Ik weet niet meer wat hier stond, maar ergens las ik dat overbevolking geen probleem mocht zijn...
Oef zeg, vind ik nu net de wezens die meer dan 50% van de tijd op z'n twee achterbenen rondcrosst, de minst leuke die hier op deze aardkloot vertoeven, excuse me voor de uitdrukking. Dus nog meer van datte, wat een horror is me dat zeg...
Lastig leven als je geen mensenvriend bent, overal waar je komt, zwermen ze om je heen, ik kan me echt nergens op m'n gemak voelen.
Misschien associaal, maar ik wil groen rond me zien, wijdse vlakten, vooral veel stilte en natuurlijke geluiden, de kick van een wild beest op je hielen (ooit al eens meegemaakt, dat je moest rennen voor je leven? Als je't overleeft kun je nog een eindje nagenieten van de adrenaline die door je aderen stroomt...)
Geen zorgen over materiële zaken, alles zelf maken, plaats zat voor de dieren, leven om te overleven en af en toe het heerlijke, hallucinante gevoel van honger voelen...
't Zou hard zijn, maar dat is het nu ook.
't Idee van dorpen waar mensen samengetroept zitten, dat roept bij mij beelden van de hel op, waar Japanse steden al redelijk goed naartoe aan't gaan zijn.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 4 december 2009, 22:50:


Ik had deze zomer bijna een keuze gemaakt, stond op punt van te vertrekken, maar had daarmee, voor de tweede keer, iemand heel erg veel verdriet aangedaan, echt niet gewoon. Ik ben nu zo'n eitje, dat ik me daardoor laat vangen.
Heb met mensen gepraat, die moeten knokken om in zo'n gebieden te wonen, maar GEEN ENKELE van hen wil nog terug naar de 'beschaving'.
Volg nu opleidingen die me de kans geven om geld te verdienen op plaatsen waar minder werk is.
Daarom hou ik het nu nog even vol en plan de vlucht zorgvuldig, zodat ik niet als een kieken zonder kop aan iets begin.

Maria Delavega schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:02:


Ik vind het zo fantastisch dat HC z'n leven daar met ons deelt! Ja hoor, zelfs op bokt lees ik mee als hij er iets post .

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 december 2009, 22:58:


Ik geef opleidingen voor een keten. Ik moest ook de donsdingen bespreken en ze garandeerden in... dat hun dons niet van levende pluk kwam en ze alle papieren hebben hiervoor.
Nu, dat kunnen ze gewoon niet garanderen, kijk naar de reportage over levende pluk en de confrontatie met IKEA ivm dons in hun dekbedden. Ze denken dat hun dons van dode eenden komen, maar om zo'n grote hoeveelheden dons te produceren, kan dit niet allemaal van levende dieren komen
Ik vertik het om reclame te maken voor die lelijke, opgeblazen dingen waar dieren voor geleden hebben..

Merel Stoffers schreef op vrijdag 4 december 2009, 22:48:


Als je even kan verpozen, dan is het toch al wat...
Dat heb ik ook gedaan, in Frankrijk (Larzac, Tarn en Le Herault).
Zou er direkt terug gaan.
Mijn paardjes ook denk ik, vooral ook voor hen wil ik graag naar daar.
Je zou eens moeten weten hoe anders de vegetatie daar is... hier is het gras sappig en groen, daar zijn het zichtbaar dorre stengels, maar heerlijk als je er van proeft, haast 'kruidig'. Het is net dat de plant naast dor, ook precies wat 'vettiger' is. Ik neem aan dat voor paarden zo iets veel gezonder is en er veel evenwichtigere voedingsstoffen in zitten dan onze waterzakken van grassprieten.
Wallonië heb ik ook lang overwogen, want ik voel me meer 'verwant' met de iets trager levende Waal, de meer bewaard gebleven 'krotten'. Er hangt daar precies een zweem van nostalgie. Toch is daar weer probleem van te vet gras en teveel vliegjes (mijn paardevriendjes zijn jammer gevoelig aan zomerexceem), dus niet ok voor de paardjes, net zoals de ardennen ook waarschijnlijk geen optie zal zijn.
Het bergleven in welke streek dan ook, da's pas echt leven!

