Moeilijk he Piet, om gewoon eens sorry te zeggen als je iemand ten onrechte op z'n ziel getrapt hebt.

Piet, de enige die er blijkbaar niet van overtuigd is ben jij!!
En dat, als je alles van al je "verpakking" ontdoet, omdat je zelf te belazerd was om één keer te stoppen terwijl je langs Anja reed en gewoon een beeld te krijgen bij waar je denkt een mening over te mogen hebben.
En zelfs te belazerd om de teksten goed tot je te laten doordringen, die je nb zó in je e-zine plaatste (geeft ook te denken over de aandacht die je eigenlijk aan je e-zine besteedt....ach ja, dat e-zine heeft natuurlijk zuiver beschouwd ook een heel ander doel.. ).
En nu blijf je alleen krampachtig aan het schoppen. Heb je nog niet genoeg pijn veroorzaakt?
Man, lees je eigen teksten eens! Wie zit hier nou te sneren en te manipuleren?
Je schrijft dat je "stijdbaarder dan ooit bent", nou voor mij wordt je met elke post een grotere, oude toetsenbord-nerd!

e m kraak schreef op donderdag 16 december 2010, 11:46:


Nee Egon, oneens:
Ten eerste heeft Anja haar vertwijfeling in die bewuste mail, die Piet zó doorgezet heeft in zijn e-zine van 1-4-2010, uitgesproken. Ik kopier even uit dat e-zine (tja, leeg nooit m'n mailbox):
"Af en toe hé, krab ik me echt achter de oren waar ik in godesnaam aan begonnen ben en of ik wel in het belang van dat paard handel. Moet hij weer in de vrachtwagen, weer naar de kliniek met al die enge geuren, dan is hij zo vreselijk angstig …. ".
Ten tweede: Ben je wel eens geweest op de plek waar Piet's paarden staan? Die staan bij Piet's hoogbejaarde vader (Piet woont elders) in miniweitjes met simpele stroomafzetting. Hoe had je je dat voorgesteld met een blind paard waarvan een van de grootste problemen was dat hij door de zwaarste, speciaal voor hem aangelegde (!), weideafrastering heen ging alsof het luciferhout was?


De blindheid was niet de beleving van Anja, maar de vaststelling door specialisten:.
Zie eerder in deze draad: http://www.paardnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsubject&msg=220335&cat=13&subject=15802#msg220335


Ja hoor, ik lees uitstekend. Maar ben je vergeten dat ik zelf ook betrokken was bij de totstandkoming van die Dvd? Ik wéét dus dat Piet niet telkens midden in de nacht langs Anja is gereden.
Ik noem dat verdraaing van feiten door Piet, maar daar lees ik dus doorheen, jij niet?
En wat dat inhuren betreft: Anja heeft Piet wel degelijk om hulp gevraagd. Als Piet daar geld voor had willen zien, dat durf ík mijn hand er voor in het vuur te steken dat dat geen enkel probleem was geweest. Anja heeft nl bij dit paard kosten nog moeite bespaart.

Wederom oneens: ik heb dat paard neurotisch rondjes zien lopen, de wonden aan zijn lijf gezien (doordat hij door de afrastering was gegaan), etc, etc. En ik heb de worstelingen van Anja en vooral haar verdriet meegemaakt. Dat het met dit paard uiteindelijk is afgelopen zoals het is, is voor de volle 100% op Anja's realiteitszin en moed terug te voeren. Piet daarintegen worstelt naar mijn volle overtuiging (nog steeds) alleen vanachter z'n toetsenbord met z'n eigen ego dat niet in lijn kan komen met de feiten en waarheden.

Nou Ans, ik weet het niet. Ik vind in z'n algemeenheid de dood met name erg voor degenen die achterblijven, immers die moeten leren te leven zonder degene waar ze van hielden.
Misschien dat je in het kader van euthanasie bedoeld dat de wetenschap dat het lijden voor de overledene voorbij is het verlies zelf dragelijker maakt, maar dat is toch niet hetzelfde als dat je een euthanasie-beslissing omwille van jezelf maakt.

