Huertecilla schreef op woensdag 5 september 2007, 18:22:


Ik verheug me op onze veulentjes komend voorjaar.
Alleen al als ik zie wat dat voor het groepsgebeuren doet mbt de onderlinge verhoudingen, de rust en tegelijkertijd het sprankelende nieuwe leven.

Niet dat dat onze hoofdreden is, maar het is wel een positieve bijkomstigheid.

Groet, Pien

Het wordt te vol hier, met alle TweedeKans Paarden en de bemiddeling daarvan.

Aangezien wij prioriteiten willen stellen wat betreft onze werkzaamheden (de dag heeft maar 24 uur en daar moet je er ook een aantal van slapen) willen wij een dringende oproep doen voor personen die ons TweedeKans Paardenproject in zijn geheel van ons willen overnemen.
Wij nemen al maanden geen TweedeKans Paarden meer op (een enkeling uitgezonderd) maar bemiddelen slechts nog.

Wat begon als een uit de kluiten gewassen hobby is nu uitgegroeid tot een bedrijfsmatige activiteit waarin veel tijd en energie gaat zitten.
Jack en ik denken dat het tijd wordt eea in een stichting onder te brengen maar wij willen daar niet verder mee gaan. Eigenlijk willen wij het TweedeKans Paarden gebeuren helemaal gaan loslaten en ons verder concentreren op de overige peilers binnen ons bedrijf.

De afgelopen 3 dagen zijn er ons weer zo'n 7 paarden aangeboden, met allemaal is wel wat, maar er is niks wat niet op te lossen is. Het zijn stuk voor stuk paarden die rust, ruimte, regelmaat, en resocialisatie nodig hebben.
Varierend van dressuurpaard met wat attitude-problemen tot een stevige Haflinger met exzeem of eigenaren die bewust moeten worden gemaakt van een aantal zaken. Maar ik heb er de tijd gewoon niet meer voor om dit allemaal te doen zoals ik dat zou willen..

Wie wel ???????

Groetjes, Pien

Caatje schreef:


Ow, er zijn genoeg contacten, ook opvanggezinnen en op te vangen paarden, dat is allemaal het probleem niet.
Het probleem is dat IK het uit handen wil geven, het is zóóóveel werk en geregel....

Eén van de grootste redenen is dat dit werk mij meer en meer frustreert, want mensen denken dus écht dat ze een paard bij ons kunnen inruilen en dan 'een betere' meekrijgen. Of mensen denken echt dat ze één (en nog wel bijna gratis) paard van ons krijgen dat ze dan op een manege in een stalletje zetten. Offe.... dochterlief kan niet met het paard op schieten, dus moet paard weg want dan kunnen ze een nieuwe kopen (of krijgen via ons). Er zijn hier al mensen geweest die BD wilden komen halen, echt waar.... ('doe mij die dan maar....')

Veel 'verpeste' paarden die het veld moeten ruimen zodat er een nieuwe kan worden aangeschaft. Of paarden met gezondheidsproblemen die ze er zelf in gereden hebben en het zijn nou net die zaken waarin we mensen proberen op te voeden, dat is nog meer werk dan dat paard te bemiddelen.

Ik dacht toch dat ik het uitvoerig op mijn site beschreven heb, maar blijkbaar wordt er gewoon overheen gelezen.
Komende maand staan we met een interview in het Belgische maandblad "Goed Gevoel" en dat interview is helemaal gewijd aan de TweedeKans Paardenopvang. Zoals ik er nu tegenaan kijk zie ik mijn geest al kruipen en staan de paarden hier op de stoep.

We doen het echt voor de paarden en hebben al heel wat goed werk kunnen verrichten, maar nu wordt het dus tijd het in een andere vorm te gieten. Overigens hebben we niet iemand nodig met heel veel weiland, want de meeste paarden worden gewoon via Internet bemiddeld hoor en heel soms laat ik een paard hierheen komen, maar de meesten zie ik niet eens. Dat kan ook niet want het is veel te emotioneel dan. We brengen gewoon eigenaar en 'adoptiegezin' met elkaar in contact zeg maar. En dat kan iedereen, daar hoef je niet veel plek voor te hebben, alleen als het iemand is met wat weide is het fijn voor 'noodopvang' of om af en toe eens een paard te laten komen om zelf mee aan de slag te gaan. Zelfs de noodopvangpaarden weten we altijd wel ergens onder te brengen, die komen hier niet eens. Inmiddels hebben we een netwerk opgebouwd met nog een paar andere opvang-organisaties dus dat loopt allemaal prima. We zijn nog nooit met een paard 'blijven zitten'.

Moet nu weg dus kan niet verder aan de discussie deelnemen, ik lees het vanavond wel.

Groetjes, Pien

Esther schreef :


Héérlijk. Hoe herkenbaar....
Wij hebben gisteren 10 vrachtwagens houtsnippers laten komen, er lagen twee heel grote bergen in de paddock. Wie klom er als eerste bovenop de uitkijk? Juist. Oakley. Da's er ook zo-een.

Pien

Huertecilla schreef :


Dank je, vinnik lief van je.
Ik had eerlijkgezegd eigenlijk gerekend op een heleboel kritiek maar die is niet gekomen

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op donderdag 6 september 2007, 10:34:


Yes!

Huertecilla schreef :


Ben jij mal? Het begint net weer een beetje leuk met je te worden.
Je gaat maar gewoon niet weg.

