Anja Seijn schreef op vrijdag 23 april 2010, 15:52:
> Eerlijk toegegeven, ik heb gisteren naar België toe met de zenuwen in mijn
> lijf gezeten, wel tig keer het toilet bezocht. Op de terugweg naar huis?
> Heb ik vertwijfeld zitten denken "waar was ik nu zo bang voor?"
Precies. Het zijn de spoken die IN je eigen hoofd zitten.
En ik denk dat je dit zeker ook overbrengt op je paard.
Vreemd, jaren geleden kende ik dat helemaal niet. Zenuwen... had ik niet. Dat komt later, als je beseft wat een risico's je eigenlijk genomen hebt.
Kocht ik een jonge pony, of een paard....
OK, beleren, eigenlijk deed ik toen al obstakel/schriktraining... dat deden we in de rijbak. Maar dan erop hoor! En nee, niet in de rijbak! Juist NIET in de rijbak want dat kennen ze wel en daar hebben ze ook weleens lef om uit te proberen.
Ik stapte meteen naar buiten. Oh, ben echt weleens 1 uur bezig geweest om een pony op het industrieterrein te krijgen hoor... nog geen kilometer verderop!
Staart tussen z'n billekes geklemd en scheitbenauwd... haha... Maar we kwamen er wel! En alles wat 'eng' was... deden we gewoon wat langer over. Ze kregen de tijd om al die spoken en
billenbijters te onderzoeken en hun angsten te overwinnen.
Die pony... de eerste keer in het bos, was bang voor ieder takje wat tegen 'm aantikte.
Haha.... ik heb me rotgelachen met dat dier. En wat een gewéldige terreinpony is dat later geworden

) 'n vriendin van mij heeft die later gekocht en zij heeft jarenlang zoveel plezier met die pony gehad. Was 'n kruising Welsh/Arabier.
Anja, als je denkt dat het 'eng' is... maar eigenlijk moet je dat al helemaal niet denken.... ga dan fluiten of neuriën.... probeer gewoon te blijven ontspannen.
Denk: héhé.... poehpoeh.... zucht...... dat helpt echt! Als jij kunt 'afzuchten', kan je paard dat ook! Denk letterlijk: ik ben een zoutzak en weeg minstens 250 kilo!
Alles lekker loslaten en in elkaar zakken...