Vanochtend deze foto ontvangen van Rob, Maya is de Bruine aan de rechterkant. Zo staat ze dus op het moment op vakantie. Na de trek door het prikkeldraad staat ze voor haar eigen veiligheid nog even vast zo te zien. En te smikkelen van gemaaid gras ? dat doen ze hier zo in Bulgarije. Maar Rob is Engels ??

Dit zijn de veulens van Rob en als ze met een van hun een vriendschap sluit dan komt die mee naar mijn nieuwe dorp. Wat mij betreft mogen we de rollen omdraaien en alle veulens met haar mee en op mijn wei grazen. Plek genoeg. We gaan het zien.

Anders blijft ze daar staan totdat we een ander vriendinnetje voor haar gevonden hebben. Alleen komt ze nooit meer te staan.

Maar ik ben echt even te druk druk druk en ze is in goede handen.

Rob heeft op haar gereden maar ... met bit ... dus die foto durfde ik dus niet zo goed te plaatsen. Zoals ik al zei er zijn in Bulgarije geen bitloze hoofdstellen. En Maya kent alleen maar bit van de kar.

Komt ook allemaal goed. Emil gaat het hoofdstel maken en dan ...wie weet ... kan Rob zelf het verschil voelen. Niet alle knopjes zitten op Maya en hij denkt dat ze nog wat nerveus is. Ook mist ze de veulens als ze op weg zijn.

Maar zodra ik een huis heb waarin ik weer normaal kan leven dan weet ik wel waar ik dan druk mee ben. Mijn meissie en ik gaan nog heel wat lol hebben.

Samen alles leren is ook wel leuk.

Maru schreef op vrijdag 27 mei 2011, 8:55:


Alleen de Bulgaarse oplossing werkt hier - de jagers uitnodigen en 's nachts in de wei op wacht - hebben ze echt wat wild te schieten ! Met de opdracht alleen de knietjes te raken .

Voor de paarden geen gevaar - scherpschutters hoor die Bulgaren ... de oude garde allemaal prima door het leger getrained .. om mensen te schieten ... !

Wat een geciviliseerde wereld is het toch dat West Europa. Hier stelen ze de paarden en geiten om te kunnen eten, dat heeft tenminste nog enig doel, verminken ... daar moet je echt knettergek voor zijn ... en hoe worden mensen zo, vraag ik me af.

Misschien is de tijd rijp voor een Paard Natuurlijk Magazine/Krant als tegenhanger van Bit ...????

Maar eerlijk is eerlijk als het test team van te voren zou aankondigen -we komen-, dan is het geen test meer van de werkelijke situatie.

Niet in een restaurant of manege.

Wieteke, wat kost een zo'n panel? Kan geen prijzen vinden en wil dat nog niet officieel gaan vragen
Bedankt Marianne

joop schreef op vrijdag 27 mei 2011, 14:27:


Was even hard aan het werk vanmiddag en

Het is wel grappig dat in BIT nu een beoordeling komt van een manege die BITLOOS is - dat zou inderdaad gezien moeten worden als het eerste bitloze paard over de dam en toegejuigd moeten worden.

Pien je bent direkt een als het inderdaad gepubliceerd wordt, dit plus de healing bron
op je land .. dat gaat de goeie kant uit ...

En als wij dan allemaal naar de redaktie schrijven dat we het een enorm interessant artikel vonden ... en meer van dit soort dingen willen lezen

Dankjewel Wieteke, ga het eens goed bestuderen, mijn nieuwe dorp heeft nogal wat water na flinke regen.

Groetjes Marianne

Ilona Kooistra schreef op maandag 30 mei 2011, 7:47:



Toch even een vraagje van deze leek.

In Bulgarije is het normaal dat de paarden het hele jaar door 's nachts op stal gaan en ze krijgen dan gemaaid gras in hun ruif. Maak je geen zorgen Maya dus niet, die heeft geen Bulgaarse eigenaar

Ik zag dat Maya ook staat te smikkelen van gemaaid gras nu ze even op vakantie is. Engelse gastheer, maar misschien Bulgaarse groom.

