e m kraak schreef op donderdag 23 maart 2006, 0:28:


Helemaal mee eens Egon!! Het dier zal veel pijn geleden hebben.... (hoe IS het mogelijk dat dieren zo gehouden KUNNEN worden???) maar tjonge, tsjonge... wat een verbetering!
You made me smile! Thanks!

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Moniek schreef op zaterdag 25 maart 2006, 0:11:


Hoi, nee, geen ervaring. Ik ken het niet. Maar het lijkt mij, gezien de verspreidingskracht... dat ik de voorkeur geef aan -in-de-bloei-staande- planten, meteen subiet in de vuilnisbak te deponeren! Maar..... misschien is dit wel een goede optie om rozetten te killen? Ik twijfel of dit wel kan hoor... Wat is zo sterk spul dat het meteen de wortel bereikt? Weet niet... twijfel... Ben benieuwd wie hier ervaring mee heeft of dit kent.

Greetz, Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

belinda defraene schreef op zondag 26 maart 2006, 20:12:


Niet Peter, Wil ditmaal... Ik vroeg me dus hetzelfde af als jij... betreffende Portugal...
en kijk eens wat ik (niet blij) gevonden heb:

http://centros.edu.xunta.es/iesaslagoas/slorenf/planta77.htm#Herba%20de%20Santiago.

Senecio Jacobaea: Oftewel: Herba di Santiago.... ;-(((((

In het Spaans: hierba de santiago

Ik zoy hier eens op zoeken Belinda!
Volgens mij staat het echt overal in Europa....

Groetjes,

Wil.

Moniek schreef op vrijdag 31 maart 2006, 14:31:


Hi Moniek, zat 2 weken in Portugal en kon niet eerder reageren.
Ik heb 2 jaar geleden Sollinea, 2 volle verpakkingen voor 3 maanden, helemaal uitgeprobeerd. Resultaat: 0,0. Kosten indertijd: 80 euri's.
Absoluut geen verbetering. Het paard ging wel glanzen, dat wel.
Ook bij andere (kennissen) exceempaarden geen resultaat.

Als je mij een pb stuurt zal ik vertellen wat de ingredienten waren...

Groetjes,

Wil.

Moniek schreef op zaterdag 15 april 2006, 0:00:


Tot je dienst Ik heb indertijd nog een E-mail (na een goed tel. contact) naar haar gestuurd, zoals ik beloofd had toen ik eraan begon.... met het negatieve resultaat... Nooit antwoord gekregen tot.... 2 weken geleden! Een beetje vreemde brief was het wel... Dat ze alleen maar positieve reacties hadden en ik de enigste was en dat dit ook wel per telefoon had gekund... etc.etc. Ik zal er hier niet teveel over uitweiden maar vreemd was het wel! Bijna 2 jaar na dato?????
Anyhow: het is nog afwachten hier wat het JMT verhaal voor het paard gedaan heeft... maar voorlopig schuurt hij nog niet! Ik laat het weten!

Groet - Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Moniek schreef op zaterdag 15 april 2006, 2:33:


JMT en NAET: alternatieve geneeswijze voor paard?
Bericht: 28730 deel 1 en alle vervolgen daarop, sept. 2005

Ook: 36040. nr. 36044, gaat over zowel Chaser als Maike, de Fries van Esther.

Leesvoer!
Wil.

Hoi allemaal!

Na 2 weken niet gereden te hebben omdat we in Portugal op huizenjacht waren ben ik gisteren weer eens op paardmans geklommen. M'n vriendin had hem in de die tussentijd weleens meegenomen voor ritjes maar hij had nog energie genoeg! Mooi weer, lekker flink doorstappen en even bos aangetikt en weer terug. Nu is hij op de terugweg altijd wat vlotter van gang... trekt altijd op huis aan.
Sinds hij zijn bitloze hoofdstel heeft is hij veel meer ontspannen en snorkelt van plezier. Hij heeft er duidelijk zin in en zit heel goed in z'n zwart/bonte velletje.
Op de terugweg zag hij ineens dat er toch zeker zo'n 15 containers halverwege het land stonden en die stonden er toch echt vorige week niet??
Prachtig excuus om op het verharde een flink tempo in te zetten. Want hij is nergens echt bang voor....
Ik moest er wel om lachen en liet hem lekker gaan....aan z'n lange teugels...
En wat gebeurd er? Hij schiet gewoon op het asfalt in galop! Wauw!!
En deed het zelf, want hij had ook de wegberm kunnen kiezen....
Wat een MIJLPAAL zeg! Ik zit hier nog steeds na te genieten hoor!

Als iemand dit 1,5 jaar geleden tegen mij gezegd zou hebben, dat dit zou gaan gebeuren, had ik waarschijnlijk gezegd dat diegene rijp was voor het besjeshuis!
Wij galopperen over asfalt????? Een paard, chronisch hoefbevangen en knolvoeten???
Beginnende artrose en spat?? Altijd op eieren lopend??
Haha...... ik neem al deze gedachten terug... het kan dus wel!

Voor diegenen die nu nog twijfelen over het wel/niet verwijderen van ijzers.... hier is een hart onder de riem! Dit paard (wordt 16 jaar) heeft minstens 12 jaar op ijzers gestaan.... vele hoefsmeden hebben gezegd dat dit dier NOOOOOOOOOIT zonder ijzers zou kunnen lopen.... etc.etc. en lees bovenstaand resultaat.

En straks gaan we naar Portugal, want daar gaan we wonen.
En rijden we ook nog over de rotsen en keien.... want daar zijn de wegen echt niet xzo netjes als hier...... wij zijn er niet bang voor )

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Peet schreef op maandag 17 april 2006, 12:08:


Ja, wat een kei van een paard heb ik he?? Ik ben echt trots op hem! ) Als beloning staat ie nu heerlijk in het weiland... te genieten van de zon!

Over Portugal: zalig! Warm, druk, schitterend! Heel veel gezien, gereden, vooral huizen en landerijen bekeken... Haha... de rest krijg je in je privebox binnen!

Greetz!

Natuurlijk kom je er wel!!

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 17 april 2006, 12:32:


Hihi... Tineke... misschien 'voelt' zo'n paard wel aan dat hij moet trainen!
Dankje!

Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

anton1973 schreef op woensdag 19 april 2006, 0:10:


Anton, meen je dit nu echt serieus? Was dit een serieuze vraag van jou voor Piet? Ik kan het eigenlijk niet geloven. Nou... deze amateur is er niet benieuwd naar.... want die weet wel dat Piet gelijk heeft. Wil je nu werkelijk beweren dat jij gediplomeerd hoefsmid bent, kennelijk het verschil weet tussen een kanteling en een sincker maar nog nooit foto's van botverlies of beschadigingen (gaten) hebt gezien bij bevangenheid?
Allemachtig Anton, weet je wel dat ik hier echt van schrik? Dat jij die kennis dus niet in huis hebt? ............ En wij, jullie 'klanten' moeten erop vertrouwen dat jullie onze dieren naar beste weten zullen behandelen?

Iets niet weten is niet erg. Hoefbevangenheid is zeker een ernstige aandoening, verkeerde behandeling door kennistekort is dierenmishandeling.
Wil.

Piet schreef op donderdag 20 april 2006, 10:40:


Nee Piet, zo'n veearts zit ik niet op te wachten. Ik denk ook dat er op dit Forum meer kennis aanwezig is als de gemiddelde veearts heeft over specifieke hoefproblemen.
Als het je echt interesseert, ga je je vanzelf in de materie verdiepen...
Oh jee.... en ik heb geneens een cursus gedaan....

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Nils Vellinga schreef op zaterdag 22 april 2006, 23:27:


Weleens gedacht aan een kunststof sneeuwschep?? Licht in gewicht, een lichtmetalen rand ter bescherming en makkelijk in gebruik! Koop daarbij een kunststof tuin/bladharkje... b.v. van Wolff (die zijn super!) en je wipt complete mesthopen in 1 keer op de sneeuwschep... Omkieperen in de kruiwagen... zowel in gras als op zand werkt dit super. Wij werken hier al minstens 10 jaar mee... Goedkoop, duurzaam en lichtgewicht - goed voor je eigen lijf!

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!

Piet schreef op maandag 24 april 2006, 7:52:


Hi! Pien: denk dat jij gelijk hebt. Piet, ben het niet met je eens. Ik denk dat het er ook aan ligt hoeveel leerimpulsen dat paard in z'n leven gehad heeft. Hoe ermee omgegaan is....
Kijk naar bejaarde mensen: zij die b.v. kruiswoord puzzles oplossen, dus hun hersens in beweging houden, zullen langer bij de tijd blijven. Ik denk dat dit voor dieren ook opgaat. Wordt er nooit eens eens iets spannends met een paard gedaan, staat hij b.v. constant op eenzelfde plek (manegestalling) zullen de leerimpulsen afnemen en het paard zal indutten... Het zal zijn tijd wel uitduren...
Ben je daarintegen aktief met een paard bezig denk ik dat de geestelijke vermogens scherp blijven tot op zeer hoge leeftijd. Ik denk dus niet dat het met leeftijd te maken heeft. Ook zal het van dier tot dier verschillen. Een paard wat 'wakker' is zal eerder nieuwe dingen willen leren, ongeacht de leeftijd, als een ingedut dier.
Zou het niet ook aan het karakter liggen?
Waarom vind het ene paard b.v. een hoed apporteren helemaal te gek.... en de andere (de mijne!) pakt hem nog niet op al smeer ik een complete honingpot erop?
Waarom heeft mijn paard een ingebouwd GPS systeem en weet altijd precies waar hij is en wat de goede richting is naar huis.... en de andere (de apporteerder) loopt zelfs nonchalant zijn eigen oprit voorbij????
Waarom ken ik b.v. meerdere (toevallig) Fjorden, die gewoon de stroomhaak van het hek af kunnen halen en zo uit hun weiland ontsnappen? (de oplossing is trouwens om het draad OOK om de haak te wikkelen - en uiteraard daarna pas de stroom aan!)
Mijn paard is bijna 16 jaar oud.... en wil iedere dag nog wel dingen leren. Qua karakter is hij aktief en nagenoeg niets ontgaat hem. In zijn wei, maar ook tijdens buitenritten.
Het andere paard is een stuk jonger... maar een mentaliteit van: komt het vandaag niet... komt het morgen...
Het oudere paard heeft zeer weinig impulsen nodig... die ziet/krijgt hij vanzelf wel. De jongere zal aktieve entertaining moeten krijgen... om hem geestelijk fris te houden.
Ik denk ook dat oudere paarden, als je ze b.v. in een andere omgeving plaatst, met nieuwe impulsen, heel erg kunnen veranderen. Een soort geestelijk opfrissen.
Soms zijn hier wel eens loge-paarden, b.v. van maneges. Die dieren staan daar dag en nacht op stal en komen hier in de vrijheid. Ik verbaas me iedere keer weer over hoe een dier binnen een korte periode kan veranderen! Van humeurig naar vrolijk.
Van bokkerig, bijterig en chagrijnig naar vlot voorwaarts, oortjes naar voren, neus wagenwijd open om vooral niets te missen van alle nieuwe impulsen en gaan.....
Dit zijn vaak oudere paarden. Ga je daarmee een beetje vrijheidsdressuur (lees: spelen hoor!) doen vinden ze dat bijna zonder uitzondering een leuke uitdaging en spelen graag mee.
Het is altijd weer een uitdaging en een prachtige ontdekking hoe je zo'n dier weer een beetje genieten en plezier in z'n leven kunt geven. Dat het weer lichtjes in z'n ogen heeft....
Precies.... veeeeeeeel meer met minder.
Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

e m kraak schreef op maandag 24 april 2006, 13:20:


Dag Egon, hier heb ik ook over nagedacht. In 1 geval staan er 2 Fjorden bij elkaar. 1 is er uiteraard mee begonnen, we denken dat de ander het kunstje afgekeken heeft. De eigenaar brengt ze naar de overzijde van zijn huis, naar het weiland, over de weg heen. De Fjorden lopen over de (rustige) weg terug naar huis... ??
Het andere (onafhankelijk) geval is hier ter plekke geweest, een Painthorse, inderdaad ook het apporteerpaard. Ik heb gezien hoe hij het deed. Gewoon voorzichtig aftasten en dan met de lippen de stroomhaak pakken, opnemen en snel laten vallen....
In 1e instantie dacht ik dat ik nalatig was geweest en de haak niet goed bevestigd had. Totdat het vaker gebeurde en ik ging opletten... Hij heeft het echt zichzelf geleerd.
Lang geleden had een kennis van ons een kruising Welsh/Arabier, die heeft het ook zeker zichzelf geleerd. Zou het dan mogelijk zijn dat ze het kunstje ook van mensen af kunnen kijken?

Nog even dit: mijn eigen paard heeft jaren bij de Paint gestaan... doch nooit geprobeerd om ook de stroomhaak te openen.
Wel iets anders: de Paint pakte het lint van het weiland als er geen stroom op stond en ging 'plukken'... trekken en weer loslaten.... Na enige weken deed mijn paard precies hetzelfde! De laatste weet feilloos of er wel/niet stroom op staat... door het aftasten met de snorharen. Hij is een heel voorzichtig paard en echt doodsbenauwd voor eventuele stroom.
Alles is kennelijk dus mogelijk!
Enne... was het maar waar dat ik daar een video van had! Dan heb ik nog wel een leuke, een Fjord (alweer, maar een andere) die het lollig vind om ritssluitingen van jassen open te maken )

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

KNIP
Piet schreef:
Dat was: Mijn ervaring zegt

Blijft een goede vraag Piet! Inteligentie en verleden (impulsen) blijven een meespelende factor..... Je kunt het moeilijk uittesten, het zou betekenen dat je eerst tussen een jong en ouder paard eenzelfde interesse zou moeten vinden.... En daar een soort spelletje aan verbinden.... wie heeft het sneller door? Etc.etc.etc.
Misschien kun je zo antwoord op je vraag krijgen?


Ja... ik denk het wel. Ik denk dat paarden een soort indutten bij geestdodende bezigheden en de hoop op 'iets anders' geleidelijk opgeven.... Denk ook dat dit de reden is van vele stalondeugden, een oplossing bedenken voor de verveling.


Waar, helemaal mee eens. Spelenderwijs wandelen, verkeersmak maken... je kunt van alles en nog wat bedenken.... Wij reden weleens met de tractor met b.v. weilandbloter/toppenmaaier door de weilanden. Terwijl de paarden gewoon erbij liepen. Veulens zijn nieuwsgierig en komen dus kijken. Is helemaal niet gevaarlijk, als je gewoon even stopt en zo'n veulen de boel laat bekijken.

De laatste die hiervan heeft mogen 'genieten' was Esther's Fries, Maike. We hebben ons rot gelachen om zijn idiote bokkesprongen! Eerst was het natuurlijk 'eng'..... het roundpenn hek stond open dus 'vlucht'mogelijkheden voldoende..... in volle galop de roundpenn in maar meteen terug naar de weide...... daarna kon hij er wel mee spelen! Jules heeft zelfs extra rondjes voor Maike gedraaid omdat hij het zo leuk vond! Cutting met de toppenmaaier! Moet ook niet gekker worden hierzo.... )