Peter Donck schreef op vrijdag 2 januari 2009, 22:07:


Hier idem:
Stef, 20 jaar, 15 jaar ijzers gehad, nóóit problemen.
Holly, 19 jaar, 14 jaar ijzers gehad, gewoon géén sterke voeten. Maggio, 16 jaar, 14 jaar ijzers gehad, liep al na een maand of twee probleemloos mee op de buitenritten. Amie, 11 jaar, nooit ijzers gehad, altijd gevoelig. Ze leven allemaal in dezelfde omstandigheden.
Overigens, @ Frans: Het is niet zo dat de bijgevoerde paarden slechtere voeten hebben. Je weet dat wij afgelopen zomer veel hoefzweren gehad hebben door een waarschijnlijk tekort in de bodem van onze weide. Het hield op toen we gingen bijvoeren.

Je doet je best, je creëert een mooie plek, leuke ondergronden, je 'traint' de hoeven, je biedt iets aan en hoopt dat het paard gebruik zal maken van zijn zelfherstellend vermogen. Soms lukt dat niet. Dat kan gebeuren. Daarvoor hebben we hoefschoenen, ook al zijn die ook niet altijd ideaal. Het alternatief is niet meer rijden.

Nathalie, ik begrijp je noodsprong met Lolita. Ik veroordeel niks, het is nou eenmaal vreselijk als je je paard maar gevoelig blíjft houden.

Groet, Pien

Koen Theys schreef :

WAS het maar dè norm. Dan had het gros van alle paarden een veel beter leven!

Groet, Pien

Gudrun schreef op zaterdag 3 januari 2009, 9:42:


Gudrun, dit is de reden dat mensen vaak geen hengst willen.
Het klinkt misschien stom uit mijn mond (toetsenbord) maar als je de beslissing neemt om Moon te laten castreren is het ergste probleem haast gegarandeerd over. Je weet hoe ik over castreren denk, ik ben er absoluut niet vóór, maar in jouw omstandigheden, met kleine kinderen, knuffelponies voor hen, Anna die zelf ook nog jong is én jouw groepssamenstelling, is het haast onmogelijk om een hengst hengst te laten zijn.

Spirit en Iskander zou ik van m'n leven niet castreren, dat zijn heel andere paarden dan onze Maggio bijvoorbeeld. Maar Maggio is er zo vreselijk in zijn voordeel door veranderd, zijn agressie naar de andere paarden toe is verdwenen (alhoewel we hem niet met ruinen samen zullen zetten), hij is zó'n fijn paard geworden. Hij loopt nu met merries en is een echte gentleman geworden. Hij is nog steeds dezelfde, maar heeft geen last meer van zijn hormonen nu en dat heeft hem veel rust gebracht.

Groet, succes met je beslissing,
Pien

Nils Vellinga schreef op zaterdag 3 januari 2009, 11:02:


Tja, dat hoop je dan maar he.
Pien

e m kraak schreef op zaterdag 3 januari 2009, 18:43:


Ja, ik dacht al dat er commentaar zou komen op wat ik schreef.

Meer en meer kom ik tot de conclusie dat het hebben van een hengst niet voor iederéén is weggelegd, en met name wat de indeling van groepen betreft en de grootte van het land oppervlak. Je weet zelf dat je hengsten niet zomaar bij mekaar kunt pleuren als er merries in de buurt zijn, dat hengsten ruinen niet altijd verdragen, hengsten hengsten zelf ook niet altijd én dat bovendien niet iedereen in staat is om een (jonge) hengst naar behoren op te voeden. Jaja, uitzonderingen bevestigen de regel.

Ik hoor je nu al zeggen "als je geen hengst kunt opvoeden kun je geen enkel paard opvoeden" en daar heb je ook gelijk in, maar dat is nu even een andere discussie (of niet?).


Ja, Egon, qua karakter en temperament naar ons toe is er niks veranderd. Maggio was altijd al een goed opgevoed en perfect aan de hulpen zijnd paard. Dat is niet de reden dat wie hem hebben laten castreren. De werkelijke reden is dat hij zich los, buiten ons toezicht, tussen andere paarden absoluut niet kon handhaven vanwege zijn haantjesgedrag: agressie naar alle paarden toen, merries, ruinen, hengsten en zelfs veulens. Komop, het is niet normaal als een paard hitsig wordt van een veulentje of een ruin, maar verder niet reageert op een hengstige merrie pal onder z'n neus.

