Piet schreef op dinsdag, 28 september 2004, 12:14:


Niet "niks doen" maar dat het niet per definitie de beste motivator is. Iedereen die wel eens geprobeerd heeft om een angstig paard de trailer in te krijgen door hem met een worteltje te lokken zal dat kunnen beamen. Rust blijkt dan een betere motivator te zijn. Althans dat is mijn ervaring bij behoorlijk wat paarden.


Tja. Clickeraars zien het zelf misschien niet meer. Ik heb ook de filmpjes van Inge bekeken en zag ook daar steeds die begerige blik naar die hand. Ik hou daar niet zo van, maar ok, ieder zijn meug.


Niet "daarna" maar gewoon als algemeen feit.


Op afstand lijkt het me lastiger ja. Jou niet?


Nee, dan heb je mijn antwoord niet goed begrepen. De Parelli oefeningen zijn opgezet vanuit het idee dat je niet met voer werkt. Een paard op commando op je af laten galoperen is dan ook een heel moeilijke oefening (level 3+). Zodra je met een bak biks loopt te rammelen komt je paard waarschijnlijk ook op je af galoperen, maar of dat je dan rechtvaardigt om te zeggen "kijk eens, ik kan een Parelli level-3 oefening"...


Waarom dan? Dat wordt me niet duidelijk.


Zucht. Ik vind het een heel goede methode! Heb ook op die manier hulphonden mede opgeleid. Het ligt er maar aan wat je wilt! Ik vind het alleen geen goede methode OM HET PARELLI-PROGRAMMA TE DOORLOPEN. Verder vind ik het gewoon geen handige methode omdat het rijden (tenminste zoals ik en de meeste andere mensen dat doen) gebaseerd is op wijken-voor-druk. Ik heb met Harisha ook wel geclickerd hoor, maar dan voor dingen zoals leren knielen. Leuke kunstjes.


Je mag dat clickeren wel een keer komen demonstreren hier met Jack.

Nog even een algemene reactie (ik ga niet alle mailtjes afzonderlijke beantwoorden):
Die "druk" waarover we het hebben wordt nogal eens negatief afgeschilderd. Wat ik bij Harisha doe is heel zachtjes mijn hand tegen haar vacht leggen. That's all! Ik oefen daarbij niet meer druk uit dan ik nodig zou hebben om een drijvende kurk naar de andere kant van een emmer water te duwen!

Wat ik dus nog steeds niet begrijp is wat er beter zou moeten zijn aan clickertraining. Ik zie alleen maar nadelen.

Als je dan bedenkt dat clickertraining gewoon operante conditionering is, wat is dan het verschil met wat ik doe? In plaats van de click gebruik ik lichaamstaal. In plaats van met voer belonen beloon ik met rust.

O ja, nog even over die rust: Wat bedoel ik daarmee? Niet dat het paard mag gaa slapen of zo hoor! Het betekent gewoon het laten vallen van "een verzoek" (als dat "druk" was dan laat je die druk vallen). Als ik iets wil van mijn paard op afstand dan heb ik een actieve houding, zodra mijn paard reageert neem ik een slappe houding aan waarbij ik een van mijn achterbenen "op rust zet". Ieder paard begrijpt dat soort signalen.

Misschien dat de vervente voorstanders van clickeren geen goed beeld hebben van wat Parelli inhoudt.

Groeten,
Frans

Piet schreef op dinsdag, 28 september 2004, 19:28:


Het ging er nu even om of paarden nou wel of niet iets doen voor voer. Zie de eerste zin. Blijkbaar is voer geen motivatie om iets te doen wat ze niet aanstaat, dus hoe krachtig is die voerbeloning nou eigenlijk bij paarden? Waarom zou dat beter zijn dan rust?


Tja, nogmaals, ieder zijn meug. Ik hou er niet van, net zo min als van een kwijlende hond naast de tafel. Die bedelt misschien ook niet maar weet ook goed dat er iets lekkers op tafel staat. Maar ok, dit is een kwestie van smaak en geen inhoudelijk argument om het maar niet te doen.


