Hallo allemaal!
Ik heb 2 shetlanders, 1 grote maat ruin van 20 en een mini hengst van 26.
De grote is mager, maar blijft nu redelijk stabiel, vermagert dus niet verder.
Hij heeft trouwens de ziekte van cushing, het vermageren bij hem is dus bekend.
De kleine kwam 1 oktober 2006 bij mij in de opvang, was tonnetje rond met spekhals en wel.
Nu ruim een jaar later is hij sterk vermagert.
Even hun leefwijze uit de doeken doen.
Ze lopen dag en nacht buiten met een schuilstal, hebben 24 uur per dag beschikking over hooi, krijgen momenteel wel muesli, mais en gedroogd gras bijgevoerd omdat ik anders straks alleen nog een miniskelet heb rondlopen.
Mijn laatste partij hooi was van slechtere kwaliteit, dat zal 1 reden zijn waarom de kleine zo vermagerde, ook is hij hyperactief en de hormonen spelen hem constant parten.
Doordat de kleine een paar jaar terug een hersenbloeding heeft gehad zal er ook wel het een en ander zijn beschadigd waar we van buitenaf niets van zien.
Vermoedelijk neemt hij niet voldoende voedingstoffen meer op, gecombineerd met zijn drukke karakter zorgt dat waarschijnlijk ook voor het vermageren.
Maar misschien heeft iemand nog goede ideen om de kleine weer wat dikker te kunnen krijgen?!!

Christel Provaas schreef op maandag 3 december 2007, 17:16:


Bietenpulp kan ook nog een optie zijn, maar dat werd me echter afgeraden.
Zal nog eens aan die persoon moeten vragen wat daarmee het probleem is.

Verder eet hij prima, hij kan alles kauwen, het probleem is dat hij door zijn overdreven hengst zijn erg gauw afgeleid is en dan stopt met eten tot het onderwerp van zijn aandacht weer buiten zijn denkbeeldige zone is, dan eet hij weer verder.
Zijn mest is niet echt helemaal stevig, dat is al jaren zo, soms steviger, soms wat minder, maar ik vind er niets in terug, dus alles wordt wel verteerd.
Verder is hij gewoon meer dan levendig en super druk!!
Gebit kan nog niet worden behandeld omdat hij zich moeilijk laat benaderen door anderen en niet verdoofd mag worden vanwege zijn hersenbloeding.
Hahaha, die 2 van mij zijn een ware nachtmerrie voor menige medische staf, inenten is al een gevecht, het is bijna de naald er in darten en snel wegspringen!!

Piet schreef op zondag 9 december 2007, 7:55:


Ik heb zelf met paard en wagen nog gereden in Diemen.
Daar deed ik de boodschappen.
Hij wist precies waar hij moest stoppen, als ik voor de winkel riep "tot ziens" dan zag ik het paardje uit de ruststand komen en zich klaar maken om verder te gaan.
Na het opstappen pakte ik de leidsels bijna nooit op, en riep allen maar "toe maar", dat was genoeg om door te gaan naar de volgende klant of winkelier.
Waar ik spullen leverde, dat waren vaste adressen en daar stopte het paard altijd correct en in de juiste volgorde, ging pas verder na het beroemde "toe maar" en ging altijd weer goed in het tuig staan bij het woord "tot ziens".
Als er adressen veranderde was dat inderdaad altijd een keer of 3-4 voordat hij hij begreep dat er iets in de route was veranderd.

Een ander mooi voorbeeld van samenwerken is een KWPN merrie die van een boer was waar ik dagelijks kwam.
Hij had de merrie zelf gefokt, beleerd etc.
De merrie werd ingespannen, er werd een briefje op de bok bevestigd en de leidsels werden zo vast gezet dat ze niet weg konden glijden maar het paard gewoon kon bewegen. Bij het woord "ga maar" ging de merrie weg (jawel, alleen, over een dijk waar wel verkeer reed) ze ging dan naar het andere eind van die dijk (die is best lang) en ging daar bij een boerderij de helling af, het erf op.
Daar pakte een boer het briefje, laadde op de wagen wat er werd gevraagd en zij tegen de merrie "ga maar".
De merrie draaide de wagen, ging de helling op, ging weer over de dijk terug.
Bij aankomst op de boerderij ging ze zelf op het erf de wagen draaien, parkeerde die achteruit over 2 balken die over de beerput lagen en als dat allemaal goed stond, dan hinnikte ze om de boer of mij te roepen zodat we haar konden uitspannen.
Dat was iets wat ze wel wou leren maar wat haar niet kon lukken. )))
Ik zal deze merrie nooit vergeten (is inmiddels overleden), mede door haar en uiteraard door mijn eigen merrie weet ik dat dit allemaal mogelijk is als we ze maar vertrouwen en toestaan om mee te denken!!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Sonny of Hojmark is een Knapstruber met een appaloosa-kleur is mij verteld.