Gedreven door zijn hormonen, hij had nooit rust, was altijd in beweging en op zoek naar 'iets'. Dat hormonending is rustig nu, hij probeert niet meer op elk paard te schreeuwen, kan zonder enig probleem tussen de merries staan, staat nu naast de veulens etc. Dát is het veranderde. Het dier is tot rust gekomen, maar sprankelt nog net zoveel, is nog net zo blij en bepaald sloom ofzo. Hij kan eindelijk sociaal gehouden worden na een leven in eenzame opsluiting bij zijn vorige eigenaar, een soort van tweede leven zeg maar.


Zijn er wél. Túúrlijk is een hengst ook een paard met zijn paardse dingen, insticten, emoties, gewoontetjes, maar zoals bovenstaand geschreven moet je er bij een hengst nét iets meer voor uit de kast trekken, niet zozeer qua opvoeding maar meer qua levensomstandigheden.
Niet iedereen kan dat bieden.


Fijn dat jij die luxe hebt. In zekere zin is dat bij Maggio ook gedaan: Van een wedstrijdleven op stal waarbij hij alleen de stal, de trailer, en de binnenbak kende is hij op z'n 16 e hierheen verhuisd om hem ook een tweede leven te geven. Graag hadden we hem hengst gelaten, het was de keuze tussen eenzame opsluiting met ballen of een nieuw leven in de groep zonder ballen, dan kies ik níét voor mezelf maar voor het dier.

De eigenaar van Maggio was al 4 jaar op zoek naar een nieuw tehuis voor hem. Dan kun jij zeggen dat je zo'n niet-geheel-sociale hengst niet zou willen, maar hij kwam toevallig op ons pad en toevallig bestaat niet dus zijn wij dit met ons allen aangegaan.

Hee, ik heb het niet over de sociaal in de groep opgegroeide Spirit en Isko, ik heb het over een paard dat nooit paard heeft mogen zijn en het nu, zij het zonder ballen, wel is. Ik stond daarstraks nog naar hem te kijken, naar hoe hij de veulens begroette, naar hoe hij heel zacht met Bombita en Holly omgaat. Júíst Holly en Bombita, beiden heel snel bang en gestressed van andere paarden zijn wég van Maggio, ze zoeken hem op (en worden acuut hengstig). Dat is toch heel bijzonder? Dan is het toch goed zo?


Jaja, eens. Maar ik reageerde op Gudruns situatie, niet op de mijne of de jouwe. Tis niet voor niks dat ik geen lessen aan kinderen geef

Doei, Pien

Martina schreef op zaterdag 3 januari 2009, 21:16:


Wij gebruiken en verkopen de Easy Boot Epics en de Smit schoenen.
Beiden voldoen goed mits ze perfect passen. Naast de voordelen (verminderde gevoeligheid etc) hebben ze zeker ook nadelen, als ze niet perfect passen vliegen ze je al gauw om de oren. Nadeel is dat ze dan vaak kapot zijn (scheuren).

De Smit schoenen zijn op maat gemaakt dus goed passend. Nadeel is echter dat ze iets zwaarder zijn dan de Epics en bovendien toch vaak schuren in de kootholte. Dat is op te lossen met het vastplakken van iets zachts (bontje) in de schoenen. De Epics doen dat bij onze paarden niet (wij hebben 4 paarden op hoefschoenen lopen). Nadeel van de Epics is vaak weer dat je ze niet altijd helemaal kunt stellen of je moet er een andere kabel indoen en ik vind persoonlijk dat de kabels erg snel slijten al zijn die niet duur).
Wij hebben er ook paarden bij bijwie de Epics vreselijk moeilijk aan en uit gaan, anderen stappen er zó in.

Als je eens wat later bent met bekappen passen de Epics al gauw niet meer, de Smit schoenen wel omdat dat materiaal iets zachter is.

Tis toch ook wel per paard verschillend; Puck verliest de Epics vaker in galop, Indy nooit, bij haar zitten ze als gegoten, ook in rengalop over iets steniger terrein. Als je paard een afwijkende maat heeft passen de Epics al gauw niet meer, de Smit schoenen uiteraard wel als je ze aanmeet. Overigens klossen wij ook met de hoefschoenen gewoon door het water en over alle soorten terrein, ze glijden nooit uit daardoor.
Voordeel van de Epics is ook dat je ze door meerdere paarden kunt laten dragen omdat het standaard maten zijn, dat is bij ons wel weer handig met zoveel paarden.

Maar zonder hoefschoenen blijf ik nog altijd het handigst vinden, altijd dat aan-en uit gedoe: voeten schoonmaken, er mag geen klontje modder meer opzitten, en soms sta je echt te wrikken om ze aan en uit te krijgen.