Misschien dat de mensen die zowel een koudbloed als een warmbloed hebben kunnen omschrijven wat hun paarden uithalen om iets te eten te pakken kunnen krijgen? Die van mij eten nog niet eens brood, al hou je het voor hun neus, terwijl er paarden zijn die zelfs noten opeten. Ligt het nou aan mij of lijkt het toch echt wel een onderverdeling koudbloed-warmbloed te zijn?


Dat is zo, maar lijkt mij erg omslachtig.


Het ging niet om jou. De vraag was van iemand die wel wilde Parelli-en maar dat met de clicker wilde combineren. En of dat mogelijk was.


Wel in draf naar je toekomen, maar niet op commando. Meestal niet tenminste.
Maar dit was ook alleen maar een voorbeeld om te laten zien dat iets moeilijks ineens heel makkelijk kan worden als je het op een andere manier aanpakt. Als dat je DOEL is is dat prima, maar ging het er bij die oefening om om bepaalde vaardigheden te ontwikkelen en is de oefening slechts de test of je die vaardigheden beheerst, dan heb je natuurlijk niets aan die andere methode. Dan is hetzelfde als die student op de bakkerschool die een Dr. Oetker taart bakt: "ja maar dit is toch ook een taart?".


Voor de beleving van het paard misschien niet, voor mijn eigen beleving wel. Ik wil namelijk geen kunstjes maar dat het paard gewoon het concept begrijpt.


Ja, lijkt me leuk! Zodra hij doorheeft dat je eten bij je hebt kleedt hij je uit. Ben benieuwd hoe je dat gaat oplossen. Zonder druk dan he?


Met alle respect, maar goed leren om te gaan met operante conditionering vind ik persoonlijk moeilijker dan een kan-en-klaar-pakket na te leven.


Dat valt reuze mee hoor! Ik ben benieuwd met hoe weinig druk jij Jack kan leren dat ie jou niet mag uitschudden om te kijken of je nog meer lekkers laat vallen. Of dat hij niet je complete hand moet pakken maar alleen het lekkers dat erin zit..


Natuurlijk doet niet iedereen het gelijk perfect. Net zo min als clickeren. Blijft nog steeds de vraag over wat er mis is aan de Parelli-manier.

O ja, ik heb niet geschreven dat clickeren niet goed is of zo, ik gaf alleen antwoord op iemand die Parelli wilde combineren met clickeren. Dat dit niet helemaal handig is daar zijn we het over eens. Ik begrijp dan ook niet helemaal waar de rest van de discussie over gaat, ik probeerde alleen uit te leggen waarom Parelli en clickeren geen Parelli meer is.

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op dinsdag, 28 september 2004, 21:21:


Omdat ik niet zou weten waarom. Jack is gewoon wat lastig met voeren, is iets uit het verleden, zou ik met veel tijd wel op kunnen lossen, maar waarom? Ik ben al lang blij dat hij mensen niet meer met platte oren begroet, behalve dan als ze voer bij zich hebben. Ik heb dat wel eens geprobeerd, wie de langste adem heeft, of die oren nou echt niet omhoog komen (en hem DAN pas wat geven). Je wil niet weten hoeveel tijd DAT kost.


Eh ja, maar waarom? Tis niet iets dat ik nou graag op een filmpje zou willen hebben. Er is bovendien niet veel aan te zien, behalve dan dat Harisha haar oortjes spitst als ze de clicker hoort maar niet komt om de beloning op te halen. Tis ook al weer bijna twee jaar geleden denk ik dat ik voor het laatst met haar geclickerd heb. Dat was overigens toen ik haar zijwaarts leerde lopen en een heeeel precieze timing nodig had om precies de goede pasjes eruit te selecteren.


Ruim een jaar geleden is de betreffende hond intern in training gegaan, na hier als pup gekomen te zijn en voorbereid op de uiteindelijke training.


Die staan er nog wel hoor, nog steeds op de PNH-pagina (maar inderdaad niet op de nieuwe "video's en demo's" pagina). Met Harisha was zowiezo eigenlijk nooit meer nodig dan mijn hand ertegenaan leggen. Met Jack was aanvankelijk wel meer druk nodig maar die had ook een wat minder prettige voorgeschiedenis en reageerde nergens subtiel op.


Niks bijzonders.


Niks bijzonders.
Vanwaar die argwaan?


Misschien in het eerste begin? En dan nog? Harisha probeert al lang niet meer het "tumult" voor te blijven, ze loopt gewoon los mee en kan hem ook peren als het haar niet meer aanstaat (wat ze in zo'n geval dan ook daadwerkelijk doet!). Voor haar is het gewoon een spelletje waar ze met veel plezier aan meewerkt. Dus wat is er nou mis mee?


Hoe ga je met de clicker je paard leren achteruit te gaan? Wachten tot hij dat ooit toevallig doet en dan - click! -, of "help" je gewoon een handje?


Het is ook de kern van deze maatschappij. Als ik niet deed wat er gevraagd werd op school dan kreeg ik straf. Als ik door rood licht rij krijg ik een boete. Heb ik nou een vreselijk trauma opgelopen of is dit gewoon een heel efficiente manier van leren, die niet alleen door ouders, leraren, overheid, etc. wordt toegepast maar ook door mensen die met paarden omgaan?


Dat is heel fijn, maar het klinkt alsof je tegen vermijdingsleren bent. Waarom is dat?

Groeten,
Frans

Peet schreef op dinsdag, 28 september 2004, 21:50:


Doet ut al weer...

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op donderdag, 30 september 2004, 13:50:


Inderdaad. Alle vragen mogen hier worden gesteld en daar wordt doorgaans ook normaal op geantwoord. Verhaaltjes mogen ook best, zolang het niet te gek wordt en er liefst een raakvlak met paarden is.

Waar het "mis" gaat in mijn ogen, is als er vragen worden gesteld die niet in de geest passen van dit forum en de bijbehorende website.
Om maar een paar (verzonnen) voorbeelden te geven:
Wat is het beste hoefijzer voor mijn paard? Een egg-bar of een heart-bar?
Welk merk deken is het beste?
Mijn paard staat altijd op stal en heeft hoefijzers. Nu begint hij rotstraal te krijgen. Welk smeerseltje kan ik het beste gebruiken?

Bij tijd en wijle zie ik vragen (of antwoorden!) die deze richting op gaan en dat is iets waar ik (en vele anderen) moeite mee hebben.

Wat ook slecht valt zijn mensen die iets vragen, waar anderen dan moeite voor doen door een goed onderbouwd antwoord te geven, en waar vervolgens op gereageerd wordt met iets als "ja maar mijn buurmeisje zegt dat ik toch beter..." of waar gewoon niets mee wordt gedaan.

Peroonlijk vind ik de reacties richting arabesk wat te ver gaan. Voor zover ik het begrijp heeft ze een paar keer op haar paard gezeten en is ze niet van plan er op korte termijn structureel op te gaan rijden. Natuurlijk is het beter voor de rug om langer te wachten, het beste is het om er nooit op te gaan zitten. Maar daar hebben we het paard ook weer niet voor.
Zelf ben ik met Harisha op 2-jarige leeftijd begonnen met grondwerk. Ergens op 3-jarige leeftijd kwam daar op ons dooie gemak "zadelmak" maken bij. Dat hield in dat ik af en toe voorwerpen op haar rug legde, een touw onder haar buik doortrok, haar eens liet wandelen met een zadel op haar rug, ik eens naast haar op een kruk ging staan zodat ze kon wennen aan mijn "hoogte", spelenderwijs eens met mijn bovenlichaam over haar heen ben gaan hangen om haar flank aan de andere kant te aaien, en uiteindelijk ook wel eens op ben gaan zitten voor een paar minuten.

Foei toch. Maar in de natuur springt er wel eens een hengst op, of lopen ze al met een veulen+placenta+vruchtwater rond in de buik, 24 uur per dag. Wat ik beslist NIET ben gaan doen is verzameling vragen, krappe bochten rijden, sliding stops, etc. Volgens sommigen van jullie wellicht op te jonge leeftijd, ben ik begonnen met buitenritten te maken. Lange stukken rechtvoorruit aan een los teugeltje over harde bospaden. Meer niet.

