Vrijdag bij Florien geweest , en ze was nog steeds niet zo als op de filmpjes.
Oke , de zaterdag dan echt maar iets leuks doen!
Ik het het leuke plan om naar een watertje te gaan bij ons in het bos.
Lekker een stukje wandelen , niet erop , gewoon even iets leuks doen....
Namkje draaide resoluut om toen ik met het halster afkwam.
Oke , dan nemen we Tekla en Maike mee!
In de trailer naar het bos , maar wat een drama werd dat.....
Paarden uitgelaten , en gaan wandelen. Maike begon al snel flink geiiriteerd te slaan en te stampen , en Tekla zat ook al onder de muggen.
Nou , toch even bij het water kijken.
Ze liepen er beide zo in , Maike zelfs tot over zijn knieeen.
Maar daarna was het drama compleet.
Ze zagen nu zwart van de muggen!
En dan moet je twee totaal doorgedraaide paarden weer op de trailer zien te krijgen...Waar de binnenwanden ook niet wit meer zagen , maar tjokvol met muggen.
Ik ben blij dat Namkje niet mee was !
Moet toch maar eens naar de hei gaan , want het bos is hier nu al oorlogsgebied geworden.

Zometeen naar Duitsland.
Ik ben benieuwd hoe dat gaat , want Namkje accepteert het zadel met mij erop niet zo.
Op de centered riding manier op haar zitten geeft gegarandeerd een boksessie.
Ik zou meer verlicht moeten gaan zitten.
We lopen vandaag met een paard of 6 , en ik ga na een half uurtje weer terug.
Dat zal niet zoon probleem geven , maar ze mot niet gaan bokken......
Verslag volgt.

Gr Esther

Ik ben kapot!
Maar Namkje heeft zich keurig gedragen.
Alleen tijdens de galop een keer een bokje , maar dat was meer van vreugde geloof ik.
Uitvoerig met Trudy lopen bomen , en tot de conclusie gekomen dat Namkje er gewoon even doorheen moet.
In de bak heeft ze in de gaten gekregen dat ik bokken niet leuk vind , maar zo met andere paarden op pad , geen gebok.
Wel elke keer verlicht gaan zitten in draf [ en ook in galop].
Weglopen van de groep is een heel klein probleempje , maar dat doet ze keurig.
Voorop lopen is een heel ander verhaal.
Dat gaat als ik alleen met haar ben een stuk makkelijker , maar zodra ze de keus heeft , kiest ze er duidelijk voor om de anderen voor te laten gaan , en staakt ze gewoon net zo lang tot een ander paard haar weer inhaalt.
De harley club tegengekomen , lekker stoer doen en extra gas geven; Namkje een paar passen in draf , en op mijn zit weer terug te nemen zonder aan de teugels te komen. Maar daarbij had ze ook wel erg veel steun van de andere paarden die gewoon rustig bleven .Heuveltje op , heuveltje af , bijna allemaal keurig in stap.
Ze waren niet hoog , maar wel steil! sommige...
En wat is ze heerlijk tredzeker! Bij elk kuiltje en bobbeltje moest ik vroeger zeggen; let op , en dan lagen Maike en ik nog geregeld samen op de grond , Maar Namkje pfffff , daar hoef ik bij haar echt niet bang voor te zijn!

Ik ben voorheen ook wel gewaarschuwd voor Namkje.
De stalling waar ze heeft gestaan voor de keuring , hadden toen al gezegd dat ze niet te rijden zou zijn vanwege het opgooien. Niet rijtypisch gefokt , ze zou alleen geschikt zijn voor voor de kar.
Ik vrees met grote vrezen....
Trudy heeft het mij ook al een paar keer gezegd , maarja , blijf toch eigenwijs....
Heb het er net met Erik ook nog over gehad.
Maar ik wil het toch proberen.
Op de centered riding manier gaat nu nog niet lukken. Ze accepteert mijn gewicht niet , naast het gehotstebots. Ik zal mezelf toch een klassiekere houding aan moeten meten. Meer op mun muts moeten gaan rijden , en niet achterop mijn zitbeenknobbels.
Heb na vandaag wel weer veel meer vertrouwen gekregen , maar dat mag ook wel na zoon 4 uur.......

