@ Elzaliene: Ja, Conrad gebruikt wel een longeerzweep. Ik niet.
En het was Conrad's feessie.....

Over het onweer: Je ziet het hier altijd vanaf het open veld aankomen, was mooi he. Dan ben je niet graag in de open bak of op de weide. Ik ben niet bang maar heb wel ontzag voor onweer.

@ Christel: Dat iedereen een cap op heeft met grondwerken heeft inderdaad met veiligheid te maken.

@ Trea : Dat kleine blonde meisje is Aaricia (jaar of 15) die met haar vader was. Ziet er leuk uit he, en ja, ze heeft de rust en het zelfvertrouwen die het paard enorm aanspraken, dat zag je (typisch vrije schoolkind, in haar kracht op een rustige en goed doordachte manier).
Maar het meest onder de indruk zijn we allemaal van Nele en Puck geweest! De klik die er was tussen Aaricia en Oaks was er zéker bij Nele en Puck Ik wist niet dat die twee samen zo veel in huis hadden.

@ Ans: Oakley heeft zich heel goed hersteld van haar eenzame opsluiting. Ze is nu 5 maar wel nog erg veulenachtig, in haar lijf en in het hoofd.
Maar ze gaat vooruit, ik schat dat we nog zeker twee jaar nodig hebben voordat ze volwassener wordt. Haar exzeem is wel onder controle overigens, maar ze kan niet te lang op het gras, dan gaat ze tóch schuren.

@ Nils: Dit parcours is een doodgewoon trailparcours hoor, Conrad gebruikt het, ik gebruik het in de lessen, het is vrij algemeen western. Wij doen heel veel trail in de lessen, is leuk, handig en afwisselend en niet speciaal Parelli of Voest ofzo.

Groetjes allemaal, Pien

Ans Jondral schreef :

Ik beloon ook mondeling. Conrad gebruikt het woord móóói, ik mijn woord ‘Góóód girl/boy.
Het woord móóói is korter en daardoor krachtiger. Maar het gaat om het ‘buikgevoel’ wat daarachter zit. En de timing. En de consequentie. Al zeg je ‘knalpijp’…. Daarbij gebruik je ook lichaamstaal.


Voor mij is dat precies hetzelfde en doen wij dus hetzelfde.
Hoewel ik natuurlijk niet weet hoe jouw timing eruit ziet….

Conrad doet dit ook. Maar hij praat niet heel veel tegen de paarden; hij heeft maar een paar woorden: “Ga, ho, terug en móóói”.
Conrad is ook niet iemand die gaat zitten plukken aan de paarden, hij is wat dat betreft meer een manager. Ik ben weer heel lijflijk met mijn paarden. Ik heb dat contact echt nodig, ik wil kunnen vóélen…. Ik denk dat ik heel erg voel en Conrad meer kijkt.

Waar Conrad heel goed in is, is het uit elkaar plukken van iets dat je wilt bereiken. Hij maakt hééééél kleine stapjes. En ál die kleine stapjes worden beloond. We hebben dat flink met elkaar vergeleken en daar ook inmiddels een aantal keren leuk over gebakkeleid. Waar hij ook in het voordeel bij is, is dat hij heel goed kan spiegelen en mensen laten zien wat ze aan het doen zijn.
Ik vind Conrad heel goed in het lezen van lichaamstaal, en hij kan daarin best sturend en confronterend werken. Vaak leidt dat tot enorm humoristische taferelen (vooral als Conrad paard gaat spelen) , alhoewel het voor sommigen soms ook wel even slikken is.

Conrad is iemand die een vastomlijnd plan heeft van wat hij die dag met dat-en-dat-paard gaat doen.
Hij denkt heel gestructureerd. Ik heb dat veel minder, ik laat het heel erg afhangen van wat ik die dag te zien krijg. Zo zijn ook mijn lessen opgebouwd. Natuurlijk heb ik een vastomlijnd plan, maar als er een paard of een rijder niet lekker in zijn vel zit of ik in de eerste 5 minuten een probleem tegenkom, wil ik net zo goed alles omgooien en daarop inspelen.


