e m kraak schreef op donderdag 2 mei 2013, 20:04:


hartelijk gefeliciteerd! niks zo mooi als liefde en trouw

Het valt mij al jaren op dat dieren in het algemeen veel beter mensen trainen dan andersom.

Christel Provaas schreef op zaterdag 4 mei 2013, 7:34:


ook zonder maagzweren is het van groot belang dat er non stop gegeten kan worden. Heeft een paard eenmaal maagzweren opgelopen blijft het altijd een gevoelig punt, maagzweren kunnen gemakkelijk weer terug komen.

vermijdt momenten waarop je paard gaat kribbebijten. Niet vast zetten en borstelen. Zet je paard niet op stal, het kan daar de hele nacht kribbebijten zonder dat je het in de gaten hebt. Hoe langer de verslaving er is, hoe moeilijker je paard er vanaf komt. Zorg dus dat er zo min mogelijk aanleiding is, op alle fronten.

Geef je paard minstens een jaar geelwortel in een beetje bietenpulp of gewoon in wat water direkt in de mond spuiten.

ILAT schreef op zaterdag 4 mei 2013, 11:20:


er moet inderdaad echt vulling in de maag zitten. Een paardenmaag is niet zo groot en moet non stop bijgevuld. Tussen het grazen door nemen paarden af en toe een slaap en/of speel pauze. Het graas/ niet grazen schema heeft niet te maken met de hoeveelheid voedsel in de maag. Ook als er bijna niks te eten is wordt er een pauze ingelast, de maag is dan niet vol.


verschil in hoeveelheid maagpijn, dat kan makkelijk


probeer bietenpulp



kribbebijten is een verslaving. Door het opzuigen van lucht wordt de pijn verminderd. Ga je borstelen, verergert dat de pijn, de maagpijn straalt makkelijk uit naar rug, buik en achterhand. Het is van groot belang alle aanleiding tot kribbebijten te vermijden. Hoe meer je paard er aan verslaafd is hoe moeilijker het wordt.
Je kan overwegen nogmaals gastrogard te geven en te zorgen dat alle oorzaken van maagzweren wordt vermeden, en kribbebijten onmogelijk te maken. (erg verslaafde paarden kunnen nog luchtzuigen op een steentje in de wei!)

Aoife Berserik schreef op zaterdag 4 mei 2013, 12:03:


jammer. het leven wordt pas moeilijk als mensen de realiteit willen veranderen. Er zijn 2 paarden, dus het heeft geen zin te wensen dat het anders is.


nog een realiteit is dat je geen van beide paarden wil weg doen, is dat wel duidelijk voor je partner?


niks blijft altijd hetzelfde, misschien krijg je nog betere opties in de toekomst, voorlopig is het al aardig geregeld.


En hoe begrijpen wij de passies van onze partners als we die niet per se delen: door te accepteren dat die passie er is en door er van te genieten dat iemand een passie heeft. Wij houden toch veel van onze dieren, allleen dat al maakt het de moeite waard ze te hebben.

Wil schreef op zaterdag 4 mei 2013, 12:20:


het verbaast je vast niet als ik zeg dat ik hier niks van snap. Hoe zat dat ook weer? mensen blijven treuren om het verleden en/of ze blijven hun leven vergallen met visioenen over de toekomst


misschien ben je zelf veel eerder dood dan je paarden, ik ben benieuwd of die lieverds zich daar zorgen om maken. Als we alle scenarios de revue laten passeren verdoen we onze tijd met onnodige emoties waardoor we niet toe komen aan het alledaagse plezier.

ILAT schreef op zaterdag 4 mei 2013, 14:51:


kribbebijten op zich kan simpel beginnen door verveling, verder een kip of ei verhaal.. Kribbebijten en luchtzuigen kunnen wel zeer ernstige vormen aannemen. Ik heb hier zelfs wel eens een paard gehad wiens tanden tot op het tandvlees versleten waren door het kribbebijten. Het kan leiden tot vermagering en verminderde eetlust.


altijd weken


in het begin is het vaak een beetje wennen, niet alle paarden vinden het meteen lekker, maar eenmaal gewend vinden ze het heerlijk. Halve of 3/4 emmer kan je makkelijk geven, eventueel kan je er wat luzern doorheen mengen. Ook de geelwortel kan erdoor.

