Hoi Pien,

Ja klopt, hij is nu al zo'n dikke 4 maanden oud. Hij gaat inderdaad al regelmatig z'n eigen gangetje, maar wil mams altijd kunnen zien. Van zodra ze ook maar een seconde uit het zicht verdwijnt is het grote paniek. Mss lukt het me wel (met de hulp van een 'stal'genootje) om hem mee uit wandelen te nemen aan een touw? Ik hoop hem ooit ook fijn als handpaardje mee te kunnen nemen, zoals jij deed met Spirit (heb eens op je site gepiept ).
Bedankt al voor je reactie!

Groetjes,

Debbie.

Hey Pien en iedereen @ Spirithorses,

Ik lees heel vaak je 'dagelijkse dingen', meestal met een lach en nu ook met een traan. Wat een bijzonder triest, maar mooi afscheid. Heel veel sterkte gewenst!

Debbie.

Hoi Josephina,

Dank je voor je verhaal. Ja hoor, daar heb ik best wel wat aan. Ik merk dat jij zo'n beetje gelijklopende ervaringen hebt. Ook mijn veulen is braaf op bekend terrein, maar vindt alles daarbuiten heel spannend. Als wij gaan wandelen, dan neemt een stalgenootje mijn merrie mee aan de hand en ik mijn kleine stuiterbal. We zijn nog niet op straat geweest zo. Het is hier best druk (ons landweggetje lijkt soms meer op een verdoken snelweg ). Het gevoel van 'Oei, wat als ...' is bijgevolg erg herkenbaar. Ik probeer ook van ze af en toe al heel kort eens te scheiden, maar ze kunnen elkaar nog wel aanraken en zien. Dat loopt in het begin altijd heel moeilijk. Mijn veulen staat dan heel druk te jammeren alsof mams echt helemaal verdwenen is, terwijl ze eigenlijk recht voor z'n neus staat. Mams trekt er zich niet echt wat van aan. Zolang ze hem kan zien vindt ze al die drukte niet nodig. Ik doe dit ook nog maar heel kort, begonnen met een minuutje en nu stilaan beetje aan het opbouwen. Ik heb echter momenteel niet echt een persoon die het aandurft om met m'n kleine bubbeltje mee op stap te gaan zodat ik even met mijn merrie kan rijden. Dat neem ik ze heus niet kwalijk hoor. Een veulentje blijft toch wel een beetje onvoorspelbaar en ik begrijp dat anderen zich daar soms niet veilig bij voelen, zeker in spannende situaties. Misschien moet ik gewoon maar even doorgaan zoals we nu bezig zijn en waarschijnlijk zal hij er telkens een beetje meer aan wennen, zoals je zegt. Jij hebt waarschijnlijk meer ervaring met veulens dan ik. Zijn er nog meer leuke dingen die ik misschien maar eens moet aandurven met mijn kereltje?

Groetjes,
Debbie

Ach wat schattig, zeg! En waar is die kleine pup zo snel heen gegroeid?

Groetjes,

Debbie

Die van Parelli? Heb 'm zelf niet, dus geen persoonlijke ervaring mee. Kijk even op de site van Nathalie Lagasse. Daar vind je 'm o.a.

Groet,

Debbie

Hallo iedereen,

Ik ben al een tijdje bezig met het knutselen van een slowfeeder voor m'n hooi. Ik heb al heel wat leuke opties gezien op seze site en elders in internetland, maar ik stel me vaak de vraag of ze wel veilig zijn voor m'n veulen. Stanmiro is momenteel namelijk in z'n onverschrokken ontdekfase en alle nieuwe voorwerpen dienen eerst uitgebreid besnuffeld, behapt en vertrappeld te worden. Ik vrees dus dat ik beter wegblijf van alle constructies met hooinetten en betonijzer met grote mazen? Of zie ik dit verkeerd? Welke slowfeeders zijn veulenveilig?

Alvast bedankt!

Groet,

Debbie

Zelf even offline nu, dus als ik niet reageer is dat niet omdat ik je idee barslecht vond

Groet,

Debbie.

Ja, zo gaat het met Stan ook precies. Ik geef het hooi nu ook los op de grond, maar dan gaat het wel in snel tempo naar binnen. Vandaar dat ik me afvroeg of daar geen oplossing voor zou te vinden zijn. Vanaf hoe oud kan een hooinet, slowfeeder wel? Of is dat afhankelijk van veulen tot veulen? Of wacht ik beter tot de apenjaren voorbij zijn en hij een wijze Haf geworden is

Muriel, alvast bedankt voor je reactie!

Groet,

Debbie.

@cindy: Wat is een kliko precies? Sorry als dat een stomme vraag is.

@Moniek: Waarom doe bij het ene een verhoogde bodem en bij het andere een lage bodem? Ook sorry als dit eveneens een stomme vraag is.