Móóói is in elk geval krachtiger en korter, en als je het vanuit je buik zegt krijgt het een heel rustgevende lading.
Voor de duidelijkheid : Ik móóói ook niet. Ik ben tevreden met hoe het hier gaat. Ik train al jaren zo en het geeft de resultaten die ik voor ogen heb. Zo heeft iedere trainer zijn eigen ding. Het is maar net wat de mens aanspreekt. Het moet bij je passen en je moet het zelf toepasbaar vinden. Wat dat betreft is een methode, of dat nu SubtielTrainen, Voest, PP, of Inge is, slechts een methode, een aanreiking, van waaruit je datgene haalt wat je kunt gebruiken. Ik hoor nu links en recht een aantal goeroeverhalen. Dat is het PP, dan Inge, dan Klaus H, Conrad of clickeren, het zijn allemaal goede vastomlijnde en vooral ook duidelijke stap-voor-stap methodes die je enórm op weg helpen. Er zijn op het moment enorm veel zoekenden in de paardenwereld. Maar vergeet niet dat je het zelf bent en niet de methode. Zo’n methode leert je wel met andere ogen naar jezelf en je paard te kijken, dát is wat het doet!!!!


Michiel, ik sta ernaast als Conrad hier werkt: 100 gram druk is ééntiende pak suiker, nog geen half pakje boter.
Het gaat niet zozeer om de druk, maar het feit dat je aanhoudt, dat je niet stopt met zacht en vriendelijk vragen. Als je iets wilt van je paard ís er geen vraag, je wílt immers iets gedaan krijgen: Voorwaarts, achterwaarts, langzamer lopen of wat dan ook. Dan is er hoegenaamd geen plek voor discussie.

Een paard dat zich in alle bochten wringt is een paard dat je negeert, dat jou niet accepteert als zijn leidinggevende figuur op dat moment. Ik werk hier zeer regelmatig met paarden die hier komen omdat ze hun eigenaar aanvallen, bijten, de kont toedraaien, etc. Wat komt dat ontzettend vaak voor zeg.... Dat is zelden de 'schuld' van het paard, maar van de eigenaar die geen waardig leider is. In 9,9 van de 10 gevallen laat eigenaar het paard zijn zin maar doen uit angst voor confrontaties. Dús stelt het paard controlevragen die niet worden opgepikt (‘wie is hier de leider?’) Als de eigenaar dan eens wél iets vraagt komt het paard in verzet; hij kon immers altijd zijn zin doen, waarom nu dan niet meer? En zo is paardlief de leider geworden, terwijl hij eigenlijk veel liever gewoon had willen volgen.

Ik heb met BD geen enkel leiderschapsissue. Ze ís er gewoon. Al jaren. Ik zorg voor haar, ik koester haar. Ik bescherm haar.
En zij draagt mij rond. Het is heel goed verdeeld tussen ons. Nooit één dag geweest dat zij ook maar de gedachte had dat ze de kont naar me toe kon keren, het zou niet in haar hoofd opkomen.


Dan snap je het niet, Michiel. Nergens wordt gesproken over stipte gehoorzaamheid. Wél over samenwerking en communicatie. Daar zijn al die methodes voor ontwikkeld.


Ja, dat ben ik wél met je eens. Daarom ook hanteer ik niet één methode bij elk paard en is SubtielTrainen een van de vele methodes voor mij. Ik blijf zeggen dat ik vanuit mijn gevoel met dat paard aan de slag ga en van daaruit ga werken. Het ene paard heeft nou eenmaal iets anders nodig dan het andere paard, maar dat is weer míjn mening.

Groet, Pien

Piet schreef :


Er is met 4 van mijn paarden gewerkt : BD, Oakley, Puck en Winner, alhoewel Winner al jaren bij mij is en een eigenaar heeft, die dus met hem meedeed. Verder Cas, een pensionpaard, en twee paarden 'van buiten'.
Met name de drie laatste en niet-onze-paarden hadden ze de grootste moeite ja.