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 2 februari 2011, 19:18:


He Tineke, wat leuk dat je dat nog weet!
Ja, heb me destijds suf-gerekend en ook alles hier wel zo'n beetje neergezet. Hou het daarom nu effe simpel.
Bottom-line is: stel je hebt 80.000. Daarvoor kun je in de randstad 1 ha grond kopen of langjarig op de bank zetten (ja, lang vastzetten, want grond kopen doe je ook langjarig).
Als je het op de bank zet krijg je 4%, dus 3.200 per jaar. Da's per maand 267 euro en kun je als het warm weer is lekker op je rug gaan liggen.
Of je koopt 1 ha grond, wat je nodig hebt om 1 paard het jaar rond te laten lopen en vreten. En dan mag je als het warm is gaan hooien , want het wordt ook weer winter....Voor het gemak vergeet ik de kosten van tractor, maaidek, schudder en hark nu maar even.
En dan komt die pensionklant zeuren dat 175 tot 225 euro per maand toch echt wel genoeg is, daar moet je het maar voor doen..... En of je buy the way even de omheining weer wilt repareren, want haar paard is er net doorheen gegaan, nadat hij de waterbak had omgegooid, dus of je die ook even wilt gaan vullen. Doei, ze moet nu echt weg.
Need to say more?

PS: huidige norm bij banken mbt financiering zakelijk OG (want daar hebben we het hier over) is niet 75% van de executiewaarde (zoals Anja schreef), maar 60%.

Spirithorses schreef op woensdag 2 februari 2011, 23:30:


Oke Pien, speciaal voor jou pas ik 'm even aan :
Stel je hebt geen euro en geen baan en stel je hebt een slaperige bankier die jou toch 80.000 leent.
De bank wil 6% hebben, want van het verschil in debet- en creditrente leven ze.
Dan moet je dus 6% x 80.000 = 4.800 : 12 = 400 euro per maand gaan wegbrengen.
En dan komt die pensionklant zeuren.... enfin, je staat met 175 tot 225 euro te kijken.
Je gaat met die 175 tot 225 naar de bank en zegt, "ja maar ik ben heel bevlogen......"
Zou het helpen, denk je?

Nee, effe zonder dollen, ik snap je wel hoor. Maar jij bent wel de laatste die ik hoef uit te leggen dat het nog niet zo simpel is om zo'n plan break-even, laat staan rendabel te krijgen

Anja Seijn schreef op woensdag 2 februari 2011, 23:31:


Helaas voor topic-starter is dit de harde waarheid.

Leonieke schreef op donderdag 3 februari 2011, 0:03:


Leonieke, even voor alle duidelijkheid, ik typeer jou zo NIET hoor!
Ik werk al 21 jaar bij een bank in de zakelijke kredietverlening, en heb dat "juk" (zoals als Anja dat omschreef) nog niet van me af kunnen gooien. En geloof me, als jij geen flinke zak met eigen geld (al dan niet via Agaat) hebt, krijg je dit nooit gefinancierd.
3 jaar geleden heb ik me suf zitten rekenen om te kijken of ik zoiets niet zelf zou kunnen opzetten. En dan heb ik al 3,5 ha grond met perfecte omheining en stromend water, een verlichte rijbak, stallen voor noodgevallen, een poetsplaats met water, zithoek en ruimte voor kastjes, een kapschuur voor hooiopslag, tractor en alles voor daarachter. Kortom, eigenlijk zowat alles om zo te kunnen beginnen. Vanuit die gedachte ("ik heb het toch staan") beginnen ook veel ex-boeren er aan. Maar dat, en dat blijkt ook maar weer in deze draad, "verpest" wel de markt voor mensen zoals jij: mensen kunnen elders onder de kostprijs terecht en zijn dús niet bereid een faire prijs te betalen.
En met name wat Arabesk ook al aangaf (even vrij door mij vertaald!) "dan moet je je ook nog door die klanten op je kop laten schijten", heeft mij doen besluiten: NO WAY!
Overigens is er ook iets tegen in te brengen om klein te beginnen: stel je kunt het allemaal wél regelen en op een pensionklant 50 euro per maand verdienen. Daar kun je niet van leven. Als je er 30 hebt waar je telkens 50 aan verdient, wordt het een ander verhaal...