Dág, Pien

charlot van r schreef :

Nog heel wat werk aan dit paard. De vraag is of de eigenaar zover wil gaan getuige het 'tóch-maar-op-de-weide-laten' verhaal. Ik denk het niet.
Ik hoop dat het paard het uiteindelijk redt maar IK heb er en hard hoofd in, en anders zal hij een zorgenkindje blijven, de ene keer dít, de andere keer dát. Soms is het beter een paard te laten gaan......


Medicijnen? Vliegjes? Het kan zoveel zijn, hoeft niet meteen het ergste te betekenen.


Je bent lief en je doet precies het juiste. Bedenk echter dat het niet jouw paard is en dat die ander (de eigenaar) een heel andere kijk kan hebben. Dat kan enórm frustrerend werken en botsen. Het komt hem nu waarschijnlijk goed uit dat jij zo betrokken bent dat je steeds naar het paard gaat kijken, waarschijnlijk vindt hij het zelf allemaal niet zo dringend, anders had hij allang actie ondernomen.

Ik wens je succes met jouw moedige actie. Hou ons maar op de hoogte.

Groetjes, Pien

charlot van r schreef op vrijdag 7 september 2007, 9:55:


Over de 20 maakt geen hol uit als paard verder een 'goed' leven gehad heeft. Bij dit paard is dat zeker niet het geval.

Pien

Huertecilla schreef :
Het equivalent van bv.

Zoals ik al schreef zijn wij Holly aan het wennen aan het dragen van de hoefschoenen, ze staat er inmiddels de hele dag mee in de weide. Eergisteren heeft ze voor het eerst een half uur in de les ermee gelopen (harde zandpiste), ze had zoveel meer beenactie omdat het dragen van de schoenen véél meer van haar vergt dan zónder, al helemaal in onze licht-hellende bak. Na afloop vond ik haar vermoeider dan anders en ik denk dat dat van de schoenen komt (hoewel ze ze heel graag aanheeft, ik zie aan haar dat ze in de gaten heeft dat die dingen haar helpen).


Hmmm, de hengst van Pien krijgt meer en meer company, zijn moeder maakt nu ook (weer) deel uit van zijn groep.
Als volgt: 1 ruin, 2 merries waarvan één drachtig en hengstlief.
Rangorde: ruin, merrie, merrie, hengst.
Hij heeft niks te vertellen en wordt nog steeds opgevoed door de 'groteren' . Hoewel hijzelf binnenkort papa wordt neemt hij genoegen met zijn laagste plaats. Zodra Puck weer beter loopt gaan we ook haar aan zijn groepje toevoegen alhoewel we verwachten dat dat niet zonder slag of stoot zal gaan. De overige leden van de groep zijn namelijk al vanaf Spirits geboorte met hem samen en Puck is een nieuweling.
Ik weet heel zeker dat Spirit het prima vindt, hij loopt nu ook regelmatig met Puck samen, maar het zal voor het eerst in groepsverband zijn. De meeste 'problemen' verwachten wij van Winner (de ruin), die de Grote Leider is hier. En Spirit is vooralsnog zijn Volger.
Nu nog wachten op het juiste moment.


Groet, Pien

Piet schreef :


Ligt er in mijn denkwijze volledig aan of eigenaar een 'betrokken' en oogklepvrij iemand is of niet. Deze eigenaar vind ik onwetend en niet voldoende betrokken, dus gaat het paard een lijdenweg tegemoet.
Natúúrlijk hoop ik dat ik ongelijk heb en dat er ogen en deuren opengaan, liever wel zelfs....
Pien

charlot van r schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:56:


Kijk uit ! Want van teveel drinken ineens kan een paard ook koliek krijgen.
Waarom let die eigenaar zelf niet op zijn water? Die moet dat toch ook gezien hebben?

Groet, Pien

Fred schreef :


Tjeezes Fred, wat zégt zo'n papiertje nou?
Laat ik je een voorbeeld geven:

Wij mochten gisteren nog de kastanjes uit het vuur halen van een Strasser bekapt paard, kon geen stáp meer verzetten (papiertje) EN van een collega die zich Natuurlijk Bekapper noemt en die een paard geheel ten onrechte naar onze mening, op ijzers gezet had (hoefmiddiploma), alleen maar omdat het paard nog wat gevoelig liep op steentjes, het dier was zó goed op weg...
Bij Eddy loopt ook nog een papiertjes-paard (Strasser) dat niet vooruit komt, moeten we ook nog naartoe voor hoefschoenen.

Pfff, leer mij ze kennen, die diploma-gasten die het nodig hebben met papiertjes te wapperen. Ik zeg niet dat het ene beter is dan het andere, ik zeg wel dat een papiertje geen enkele garantie biedt op een goed lopend paard. Nét zo min als dat wij bij een Natuurlijk Bekapt paard geroepen zijn (andere collega NB) dat ook niet erg netjes op de hoeven stond.

Nee, namen noem ik hier niet, maar ik ken ze toevallig allemaal en als ik zou willen dat zou ik hier een enorme rel kunnen ontketenen.

Groet, Pien

charlot van r schreef :

Nee. Een paard dat net koliek gehad heeft zou je eigenlijk alleen maar een hééééleboel hooi moeten geven om zijn spijsverteringsstelsel tot rust te laten komen, ook magere paarden. Geen gras, brok, verwen dingen etc. Dat komt allemaal over een paar dagen wel weer.

Groet, Pien (die niet snel ongerust is, maar wel bij koliek. Teveel dooie paarden meegemaakt....)

Spirithorses schreef op vrijdag 7 september 2007, 11:21:


Es, dit van die verwen dingen heb ik op precies hetzelfde moment als jij geschreven, echt puur toeval, leuk!!!!