Daar was het leiderschap onderling nog niet afdoende geregeld en dat kwam op verschillende manieren tot uiting. Maar die 3 paarden (ijslanders/fjord) gingen weer heel makkelijk over het hindernisparcours, die sloften zó over de wip. BD liet zich daartoe toch niet echt verleiden, dat doet ze nou eenmaal voor geen ander, die ging ook ram aan de stuiter voor het vliegengordijn. Ik heb zelf niet meegedaan maar ik weet heel zeker dat ik haar zou moeten verléíden en omkopen om haar die wip op te krijgen.... dus weer heeel anders dan Conrad het doet.

Dus een aantal zaken waren ook voor mijn paarden nieuw en dan bedoel ik niet zozeer de leiderschapsdingetjes, da;s inderdaad allang geregeld, maar de andere kleine dingen. Conrad gebruikt andere bewoordingen, andere manieren om iets te vragen dan ik dus dat was voor mijn paarden net zo goed nieuw. Hij maakt andere geluiden en met name BD is dagen daarna nog van de wap geweest, dat laat ze stevig merken. Volgende keer een ander paard

Verder kan Winner een enorme klojo zijn als je je geen leider waardig toont. Hij veegt dan de bak met je aan, tot bijtens aantoe. Oaks ook hoor, die wandelt dan gewoon over je heen en Puck kan enorm druk zijn als je zelf onduidelijk bent. Dat maakt ze namelijk tot zo'n goede leerpaarden , bepaald niet automatisch dus!

Pien

Spirithorses schreef :


Effe hierover verdergaand:

Als je van meet af aan duidelijk bent, goede timing hebt, eerlijk bent in wat je vraagt en geeft en je paard gezond-in-de-kop, is er voor het paard weinig tot geen reden tot het stellen van controlevragen.
Controlevragen (Conrad kwam hiermee en ik geloof daar heilig in) zijn de 'uitprobeersels' die het paard doet om te zien of jij een leider waardig bent, óf om te zien wie er überhaupt de baas is.

Wat zijn controlevragen:
Meesleuren naar het gras, ongevraagd gaan grazen, niet willen lopen, achterwaarts gaan, je omver lopen, kont toedraaien, niet stilstaan etc.
Er zijn legio paarden die dit gedrag laten zien.
Kwestie van duidelijk aangeven wat jij als mens verwacht en het probleem is snel opgelost.

Confrontaties ontstaan wanneer je je paard eerst heel veel leiderschap liet nemen en nu plots de rollen wilt gaan omdraaien. Paard is gewend zijn ding te mogen doen en plots sta jij dat niet meer toe.
Ik kan me heel goed voorstellen dat zo'n paard zijn vrijheid niet zomaar wilt opgeven en daartegen in opstand komt. Tja, dan krijg je confrontaties.

Hebben we op de worksop ST (SubtielTrainen) ook wel gezien ja.

Groet, Pien

Pien schreef

Piet schreef: Een eigenaar met zo'n paard "kan" niet werken vanuit het

Ik snap wat je bedoelt. Een vastomlijnde methode zal de eigenaar dan duidelijkheid brengen ja. Zo'n methode geeft een handleiding; wat te doen en te laten, hoe zaken op te lossen, te voorkomen, etc. maw: Je kunt ergens op terugvallen.

Alleen dat 'gevoel' is denk ik een ander gevoel dan wat jij bedoelt als je het over de problemen hebt. Mijn mijn gevoel bedoel ik dat ik naast dat paard ga staan, hem observeer, met hem werk en zo voel ik (letterlijk) welke weg ik moet bewandelen om tot een oplossing te komen. Het is bij mij altijd het paard dat dat aangeeft. Altijd. Stukje communicatie over en weer. Ik hoef maar te wachten en te openen.