Als wij een kropje sla snijden verliest die sla al direkt iets van 50% van de vitamines etc, zo'n makkelijk zakje gesneden gemixte sla uit de supermarkt heeft niets meer.

Wat gebeurd er dus met dit gras ????? en wat gebeurd er met hooi ????

Mijn Maya eet altijd zelf geknabbeld gras met voorkeur, ook in de winter, ik kan het hooi naast haar zetten ze schraapt toch de sneeuw weg en gaat gras eten. Het hooi daar mogen de hondjes van haar een lekker nestje van maken.

In mijn nieuwe dorp waar ze dus 15 juni komt wonen, staat het gras in alle weides dus wel twee kontjes hoog nu. Kan ze die dus gewoon zo eten of moet ik eerst een stuk voor hooi korter maaien met de zeis - we zitten daar ongeveer 600 meter hoog en of er dazen zijn dat weet ik nog niet. Hier op 1050 meter hoog in elk geval niet. De vochtigheidsgraad ligt gelukkig wel hoger daar, dat kun je meteen zien aan mijn eigen huid

Dus wat is het advies hier?

Alvast bedankt Groetjes Marianne

Frans Veldman schreef op maandag 30 mei 2011, 8:45:

Helaas voor dit topic ( maar gelukkig voor mij) zijn alle boeken al ingepakt en worden pas weer in september uitgepakt en gelijk in de boekenkasten in de workshops en woonkamer en keuken (wat een luxe) gezet, die dan helemaal af zijn. duimen dus.

Dus quotes van schrijvers en boeken etc kan ik tot die tijd niet geven. Since dieet en gezonde voeding een grote rol speelt in Holistische Massage en allergie heb ik me daar flink over geinformeerd. Dus ik heb het niet zelf bedacht dat zodra je het mes in een kropje sla zet dat er dan gelijk verlies aan voedingswaarde optreed, het zou dan ook beter zijn om de sla te scheuren, maar zoals gezegd, wachten tot september als ik die info ga verstrekken.

Vandaar dat ik dacht dat een paard ook meer uit gras haalt als het het zelf afscheurt met de tanden in plaats van ons met de zeis het afsnijden - in een hete kar vervoeren en dan 's nachts voeren - that's all.

Ik 'voer' mijn Maya nooit - zij eet en zij kiest wat ze eet. Wel zorg ik er voor dat voedsel binnen bekkie bereik is. Maar geen gepaste tijden of iets dergelijks. Voor de winter had ik een soort hooi net gemaakt van schutting materiaal met openingen van 5 bij 10 cm en dat heeft ze zelf aangepast - een gat voor je hele snuit is veeeeeel makkelijker. De soort kliko voederton, nou daar wip je gewoon het deksel van af, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.

Mijn Maya is zeker niet te dik, is met het nieuwe PN leven afgevallen en heeft volgens mij een vreselijk mooie kont, glimmende vacht, wondjes genezen zeer snel en zit vol met ondeugden - hi hi - weglopen, naar de jongens lonken, volle wateremmers die ik net de berg op heb gesjouwd omgooien met je snuit. Leuk joh!

Wel moet ik gaan zien hoe ze terug komt van 'vakantie' maar dat trekken we dan ook wel weer snel recht. Je PN meissie toevertrouwen aan een ander is ook zo iets wat de slaap wel degelijk beinvloed. Nog even en dan is de familie weer compleet hopelijk direkt met uitbreiding van Maya's vriendinnetje. Druk druk druk.

Stephanie Pots schreef op vrijdag 6 mei 2011, 8:04:


En dat wordt het langzaam maar zeker steeds meer voor haar !

DIT is het 'Paard Natuurlijk' zoals ik het wil voor haar.

Quote;

Hi Marianne,
Just a quick update.She has healed perfectly and has now settled sufficiently to no longer be on a rope.She has found her place as part of the herd and I am happy to let her go with the rest of them.They roam the hills eating all night and come home for breakfast and shade every morning.I think and hope thats the end of the problems with her,fingers firmly crossed!
See you soon
Rob

Op dit moment dus een erg confused Pnenny Granny, ik kan haar geen hele kudde bieden en denk niet dat ik het over mijn hart kan verkrijgen om haar daar weg te halen.

