Effe voor je gecopieerd van
www.paardendrogist.nl :
Anders effe googelen. Ik zit tussen het werken door af en toe op PN te kijken dus ben er maar half om echt naar mok artikelen op zoek te gaan.
Mok en rap
Mokplekjes zijn het symptoom van een huidontsteking in de kootholte; de huid wordt rood, er komt vocht uit en er ontstaan korstjes. Dezelfde aandoening hoger op het been noemt men rap. De vochtige, vieze huid vormt een ideale voedingsbodem voor schimmels en bacteriën die zich hierin goed vermeerderen en verspreiden. De harde dikke korsten beschadigen bij beweging de huid er omheen en zorgen op deze manier voor nieuwe barstjes en een beschadigde huid. Als de mok niet goed wordt behandeld zal het zich steeds verder uitbreiden en kan het leiden tot kreupelheid en zelfs "olifantsbenen" als gevolg van bloedvergiftiging. Mok begint vaak in de kootholte van één van de achterbenen en kan zich uitbreiden naar de zijkanten, de voorkant en verder omhoog langs het been en kan ook voorkomen aan de voorbenen. Belangrijk voor de preventie van mok is een schone droge stal, schone benen en een goede weerstand.
Oorzaken van mok
Mok wordt veroorzaakt door bacteriën die zich normaal gesproken ook op de huid van een paard bevinden en op een gezonde sterke huid geen problemen veroorzaken. Op een verzwakte en/of weke huid zien de bacteriën echter kans om zich overmatig te vermeerderen. Door deze overgroei wordt het bacteriële evenwicht op de huid verstoord, met als gevolg een ontsteking van de huid. De oorzaken voor het ontstaan van een verweekte en gebarsten huid zijn zeer divers en variëren van opspattend zand tijdens de training tot een insectensteek, bepaalde planten in en om de wei, zonnebrand, een schimmelinfectie, schurftmijten, een vieze stal en natuurlijk vocht. Aanhoudende vochtige omstandigheden maken de huid zacht en week. Bij vocht denken we vaak in de eerste plaats aan regenachtige dagen en modderplassen in de wei, maar een natte stal is vaak nog veel erger; de ammoniak uit urine kan de huid zodanig aantasten dat deze verweekt en minder weerbaar wordt. Ook een buitenrit over bospaden met droge takjes, een schelpenpad of dicht langs struiken kunnen kleine wondjes veroorzaken. Minder bekend maar zeker niet onbelangrijk is een te grondige poetsbeurt van de benen met een te harde borstel. Naast deze uitwendige oorzaken, kan de afweer van de huid ook verzwakt zijn door oorzaken van binnenuit, zoals een overgevoeligheid voor eiwitten of een teveel aan lichamelijke afvalstoffen in het lichaam.
Behandeling van mok
Was de mokplekjes eerst eenmaal met betadine of tea tree shampoo en dep de onderbenen goed droog met een handdoek. Vermijd daarna zoveel mogelijk het contact met water. Breng vervolgens dagelijks een product aan dat de huid helpt herstellen en de huid beschermt tegen vocht . Als de huid door korstjes of strootjes vies wordt, kunt u deze met een zachte handdoek zachtjes schoonmaken. Ga dus niet borstelen of korstjes afkrabben! Van binnenuit kunt u het lichaam ondersteunen met producten die de weerstandmechanismen stimuleren en de bloedsomloop ondersteunen. Als de huid binnen een week niet zichtbaar rustiger is, is het verstandig om uw dierenarts te raadplegen. Als er meerdere paarden op stal mok hebben is het raadzaam om de stal goed te ontsmetten. Mok dient met de grootste zorg behandeld te worden. Als dat niet gebeurt, kunnen zwellingen aan het been ontstaan die uiteindelijk kunnen leiden tot blijvend dikke benen.
Behandeling door uw dierenarts
Bij ernstige mok lukt het vaak niet de zaak onder controle te krijgen zonder medicijnen. De essentie van de behandeling is het bestrijden van de overmatige bacteriegroei en de eventueel aanwezige schimmels en/of parasieten. Dit kan vaak lukken met uitdrogende zalven of juist hele vette zalven. In het geval van aanwezige schimmels, parasieten en/of de aanwezigheid van zeer veel bacteriën is dat echter niet genoeg. Het is dan vaak verstandig om met een kweek op schimmel en/of bacteriën of met een microscopisch onderzoek meer duidelijkheid over de oorzaak te krijgen. Bij een combinatie van veroorzakende factoren is de behandeling van mok moeilijk en vaak niet in één keer succesvol. De mok kan dan chronisch worden. Heel belangrijk is dat de ingezette therapie binnen een aantal dagen tot beginnende verbetering leidt. Het heeft geen zin om eindeloos door te gaan met een zalf als deze geen resultaat geeft.