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 3 februari 2011, 0:17:


Tja en ik had me nog zo voorgenomen het ook niet meer te doen....

Zandora is nu bijna 3 jaar en ik begon het gevoel te krijgen dat er meer met haar gedaan kon / moest worden dan alleen lekker uit laten groeien op de wei. Natuurlijk hebben we alle basale opvoed-dingen al gedaan, zoals netjes halster om en braaf volgen, stoppen én achterwaarts gaan op stemcommando (ook tussen alle mogelijke soorten verkeer) en dit alles met respect voor mijn ruimte.
Ze is erg nieuwsgierig, vindt het leuk om aan nieuwe dingen blootgesteld te worden en heeft bérgen energie (wat wil je, met zó veel springbloed in de aderen....). Daarnaast viel het mij op dat ze “van nature”sommige spiergroepen beter ontwikkeld dan anderen, bv wanneer ze rent door de wei heft ze haar hoofd hoog en horizontaal op. Dus….tijd voor een volgende stap, dacht ik.

Ik zelf heb nooit loswerk, grondwerk of dubbele lange lijnen gedaan. Behalve verzorgen en opvoeden (en heel veel oetsiekoetsie-knuffelen) was er alleen rijden. Dus ook voor mij een heel nieuwe stap.

Een aantal weken geleden ben ik met Zandora bij Emiel Voest geweest voor een intake. Emiel en Chaja hebben met haar gewerkt om te kijken of onze brutale jongedame er rijp voor was. Nou, meer dan leek het wel. Er werd een maatwerkplan afgesproken, want het daadwerkelijke berijden (wat normaal na een aantal maanden van het Jonge Paarden Traject bij hun plaatsheeft), dat wil ik natuurlijk nog niet omdat Zandora pas 3 is. Maar uiteindelijk wil ik tzt wel zelf als eerste op mijn pony stappen, die er tegen die tijd dan geestelijk en lichamelijk helemaal voor klaar zal zijn.

Vandaag gingen Zandora en ik dus voor het eerst in de roundpen bij Emiel en Chaja aan het werk, een les met ontelbare leermomenten, in hoofdzaak voor mij . Op het programma stond het eerste stuk van “loswerken” en ik heb mogen oefenen met de eerste 3 hulpen: positie (leidende cirkel (voorkant) en drijvende cirkel (achterkant) en het opzoeken van de snijlijn daar tussen), beweging in de ruimte (tempo verhogen/ vertragen door de afstand tussen haar en mij te verkleinen/vergroten), beweging van mijn eigen lijf (gang- en daarbinnen tempowisselingen door mijn eigen meer/minder bewegen).
Ik vond het geweldig: Zandora blijkt te reageren om mm veranderingen van mij, jeetje wat is dit een mega-gevoelige super-pony, nog veel meer dan tot nu toe wist! Ook Zandora vond het geweldig, haar focus bleef 100%, haar oren braken zowat aan de voorzijde af. En ze wilde er ook gewoon niet aan dat het op een gegeven moment klaar was voor vandaag.
Ik ga de komende weken het geleerde met haar oefenen en over 3 weken terug voor onze volgende training. Wat is dit super-leuk, ik heb er mega-veel zin in!!

Good girl

MarshaBart schreef op zondag 20 maart 2011, 16:21:


Nou, ik heb toch behoefte even te reageren, simpelweg omdat ik mijn naam voorbij zie komen!
Even voor alle duidelijkheid, mijn pony (ik heb geen paard) is nooit bij Eddy geweest en ik heb ook nooit met Eddy over prijzen gesproken, laat staan iets afgesproken.
Ik heb 2x les van Eddy gehad op Outback-paarden (en die lessen waren mij goed bevallen). Daarop had ik het plan opgevat om, áls Banjer hersteld zou zijn, met Banjer bij Eddy in training te gaan. Maar dan een week lang dagelijks trainen. Verder dan aangeven wat ik zou willen is het echter nooit gekomen.
Enerzijds omdat het herstel van Banjer er tot op heden niet meer van gekomen is, anderzijds omdat ik mij al enige tijd geleden teruggetrokken heb uit de contacten met Anja en Eddy.
En eerlijk gezegd, als ik zie wat er nu met Steph gebeurt, denk ik dat dat een wijs besluit is geweest.

