We hebben bij ons op stal 2 weken terug een hele grote paarden speelbal gekregen. 120 cm hoog echt gigantisch dus. (65 euro bij Alprovi) En nu zijn er enkele mensen bezig hun paard daar aan te laten wennen. Zijn er meer mensen die dit met hun paard gedaan hebben? Daar zou ik wel iets over willen horen.

De meeste paarden zijn doodsbang in het begin. Met Jur hebben we nu voorzichtig 5 maal gespeeld met de bal, en het is balanceren op de grens van angst, nieuwsgierigheid en verveling. Een heel leuk leerproces dat wel. Jur durft er nu naar toe te komen, er aan te likken en voorzichtig iets te duwen.

Er is één paard die de bal de hele bak door schopt en duwt, ook onder zadel. Daar kan ze al mee voetballen en dan schopt hij terug. Super leuk. Dat paard is echt een talent. Als er meer paarden zo ver komen dan kunnen we samen voetballen. En veel meer paarden, wellicht ook door een onhandige opbouw, daar overheerst de angst, voor dit grote rode monster. En er zijn door domheid en onwetendheid al drie kleine ongelukjes gebeurd.

Michiel

shanna schreef op zondag 30 april 2006, 13:13:


Hoi leuk dat je hier ook bent Shanna!
Ik sta verbaast dat Wikke er niet bang van werd, en dat nog wel met flinke wind! Wel heel makkelijk, ik hoop dat je haar aan het voetballen krijgt. Ik ga ook nog een keer met Quick en Jur samen in de bak, om te ervaren of het goede voorbeeld van Quick ons helpt met de training.

Vraag en antwoord over die 3 ongelukjes, de 1ste kwam omdat een jong meisje zo de bak in reed, terwijl er geoefend werd met de bal daar. Haar paard raakte helemaal in paniek en gooide haar in de draden. Het 2de kwam doordat iemand de bal meenam in de ronde bak, paard in paniek en vloog door het draad heen. Stom natuurlijk omdat een paard weg moet kunnen bij angst en de ronde bak daarvoor te klein is. Het 3de kwam doordat iemand onder zadel langs de half open opslagplaats van de bal reed. Paard schrikt zich rot van dit rode monster en zij valt eraf.

Michiel

Maatje Bon schreef op maandag 1 mei 2006, 16:31:


Hoi Maatje hier zijn ze goed en goedkoop:
echt professionele ballen, in allerlei maten.
http://www.alprovi.nl/

De Physio Gymnic 120cm (€ 72,-).
de Physio Gymnic 85cm (€ 32,-)
de 95cm (€ 38,-)
De verzendkosten tot 5kg bedragen € 6,50


Michiel

e m kraak schreef op maandag 1 mei 2006, 19:06:


Even een ander fenomeen: Hoe natuurlijk is opgewarmd, gekookt, geroosterd en gebakken eten? De mens gebruikt het vuur om te eten pas een 10.000 jaar, van de 10 miljoen jaar dat mensen zo ongeveer zijn wat ze nu zijn. Verder zijn we de enigste van alle leven dat het zo heet bakt. Buiten misschien de bacteriën die de bosbranden opruimen.

Heeft niets met paarden te maken, buiten dat brok ook verhit is geweest?

Michiel

Vera Koolschijn schreef op maandag 1 mei 2006, 22:07:


Welkom hier Vera.
Jur had er ook een hekel aan en ook een hekel aan opstappen met de stijgbeugels. Na 1 behandeling van de osteophaat was het over, een rugblokkade was de oorzaak. Ben blij dat we het niet gedragsmatig hebben geprobeerd het op te lossen, dan waren we nu nog bezig.

Het kan ook aan het zadel liggen, waarbij een beter passend of boomloos zadel de oplossing kan brengen. Misschien heeft ze een hekel aan het aansingelen, dat is weer anders op te lossen.

Michiel

Piet schreef op dinsdag 2 mei 2006, 9:05:


Ik voel met je mee Piet, ben ook zo'n rare kerel die buiten de tradities om zijn leerproces heeft. Ik beloon nog niet eens het goede ... het goede beloont zichzelf wel. En het verkeerde negeer ik ook door iets anders te vragen wat wel goed gaat.

