Nog even over de watjesstatus. ...
Ik ben een behoorlijk watje en Elzalien geeft aan dat ook te zijn.

Ik ben er regelmatig op gewezen dat ik door mn watjesstatus respect verlies ipv verdien. Een klein voorbeeldje is het opzij gaan van de paarden als je er langs moet. Ik vraag dat altijd(mag ik even?) en als je iets vraagt kan het antwoord ook NEE zijn toch? Heel heel afentoe is het nee en dan weet ik weer waar ik aan toe ben en dat ik mn plekje moet opeisen. (ipv om te lopen) Ik moet 'ervanuit gaan' dat ze opzij gaan en niks vragen en kijk daar!
Nu klinkt dit voor velen lachwekkend, want veel mensen gaan er (van nature)vanuit dat hun paard opzij gaat en herkennen dit niet, maar zo ben ik dus niet het is me niet eigen! Ik moet afentoe heel bewust aan mn houding tov het paard werken en dat zit m echt in kleine dingen. Ik ben onbewust, inmiddels bewuster, onder de indruk van de lichaamstaal van mn paardjes en laat dat weer zien aan mn paarden. Ik moet in alles duidelijk zijn in mn regels naar mn paarden toe van borstelen, wandelen tot rijden.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 13:08:


Tja in dat geval
Als ik je verhalen lees over de wandeling en je rijavontuur, dan denk ik niet dat het je eigen is. Zoals Pien ook al schreef ''eten tijdens het rijden'' en ''voor je lopen'' zijn toch echt punten voor Mike.
Parelli is natuurlijk niet zaligmakend voor alles en iedereen. Ik heb je wel gemaild dat ik een tijdje into Hempfling ben geweest en het is leuk dat we dankzij de goeroe's inzicht in het paard hebben gekregen, maar uiteindelijk moet je toch met jezelf aan de slag.

Geertje schreef op dinsdag 19 december 2006, 14:37:


Je paardje is zo makkelijk omdat je duidelijk bent!

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:48:


Ik snap je dilemma's en je gevoel van onmacht heel goed! Blijf in ieder geval voor ogen houden dat je paard gezond en alert reageert en probeer het met een flink portie humor te benaderen. Met jouw inzet moet het wel goed komen, maar misschien ben je zn gedrag nog niet beu genoeg om tot de juiste houding te komen?
Wandelen aan de lijn oefen ik veel. Je kunt hem natuurlijk dwingen op jou te letten door onverwachts stil te staan, te gaan rennen, plots net de andere kant op lopen dan waar hij op let, achteruit lopen, wijken voor druk, beentje optillen, hindernisje. Vooral het wandelen in een vlot tempo niet afwachtend. Een paar keer door een deuropening wandelen, waar hij je natuuuurlijk netjes voor laat gaan
Het is ook wel makkelijk om je paard het woordje 'nee' te leren, dat kun je weer gebruiken als je gaat rijden en hij wil gaan snacken
Ik heb op het moment geluk met mn paardjes maar heb ook weleens een pony gehad die vanuit draf vol in de remmen ging voor een hapje gras, zodat ik net wel, net niet voorover kukelde. Het positieve was dat hij na zn hap gras wel weer gelijk door ging in draf, want draf is draf tenslotte Ik had ook regelmatig zwiepende takken om de oren omdat hij zonodig een tak als snack mee wilde nemen in zn loop, die dingen laten niet altijd even snel de boom los.

Over Parelli in combi met clickeren kan ik niks zinnigs zeggen. Je kunt ook bekijken wat je van hem wilt en hoe je hem dat gaat vragen en dat noem je dan Elzaliens, DE nieuwe lesmethode!

Spirithorses schreef op woensdag 20 december 2006, 10:09:


Ik wacht eigenlijk op het antwoord van Elzelien op de vraag of er angst in het spel is.

Door een ongeluk met mn paard een paar aantal jaren geleden ben ik heel nuchter(dacht ik) gestopt met paardrijden. Doordat mn kinderen gingen rijden toch ook weer aan het paard gegaan en ik kwam angst tegen. Niks geen gesnik en dramatisch gedoe hoor, meer een verbaasd sukkelgevoel! Mensen vonden mij ook niet angstig en waren oprecht verbaasd als ik vertelde dat ik met een bepaald paard niet in 1 ruimte wilde zijn. Ben weer begonnen met een gemoedelijke ruin in een fijn klein gezapig formaat en zo verder.
Sinds kort hebben we een merrie die ik een paar jaar geleden nog doodeng had gevonden, hoofd naar boven gooien, oogwit laten zien, dreigen met steigeren(vind ik dan, daar verschillen de meningen over) en nu zucht ik verveeld en kijk ik de andere kant op. Ze krijgt mij niet meer mee in haar emotie al ben ik soms heel even nog wel onder de indruk, maar als echte 'prof' adem ik dat weg Ze vertoont dit gedrag na een paar weken nog nauwelijks en volgens mij is dit paard toch wel een soort 'examen' voor mij.
In het dagelijks leven heb ik dat ook ben regelmatig onder de indruk van intimidatie(lichaamstaal, blik in de ogen) en ga mee in de emotie, maar dan is er thuis wel iemand die me met de nodige spot en humor in de rustige modus zet. Bij het paard moet ik het zelf alleen doen!