Hardnekkige mok of schimmel
Er zijn steeds meer paarden waarbij mok of schimmel niet overgaat of telkens weer terugkomt. Er is nog onvoldoende onderzoek gedaan naar de oorzaak hiervan, maar de kans dat deze gevoeligheid te maken heeft met een verminderde weerstand van de huid door een verhoogde hoeveelheid lichamelijke afvalstoffen lijkt redelijk groot. Eén van voedingsstoffen waarmee u kunt proberen om de weerstand van de huid te ondersteunen is organisch zwavel. Zwavel is een belangrijke bouwsteen voor soepel sterk huidweefsel. Zwavel is verkrijgbaar in een vorm die direct door de darmwand opgenomen kan worden (MSM zwavel). Belangrijke voedingsstoffen voor het afweer- en ontgiftingssysteem in het lichaam zijn anti-oxidanten. In natuurlijke omstandigheden heeft het lichaam de beschikking over voldoende anti-oxidanten. Paarden waarbij de gevoeligheid voor mok of schimmel van binnenuit lijkt te komen kunnen echter sterk gebaat zijn bij de toevoeging van extra anti-oxidanten in het voer.
Preventie van mok
Een vieze stal, natte weersomstandigheden en een verminderde weerstand zijn veruit de meest voorkomende oorzaken van mokachtige aandoeningen. Hoewel volledige preventie niet altijd mogelijk is, kunt u wel een aantal maatregelen nemen om de kans op aantasting van de huid te beperken. Als uw paard met een dikke laag modder uit de wei komt, kunt u dit er het beste zachtjes afspuiten (dus niet met een harde straal!). Vervolgens dept u de benen met een zachte handdoek droog (niet wrijven!). Als u het zand niet helemaal kunt verwijderen, kunt u uw paard het beste opstallen om de benen te laten drogen. Met een zachte borstel borstelt u het droge zand er een uurtje later vaak zo af. Verwijder natte modder absoluut niet met een borstel; u borstelt het vuil er dan juist in en beschadigt de huid. Bij paarden met lange sokken kunt u de haren korter knippen zodat de huid meer kans krijgt om goed te drogen en u de eerste symptomen van mok in een vroeg stadium kunt constateren. Heeft uw paard al mok of is hij er erg gevoelig voor, dan kunt u de benen desnoods met een föhn drogen. Voor extra bescherming is het heel effectief om de kootholte in te smeren met een zinkzalf. De allerbeste preventie is het gebruik van beenbeschermers die speciaal voor dit doel ontwikkeld zijn en die wij in ons assortiment beenbeschermers hebben opgenomen. Een schone en droge stalbodem is een absolute voorwaarde voor een sterke weerbare huid. Vuil en urine tasten de huid aan en verminderen de bescherming tegen bacteriën. Verwijder de mest en urine dagelijks en gebruik bij paarden die veel urineren een product dat de opnamecapaciteit van urine vergroot en ammoniak bindt.
Pien: Tot zover de Paardendrogist.
Ben het natuurlijk lang niet met alles eens, en zeker het stalgebeuren, ik weet heel zeker dat mest, urine meer slecht doen dan modder.
Persoonlijk zou ik meer de nadruk leggen op beweging, Natuurlijk Bekappen (doorbloeding) en ik zou dus op zoek gaan naar de oorzaak.
Ik heb nog nooit een oraal preparaat hoeven te geven om mok te behandelen.
Toen ik met Irmgard contact had over haar mok-afstudeerproject, vertelde zij mij dat er van PN bijna geen reakties waren omdat maar zeer weinig Natuurlijk bekapte paarden last van mok hebben.
De meeste reakties kwamen geloof ik van Bokt en aanverwante fora (meer stalgedrag/ijzers, weinig beweging etc. ?! ).
Hoop dat je hier wat aan hebt,
Groetjes, Pien
Warboel
