Dan zijn we het denk ik eens!
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Coralie schreef op maandag 4 oktober 2010, 21:29:

Hoe beweegt jouw paard, Coralie?
Cadiz heeft altijd gebiljardeerd, wat sinds de tussenkomst van de Moderne Bekapper sterk is verminderd. Deze heeft hem beter 'gecentreerd' op de hoeven gezet en zich daarbij niets van de zool aangetrokken. De zool gaf aan dat de hoef scheef moest blijven, aangezien de hoge binnenhelften vol zoolmateriaal gelopen waren, maar de Moderne Bekapper oriënteerde zich op het hoefbeen ipv op de zool. En raspte dus ook zoolweefsel aan de binnenkant weg.
De tendens tot scheef afslijten blijft echter bestaan en daarmee het iets wijd gaan in de sprongen ook, dat lijkt simpelweg een bewegingstypisch-ding. Dit belast met name (bij mijn paard) het hoefgewricht; er is continu ongelijke druk. Wellicht wordt dit oorspronkelijk veroorzaakt door bijvoorbeeld de bekkenstand, wie zal het zeggen.
Zaterdag heeft hij bekapt naar een weer wat evenwichtiger stand en zondag liep het paard minder wiebelig, minder lambada-achtig in het spronggewricht dan daarvoor. Ik mag/ga de binnenhielen nu zelf harder bijhouden, op aanraden van de MB.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Selenium wordt al snel toxisch bij overdosering. 2x een pompje is echt teveel!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik kocht ooit hooi bij een boer die het had opgeslagen in een grote kas, het was vers geperst. Alle balen aan de buitenkant waren geel en binnenin waren ze groen. Is volgens mij puur het effect van zonlicht.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Coralie schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 19:33:

Ja! Vaak gaat dit ook gepaard met naar buiten draaien van de spronggewrichten en wat 'ronddraaiende' knieën.

De mijne -over wie ik het heb- is recent gemanipuleerd in zijn bekken, dat inderdaad scheef bleek te staan. Gevolg was wekenlang wiebelig zoeken naar de nieuwe balans en slechts lichte verbetering, wel een betere galop (galop is een bekken-gang itt draf). Paard is 15 en loopt al zijn hele leven zo. Dus al teveel manipuleren lijkt me niet zinvol. Zaterdag is hij weer bekapt en nu gaan we zien of de toekomstige slijtage beïnvloed is door de manipulatie.
Hoe oud is de jouwe en kun je iets zien aan het bekken als hij vierkant staat en jij erachter staat?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Piet schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 16:53:

Nee. De MB voelt het straalkussen en bepaalt op het oog, mbv stand, kroonrand, bewegingsafloop en ervaring hoe het er daarbinnen uitziet.


Ja.


Eerste vraag: weet ik niet meer. Tweede: ja, de zool sleet mee af aan de buitenkant.

De hiel is al op het huidige zoolniveau.


Ik raspte al cosmetisch de binnenkanten bij, maar het moet nu ingrijpender. Al met al komen we inderdaad aardig uit op natuurlijk bekappen met een MB die om de 8 weken meekijkt en raspt. Iedereen blij!

Zal ik nog eens foto's maken?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Week je de hoef?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Myriam schreef op woensdag 6 oktober 2010, 14:58:

Animalintex helpt! Het trekt de zweer eruit.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Stephanie Pots schreef op woensdag 6 oktober 2010, 14:42:


Hangt ervan af waaruit de problemen bestonden. Een merrie zwaar ondervoed laten worden, het gebitsprobleem niet behandelen en er toch een veulen uit willen trekken, valt onder verwaarlozing, dus als het gebitsprobleem behandelbaar had geweest, valt het allemaal wel mee. Het hangt er dus van af wat voor problemen dit paard had, anders is er niets over te zeggen.

