lisa bolman schreef op zondag, 22 mei 2005, 12:11:


Hoi Lisa

Het is een beetje moeilijk om met deze info tips te geven over je begeleidings wijze.
Maar wat ik wel weet is dat ieder paard verschillend is, een eigen karakter heeft en een andere benaderingswijze nodig heeft. Jouw paardje zal waarschijnlijk nooit een echte knuffelaar worden, omdat dit niet in zijn aard ligt. Je kunt wel met de juiste begeleiding ervoor zorgen dat hij minder schrikkerig wordt en jou meer gaat vertrouwen.

Ook heb ik geleerd dat je eerst medische dingen moet uitsluiten. Misschien is hij de volgende dag wel bijterig, omdat hij ergens pijn heeft. Wie zal het zeggen?

Wat wel echt goed is voor je relatie met je paard is om iets aan nh te gaan doen. Er zijn verschillende stromingen en methoden. Wat ik zelf wel vind is dat nh is niet alleen maar een methode die je volgt, maar ook een ander soort denkwijze en daaruit komend andere handelswijze.
Ikzelf doe aan parelli, maar heb ook boeken van Klaus Hempfling gelezen en ben op het moment met Mark Rashid bezig. Heel leerzaam en het leert je anders te kijken naar je paard (en andere paarden) en hem anders te benaderen.

Nou ik hoop dat je iets hebt aan mijn antwoord!!

Patchouli schreef op dinsdag, 24 mei 2005, 7:57:


Poeh Caroline wat een heftige situatie zeg! Gelukkig is alles goed afgelopen. Die had inderdaad een paar beschermengeltjes op zijn schouder.

Patchouli schreef op maandag, 6 juni 2005, 22:01:


He, wat goed zeg. Laat je het ons weten when you just dit it?

Piet schreef op woensdag, 8 juni 2005, 14:04:


He wat goed zeg dat het gelukt is om Carlos te bekappen. En echt heel bijzonder zo'n oud paard en ook nog eens zulke goede hoeven. Ook zou ik hem geen 43 geven vanaf de foto. Hij kijkt nog erg helder uit zijn ogen. Ik hoop dat mijn pony ook zo oud mag worden!
Wat voor soort paard is Carlos eigenlijk?

Karianne schreef op donderdag, 9 juni 2005, 10:04:


Hoi Karianne

Je hoort dit weleens vaker hoor. Met name paarden vanuit de sportwereld waar de mensen er toch niet geheel afstand willen doen, maar het paard eigenlijk niet meer voor bepaalde doeleinden kunnen inzetten.
Dan is dit natuurlijk een oplossing.

Ik denk als je alles goed op papier hebt staan je het wel kunt doen.

Lilian Boon schreef op donderdag, 9 juni 2005, 21:44:


Hoi
Wat vervelend zeg! Het is altijd moeilijk he? als het niet om je eigen paard gaat en sommige mensen zijn ook erg eigenwijs en doen vaak de dingen omdat iedereen het zo doet en het dan dus zo hoort (in hun ogen).

En dit bewijst maar weer eens dat ijzers echt slecht zijn. Ik denk dat de doorbloeding snel stagneerd hoor, want zodra er een ijzer wordt ondergeplaatst is er bijna geen hoefmechanisme meer en dus ook geen goede doorbloeding.

Sterkte

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 10 juni 2005, 11:50:


Hmm tja hoe leer je dat. Ik heb het gewoon gedaan met mijn pony. Ik zou het, als je er niet zeker van bent dat het goed gaat, het op een rustig moment uitproberen. Misschien eerst een stukje op je erf fietsen en dan op zondagochtend vroeg ofzo wanneer er weinig verkeer is?

Is hij/zij al verkeersmak?, want anders zou ik eerst gaan wandelen eer dat ik zou gaan fietsen.
Ook zou ik ervoor zorgen dat hij/zij aan de hand goed geleid kan worden en niet ploseling zijn eigen weg gaat voordat je de fiets opstapt. Ook is het handig als je pony van te voren snapt wanneer hij moet draven en wanneer hij moet stappen op een bepaald teken van jou.
Succes ermee!.

cindynl68 schreef op donderdag, 9 juni 2005, 19:32:


Ahh wat een schatjes zeg

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:55:


Hoi Nathalie
Mijn pony zit ook nog in een soort van overgangsfase. Hij liep eigenlijk direkt na het verwijderen van zijn ijzers op eieren. Nu is het al een heel stuk minder. Helaas heeft hij ergens ingetrapt en loopt hij daardoor nu niet lekker.

Maar het is inderdaad soms wel lastig hoe je omgeving reageerd. Die zien je paard wat moeilijker lopen en die zien dat natuurlijk weer als bewijs, van zie je wel dat die ijzers niet zo slecht zijn. Of van die mensen die hun hoefsmid aanbieden mocht je problemen hebben met de hoeven van je paard.
Maar wat heerlijk zeg je paardjes aan huis.

En die beweging is inderdaad wel erg belangrijk he! Ik heb gelukkig ook kunnen regelen dat mijn pony het hele jaar door buiten kan lopen. Lente, zomer en najaar in de wei en s'winters in de paddock.

Laat je Lolita nog via de strasser methode bekappen?