Martina schreef op zaterdag 4 mei 2013, 17:25:


belangrijk gegeven: het duurt vaak heel lang inderdaad voor de maagzweren echt genezen zijn Overgangenstressmaagzweer is een vreemde benaming. De maagzweren zijn ontstaan door verkeerde voeding en krijgen door de omstandigheden geen gelegenheid goed te genezen. Is de maag eenmaal beschadigd, zit er littekenweefsel en moet men er altijd rekening mee houden dat in minder of meerdere mate maagzweren kunnen terugkomen.

Dani62 schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:30:


dat weet ik nog zo net niet. Kinderen zijn geen aparte diersoort maar gewone mensen. Net als bejaarden gewone mensen zijn. De tendens om te spreken over kind, mens, bejaarde is totaal een kunstmatige indeling die eigenlijk beter niet gebruikt kan worden.
Ik ben blij dat ik vroeger als kind niet als minder leuk dan paarden behandeld ben, en als bejaarde wil ik ook graag als mens gezien. Er zijn aardig wat mensen die minstens zo leuk, zo niet nog leuker zijn dan sommige paarden.

Preston schreef op woensdag 8 mei 2013, 15:23:


helaas gebeurt dat in deze wereld maar al te vaak Het verbaast me ook helemaal niet dat mensen met groot gemak dieren verkopen.

e m kraak schreef op donderdag 9 mei 2013, 18:56:


typisch die kreet: paarden zijn leuker dan kinderen, doet mij denken aan een vergelijking als: katten en honden. Kinderen en ook bejaarden worden vaak beschouwd als groepen die los staan van de mensheid, althans zo komt het vaak op mij over.


Juist

bij dit soort platvoeten groeien de steunsels vaak snel terug, voor een beetje versteviging misschien. Alles wat snel terug groeit zou ik een poosje met rust laten, het is kennelijk nodig. Wel zo snel mogelijk de teen inkorten, nog 4 weken is veel te lang.

Piet schreef op vrijdag 10 mei 2013, 19:47:


de groei van de hoefwand komt uit de kroonrand + dat de hoefwand van binnenuit wordt aangevuld. De zool wordt ook steeds dikker. Dit paard heeft nogal platvoeten en dan zie je vaak dat de steunsels meer groeien dan normaal. Het geeft een stevigheid aan de hoef in het gedeelte waar de landing wordt opgevangen.
(bij de ernstig HB Lina zijn de steunsels zo enorm dik geworden dat ik ze alleen met de tang iets kan verwijderen, bij haar ook sprake van dubbelle zool, hoe snel kan je die verwijderen bij een Hb paard, dat is weer een ander probleem)


precies


naar beneden zakken is toch een beetje een moeilijke omschrijving, er is geen sprake van een soort vrije val. Door de bekapping is het gebruik van de hoef helemaal veranderd, en uiteraard vergt dat aanpassingen. De zwakke onderkant wordt zo snel mogelijk versterkt om ze optimaal mogelijk te functioneren, en met de tijd zal de hoef er nog normaal uit gaan zien. Laat je de toon van zo'n hoef te lang worden, wordt de verbetering in afronden bij het lopen weer minder en wordt het proces vertraagd. Bij dit soort hoeven kan je gerust elke dag met de rasp bij de hand even kijken naar de stand.

2 weken geleden bekapte ik een HB paard, eergister ging ik er weer heen en met de tang ging er weer een heel stuk af. (nooit beslagen geweest)

Piet schreef op zondag 12 mei 2013, 7:49:


steunsels bestaan toch ook uit zowel buitenste als ongepigenteerde binnenste laag?

Preston schreef op zondag 12 mei 2013, 12:44:


dringend toe aan bekappen

Aoife Berserik schreef op zondag 12 mei 2013, 11:03:



bv door helemaal af te stappen van zo doelgericht trainen op stoppen, lopen etc. Je raakt mischien teveel gefocused op stoppen waardoor de lol er wel af gaat en frustratie naar boven komt. Neem afstand en probeer te bedenken hoe het zou kunnen komen dat je denkt dat je het heel leuk maakt (ook voor jezelf hoop ik) en dat het dan toch niet leuk is.