Isabel van der Made schreef op maandag 21 juni 2010, 0:55:
>
> Ik weet het, we hebben het er eerder over gehad, maar snappen doe ik het
> nog altijd niet.
>
> Als ik grondwerk doe met Opal, aan een touwhalster, en ze heeft er zin in,
> en we doen veel verzameld werk, dan gaat ze schuimen rond haar mond.
> Paard dat al in geen 6 jaar een bit van dichtbij heeft gezien. Maar altijd
> als ze verzameld is, schuimrandje, waar heeft dat nou toch mee te maken?
> Herinnering?
Ik denk het niet. Wanneer een paard achter hard aan het werk is -zoals jouw verzamelde werk- dan vertaalt dat zich in een 'losse kaak'. De Franse klassieke rijkunst is zelfs helemaal geënt op dit principe: 'heb je de kaak, dan heb je het paard'. Zij bemoeien zich er uitermate mee om de onderkaak dmv oefeningen los en beweeglijk te maken omdat wanneer de kaak los is, ook de hals los is, daardoor de rug los is en dus het hele paard. Ze draaien het ahw om, je kunt het ook kip en ei noemen.
Of je nu voor of tegen de fransen bent of vindt dat ze eerst maar eens
bitloos moeten gaan rijden alvorens iets te beweren, meteen verwerpen hoeft niet. De theorie stamt uit de tijd van Baucher, er zijn vele boeken over geschreven. Jean Claude Racinet heeft enkele boeken puur aan de kaakflexies zelf gewijd.
Ik rijd met en zonder bit en de ervaring leert dat met bit meer geschuimd wordt omdat er dan standaard meer kaakbeweging is, immers een bit werkt direct op de onderkaak. Bij achterhandinspanning wordt er sowieso geschuimd. Wanneer je je paard bv op de volte zijwaarts laat overstappen zul je merken dat hij op den duur zijn kaken gaat bewegen. De actie achter wordt omgezet in een ontspanningsreactie vóór. Ik heb dat zelf niet verzonnen, het is een gegeven dat zich nu eenmaal voordoet. Doordat de kaak gaat bewegen -heen en weer, op en neer, kauwen, ontspannen etc- wordt er speeksel ontwikkeld dat schuim wordt.
Ook temperament speelt een rol; het ene paard is gewoon drukker in de mond dan het andere.
Warboel