Misschien wil je de afstamming ook hier op het forum bekend maken.
Ik ben zelf altijd zeer geïnteresseerd in de bloedlijnen en dus ook de afstammingen van paarden.
Zoek dan ook regelmatig voor mensen de afstammingen op, lijkt me leuk om ook hier mee aan de slag te gaan!

Piet schreef op vrijdag 25 januari 2008, 18:47:


Heb ik weinig woorden voor!!! "wouwwwww.
Als ik toch mag beleven dat dit normaal wordt, wat zal ik juichen!!

riafri schreef op zaterdag 26 januari 2008, 19:20:

Sporen heb ik niet gezien, nog even opnieuw kijken, want die wil ik daar uiteraard nooit bij zien.

p.s. Ben gisteren nog met een ruitersportzaak in gesprek geweest over de normale halstertouwen.
Met de vraag waarom er nog steeds geen langere touwen als standaard worden gebruikt terwijl daar toch best wel vaker naar gevraagd zal worden.
Ze vroegen met welk doel dat dan zou zijn, na mijn uitleg van en de NH mogelijkheden, maar ook gewoon uit veiligheids oogpunt voor ieder die met paarden omgaat, zullen ze vanaf nu ook halstertouwen van 3 meter standaard in hun collectie opnemen!

Marcia schreef op woensdag 30 januari 2008, 22:06:


Een hele toffe manier om bekendheid en veiligheid te kombineren, ik doe mee met uitdragen!!
Ook ik zou er dan 2 willen hebben!
Moet dat straks apart besteld worden of wordt het hier al meegenomen als bestelling??

Nick Altena schreef op dinsdag 20 mei 2008, 20:41:


Helemaal mee eens, ik kan het niet mooier stellen!!

Ik heb geen idee of het hier geplaatst kan worden, maar ik zou graag het volgende weten.

Is de hoefstandaard te gebruiken bij o.a ook een minishet van 85 cm??

Ik wil hem nl graag bestellen, maar heb het idee dat 38 cm aan de hoge kant is voor het diertje.

Is het anders ook mogelijk om aan de standaard een kleine aanpassing te maken zodat deze lager kan.

Ik werk nl met zeer kleine en grote paarden en dan is dat wel zo ideaal!

Zelf dacht ik aan iets van 30 cm.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 16 juni 2008, 23:10:


Is niet zo veilig bij dit leuke duveltje, maar ik schrijf dat ik zowel met mini als grote paarden werk en dat graag met 1 standaard zou doen.
Vandaar mijn vraag!

Nick Altena schreef op maandag 16 juni 2008, 23:32:

Oke, ik denk dat ik dan een mailtje zal sturen aan Ilona en Frans met mijn verzoek.
Wie weet gaat het dan ook voor mij lukken!! ))

eddy DRUPPEL schreef op maandag 16 juni 2008, 23:33:

Ook mijn favorieten, en nee ook ik wordt nooit ondersteboven gelopen, maar makkelijk en veilig is hij niet, daar zijn hormonen vaak meer bezig zijn met alles rondom hem, dan met waar ik mee bezig ben.
En de achterbeentjes zijn razendsnel daar waar ik ze liever niet heb! ))
Maar met zijn 27 jaar vergeef ik hem dat graag, maar wil zelf wel heel blijven!

Hallo allemaal,
Een pony bij mij in het weiland (niet mijn eigen pony) loopt sinds gisteren behoorlijk kreupel rv.
Niets te vinden in de hoef, wel een verbrede witte lijn in de kwartieren, daar heb ik een klein boogje gemaakt om de wand van de grond te houden en iets de steunsels teruggesneden zodat die in ieder geval ook niet meer op de zool drukken.
Hij wil er niet echt op staan als ik het andere been wil pakken.
Bij het lopen viel mij ook op dat hij eerst de rechterzijde van de hoef neerzet, geen idee of dat alleen nu is of altijd al.
Kan hij de gevoeligheid oplopen door een steentje bijvoorbeeld en kan dan de pijn nog langer aanhouden na verwijdering daarvan?
Of moet ik hier toch eerder denken aan verstappen, hoefzweer of iets dergelijks??

Peet schreef op zaterdag 12 juli 2008, 9:55:


Visiteertang heb ik niet, dus geen idee nog.
De pony bleek wat kreupel te gaan na een wandeling.
Toen de verzorger weg was en ik later ging kijken, was hij echt stokkreupel.
Het gaat om belastingskreupel, zoals ik al aangaf wil hij niet de andere voet geven omdat hij dan op de zere moet staan.
Indien het een eventuele hoefzweer zou zijn (kan dat zo plotseling tijdens een wandeling opkomen?), hoe lang kan je de situatie aankijken (omdat verstappen ook een optie is) alvorens een arts te verwittigen!