Een oplossing komt wel denk ik. Hoop ik.

Wat het 'breakfast' is weet ik niet. Maar ze ziet er glanzend uit. Maya is het paard dicht bij het huis.

Nu Rob nog naar de bekappings cursus sturen en van bitloos en ijzerloos overtuigen en dan kunnen jullie allemaal op Maya komen rijden en op de Botev peak komen hiken/rijden en dan echte wilde paarden zien.

Groetjes Marianne

Boeken zitten in de dozen maar Google werkt natuurlijk. Had ik in mijn drukke massage tijd ook niet.

ge-Googled - Vitaminen verlies in gesneden sla -
-------------------

Eet de hele bladeren van sla en andijvie

Uit een onderzoek van een Engelse organisatie blijkt dat als sla wordt gesneden er een verlies optreedt in anti-oxidanten, de zogenaamde flavonoïden. Afhankelijk van het soort is het verlies tussen de 6 en 94%. Dit probleem doet zich ook voor bij andijvie.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd
=Retrieve&db=PubMed&list_uids=10995297&dopt=Abstract
-------------------

Plus dat Google vol staat met interessante dingen over vitaminen verlies in groenten en fruit. Die zakjes sla zitten ook nog eens vol met allerlei andere enge dingen.

Dus als sla van alles verliest ... zou dat dan met gras ook echt niet het geval zijn.. ?

Coralie schreef op maandag 30 mei 2011, 23:20:


Ja Coralie dat is een goed punt!

Ik ben al lang blij dat ze zonder ruzie in de kudde staat. Dit arme meissie heeft denk ik haar hele leven alleen gestaan en veel daarvan in een hokkie net iets groter als haarzelf. Bij mij is ze gaan ervaren wat buiten zijn is en heus die stal van mij, die drie keer groter is dan ze gewend was, was voor haar goed genoeg voor smikkeltjes en meteen er weer uit.

Ik natuurlijk de dierenbeul omdat mijn paard buiten stond met een sneeuwjas aan ....

Voordat ik een beslissing neem ga ik gewoon eerst observeren en in de wei zitten met de kudde. Iemand anders zei dat groomen ook een goed voorbeeld is van hoe ze zich voelt met de anderen.

Als ze echt blij is om me weer te zien, kijk ..... dan krult deze neus zo erg, dat ze denken dat ik een alien ben ...

Maar ik heb gezegd dat ze haar eigen maatje mag uitzoeken, dat mevrouwtje misschien de hele kudde kiest ... nou dat mag dan ook. Dan wordt ik gewoon een bezoek vrouwtje.

We gaan het zien. Eerst nog maar even verder met druk druk druk.

fijne dag Marianne

Christel Provaas schreef op dinsdag 31 mei 2011, 0:50:


Wat mij nou interessant lijkt is - wat is het verschil tussen net vers geplukt of gesneden gras, 5 tot 8 uur oud gesneden gras zoals ze hier voeren, vers hooi en oud hooi.

Ik heb hier al voorbij zien komen dat je ook op bepaalde tijden moet hooien.

Als groentes hun waarden zo snel verliezen en hooi nog steeds van alles heeft, misschien moeten wij dan ook gras eten ?????

Ik heb soms een potassium te kort moet je dat eens proberen 'bij te eten' dan sta je de hele dag te koken en te eten.

Hier staat op het moment elke Bulgaar trouwens in het veld de toppen van de brandnetels te verzamelen. Uitstekende source van ijzer en traditie in Bulgarije om daar in de lente allerlei lekkere dingen van te maken om het ijzer weer aan te vullen. Ook de diepvriezers gaan vol met dit spul voor de winter soep.

Kaarsjes branden - voor hoop, geloof, liefde, vertrouwen, skill van de surgeon en snelle recovery van Banjer en .... Angelique, die moet tenslotte zonder verdoving met vol verstand door deze operatie heen komen! Sterkte daarmee.