Dat zal een da je vast exact kunnen vertellen, maar goed is het natuurlijk niet. Als je kon kiezen koos je er een die laat afgespeend was... maar dat kun je niet.
Heeft de eigenaar na de dood van de merrie ook geen veulencentrale overwogen/het veulen tijdelijk onderbrengen bij een pleegmoeder? Of was het een geval van God zegene de greep?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

gaby verbruggen schreef op donderdag 7 oktober 2010, 14:53:

Nee hoor, want de hoeven zijn een afspiegeling van de bodem waar ze op leven. Als je zorgt voor een omgeving met een verhard gedeelte, of je zorgt ervoor dat je paard dagelijks aan harde bodem wordt blootgesteld, dan kweek je vanzelf hoeven die harde bodem aan kunnen. Het maakt dan niet zoveel uit of ze natuurlijk, modern of gewoon bekapt worden. Bodem en voer zijn véél belangrijker voor de conditie van hoeven.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mooi verhaal!
Paarden zijn zo ontzettend NIET rancuneus, daar kunnen wij echt wat van leren.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

gaby verbruggen schreef op donderdag 7 oktober 2010, 16:16:


Op de lange termijn niet. Dan passen de hoeven zich aan aan de ondergrond waar ze op leven. Als jij van de ene dag op de andere je paard ineens kilometers asfalt laat lopen, zal er inderdaad gevoeligheid optreden. Vandaar dat het belangrijk is dat de hoeven 'getraind' worden en dagelijks asfalt of harde bodem ondervinden. Dan zullen ze zich vanzelf aanpassen.


Onzin. Hoefgroei wordt bepaald door gezondheid, beweging en slijtage, in ieder geval niet door leeftijd.


Dan mag je ook nog niet teveel verwachten. Is er bij jullie "op PN" een gedeelte verhard waar hij dagelijks op staat/loopt? Dan komt het helemaal goed, maar je moet het wat tijd geven. Aanvankelijk kan hij best gevoelig lopen, dan is het misschien raadzaam om tijdelijk met hoefschoenen te rijden.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

joop schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 10:49:

Toevoeging: en van de grassoort.

Arabesk schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 21:54:


Wat een onnozel onderzoek zeg.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Liesl schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 20:58:

Waarschijnlijk dreigt hij zijn evenwicht te verliezen door het gewicht op zijn rug, wat hij aan de longe niet heeft. Het is voor een (jong) paard heel wat om te lopen met een al dan niet 'mee' zijnd gewicht op zijn rug. Dat kost tijd om te wennen, te leren, en te balanceren. Iberische paarden reageren doorgaans sterker op balansverandering dan bv warm- of koudbloeden, dus je zult subtiel met je gewicht moeten reageren. Het paard is het NOOIT schuld, het reageert slechts op wat er daarboven gebeurt en je moet je steeds afvragen: veranderde ik mijn gewicht?


Veel rechtuit rijden en daarin tempo minimaal wisselen, meteen belonen als de tempowisseling doet met ruitergewicht. Bochten maken het extra moeilijk, omdat dan de balans weer verlegd wordt.
Ik heb zelf een andalusier, die was in het begin net zo. Stopte ook zomaar met draven, wat veroorzaakt werd doordat ik zelf minimaal naar voren neigde. Zelfs stoppen uit galop omdat ik mijn hoofd iets naar beneden knikte. Het duurde een tijd voordat ik had uitgevogeld dat het daardoor kwam. Doodstil zitten met een stille hand en fier rechtop blijven en naar voren denken, dan neemt het paard jouw houding aan. Niet heftig been gaan geven al shij terugvalt in tempo of de hogere gang niet wil aannemen, want daardoor gaat je bovenlichaam onherroepelijk naar voren en geef je dus eigenlijk gas en rem tegelijk.
Mijn paard reageerde pas voorwaarts als ik mijn onderrug en billen iets aanspande en beslist niet met mijn bovenlichaam naar voren ging. Als ik mijn benen aanlegde, ging hij juist tegen die druk in en vertraagde. Blijkbaar voelde dat logisch voor hem, hoe onlogisch ik het zelf ook vond.
Het is een hele omschakeling, maar alleszins de moeite waard!


• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •