e m kraak schreef op zondag 4 september 2011, 10:46:


Ik ook niet. Het lijkt erop dat ze vooral Parelli niet wil afvallen, wat logisch is op haar eigen site. Maar ook dat het iets is wat je snel weer moet afleren dus.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 september 2011, 11:08:

Ehm...hm hm hm... dat logische dat jij beschrijft (gewicht links als je wil dat de achterhand naar rechts gaat) dat wordt door Cadiz niet logisch gevonden. Met extra onsubtiel duwwerk krijg ik hem dan wel de gewenste kant op, maar niet van harte. Beter werkt: kijken in de bewegingsrichting en daardoor automatisch je lichaam al iets die kant op draaien/sturen/neigen. En het been op de singel aan de andere kant van waar je naartoe wil. Gaat dit been te hard drukken, dan duwt hij terug en gaat dus niet meer zijwaarts. Er is in dit geval alleen nog maar sprake van langzame zijwaartse beweging in stap, dus de factor balans -die er in de draf meer bij komt kijken- is dan minder relevant.

De mate waarin wijken voor druk door het paard geaccepteerd wordt en erin getraind is, zal zeker meespelen, maar de plaats van het ruitergewicht is ook een belangrijke hulp.
Er wordt wel eens gezegd: het paard wil van nature onder het ruitergewicht blijven lopen. Ik vraag me af of dat waar is. Een mens wil die rugzak niet laten vallen, maar zou een paard zich daarom bekommeren?
Aan de andere kant: zou een paard zich laten wegduwen door het gewicht dat aan zijn andere kant hangt? (overdreven gesteld). Misschien dat een wijken-voor-druk-geconditioneerd paard dat inderdaad doet. En is het dan minder een balans-issue.

En wellicht speelt de buiging ook mee... ga je zijwaarts in buiging of ga je dwars over een balk, juist zonder stelling? Maakt Parelli daar ook verschil in?

Misschien is het zadel nog bij te vullen als de kussens inslinken?
Fijn hoor, zo'n groot verschil in bewegen. Ostheopatie kan zóveel doen. Dus je hebt nu ineens twee rijpaarden!

Mariss schreef op woensdag 7 september 2011, 19:15:

Het hangt ervan af hoe goed het paard zijn hooi wegkrijgt. Voeren met je ogen! Ik ken een pony van 30 zonder tanden, die geen hooi meer wegkrijgt en deze krijgt 8 scheppen SP per dag, dat is het enige voer dat naar binnen gaat. En nee hij wordt daar niet bevangen van.
Ik zou een schep per dag geven, in het begin verspreid over twee voerbeurten.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Bij een rillend paard geef ik meer hooi en gaat er een deken op. Rillen hoeft niet, hoe "natuurlijk" dat ook moge zijn. Het is vaak de combinatie wind en regen die koud maakt. De theorie van opstaande haren die een isolerende laag vormen is leuk in windstille ideale situaties, maar als het flink waait, worden die zorgvuldig rechtop gezette haartjes wreed uiteen geblazen. Dat is althans mijn eigen idee.

Die klepperende dingen wennen op den duur wel hoor! En ze kunnen toch ook aan de luwe kant van een stal gaan staan? en met de wind meedraaien?

Bel anders eens met Subli? Je wordt daar uitstekend te woord gestaan door de man die het voer zelf heeft ontwikkeld.

Ans Jondral schreef op donderdag 8 september 2011, 10:54:

Dan zou ze eerdere jaren ook gerild moeten hebben; ze draagt die eczeemdeken toch elke zomer?

Ik denk dat de lichaamstemperatuur van het individuele paard ook meespeelt. Hoe warm het is ónder de vacht. Is dat misschien kwaliteit van bindweefsel?

Als Cadiz (de bibberaar) natgeregend is, is het water op zijn kont koud. Dan kan daarna ook moeilijk verdampen en blijft langer nat.
Als Buck (de bikkel) door dezelfde bui natgeregend is, is het water op zijn kont warm. Hij is daarna veel eerder droog dan C.

Goed bezig! En wat fijn dat de dames zo snel bevriend zijn. Biedt toch een stuk meer kwaliteit van leven.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Dat is een hard gelag. Maar je moet verder. Ik denk dat het zeker zinvol zal zijn om gericht haar weerstand op te krikken zodat ze minder vatbaar wordt voor schimmelinfecties etc. Daarmee spreek je het zelfgenezend vermogen van het lichaam aan en ook al kan ze dan niet genezen worden, ze is dan wellicht minder zwak en iets minder vatbaar voor narigheid.

Pijn is zoals Ans zegt het best te meten door een week of twee pijnstilling te geven en dat te vergelijken met de periode zonder. Een "veilige" pijnstiller is duivelsklauw' je kunt het ook langere tijd geven.

Ziet hij wel goed, Geertje? Als een paard na zoveel jaren nog steeds zo angstig reageert, lijkt het mij dat er iets anders mis is dan alleen maar een verleden als wild paard. Dat wilde verleden en daardoor schrikken van mensen is echt wel een keer overschreven.

Kun je zo geven. Liefst gemengd door een prakje, de "Schalen" (duitse term) worden anders weggeblazen. Psylliumzaadjes zijn zwaar genoeg.

Ik zou het simpel houden en voorlopig alleen het geteste paard vit E+selenium geven. Chevivit is het puurste, daar wordt geen paard opgefokt van.
En laten afvallen. Elke dag laten bewegen in combinatie met schraal voer, dus weinig gras.

Geertje schreef op vrijdag 16 september 2011, 7:13:


Misschien ziet hij gewoon slecht en ervaart hij slechts lichtvlekken of plotselinge bewegingen? Het is niet normaal dat hij zo bang blijft.
Of kan het zijn dat -misschien door slechts functionerend gezichtsvermogen- hij buitensporiger schrikt van geluid, zoals een jasmouw, zodra je een arm optilt (met daarin een touw bv)?

Maria Delavega schreef op vrijdag 16 september 2011, 18:27:


Snijdt dat niet juist nog veel erger? Belangrijk aan stroomdraad is dat het breekt als er een paard doorheen loopt.