Resultaat is een paard dat mij als ruiter volledig heeft geaccepteerd en altijd ontspannen loopt zonder ooit haar rug weg te drukken etc. Naar mijn idee is het belangrijker om hier voor te zorgen en sommige dingen leer je beter als het paard jong is. Hoe goed is het om voor het eerst op een 6-jarige te zitten die tijdens de groei nooit de buikspieren heeft ontwikkeld, die de ruiter niet volledig accepteert en altijd gespannen rondrijdt?

Maar wellicht is mijn idee over rijden anders dan de meeste anderen hebben. Als ik inderdaad denk aan een 3-jarige die gelijk in de krul moet lopen, in de bak door mul zand moet ploegen, na beurtelings 20 en 40 meter altijd weer een scherpe wending moet maken, etc. aiaiai voor die rug... Vergelijk dat met twee keer per maand een kwartiertje aan een losse teugel over een hard bospad lopen zonder veel bochten??? Ik kan me niet voorstellen dat DAT uiteindelijk de levensduur van mijn paard bekort.

Dit is beslist niet bedoeld om een pleidooi te houden om paarden vroegtijdig te gaan "gebruiken". Wellicht dat ik het nu bij een volgend paard toch weer iets later zou gaan doen. Wat ik wel wil zeggen is dat er onderscheid is tussen rijden en rijden en dat het misschien beter is om daar rekening mee te houden bij het beantwoorden van een vraag..

Groeten,
Frans

Esther schreef op donderdag, 30 september 2004, 14:58:


We hebben net proberen uit te leggen dat er verschil is tussen:
Dagelijks een uur rijden in de krul, in een mulle bak, met om de 20 en 40 meter een bocht.
En:
Twee keer per maand een kwartiertje iemand hebben zitten op de rug, op een hard bospad, zonder bochten, aan een los teugeltje.


Ok, wat kan dan wel volgens jou? 5 minuten? 10 seconden? Of geloof je dat het ook nooit meer goed komt met het paard als er 1 seconde even iemand op zit?
Is het paard ook voor altijd verpest als er even een hengst bovenop springt?
Waarom zo zwart-wit?

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op donderdag, 30 september 2004, 17:29:


Zal zeker waar zijn. Maar betekent dit ook dat ik mijn kinderen moet verbieden om zware takken te sjouwen die ze nodig hebben voor het bouwen van hun hut?

Waar het mij om gaat is dat er een verschil is tussen iets dat structureel gebeurt en iets dat gewoon spelenderwijs gebeurt.
Uiteindelijk gaat het toch, zoals Egon al aangaf, om gezond verstand. Wat doe je precies? Hoe is je paard gebouwd? Weeg je zelf 50 Kilo of weeg je 120 Kilo? Wat voor ras is je paard? Hoe vaak ga je op je paard zitten?

Wat ik me overigens ook afvraag is wat het alternatief is. Als je pas op een paard mag gaan rijden als ie 6 is, wat zal er dan gebeuren met de meeste paarden voor ze die leeftijd hebben? Natuurlijk, bij ons staan ze 24 uur per dag in de wei.
Maar ik hoor nu al weer de bezwaren "Ja maar, wat nu als het niet mag van de boer/ik geen weiland heb/het tegen de regels van de manege is/excuus 387"... Dan mogen al die paardjes tot hun 6e jaar in de stal opgesloten staan "omdat ze nog te jong zijn". Of ze worden gelongeerd, waarbij ik ook ernstige twijfels heb of dat wel zo bevorderlijk is voor de gezondheid...
En de mensen die een eigen paard willen kopen wachten dan met kopen tot ie 6 is, want "eerder heb je er toch niks aan" en ondertussen staat het paard....

Groeten,
Frans

Piet schreef op donderdag, 30 september 2004, 22:09:


Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Een paar ideetjes:
Je schrijft dat het "pas een gevaar werd als ik er mee in de buurt kwam". Ooit overwogen wat er zou gebeuren als je de situatie zou omdraaien en je paard naar het tuig zou sturen? De meeste bedreigingen zijn nauwelijks meer een bedreiging als ze niet naar het paard toekomen maar andersom.
Verder, het je ooit op video gezet hoe je het tuig presenteert aan je paard? De meeste mensen doen dat onbewust met veel focus, op een manier die zelfs een worteltje verdacht zou maken. Ik heb zelf al vaak mensen geholpen met enge dingen bij het paard doen, die het paard bij mij tot hun verbazing totaal niet eng vond. Kwestie van de juiste uitstraling erbij hebben, volkomen nonchalant iets doen, zonder een blik erbij van "dit is best eng, hoe ga je hierop reageren?'.