Debbie

Je hebt in mijn ogen alles waar een paardenliefhebber van droomt, nl de mogelijkheid om je paarden zelf een natuurlijk bestaan te geven. Uiteraard komt al het werk op jou neer, het zijn immers jouw paarden. Ik vind het steeds zo vreemd dat mensen wel 1,2, 3,... paarden willen en dan niet even vooraf bedenken dat zo'n dier best wel wat werk met zich meebrengt. Als je een hond gaat kopen weet je toch ook al dat je ermee zal moeten gaan wandelen en onderweg de drolletjes die er eventueel achteraan uitvallen moet oprapen. Het is heus niet zo dat je naast het onderhoud geen tijd meer hebt om fijn met je paard bezig te zijn.
Wat Jacqueline schrijft vind ik heel herkenbaar. Ook ik sta voor dag en dauw op de weide te ploeteren en met water te slepen, ijs te breken, enz. Grappig om te lezen dat elders iemand precies hetzelfde aan het doen is. En ja, wanneer ik naar m'n werk vertrek heb ik steevast een grote moddervlek op m'n jas en hooi in m'n haar, maar ben ik o zo voldaan dat m'n dag gestart is met een lieve aai van mijn twee troetelhafs!
En nee, ik ben geen enkele dag vrij. Ook niet in het weekend, zelfs niet wanneer ik uitgebreid Nieuwjaar gevierd heb en er misschien net twee uurtjes slaap op heb zitten. Maar dat hoort erbij en dat vind ik prima zo.
Als het je fysiek echt te zwaar wordt, dan zou ik ook voorstellen om een verzorgmeisje of bijrijdster te nemen of zo. Met twee is het vaak ook gezelliger poepscheppen

Groetjes,

Debbie

Hallo Pien!

Ik vind het ook een heel leuk idee! Voor mijn eigen Roosje is een tocht van 4 u nog ietsje te hoog gegrepen denk ik, maar als het ook met een huurpaard kan dan vind ik dat prima. Ik ben zelf ook nog maar een klein jaartje omgeschakeld naar bitloos (ongeveer sinds ik op deze site ben beginnen lezen) en vraag me af of ik dan wel voldoende 'gevorderd' ben om mee te kunnen?
Nog een klein vraagje: wat gebeurt er met echtgenoten die niet kunnen paardrijden? Mogen die evt mee op de fiets of zo?

Groetjes,

Debbie

Spirithorses schreef op woensdag 3 november 2010, 12:41:


Ik denk inderdaad dat manlief het me redelijk kwalijk zou nemen als ik hem 4u off-road laat fietsen door berg en bos Hier bij ons (vlakker dan vlakke polderlandschap en het enige wat hier vlot uit de grond schiet zijn nieuwe verkavelingen, bos wat is dat? ) zou het nog wel lukken om te volgen met de fiets.
Ik hou deze datum alvast vrij, hou me maar op de hoogte

Heerlijk soepje om jezelf te ontdooien na een berekoude rit: altijd lekker!

Ik heb ook de Cribox gebruikt om mijn schuilhok te beschermen tegen veulentandjes die alles willen ontdekken. Bij Divoza besteld. Voor de manen en staart van mams gebruikte ik even een vloeibare en kleurloze bite stop van Atex (of is het Atec?) in sprayvorm. Intussen is veullie al een half jaartje oud en zet z'n tandjes liever in hooi. Oef

Ik heb de laatste tijd meestal maar een beetje tussen de soep en de patatten meegelezen wegens tijdsgebrek. Vandaar wil ik Ans en haar zusje toch nog even condoleren met het verlies van hun veulentje. Wat ontzettend triest! Ik heb zelf een veulen van die ouderdom en ik zou helemaal gek worden als hem (of z'n mammie) iets zou overkomen. Ik vind het echt verschrikkelijk erg! Heel veel sterkte!

Om in te gaan op dit topic:
Hier ook een koliekgevoelige pony (gelukkig de laatste jaren prima onder controle) en ja ook een (licht)vosse merrie met witte bles en drie witte benen (beide voorbenen + LA).

Is het verstandig om af en toe een zand-weg kuur te geven of is gekookt lijnzaad beter? Hoe zit dat met veulens? Mogen zij dat ook hebben of niet? Hoe doen jullie dat/ wat gebruiken jullie?

Groetjes,

Debbie

Anja S schreef op donderdag 25 november 2010, 16:03:


Bedankt al aan iedereen voor de tips! Ik plaats deze draad ook alvast even in mijn bookmarks, want mijn geheugen staat er al even slecht voor vrees ik

Ik vind trouwens de foto van de hoefschoentjes voor het haardvuur bij het openen van PN heel leuk! (Sorry, effe off-topic)

Groetjes,
Debbie