Gisteren na het spelen met de 120 bal, ging ik rijden in de bak ... tenminste dat was het plan. Jur weigerde echter alles, dus maar gestopt en een buitenrit gaan maken. Zo'n 1 1/2 uur weggeweest, door het bos, onder viaducten door, langs het kanaal, inustrie terrein en woonwijk en via 't bos weer naar huis. Draf op een klikje, vanuit galop met hoo weer in draf, bij angst stap ik even af of Tessel pakt Jur bij de teugels en fietst zo langs het vermeende gevaar. Zo verleggen we onze grenzen.

Ik zie anderen wel rijden in de bak, ik zie echter ook dat de paarden voortdurend aangeven niet te willen, wat genegeerd wordt met veel been geven... Om van zweep en sporen maar niet te spreken. Soms gaat het wel goed hoor. Petje af voor iedereen hier die hun paard wel met plezier aan het lopen krijgen in de bak, en dus licht aan de hulpen kunnen zijn.

Michiel

Huertecilla schreef op dinsdag 2 mei 2006, 18:48:



De halsring gaat mee en gebruik ik afwisselend met de teugels. Ik ben er wat slordig mee, oftewel het mag zijn tijd heben, en de teugels gebruik ik het meest nog. Meer uit gewoonte dan dat het ook nodig zou zijn. En soms zijn ze inderdaad nodig. Ben er wel blij mee, deze mogelijkheid er bij te hebben en de teugels voor als het nodig is. Je hoort het wel hier als er succesjes te melden zijn. Overigens het "meegaan met mijn paard", heeft alle succes die ik heb met Jur, bewerkstelligd. Het is niet de enige band tussen ons, wel de belangrijkste. Dus schamperheid daarover is misschien niet erg slim. Alhoewel het lokt altijd wel uitleg uit, waar anderen dan weer wat aan hebben, wellicht.

Michiel

Vraag en atwoord voor wie het leuk vind.


Dat bospaadje inlopen samen, na weigering, zou ik ook doen. Merk je dan dat er veel minder druk nodig is, als je er naast loopt? Ja hè. Waarom een paard ergens niet heen wil, is altijd goed en leuk om te raden, en daar dan rekening mee te houden. Dwz enerzijds wil ik rijden zodat mijn paard het leuk vindt en anderzijds wil ik overal met hem kunnen komen. En bij dat laatste hoort een geleidelijke opbouw en geleidelijk wennen aan de raarste omstandigheden. Zo zijn we bijvoorbeeld nog niet toe om (zonder dat Tessel op de fiets meegaat) tot in hartje Zwolle te rijden. Ik loop ook naast Jur als dat nodig is, om verder te komen. En altijd kan ik dan een stuk(je) verder weer opstappen. Prima toch zo, als je paard wel verder kan met jou er naast. Toen we elkaar net kenden heb ik wel eens de gehele heenweg gelopen en terug rijdend.

Maar soms is de reden van iets niet willen erg dringend, dan doe ik dat niet. Zoals bij dat in bak rijden voorbeeld. In het zadel vraag ik dan, dring iets aan. En merk dan dit wordt het niet. Ik weiger gewoon om veel druk te gebruiken. Ik ben toen afgestapt en lopend in de bak verder gegaan. Zelfs dat werd niets, hij was gewoon duidelijk, dit niet. Oke dan gaan we naar buiten.

Buiten deze meningsverschillen ben ik ook aan het opletten wat Jur leuk vind, en dat doe ik dan. Ook hier weer heb ik mijn eigen agenda daarnaast "een opbouw hebben zodat we overal kunnen komen". Maar doen wat hij leuk vind, is het meegaan met, wat onze relatie sterk, kalm en avontuurlijk maakt. Hij gaat liever het zachtere bos in dan de stenen wijk in, ligt ook aan zijn hoeven die in opbouw zijn, dus dat doen we vaker eerst. De snelheid bepaald hij veel, en dat is veel draf. Hij stopt ook om iets te bekijken en beluisteren. En op zijn eigen tijd zet hij de pas er weer in. Echt heerlijk is dit, even geduld hebben en op zijn eigen tijd vertrekken. Dan is zijn voorwaarts echt met meer balans, harmonie, wakkere alertheid en samen zijn. Er is een uitzondering hierop en dat is stoppen door weerstand om verder te gaan. En daar hebben we het al over gehad.