Tot zover de nadelen. Voordeel is natuurlijk dat je paard er echt wel comfortabeler door gaat lopen als-ie gevoelig is, vooral hier op die rot-ondergronden.

Ik heb geen ervaring met Marquis maar wil nu wel meer weten over de Cavallo's en die evt ook opnemen in ons assortiment.

Groet, Pien

Arabesk schreef op zaterdag 3 januari 2009, 22:18:


Weet ik, maar het uitdoen is bij sommige paarden het lastigst. Daar hebben we een schroevendraaier voor, maar hem óver dat punt heenkrijgen is soms een heel gedoetje.

Lineke schreef op zondag 4 januari 2009, 16:19:


Waarom ik Maggio niet bij ruinen of hengsten zet? Omdat-ie ze dan opjaagt totdat ze door de draad spingen. Hij stopt niet na 20 meter.
Met merries geen probleem.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zondag 4 januari 2009, 22:05:


Eddy, wat maakt het nu, na 4 dagen, nog uit of iemand twee keer per dag of doorlopend water aan zijn paarden geeft?
Het is zoals het is en ieder heeft zijn of haar eigen ervaringen hiermee, toch?!

Groet, Pien

Koen Theys schreef op zondag 4 januari 2009, 22:12:


Koehóén, hou jij nou ook op. Jullie twee weten van geen ophouden.
Zou bijna denken dat jullie last hebben van teveel testosteron
Zal ik jullie allebei uitnodigen en een dikke stok geven zodat jullie op mekaar in kunnen slaan?

Greetz!

Anja Seijn schreef :

Op een gegeven moment is het niet leuk meer. Dan wordt het een opeenstapeling van jij/ik/nietes/welles/ikkegrotersterkerbeterenikhebeen groteredanjij etc.
Dan moet ik inderdaad ook aan hengestengdrag denken,
Willen jullie daarmee vergeleken worden E en K? Whip!

Pien

Koen Theys schreef :

Weet je, ik sta erbuiten en als ik jullie beiden lees hebben jullie allebei gewoon gelijk in de dingen die jullie zeggen. Ik vind jullie allebei ervaren paardenmensen, jammer dat 't niet klikt wederzijds. Eddy ken ik al een tijdje, jou niet, maar ik denk dat ook jij een toffe peer bent. Waarschijnlijk zelfs zitten jullie meer op één lijn dan je allebei wilt toegeven

Truttebollen!

Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef :


Kaaaaníiiiipppp....

Eddy, ik wéét het. Ik weet ook dat 'in de natuur' niet steeds vers water voorhanden is en dat paarden misschien één á twee keer per dag gaan drinken. Waar het hier om ging is dat paarden die gewend zijn de hele dag te mogen drinken ineens twee keer per dag water krijgen (vanwege de vorst). Een paard dat dit niet gewend is kan daar wellicht gevolgen van krijgen.
Jij zegt dat het niks uitmaakt, iemand anders zegt van wel. Ales gebaseerd op eigen ervaringen, onderzoeken misschien, die je met elkaar deelt.

De lezers hier trekken daaruit hun eigen conclusies wel, je krijgt immers toch niet iedereen op één lijn en dat hoeft ook niet een forum is om meningen te delen en elkaar van informatie te voorzien.
Al het andere is erbij gesleept.

Zo leg ik bijvoorbeeld wél een deken op mijn paarden als het erg nat en windy weer wordt, jij bijvoorbeeld zou dat nooit doen. Even goede vrienden verder en we vinden mekaar wel in dingen waarin we het wél eens zijn toch? Dat gaat al jaren zo.

Wat maakt het uit? Ieder zegt wat hij/zij te melden heeft en die ander doet daar helemaal mee wat hij/zij zelluf wil. Is toch prima?

Ik houd erover op hoor. Voor ik het weet ben ikzelf onderdeel van jullie vete

Greetz!

Nick Altena schreef :
l.

Gewoonte Nick. Meer niet. Hooi soppen is ook een gewoonte.

Groet, Pien

Esther schreef op maandag 5 januari 2009, 12:58:


Dat kan een reden zijn dat paarden die zo'n automatische drinker hebben steeds weer aan dat ding staan te lurken.
En ik denk dat er niemand hier op het forum is die zijn paard hard laat werken en hem vervolgens niet laat drinken. Het voorbeeld van Peter D betreft weidepaarden.

groet, Pien die zo weer de sneeuw ingaat, joepie, meer dan 10 cm hier....