Heel goede uitkomst toegewenst. Marianne

Frans Veldman schreef op dinsdag 31 mei 2011, 11:00:

Kijk je kunt altijd zelf de test doen nietwaar. Schrijf een jaar lang op ALLES wat je eet, maak dan een schema wat voor vitamines je nou in werkelijkheid hebt binnengekregen en welke door andere zaken zoals b.v. koffie, cigaretten,stress weer afgebroken worden, kijk dan hoe je je voelt en wat voor gebreken, pijntjes, ziektes, verkoudheden etc etc je hebt gehad, kijk dan welke voedingsstoffen daar een relatie mee hebben. Heb je je persoonlijke onderzoek. Dat onze lichamen blijven functioneren zonder de benodigde voedingsstoffen zegt niet dat we ook optimaal gezonde lichamen hebben. Ziekenhuizen, dokterspraktijken spreken boekdelen over onze gezonde goede voeding. De mythische stof is ook duidelijk gewaardeerd op NIET over doseren. En zonder die rotsooi die we dan gestript van voedingsstoffen niet meer nodig hebben, zouden de voedingsstoffen ook in pilvorm genomen kunnen worden, maar dan wordt de normale werking van de darmen toch ook weer zeer ernstig beschadigd.

Het lichaam heeft zelfreparerende eigenschappen, maar daar heeft het wel de juiste Fuel voor nodig. Heeft het die Fuel niet dan merk je dat vanzelf wel. Of het nou mens of dier is.

Ik durf ook te beweren dat de dorps Bulgaar, man of vrouw, met al dat gevaarlijke ijzer en al die Rakia en al die ingemaakte zure zooi, en al die kruidentheetjes, en die snijden ook al hun sla, er toch wel zeer lang een gezond leven mee hebben. Er wordt mij regelmatig verteld wat ik wel niet allemaal uit de wei moet halen om gezond te kunnen leven. De 80-90-95 jarige die met de zeis op pad gaat en ook zelf de tuin omspit en zelf het hout hakt, is een normaal beeld hier. Opa Jordan ging nog elke dag zijn laatste zomer met de geiten op stap, hij is in february 5 dagen voor zijn 102ste verjaardag na nog een glas geitemelk gedronken te hebben overleden.

Ik begin er sterk aan te twijfelen of Maya wel een echt paard is. Ik observeer haar nu sinds September 2010 en het enige dat ik zie, wat de weersomstandigheden ook zijn, is, dat ze voor zichzelf de hele dag een zeer gevarieerde maaltijd bij elkaar knabbelt. Soms een beetje van die droge verdorde zooi, maar toch maar heel weinig. Liever een beetje van dit lekker mals groen, beetje van dat, beetje takje, beetje klaver, beetje paardebloem, beetje rozebottels, beetje pruimen, beetje appels, beetje walnoten (als ze erbij kan) - varens nee die laat ze staan en nog wat andere dingen waar heel nauwkeurig met de lippen omheen geknabbelt wordt. Dus in hoeverre mijn dame er voor gemaakt is om droge troep te eten? En er staat genoeg hoor.

Zodra ik verhuisd ben ga ik toch met Emil naar de wilde paarden. Minstens 4 keer dus in elk seizoen en observeren wat die eten. Zij zitten wel 1500 meter hoog, dus de vegetatie is anders daar. Wordt interessant. Zeker wat die wilde paarden in de winter doen. Komen ze lager? Eten ze dan alleen takken etc? Alleen het verdorde gras dat nog boven de sneeuw uitsteekt? Als de sneeuw laag blijft tenminste. We gaan het zien. Ik zal Emil vast om zijn foto's vragen dan kunnen jullie zien wat de vegetatie daar is.

Mijn hondjes vangen soms met veel trots een mol, weinig bloedverlies hoor, niks 'slachten' gelijk opeten en liefst met zijn tweeen ieder van een kant. Tenzij ze de mol laten vallen, als er twee broertjes vechten om een mol ... dan zit Lovche er snel mee vol

Phew...ik ga de kaarsjes dus nu met gerust hart uitblazen. Geweldige Kanjer die Banjer.

Ben blij voor jullie allebei en dat mooie heeft hij zo terug en nu een gezonde vent, wat een heerlijk goed nieuws.

Welterusten en Nazdrave en voor de chirurg