Gudrun schreef op dinsdag 22 april 2008, 9:38:
> van lennep schreef op dinsdag 22 april 2008, 9:05:
>
>> van Tilburg schreef op dinsdag 22 april 2008, 8:48:

>
> Hoe lang zou je nu de nietjes er in moeten laten? Week of 2?
> Ik denk dat ik dit eerst nog zou proberen, als dit niet lukt
> kan je altijd nog laten opgroeien.
Toen Bombita bij ons kwam had ook zij over een groot opppervlak een beenwonde die ontstoken was (geweest). Door de plek waar hij zat (op het achterbeen) was hij niet te hechten. Aanvankelijk moet deze wonde tot op het bot zijn geweest
@Peter">(@Peter D?) maar toen ze bij ons kwam was dat stuk al dicht én had ze de nodige antibiotica kuren achter de rug. (Denk overigens aan de tetanus inenting, Esther).
Groene leem werkte niet, net zoals Gudrun het beschreef, omdat het én de wonde uitdroogde, én we moesten het telkens afspoelen want het werd korsterig en veel te hard, er zaten altijd kleine brokjes in de wond die voor veel irritatie zorgden. Die grote harde plek hinderde Bombita vreselijk, ze werd er stamperig van wat nou niet niet moest.
Isobetadine en honingzalf hebben veel goeds gedaan en de wonde soepel weten te houden. We wilden namelijk niet dat de wonde dusdanig snel indroogde dat er korstvorming ontstond omdat we vreesden voor wild vlees. Dus hielden we de wond soepel.
Verder hebben we dagelijks lymfedrainage gegeven, en dát heeft fantastisch geholpen omdat er veel vocht in dat been zat en 'verwerkt' moest worden. Tijdens zo'n drainagebehandeling die je zelf kunt leren uitvoeren met de hand kwam het vocht zó via de wond naar buiten sijpelen. Dat was geen wondvocht maar lymfevocht.
Uiteindelijk is dat wild vlees er wel gekomen, de wonde is na 1,5 jaar (!) dichtgegaan (kun je nagaan wat voor wonde dat geweest is).
Dit is nu zo'n 3 jaar geleden, vorig jaar was de wond dus dicht maar zat er een richel wild vlees overheen. Als we dat wild vlees soepel hielden (gewone calendulazalf) had Bombita geen last, werd het litteken te droog dan ging ze schuren met haar been.
Sinds een paar weken is er weer een nieuwe vooruitgang; er vallen nu stukjes wild vlees van het litteken af en daaronder zit normale huid. Je kunt de huid als het ware pellen.
Al die tijd (ook met de grote wond) heeft Bombita normaal kunnen lopen, ze was niet echt kreupel, trok wel wat met dat been en ze zette het been wat vreemd neer. Het been zal altijd iets dikker blijven dan de andere benen, maar ze belast het volledig.
Groet, Pien