En Piet , dat zadel... Als ik hem heb , en jij bent in de buurt , moet je hem zeker komen scannen!

Gr Esther

Anja Seijn schreef op zondag 23 mei 2010, 11:11:


Namkje accepteert het zadel prima.
Als het erop ligt , kan ik gewoon met haar grondwerken etc.
Maar zodra ik er op ga zitten , dan is het een ander verhaal.
Er wordt mij nu aangeraden om niet teveel op mijn kont te gaan zitten , dus meer iets voorop de zitbeenknobbels ipv iets erachter.
Dit om haar rug wat te ontzien , en blijkbaar werkt het ook.

Ik heb nu tijdelijk even een leenzadel , maar dat is vrijwel hetzelfde als mijn eigen zadel die nog een paar weken op zich laat wachten.
Dit zadel moet dinsdagavond weer terug

Gr Esther

Het schijnt toch nog mijn gewicht te zijn in combi met nog te weinig bespiering , en mijn rijtechniek.
Vooral dat laatste zal ik in ieder geval snel moeten leren , en moeten aanpassen.

Morgen weer naar Florien!!!

Gr Esther

Ja en nee...
Ja , de friese wouden , en nee , ik kan het toch niet helemaal naast me neer leggen na de ervaringen die ik de afgelopen tijd heb opgedaan.
Maar goed , we zullen wel zien. Ik geef het niet zomaar op!
Er is nog zoveel te verbeteren en te veranderen!

Zal jouw nog eens lief aankijken , en een keertje op Goke gaan hobbelen.
Eens voelen wat het verschil is...

Gr Esther

Christel Provaas schreef op zondag 23 mei 2010, 21:26:


Nee , het zijn twee losstaande zaken.
Ik wil absoluut nog niet opgeven , maar mijn rijtechniek zal ernstig bij geschaafd moeten worden , wil ik uberhaupt ooit fatsoenlijk op haar kunnen rijden.
Maar het feit dat ik behoorlijk intensief zitles heb gehad , en er nu helemaal niks mee kan , en door mijn slechte zitten , Namkje bokt , zet mij aan het denken over of ik ooit normaal op haar Kan rijden...
Haar hoge opgooien zorgt ervoor dat ik echt erg vervelend op haar zit , waardoor ze bokt...denk ik....


Ja , doorzittend op een barebackpad [en daarmee is het bokken op een gegeven moment begonnen], nooit met een zadel met beugels.
En weet je het commentaar nog wat Trudy kreeg tijdens die draffilmpjes?
Ook zij zegt mij geregeld dat zij niet op Namkje licht kan rijden , alleen verlicht.

En daarnaast speelt er mi ook nog dat ze erg gevoelig reageert [ zie staartgezwiep op rijfilmpje bij aanleggen van mijn been]...tja groene ruiter op een groen paard;slechte combi , maar Namkje en ik zullen het ermee moeten doen.
Ik zal echt vol aan de bak moeten , en ondertussen hopen dat Namkje het geduld kan houden.

Gr Esther

Ik weet ook niet waarom ze bokt , en het voorgaande is het enige wat ik kan verzinnen , en Florien me aanreikt.

Terugval , tja , ze moet het met mij alleen doen....

Ostheopaat is twee keer bij haar geweest , en de dierenarts is ook net geweest.
wat zou ik nog meer kunnen doen behalve stoppen waar ik nu mee bezig ben?
Als ik niks doe , bokt ze ook niet

Gr Esther

Bij Trudy heeft ze ook ''aangegeven'' waarneer ze het ergens niet mee eens is.
Vandaag 4 uur gereden , met een vreugdebokje , en ik op haar rug , dus ze kan het wel!!
Maar alleen als zei het leuk vind en ik verlicht blijf rijden....