Karianne schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 19:18:


Nee, nog nooit zoiets gedaan. Ik vind het wel een heel goed initiatief. Ik zou denk ik hetzelfde doen als ik opzoek zou zijn. Belangrijk is wel dat je het diertje wel goed laat keuren. Het is trouwens wel de eerste keer dat ik zo'n verhaal hoor. En wat triest eigenlijk dat er gewoon gezonde dieren naar de slacht toe worden gebracht! Bah!

Ik ben zelf aan mijn pony gekomen doordat ik hem vroeger als verzorgpony heb verzorgd. De vorige eigenaresse verkocht al haar paarden dus ook mijn verzorgpony. Ik kon hem voor een vriendenprijsje overnemen en kon er geen nee op zeggen.
Hij is dus gewoon op mijn pad terecht gekomen.

CooLLady schreef op woensdag, 15 juni 2005, 22:52:


Hoi
Het is inderdaad wel lastig als je paardje je eventjes niet meer ziet staan. Probeer het echter van de andere kant te zien. Je paardje is gelukkig in de wei met zijn soortgenootjes. Geef hem de tijd. Het komt vanzelf wel weer die aandacht voor jou als je hem rustig de tijd gunt.

Wat heel goed is om zomaar in de wei te zijn bij je paard tussen alle andere paardjes. Doe daar gewoon niets en bekijk hoe alle paarden onderling met elkaar communiceren. Hierna zou je eens met je halster je paard eventjes alleen kunnen aaien zonder hem ermee te vangen.
Doe de andere keer het halster eens om en weer af.
De bedoeling is dat wanneer je paard je ziet aankomen in de wei hij het niet direkt in verband brengt dat hij gevangen wordt door jou.
Ik zou zelf echt uren naar de onderlinge communicatie kunnen kijken van paarden. Echt super leerzaam.

Wat je geeft als beloning kan per paard weer verschillen. Ikzelf wissel mijn beloningsvormen af. De ene keer rust en de andere keer een snoepje.

Misschien kun je via internet aan een tweedehands parelli pakket komen? Ze staan regelmatig te koop. Verder heb ik zelf al heel wat interessante en leerzame boeken gelezen over nh, namelijk de boeken van Mark Rashid, Klaus Hempfling en op het moment ben ik bezig met het lezen van het boek Inge Teblick. De boeken van Mark Rashid vond ikzelf echt geweldig. Het leert je anders naar het wezen paard te kijken. Een echte aanrader dus.

Patchouli schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:56:


Hee waar is die nh-pensionstal in de randstad???

marjolijn schreef op donderdag, 16 juni 2005, 16:35:


Nou zeg dat is niet eens zo ver bij mij vandaan! Ik woon zelf in Alphen aan den Rijn. Op het moment heb ik gelukkig wel kunnnen regelen dat mijn pony zo natuurlijk mogelijk gehouden wordt: lente,zomer en najaar in de wei met soortgenootjes en s'winters in de paddock met een vriendje.
Alleen ben ik daar wel de enige op stal die zich bezig houdt met nh.
Maarja mijn pony is er gelukkig en daar gaat het om. Mocht ik ooit nog eens willen verhuizen dan zal ik eens bij je informeren of je plek hebt, want zo'n nh-stal is natuurlijk wel geweldig!

haflinger fan schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 20:24:


Hoi
Voor sommige paarden is het inderdaad prettiger om zonder bit te rijden. Zonder het door te hebben zitten we toch vaak teveel in de mond.
Misschien probeerde jou paardje je inderdaad te vertellen dat ze het zonder bit prettiger vond.

Ik rijd zelf ook zonder bit. Ik ben pas naar buiten gegaan toen ik er helemaal zeker van was ik me er zeker bij voelde om zonder bit te rijden. Jezelf zeker en veilig voelen gaat voorop bij mij.

Wat je eventueel wel kunt doen is je hoofdstel met bit omdoen en daaroverheen je bitloos hoofdstel. Je hebt dan voor de zekerheid toch nog je hoofdstel met bit als je die toch nodig denkt te hebben.
Vaak ligt het er eigenlijk meer aan hoe zeker jij je voelt.

Dressuren gaat prima hoor zonder bit. Je kunt alles zonder je bitje.
Wijken.appuyeren,aan de teugel,piaffe, passage en noem maar op.

fairytale schreef op zondag, 19 juni 2005, 13:31:


Hoi
Ik ben niet echt op zoek, maar een pension dat geheel daar jou ideeen werkt is natuurlijk wel het ideaal beeld. Mijn pony is op het moment ook gelukkig waar hij nu is en hij kan gelukkig ook het hele jaar door naar buiten.

Het is alleen erg moeilijk een plek te vinden ,hier in de randstad, waar je paard het hele jaar door naar buiten kan. Daarom zou ik het zo geweldig vinden als er meer van die nh-stallen zouden komen. Ik heb namelijk ook een poos moeten zoeken naar zo'n plek, voordat ik uit kwam waar ik nu sta.

Het ziet er verder goed uit jullie stal, maar zijn het eigenlijk alleen de merries die in een groeal/paddock staan? Ik heb namelijk een ruin.

Ik zal het in iedergeval in mijn achterhoofd houden mocht ik ooit nog eens willen verhuizen.