Merel Stoffers schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:33:


Wel ja, idd, je leeft maar 1 keer zoals het cliché zegt...
Zeg, ik meende dat niet hoor dat ik géén mensen rond me wil ...waarom kopen we niet met een paar een leuk plekje en steken onze vier-voeters gezellig samen, terwijl iedereen z'n taak heeft zodat we kunnen overleven hihi?
Gezellig 's avonds Franse wijn zuipen en wild everzwijn eten die een goed leven gehad heeft en dan foto's posten om mensen hier jaloers te maken zoals HC dat doet

Merel Stoffers schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:43:


Woehoew ja! maar denk niet dat ik daar 't lef voor heb om een everzwijn te vellen, daar zullen we toch een knappe Franse jager voor moeten zoeken, 'wink'

Maria Delavega schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:13:


Sorry, dode dieren...

Spirithorses schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:56:


Dat begrijp ik maar al te goed. Daarom dat ik ook de stap niet hals over kop zet. Die blubber, daar heeft nu zowat iedereen die z'n paarden wat natuurlijk wil houden erg last van neem ik aan...
Maar zeg nu zelf, ben je niet gelukkig?
Ik heb een Portugese merrie gekocht van een jong meisje die een fokkerij had in het Franse Larzac. Ze had toch redelijk veel paarden, dus een enorme klus om die allemaal te onderouden in een gebied waar water zeldzaam is. Daarnaast kwam nog kijken het 'gepest' van de Franse staat die voor elk ditje en datje een tax kwam eisen, een kwaaie politie die z'n werk iets te nauwkeurig deed en het arme kind is van armoede gestopt met de fokkerij. Ook deed ze wandelingen en schijnt dat de normen ook heel streng zijn om wandelingen te organiseren met eigen paarden in Frankrijk.
Ik wéét dat het niet makkellijk is, maar zoals ik al zei, dat is het nu ook niet. Het is een keuze die je maakt in je leven.
Nog even dromen voor het slapengaan...
http://www.proprietes-rurales.com/fr/achat,vente,propriete,haute-saone,residentiel,ferme-terrain-maison,8213.html

Merel Stoffers schreef op zaterdag 5 december 2009, 0:10:


Mooi gezegd...kende ik niet
't is gewoon, ergens voel ik me schuldig dat ik m'n Franse meisje uit haar gebied gehaald heb en wil haar terug haar thuis bezorgen. Ze is zo'n lief, gevoelig paard, heb ik nog nooit gehad...heb haar al beloofd dat we samen terug zullen gaan .

e m kraak schreef op zaterdag 5 december 2009, 15:21:


Pardon? Heeft u het over mij??? Zeuren en niets doen???
Dankuwel voor deze attente en vriendelijke noot ; maar begrijp wel, jullie halen graag iemand uit z'n kot, die kat en muisspelletjes toch op PN, echt roofdieren zijn het, LOL en ik trap er telkens weer in haha...da's nu net het gevaarlijke van dat vierkante ding die in de huiskamer staat terwijl je alleen bent. Je hebt behoefte om te praten, het antwoordt terug en voor je't weet ligt alles eruit . Aan de andere kant van dat scherm zit er dan iemand te gniffelen met wat jij op het scherm gesmeten hebt, cliché's worden bovengehaald en gezellig gaan we met z'n allen grappen en grollen met de zeer van een ander. Want zeg nu zelf, wat is er leuker dan dat? Die persoon vraagt gewoon om afgeschoten te worden op die manier en wij doen het met alle plezier .

Even dit: Anja, ik dacht om niet te reageren, maar je woorden blijven hangen...enkele maanden terug kreeg ik telkens ik twijfelde zo'n woorden te horen. Net exact dezelfde woorden, telkens opnieuw...ik werd knettergek van die mental-couch praat.