Elzaliene Proost schreef op woensdag 20 december 2006, 17:30:


Het valt me op dat je bezig bent een koers te gaan varen, top!
Nog even en je wilt niks meer van anderen horen, die denken het toch allemaal beter te weten.....

Geertje schreef op woensdag 20 december 2006, 17:51:


Is het niet net zoals bij kinderen? Voor het ene kind werkt montessori en voor de ander daltononderwijs. Bij paarden gaat het ook nog eens om combinaties die samen een manier van samenwerken moeten vinden.

Elzaliene Proost schreef op woensdag 20 december 2006, 23:17:

Ik snap je verhaal hoor, maar er valt mij hier iets anders op. Hoe zit dat met poetsen en eten? Zijn daar bepaalde meningen over?
Ik vind paarden die gewend zijn om te eten tijdens het poetsen echt verwend en draaierig. Ik geef ze dus geen eten tijdens het poetsen ,poetsen is ook al een moment van aandacht en 'spelen'. Ik poets de paarden ook in de bak, het is zo rustgevend als ze zich komen melden voor een borstelbeurt en helemaal relaxed zijn.

Christel Provaas schreef op donderdag 21 december 2006, 11:37:


Och ja dat heb ik weleens gezien bij een paard. De eigenaar bood hem zn onderarm aan om aan te nibben en zo vervelende dingen door te komen. Ontroerend om te zien.

Peet schreef op donderdag 21 december 2006, 13:11:


Ja ,dit is precies wat ik bedoel! Als je je strikt aan de een of de ander houdt zonder te weten wat je voelt en verwacht dan zijn het ook niet meer dan truukjes. Truukjes leer je in de manege (en zijn afentoe wel eens handig)

Elzaliene Proost schreef op donderdag 21 december 2006, 15:28:


O nee dat heb ik toch niet gezegd of anders in ieder geval niet bedoeld hoor! Ik vind dat je ontzettend veel inzet, inlevingsvermogen en GEDULD voor je paard toont (en dan nog al ons commentaar beantwoordt Ik weet hoe het is om in zon soort situatie te zitten en wat voor een impact dat heeft op je doen en laten! Mensen die nooit fouten maken vind ik eng!!!
Ik wil alleen aangeven dat het o.a. mij opvalt dat je heel graag bij Parelli wilt blijven en dat ik de overtuiging voor 1 goeroe niet begrijp, er zijn veel paardenmannen die dvd's maken en ontzettend veel weten van paarden.
Ik heb ooit via dit forum eens een aanbod gekregen van Conrad om eens langs te komen. Ik dacht dat hij op de Monty-manier werkte? (sorry als ik het fout heb) Misschien is dat iets voor jullie, ervaringsdeskundigen met Conrad genoeg hier op dit forum..?
Als je Parelli loslaat komen er misschien meer bruikbare dingen voor dit paard op je pad.
Ik heb vorig jaar wat instructies gekregen van een vriendin die daar(met Monty) druk mee was en ik moet zeggen dat ik daar wel wat dingen/truuks van gebruik. Ik vond het erg duidelijk en logisch, maar ook hierin pik ik alleen op wat mij en mn paard aanspreekt, het is ook maar net in wat voor een fase je met je paard zit.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 22 december 2006, 12:03:

Tijd niet gezien!
Het hoort een beetje bij het forum van paardnatuurlijk. Door de sfeer bij zon topic ga je wel eerder verder ' in your own funny way' en dat is de enige juiste oplossing.
Bij bokt roepen ze om de haverklap:"Heb je er al een dierenarts bijgehaald?" of: "Neem eens paardrijles" waarmee ze ook weer het nodige suggeren, dan denk je ook;"Laat maar!"

Een forum is wel het meest leerzaam als er zoveel mogelijk verschillende mensen en verschillende filosofieen(denkers en doeners) achter zitten en dat kan knallen.

Dinka schreef op vrijdag 22 december 2006, 20:29:


Hoi,
Is het een idee dat je een hoefsmid laat komen, die kan meer doen om de pijn te verzachten(zonder pillen) en je meer uitleg geven.
Staat je paard in Dronten?
Anita

Piet schreef op vrijdag 22 december 2006, 22:39:


Ik bedoel een natuurlijk bekapper.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 22 december 2006, 22:49:


Moet je nu direct iets met de uitslag of kun je het niet nog wat rekken? Als Mike nu nog op niks uit is, dan heb je misschien nog wat respijt. Als je de merrie-eigenaar gaat uitleggen hoe het exact met Mike zit dan zul je waarschijnlijk weinig medewerking krijgen. Je kunt natuurlijk ook afspreken dat bij hengstigheid Mike even apart gaat omdat ie zo loopt te klieren bij hengstige merries.
Kortom als je niet absoluut zeker bent van de operatie(of je moet nog even sparen:)) dan zou ik het zo lang mogelijk proberen uit te zingen, vaak is er ineens een oplossing.
Makkelijk voor mij om te zeggen hoor, want klagende stalgenoten zijn echt een nachtmerrie en het is een echt rotgevoel als je paard niet welkom is.