de beten. In het begin van het seizoen zijn het altijd grote bulten, tegen het einde van de zomer slechts iets meer dan een muggenbeet. Volgens mij bouw ik er een soort afweer tegen op. Heeft iemand nog van die ervaringen?

En nog een opmerking. Ik heb de indruk dat ons veulen er veel minder last van heeft dan de 2 grote. Zijn veulens om de een of andere reden minder aantrekkelijk?
Lena

Nathalie Lagasse schreef op maandag 29 juni 2009, 23:17:


Wederom prachtig. Zoveel vertrouwen en respect voor elkaar! En het er laten uitzien of het allemaal niks is.
Ik krijg er alweer tranen van in de ogen als ik zie wat allemaal mogelijk is. En dan te bedenken dat Huppel nog niet eens 2 jaar is! Wat gaat dat worden als hij "groot" is? 't Is nu al een superpaard. Maar met Lolita als voorbeeld en jouw als leraar... hij heeft 't ook getroffen hé?

Doe zo verder!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En laat vriendin A. blijven filmen aub. Ook aan haar een dikke merci om deze mooie dingen voor eeuwig en altijd vast te leggen en ons te laten mee genieten.

Lena, steeds meer Nathalie-Lolita-Huppelfan