Een update mbt de stand van zaken:

Begin oktober voor het eerst in de Lingehoeve geweest, waarbij het hematoom met formaline is behandeld (telkens een gaatje prikken en wat formaline daarin spuiten).

Eind oktober bleek het hematoom voor 2/3e weg, dus dat was veelbelovend. Wat nog over was toen weer met formaline ingespoten.

Half november, dus bij het 3e bezoek aan de Lingehoeve, was er nog maar een klein stukje van het hematoom over, wat weer met formaline werd behandeld. De interniste dacht dat dit de laatste keer zou zijn en wilde dat we eind december voor een nacontrole zouden komen.

Maar in de weken daarna stopte het bloeden niet zoals verwacht. Bij de endoscopie eind december leek het alsof er in dat uit het laatste frutje van het gezwel weer een nieuw gezwel aan het groeien was, maar eea was zo'n pap dat het bloed er uit stróómde. De chirurg werd erbij gehaald en die besloot dat er nu een laserbehandeling aangewezen was.

In de weken daarna stopt het bloeden weer niet en eind januari reizen we voor de 5e keer af naar de Lingehoeve. Uit de endoscopie bleek dat het restant-weefsel de vorige keer wel goed geraakt is (allemaal dode, zwarte prut), maar dat er uit de wand en een heel klein restantje van de overgebleven "aanvoerleiding" nog bloed kwam. En dat hele gebied was natuurlijk nu ook geirriteerd. Uiteindelijk nogmaals (en nu ook heel uitgebreid) met de laser behandeld, evenals het deel van de wand waar alles vastzat.
De chirurg vertelde dat hij niet dieper meer de wand in kan, omdat hij anders het risico loopt zenuwbanen te beschadigen; op dat punt zijn we dus feitelijk uitbehandeld. Maar tegelijk hoopt hij dat het met deze behandeling klaar is.

Maar het bloeden stopt weer niet. Ik probeer alternatieve therapien (oa homeopathie), maar niets lijkt te helpen. Half maart dus weer naar de Lingehoeve. Bij de endoscopie lijkt het alsof er een 2e hematoom is ontstaan (of nu vrij is komen te liggen doordat het andere dode weefsel nu ook is afgevoerd). Dit wordt met de laser behandeld en over 3 weken moeten we terug.
Tot mijn verbazing krijg ik de "opdracht" het rijden voorzichtig op te pakken. Niet fanatiek, maar lekker rustige stap. Enerzijds om hem conditioneel op te krikken en daarmee het herstel te ondersteunen (hij is van een half jaar op de wei echt voor zijn doen een dikke papzak geworden), anderzijds om hem ook wat af te leiden.

Vandaag heb ik dat gedaan: z'n barbackpad er op en het bitloze hoofdstel losjes om z'n koppie. En na een half jaar niets gedaan te hebben, wandelt hij zó met me voor een kort ommetje weg van de kudde, geen stap verkeerd gezet. Kijk, dan weet je ook weer waarvoor je het doet

Lang zul je leven, hieperdepiep, hoera!
Van harte gefeliciteerd en nog vele gezonde jaren toegewenst!!

Spirithorses schreef op maandag 28 maart 2011, 20:07:


Banjer schrikt heel graag en voor álles, maar inmiddels niet meer voor zwijnen. Staat wel even te kijken, maar ik voel geen spanning meer.
't gaat trouwens goed voorruit met hem, we zitten inmiddels op 6 km met daarin alle gangen (natuurlijk wel nog het meeste stap, maar ook de rest gaat steeds soepeler).
Ik heb de indruk dat er elke dag minder bloed uit z'n neus komt, zeker op de wei.
Dus misschien is dat conditioneel oppakken inderdaad wel heel goed geweest.
En hij is zeker opgewekter!