Als je paard koppig is, zul je meer werk hebben om, jouw idee te kunnen doen. De kunst is dan om jouw idee, inderdaad te gaan doen, zonder veel druk te gebruiken. En ernaast lopen is niet mijn eerste keuze maar meestal wel effectief hierin. Je paard leert dat jouw idee toch wel door gaat, op een gemakkelijke manier, en daar went hij aan. En als je daarnaast ook veel meegaat met wat hij leuk vind, wel dan heb je toch een goede samenwerking, wat zich blijft verbeteren.

Groet, Michiel

Piet schreef op vrijdag 5 mei 2006, 11:08:



Toch zit er wel wat in, vind ik. Als echter die oostvaardersplassen paarden op de weg komen, dan hebben ze een probleem. Dus als voorbeeld voor onze paarden werkt het niet. Dat zal Hc met me eens zijn denk ik. Daarom zullen we de mustang-slijtage er in moeten rijden en nabootsen met natuurlijk bekappen. Zodat we veelzijdige paarden krijgen die goed kunnen lopen over alle ondergronden: in de zachte wei, over asvaalt en kiezelpaden. Voor moeras paarden is bekappen inderdaad niet nodig ... tenzij blijkt dat die paardjes na verloop van tijd allemaal niet meer zo goed lopen ... en daar lijkt het niet op toch?

Michiel

Michiel schreef op vrijdag 5 mei 2006, 12:13:


Het zou interessant zijn om in die zachte omgeving verharde plekken te maken en ook een plek met kiezels. En als de bewegingen van die paarden nu al goed bekend en onderzocht zijn, dan ben ik heel benieuwd wat die paarden gaan doen met dat harde. Misschien vermijden ze dat, omdat het niet bij hun hoeven past? Mischien maken ze er ook dankbaar gebruik van om veelzijdiger hoeven te ontwikkelen? Wauw wie weet de juiste contact persoon, om dit idee in de praktijk te testen?

Michiel

Sharon Nawijn schreef op vrijdag 5 mei 2006, 20:59:


Gewoon opgeven Sharon en aan Piet of Ilona of Pien vragen of iemand van de andere deelnemers je kan oppikken van een treinstation. Dat gaat beslist lukken, daarvoor heb je, je ouders niet nodig.

Michiel

Wil schreef op zaterdag 6 mei 2006, 22:49:

Ja het is echt een heerlijk ding
ene wij kennen die tekst


Maar iedereen staat echt te puzzelen hoor,
grappig voor een ieder die ons achterop komt straks.

Michiel

Monique Meijer schreef op maandag 8 mei 2006, 15:35:




Monique zou je dan kunnen zeggen dat zomers de zolen meer geprikkeld worden, door de graspollen bijv. en dat swinters de druk daarop minder is?

Michiel

Maatje Bon schreef op woensdag 10 mei 2006, 9:27:




De onze is 120 cm. Echt een reuzebal dus. Daar kun je wel goed vanuit zadel tegen aanschoppen, dat geeft wat meer vaart aan het voetballen, als dat alleen de paarden kunnen duwen en schoppen met een kleinere bal. Alhoewel dat met de 95 cm bal ook wel zou kunnen lukken.

Paarden hebben wel een langere gewenning nodig met zo'n reus, de eerste 5 tot 10 keren is het angst training voor de meeste paarden. Door de groote blijft hij ook mooi terug kaatsen uit de afrastering van de bak.

Michiel

Nick Altena schreef op woensdag 10 mei 2006, 21:06:


Dat is het gewicht van een baby van 'n maand oud, ja daar lopen veel mensen mee, en ook de hele dag in een draagdoek tijdens alle normale werkzaamheden door, hebben we ook gedaan he Pien? En niet 1 maand maar wel 9 maanden. En ja die laatste 3 maanden werd het wel wat zwaar die 6 kg volle baby. :)


Goed om nog eens te herhalen:
Volgens paarden fysiotherapeuten en osteopaten zijn boomloze zadels, met hun ongelijke verdeling van ruitergewicht over de ribben, géén oorzaak van rugblokkades. Zou het feit dat je er op zit, dit dan wel zijn? Volgens diezelfde specialisten ontstaan de meeste blokkades tijdens bokken en valparijen in de wei.

Michiel