Da's iets heel anders denk ik he

Groet, Pien

e m kraak schreef op zondag 1 juli 2007, 22:37:


Ik wist dat die discussie zou ontstaan
Ik ben nog evenzeer tegen de zweep en ik kan dat laten zien ook.
Ik werk gewoon zonder. In het geval van de workshop (WS) heb ik het wel toegestaan omdat ik Conrad's methode wil ervaren. Er is geen enkel paard aangeraakt met die zweep! Nele heeft zelfs geweigerd ermee te werken.

Ik weet wel dat ik Conrad de volgende keer vraag het zonder te doen want dat kan inderdaad net zo goed.

marianne laenen schreef op zondag 1 juli 2007, 22:50:


Op het moment werk ik met een ijslander doe onherroepelijk op slot gaat als ik ook maar íéts meer dan 100 gram (bij wijze van spreken) van druk gebruik. Hij heeft een enorm laag tempo en gaat geen stap harder, wat je ook doet. Dan kun je twee dingen doen; óf jezelf ook maar in de relaxmodus zetten, of het paard verkopen aan een net zo flegmatisch iemand die daar geen problemen mee heeft.

Pien

Esther schreef :

Ik ben nog steeds NIET van gedachten veranderd daarover!
Maar ik wilde ook Conrad de kans geven hier zijn ding laten zien.
Volgende keer zonder dus, ik ben niet overtuigd van het nut ervan.
Wat mij betreft einde zweepdiscussie.

Pien

Esther schreef :

Hij is lang hengst geweest en laat geruind,ik denk dat daar een groot deel van zijn problematiek vandaan komt; hij was leider van de groep en heeft een paar nakomelingen. Toen hij nog hengst was sprankelde hij enorm, nu is alle licht gedoofd, zeg maar.

Hij heeft nu ook maatjes in zijn huidige groep, maar als we hem met Izzy zetten wordt hij hélemaal blij en gaat hij haar lopen versieren. Eigenaar overweegt nu om er een merrie bij te kopen om te zien of hij weer gaat sprankelen (spijt dat ze hem heeft laten castreren, was toen de enige oplossing, tja, dia ballen kun je er niet meer aanplakken he). Na de castratie is ook is zijn zomerexzeem ontstaan, dat is zeker ook oorzaak van zijn gedrag. Hij is nu een aantal dagen van het gras af en dat heeft al veel gedaan; gisteren werkte hij veel beter mee.

Hij is nu 7 (dacht ik) en heel sociaal in de groep, voorwaarts op buitenritten, maar niet als ze alleen op pad zijn. En dat is nu net wat eigenaar ook graag eens wil.
Tijdens het grondwerk doet hij alles, maar op een heel laag tempo, zelfs omdraaien in draf, maar het dúúrt en het dúúrt....

Groet, Pien

marianne laenen schreef op zondag 1 juli 2007, 23:21:


Ja Marianne, en dit is ook een paard van een heel fijne eigenaar die niets liever wil dan het beste voor haar paard. Haar andere ijslander van 27 is nog steeds enorm voorwaarts en dan is het erg wennen met zo'n ander type paard. Maar eigenaar heeft zich er inmiddels bij neergelegd dat ze zich moet aanpassen aan zijn tempo. Doet ze dat niet dat is het altijd ruzie en dat is het haar niet waard. Ze zal nu gaan kijken of er ook een andere manier is om haar paard weer blij te maken en ze voelt zich heel schuldig dat ze hem heeft laten castreren. Hij was echt anders als hengst.

e m kraak schreef op zondag 1 juli 2007, 23:22:


Hier ga ik dus vestandig gezien maar beter niet op in want het leidt weer tot niks, Egon....

Esther schreef :


Nou, zo leuk is het niet als je ook eens in je eentje wegwilt en hij niet vooruit te branden is hoor Hij is alleen voorwaarts met andere paarden samen, dan laat hij zich niet kennen.


K is ook een heel onzeker paard. Hij heeft heel veel bevestiging nodig.

Nele schreef :

Precies, da's ook helemaal míjn ding.


