marianne laenen schreef op zaterdag 12 juli 2008, 8:14:


Paard lenen van mij?
We gaan vanaf vanmiddag toch een maand dicht vanwege vakantie.

Greetz, Pien

Chan schreef op zondag 13 juli 2008, 10:33:


Voor zover ik geleerd heb is een magnesiumtekort niet betrouwbaar te bepalen door bloedonderzoek. Je moet er een spierbiopt voor laten nemen, iets wat veel mensen niet weten. Da's natuurlijk een heel gedoe dus kun je net zo goed en op voorhand gedurende een week of 6 een magnesiumpreparaat geven, zo kun je ook zaken uitsluiten en het is minder belastend voor je paard. De magnesium die hier via de site verkocht wordt is de best opneembare, het gaat om magnesium chelaat, zoek maar eens waarom op via 'shop' hier linksboven.

Groet, Pien

Taurus schreef op zondag 13 juli 2008, 10:52:


Ja, da's een goeie en het doet mij meteen denken aan de hier zo bekende dierenarts die hengsten in de stal opsluit en ze daar met de zweep op de neus bewerkt. 'Zó voedt je hengsten op'.

Geen wonder dat al die dieren daardoor zo gevaarlijk en gefrustreerd worden. Lekker in stand houden die hap!

Pien

Aafke schreef op zondag 13 juli 2008, 12:47:


Hee, leuk zeg! Mail me effe voor een afspraak, wordt dan inderdaad augustus.
Vanaf morgenavond gaat mijn PC drie weken uit en dan lekker vakantie vieren. Yes!

4bozzza schreef op zondag 13 juli 2008, 14:28:


En die hoefschoenenmaker kennen Jack en ik persoonlijk; het is namelijk een zeer goede kennis en collega van ons. Als er hier íémand op deze aardkloot rondloopt die yenminste eens niet vol van zichzelf en eigen gewin is, is deze man het wel : Gerrit Smit: www.paardenschoenen.nl
Deze man doet zoveel goeds voor paarden en de daarbijhorende welvaartsziektes. Hij heeft zichzelf geheel in dienst gesteld van paarden en hun hoef- en voedingsproblemen en is daarbij wel de laatste die uit is op eigen gewin. Hij is de persoon vanwie wij het meeste leren en als we iemand dankbaar mogen zijn is hij het wel!

Jammer, Arabesk, dat je zo veroordeelt op het zien van twee foto's op een site.

Pien

Arabesk schreef op zondag 13 juli 2008, 22:50:


Afgelopen jaar ben ik twee keer maar wát blij geweest met mijn inloopstal-met-pallet-voor-de-inloop en dat was toen onze beide veulens geboren waren. Bij BD toen Alegría door de stroomdraad naar de naastgelegen paddock gevallen was en bij Iskander omdat zijn start niet best was.
Ik heb níks met stallen, maar zoals je ziet moet je heel soms je mening tijdelijk bijstellen.

stumperd schreef op maandag 14 juli 2008, 16:42:


Onze 20 jarige Haflinger Stef zat nog volledig in zijn wintervacht en hij had er enorm last van: Zweten, mineralenverlies, en jeuk dattie er gek van werd.
Twee weken geleden hebben we hem geschoren en hij is er helemaal van opgeknapt, jeuk is weg en hij is een stuk energieker. Vanaf nu ga ik dit bij hem elk jaar doen.

Groet, Pien

Esther schreef :

Maakt me geen bal uit. Er zijn ook weinig 20 jarige Haflingers nog zo vitaal als mijn Steffie en hij is er enorm door geholpen. Dan en nacht verschil, had ik dat maar eerder gedaan.

Bovendien gaat mijn PC nu toch 3,5 weken uit , dan is deze discussie allang gezakt

Pien

Ellen2 schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 9:50:


Dit geeft precies aan hoe je zaken op een gezonde én in praktijk werkbare manier kunt combineren.

Zelf clicker ik ook wel wat met Spirit, met name in situaties waarin hij moet leren, zoals geduldig stilstaan, voetjes geven, staart wassen, etc.
Wat ik dan doe is iets vragen en dat op het juiste moment met een paar korreltjes spelt belonen. In feite niets anders dan wat ik altijd al deed met woorden, alleen komen er nu graantjes aan te pas. Waarom er voer bij komt kijken? Je krijgt dan inderdfaad veel sneller dingen gedaan en je kunt heel gericht werken.

Nee, hij vráágt niet, hij gaat ook geen trucs uit de kast trekken om z'n graantjes te verdienen. Hij doet gewoon z'n ding en dat wordt beloond.
Een vorm van clickeren dus. Gewoon: Gedrag wat je vraagt belonen.
Ik ben dat voergebeuren met hem pas in gaan voeren toen zijn en mijn rol naar elkaar toe duidelijk bevestigd was. Ik zou nooit voer gaan gebruiken om een rol uit te spelen of een 'gezagsverhouding' tot stand te laten komen.

Deze manier is een heel fijne en zachtaardige manier van 'skills' aanleren. Ik doe geen kunstjes zoals iets omgooien of apporteren, dat past niet bij mij, ben geen spelletjesmens, en ik denk dat dit ook niet hoeft om prettig met je paard te werken.
Zo af en toe leg ik een zadel op Spirit's rug (hij is nu ruim 3 jaar) en natuurlijk onderneem ik veel dingen met hem.

Ook zie ik het verschil tussen Spirit (wel voerbeloond) en de andere paarden heel duidelijk: Een voerbeloond paard is inderdaad alerter, opener, meer gefocused op mij. Maar ik zie ook een nadeel want ik vraag me echt af of Spirit het nu voor míj doet of voor het voer. In veel situaties denk ik, het laatste. Nu kun je zeggen dat dat niks uitmaakt maar ik vind het niet zo prettig dat een paard constant voertjes wil verdienen. Op de een of andere manier maakt het hem afhankelijk en onvrij. Maargoed, ik ben er nog niet helemaal uit wat ik vind. Ik krijg veel gedaan van hem, maar hij is daardoor een heel ander paard dan bijvoorbeeld BD. Alerter. Meer aanwezig. Maar dat kan ook door het feit komen dat hij een jonge hengst is. Hoewel hij een watje van een hengst is. Nog steeds (gelukkig).

Mááárrrr.... als ik met Spirit langs de merries loop werkt dit principe niet helemaal wanneer zíjn hormonen het even dreigen over te nemen. Dán wordt hij wakker!
Hij is a) een jong paard, b) een jonge hengst, en zo heel af en toe moet ik toch echt effe vét op m'n strepen gaan staan om duidelijk te maken hoe-het-alweer-zat als hij aan mijn touwtje hangt (wat-ie in de wei doet moet hij zelf weten). Zodra hij echter zijn stapje weer in mijn richting zet (figuurlijk) ben ik er gelijk met mijn beloning : Het laten wegvallen van de druk, en het beloningswoord (Góóód).

Ik gebruik druk bij het stellen van mijn vragen, ik vráág dus ik geef druk. Ik vraag hem 'om' te gaan (en geef druk tegen zijn achterhand), ik vraag zijn voet (druk). Ik vraag hem mij te volgen, stil te staan, achterwaarts te gaan, netjes mee te blijven lopen etc. En er wordt gelijk beloond. Dus het is een combinatie. Maar ik ga niet op elke buitenwandeling voer meenemen en elke kritische situatie beclickeren, dat gaat mij te ver.
op een gegeven moment volstaat een woord, een gebaar en neemt het vertrouwen dat jij met je paard hebt opgebouwd het over. Als jij dan zegt dat het goed is zo ('it's oké') gáát dat paard voor je.

En voor zover ik Eddy ken werkt hij niet anders dan dat.
In praktijk kom je nou eenmaal heel andere dingen tegen dan in theorie.

Groet, Pien

Ellen2 schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 10:44:


F a n t a s t i s c h !!!!
4 weken helemaal niets, alleen zee en duinen om me heen, lekker met ons gezin, aanhang en wat vrienden. Geen paarden, geen PC, geen PN, telefoon, druk etc.

Hier thuis was alles goed geregeld, de achterblijvers hebben onze zaken perfect waargenomen, zijn we enorm dankbaar voor.
De paarden hebben ook 4 weken vakantie gehad dus we kunnen er met ons allen weer fris tegenaan!

Groetjes, Pien

Piet schreef :


Weet je, het maakt mij niets uit. Ik krijg voldoende dingen van mijn paarden gedaan die voor ons van toepassing zijn. Dan ben ik maar een (in jouw ogen) slechte clickeraar. Ik hóéf helemaal geen clickeraar te zijn, ik beschreef alleen maar dat ik het een leuke methode vind om andere zaken die ik doe mee te combineren. Yep, ik beloon achteraf. Maar als ik tegen Spirit op voorhand 'it's oké' zeg geeft-ie zich op voorhand al. Vertrouwen heet dat. Dan leg je dat zadel erop en maak je de singel vast en ga je wandelen. Niets meer dan dat.


Nou.... ik denk dat juist ik behoorlijk propagandeer dat er meer is dan alleen maar óp je paard zitten, getuige de vele cursussen die ik hierover geef, Piet.


Zelfde, wat ik beschreef ging om het aanleren. BD wijkt al als ik naar haar rechterzijde loop om de singel uit de lus los te maken. Zo heb ik het het liefst.


Tuurlijk moet dat zo zijn. Je mag het best komen proberen als je toch al in de buurt bent. Ik wil dat wel eens zien, ik heb er weinig vertrouwen in dat je dit zonder enige vorm van druk kunt aanleren, áánleren he

Macho, mijn witte Arab hengst, die vele malen heftiger is dan Spirit (en helaas wel erg gefrustreerd naar merries toe) rijd ik aan een lang los teugeltje naast BD terwijl beiden mekaar errug interessant vinden.
Hij is 16 jaar en ik heb van de ene op de andere dag dat bit er ook nog uit gelaten.
Gisteren nog, na 6 weken rijpauze, hup, samen naar buiten (voor BD was het de eerste keer na een half jaar dat ze weer op een buitenrit meeging dus het was Arabierenfeest daar, ze hebben geen moment rustig gestapt, alleen gedanst met de handrem erop.
Maargoed, hem rijd ik dus aan een lang los teugeltje, maar ik blijf hem corrigeren als-ie begint te snorken tegen BD. Hij is een eeuwige uit tester en uitrobeerder en hij kan zich ineens, zonder waarschuwing, op 4 benen (eigenlijk 5, haha) omdraaien en in de richting van zo'n merrie springen. Hij is een vreselijke hormonenbak, 10 keer erger dan Spirit, maar reageert heel licht op elke correctrie. Maar hij blijft het wel proberen, dat zit een beetje in hem.

Het is wel wennen, die Quarters zijn allemaal zo rustig van zichzelf, terwijl dit paard één brok energie is, een enorme branieschopper. Maar met een heel klein hartje.
Hij is pas bij ons en ik heb nog niet de kans gehad veel met hem te werken, (eerst had hij een blessure toen hadden wij 4 weken vakantie) maar ik vind het een enorm leuke uitdaging met hem.


Ik vind het nogal pretentieus van je om dit zo te stellen.
Wat weet jij van mijn manier van werken? Wat mij nu weer irriteert is dat jij altijd maar blijft doorzagen dat JOUW manier de enig goede manier is en dat alle andere manieren van trainen per definitie slecht/verkeerd/paardonvriendelijk zijn.
IK heb niks veranderd in mijn methode, (als die er al zou zijn). Ik werk nog steeds hetzelfde, alleen met een voerbeloontje erbij soms, als dat beter, sneller werkt. In tegenstelling tot jou; het ene moment is Bill Dorrance jè van het, dan is het Inge, waar je achteraan loopt, dan is het Conrad en nu ben je je eigen God geworden en zit je een heleboel metjhodes af te kraken.
Hou daar alsjeblieft nu eens mee op, Piet. Het siert je van geen meter.
Zolang je zelf met je eigen paard niet verder komt dan aan de hand wandelen moet je jezelf niet op zo'n voetstuk plaatsen.

Ik vind het steeds minder leuk om jouw berichten te lezen.

Groet, Pien

Peet schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 22:21:


Ik las ergens in een interview met haar dat ze het fijnst gereden heeft als ze de blaren op haar handen heeft staan. :)*

Pien

Ans Jondral schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 23:52:


1.38 m. Echt waar, nog steeds.
Afgelopen woensdag toevallig gemeten. Hij is in een jaar tijd niet meer gegroeid, is wel mooi in proportie. Als hij de 1.40 haalt mogen we blij zijn.
Zijn zoon Iskander is ook zo'n kleintje. Alegría is al zeker 30 cm groter.
Ik troost me maar met de gedachte dat hij een ouderwetsig type Quarter is en ik hoop wel dat hij mooi breed gaat worden.
BD is waarschijnlijk drachtig (eerlijkgezegd was dat niet de bedoeling)van hem, als dat ook zo'n klein veulen wordt zullen we met Spirit niet verder fokken.

Hij heeft gelukkig wel het gouden karakter van zijn mama.
Zowel moeder als vader zijn ca 1.55 groot, dus we snappen er niks van dat hij zo klein blijft, het lijkt toch genetisch, vooral omdat zijn zoon ook klein is.
Maarre.... ik leg hem nu af en toe een zadel op en ga dan (aan de hand) met hem wandelen. Met een zadel op lijkt-ie veel groter

Groet, Pien

Aafke schreef op zaterdag 16 augustus 2008, 16:10:


Aafke, proficiat! Dit vind ik helemaal super voor jullie!
Groetjes, Pien

Aafke schreef op zaterdag 16 augustus 2008, 16:10:


Aafke, proficiat! Dit vind ik helemaal super voor jullie! Yes!
Groetjes, Pien