Ik zou bijna verre buur worden van Pien (Pien kent hem) en die persoon wou van daaruit naar buitenland vertrekken met mij, want hij had het geld. Hij wist van mijn dromen (omdat ik een aangenamere plek zocht voor m'n paardje die zomerexceem heeft), en wou daarvan profiteren om me te overhalen, ondertussen zouden we iets opstarten in Vroenhoven dat in verband stond met natuurlijk paardrijden.
Ik wil niet afhankelijk zijn van iemand en wil op m'n eigen benen staan. Met die cursus heb ik al iets in handen, nu heb ik niets en al zeker geen geld. Die cursus op zich is al een initiatief. Dus niets doen? Lijkt me dat ik wel degelijk iets doe, die opleiding zadel en gareel herstellen is niet zo simpel voor een vrouw die geen man-wijf armen heeft, ik verzeker het je.
Ik ga nu na wat ik nog kan doen aan het feit dat m'n paardje last heeft van fructaan in ons gras en zomerexceem (GammaGT waarden te hoog en spierbevangen worden van gras), maar er is weinig hoop. Mijn bezoek aan Association TAKH in de causse Méjean en gesprek met iemand die daar paarden observeert en les geeft over ethologie van paard aan de unief in Frankrijk:
http://www.takh.org/cheval_de_przewalski.html
heeft me veel bijgeleerd over paarden en hoe ze leven en eten.
Hoog in bergen of dicht bij zee, vrees dat dat de enige oplossing is voor m'n excemertje met leverproblemen. Verkopen doe ik niet, ben teveel gehecht aan dat paard en zal wel een oplossing vinden en ondertussen zeur ik lekker door om jullie te ergeren

e m kraak schreef op zondag 6 december 2009, 4:07:


God zeg, mijn excuses, wat schrijf ik hier weer allemaal, zo m'n hart luchten op een openbaar iets...gisteravond vulden ze te enthousiast de wijn en champagne bij op persooneelsfeest. Ik post nooit meer als ik me niet helder voel , alhoewel...mijn posts zijn nogal eens troebel geweest neem ik aan. Nog eens, dat mocht ik niet gezegd hebben.
Vergeef me Kraak...ik lees nochtans met veel belangstelling telkens u iets schrijft!

Ik meen het wel wat ik zei hoor, van dat paardje. Is niet ok zo. Moet oplossing vinden, had al gedacht om ganse weide kapot te laten lopen, maar dan zijn er weer die vliegjes en eten ze zand... brrr, ontzie me weer zo de zomer. Moet plaatsje vinden aan zee in tussentijd...
Deken helpt niet, want die wrijven ze kapot (ja, zo'n Boett van in de 200 euro) en kunnen ze nog in de benen geprikt worden.
Ok, ben weer aan't zeuren....

Spirithorses schreef op zondag 6 december 2009, 8:55:


Ja, dat lijkt me veel beter idee

Las in de EOS een artikel over Eric Lambin in dossier klimaat (ontbossing en zo...): We zijn niet gedoemd.
http://www.eosmagazine.eu/language/nl-BE/uitgaven_EOS/NuInEos.aspx?m=eos
Interessante visie hoor, ivm dit onderwerp. Ga me boek aanschaffen:
http://www.uclouvain.be/206245.html
http://www.belspo.be/belspo/fedra/proj.asp?l=nl&COD=T4/DD/01

trea hoex schreef op zondag 6 december 2009, 10:11:


Ik kwam deze foto tegen toen ik info zocht over de Golega waar Wil het over had, zou graag gaan volgend jaar.
Die foto vond ik geniaal prachtig!
Dit is de info over de kerk:
http://nomundodosmuseus.wordpress.com/2008/07/30/conferencia-e-workshop-na-casa-estudio-carlos-relvas-17-17-out-2008/
http://www.flickr.com/photos/fgc/6381132/

Ik weet niet waar u het over had.
Weet gewoon dat ik dankbaar ben dat ik hier al zoveel nuchtere zaken geleerd heb. Dat maakt dit forum ook zo verslavend interessant! Vind je niet?

Anja Seijn schreef op zondag 6 december 2009, 10:12:


Ja, ik zag al zo iets in uw profiel .
Neen hoor, daar ben ik bijlange nog niet hoor. Ik zie mezelf ergens in het Zuiden, op m'n gemak leer aan het herstellen, de rust rond me heen, met in m'n achterhoofd het goeie gevoel dat m'n paardje ok is en geen last heeft en vrolijk dartelt in de bergen...
Nu zit ik helemaal niet waar ik wil, fabrieken, de stank, het helse lawaai van camions, op m'n werk honderden gezichten die me elke dag passeren, priemende ogen die je beletten, het degoutante consumentengedrag die als een giftige wolk de lucht verstikkend vult. Ik woonde in boerderijtje vroeger en dit kan maar niet wennen.