Mag best gezegd worden.Yes! Ik vind het heel fijn om naar jullie samen te kijken.
Zelf hebben we ook veel geleerd over Puck want het was de eerste keer dat we echt met haar aan het werk gingen nadat ze ziek hier gekomen was. Conrad raadde me aan júíst de paarden op de WS in te zetten die wat extra training konden gebruiken, vandaar onze beslissing Oaks en Puck in te zetten.

Ik had Puck nog niet echt aan het werk gezien en ik was aangenaam verrast. Zo verrast dat de tendens zich voortgezet heeft en we nu aan rijden begonnen zijn. Sinds twee dagen draven we met haar en het gaat heel goed met haar! Vandaag voor het eerst ingebogen en flex-oefeningen gedan, dat paard is leniger dan we dachten!

Bij alles houden we de pootjes in de gaten; er mag geen overbelasting zijn.

Gaat het ook goed met jouw paarden, Nele? Kun je alles goed toepassen?

Groetjes, Pien

e m kraak schreef :

Heel simpel, Egon, omdat je nu nét dít er weer weet uit te lichten. Koren op jouw molen en wéér alleen maar kritiek dus, in plaats van te zien op wat voor manier zo'n workshop voor heel veel mensen een enorme doorbraak is. Er zijn hier echt mensen bijwie 'het licht is aangegaan' zullen we maar zeggen.
Mensen die enorm zoekend zijn en bijna vastzitten met hun paard en nu tot een vorm van communicatie gekomen zijn en verder kunnen. Dat is de essentie van zo'n workshop en het zou hartstikke mooi zijn als jij met jouw toevoegende kennis nou eens verder borduurde op hetgeen er hier bereikt werd zodat de kennis, de ervaring, voor meerdere mensen hier toegankelijker en bereikbaar werd. Daar is zo'n forum namelijk uiterst geschikt voor.

Maar waar gaat het weer over? Over dat ene detail waarvan ik allang gezegd heb dat het nog steeds niet mijn ding is en het nooit zal worden óók.

Echter: Ik vertrouw Conrad en Conrads manier van werken en daarom heb ik toegestaan omdat ik met eigen ogen wilde zien wat je nou aan extra's kunt toevoegen wanneer je een zweep als aanwijsstok gebruikt.

En ik ben nog steeds niet overtuigd dus de zweep staat allang weer terug in de spinnewebben naast de kast....

Pien

Juist omdat ze het zo goed willen doen en enorm hun best gaan lopen doen om dmv hun lichaamstaal een paard iets te laten doen, zie je dat ze zich 'vanuit hun hoofd' heel klungelig, stijf of ongecontroleerd gaan gedragen, in plaats van méé te gaan met de bewegingen die het paard maakt. Ik vergelijk het werken op een cirkel (los in een roundpen) als een soort dans tussen mens en paard waarin elkaars bewegingen haast in elkaar overvloeien. Daarom ook kan ik niks met een stok, zweep of ander stijf ding, dat maakt bewegingen hakkelend en statisch.
Zo'n ding staat letterlijk tussen jou en je paard in en ik wil niks dat tussen mij en mijn paard instaat, ik wil juist graag één zijn!

Het mooie van lichaamstaal is dat het paard dat niet hoeft te leren, die heeft dat al, maar wij mensen moeten leren subtiele bewegingen te maken, 'open' te zijn of 'gesloten', vragend of gebiedend, uitnodigend of wegsturend (ik noem er maar effe een paar).
Sta je 30 cm teveel naar het hoofd van het paard zal het paard stoppen of omkeren, al naar gelang waar je staat, richt je je blik op de achterhand ben je drijvend. Of je maakt je groot, klein, handen open, handen dicht, ogen op het paard of op de grond etc. Veel mensen zijn veel te grof in hun bewegingen naar de paarden toe. Voor het paard zijn dat enorm belangrijke signalen.

En omdat veel mensen hun lichaamstaal nou eenmaal niet goed kunnen toepassen tov het paard zijn er andere truukjes uitgevonden, zweep, stem, etc.

Groet, Pien