Gr Esther

Kijk , ik kan het gewoon niet van me afzetten dat Trudy zoon 45 kilo is , en ikke 80.
Trudy zegt dat ik dat nu eens uit mijn hoofd moet zetten....

Gr Esther

mirrorhorses schreef op zondag 23 mei 2010, 22:44:


Hallo Wendy,

Ik doe mijn best , en nu kan ik ook zeggen dat dat een hele goede dag was van ons.
Onze relatie is wisselend , maar ik probeer zoveel mogelijk naar haar te kijken , en daarnaar te luisteren en te handelen. Dat maakt het soms zo moeilijk want ik probeer alles te beredeneren.
Het is een karakterpaardje , die snel haar ongenoegen uit , en ik vind dat ik dat niet kan negeren.
Ik moet die bak uit. Daar doet ze het wel goed , maar buiten...
Buiten is de ontspanning , als ik alleen met haar rij , ver te zoeken.
Vandaar dat ik buitenritjes met meerdere paarden vanaf nu ook met beide handen ga aangrijpen , want gisteren heeft ze toch hele stukken ontspannen gestapt.
Ze kiest zelf veelvuldig voor de rechter stelling , maar ik kon haar hele stukken in de linker stelling laten lopen. Dat vond ik al heel wat van mezelf , en van haar!
Soms probeer ik de oefeningen ook gewoon buiten te doen , met wisselend succes. Schouder binnen lukt me buiten soms beter dan in de bak , omdat je buiten niet direct die stomme bocht weer tegen komt.
Ik zal proberen om nog minder te vragen , en nog meer vanuit de ontspanning te werken. Het probleem is dan dat ze ''sloom'' wordt met haar binnen achterbeen , en daar hele kleine pasjes mee zet , en vervolgens met het buitenbeen grote passen zet.

Gr Esther

Christel Provaas schreef op maandag 24 mei 2010, 0:20:


Ga ik proberen , Thanks!
Heb nog niet echt normaal met haar kunnen draven , das dan weer een nadeel als je in een groep rijdt met ieder zijn eigen tempo....

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 24 mei 2010, 0:31:


Dat denk ik dus , ja!


Volgens mij minder....


Gr Esther

Karen Koomans schreef op maandag 24 mei 2010, 0:34:



Dat is al moeilijk...Waarneer moet ik met haar meegaan en haar met rust laten , en waarneer moet ik doorpakken....

Namkje moet het leuk blijven vinden , en gisteren , die buitenrit vond ze leuk.
Maar ik kan niet elke dag regelen dat ik met andere mensen en andere paarden samen een buitenrit kan maken.


Ik denk dat het goed is om zoveel mogelijk samen met andere paarden leuke buitenritten te maken. Maar omdat ik niet hele stukken kan draven , moet de rest er maar net zin in hebben , zoon tam ritje.
En dat is best wel een probleem vind ik.Tuurlijk kunnen ze gerust van mij wegdraven enzo , maar ze zullen altijd op mij moeten gaan zitten wachten , en daar heeft niet iedereen zin in.

Gr Esther

Isabel van der Made schreef op maandag 24 mei 2010, 0:39:


Nou , in zoverre heb ik er wat aan , dat ik dat nou juist precies gisteren gedaan heb!
Ik had niet verwacht dat Namkje het zo lang zou kunnen volhouden , en toen duidelijk werd dat ze moe was van alles , ben ik inderdaad afgestapt , en heb ik de laatste 2 kilometer naast haar gelopen.

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 24 mei 2010, 0:42:


Ik denk het , zou best kunnen hoor!
Ze is heel gevoelig op druk , voor mij om de balans te vinden tussen druk en leiding geven.


Gr Esther