Jij reageert altijd op mijn reserves aangaande clickeren, maar ik reageer op jouw "clickeren-is-de-ultieme-oplossing" houding.

Wel eens mijn pagina over desensibilisatie gelezen? Ik vind het prachtig om de meest mallotige superenge dingen aan mijn paarden te introduceren en ze te overtuigen dat het niet eng is. I love it. Onze Arabiertjes/dravers zijn zeer suspicious van aard, maar met de juiste timing, focus en houding krijg je de gekste dingen zeer rap voor elkaar, zonder clickeren. Je mist echt wat als je deze technieken overslaat vind ik...


Dat laatste zou ik zeker niet doen, als het fout gaat dan gaat het ook goed fout! Gewoon vasthouden, van te voren oefenen met een loos touw om de buik, met de singel nog niet direct aangespen maar op de normale manier strak aantrekken, en een release wanneer je paard (weer) rustig is.

Groeten,
Frans

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 30 september 2004, 21:04:


Niet alleen handig maar ook noodzakelijk: ook bij veulens is hoefonderhoud nodig! Veel hoefproblemen ontstaan in de veulentijd, wanneer mensen denken dat de hoeven geen onderhoud nodig hebben omdat er toch niet op gereden wordt, of omdat ze het domweg nog niet voor elkaar krijgen om een hoefje op te tillen.


Spelenderwijs, zo snel mogelijk.


Waar is een join up voor nodig als het je eigen veulen is? Die "join-up" die ontstaat toch vanzelf spelenderwijs met grondwerk? Wat versta je eigenlijk onder join-up?


Kan met moeders mee.


Niet. Bij geen enkel paard gedaan. Die beesten rausen hier 24 uur per dag buiten rond, ik wed dat daar geen enkel stalpaard-plus-een-half-uur-longeren-per-dag tegenop kan. Het normale grondwerk wat we doen zorgt al voor extra beweging ten opzichte van de 24 uur die ze zowiezo buiten staan. En als je begint met rijden zoals wij dat doen, korte sessies heel langaamaan opbouwen en in het begin geen belastende dingen vragen, dan wordt je paard al doende sterker.


Wat is uitgegroeid? Sexuele rijpheid is er met 2 jaar al, de definitieve grootte heeft het paard iets later bereikt, de groeischijven in de botten zijn pas met een jaar of 7 dicht.


Wat versta je onder "af"? Bedoelde je dat je niet meer in de lengte groeide? Of dat je borsten niet meer groeide, of wat?

Groeten,
Frans

Piet schreef op donderdag, 30 september 2004, 23:06:


Anders doen of aanvullen met clickeren? Als je niet dat laatste bedoelt maar het loslaten echt anders wilt doen vraag ik me af WAT je dan anders wilt doen? Niet loslaten als je paard rustig staat? Stel dat ie alleen maar rustig staat, wat dan? Of juist loslaten als je paard begint te dribbelen? Lijkt me ook niet handig want dan leer je dat dribbelen DE oplossing is om iets engs te laten verdwijnen. Dus vandaar mijn vraag, hoe zou je dat dan anders doen?

Groeten,
Frans

Hoi iedereen,

Door een sterfgeval in de familie een klein weekje niet op het forum geweest, staan er meer dan 800 nieuwe berichten...
Die ga ik dus niet allemaal meer lezen. Als mensen vinden dat er iets bij zit dat wij wel moeten lezen dan laat het even weten.

Tijdens het scannen op onderwerpen zag ik dat er "iets" gebeurt is waardoor er wat mensen weg zijn gegaan. Wat dat "iets" is heb ik niet kunnen achterhalen. Wel gezien dat een zekere sequel-stables op het forum zit met de kennelijke bedoeling reclame te maken (hmmm, geen tijd hebben om serieuze berichten te schrijven maar wel om reclame te maken?). Dat is niet de bedoeling, bij het eerstvolgende reclamemailtje wordt het betreffende ip-nummer verbannen.

Wat de discusse betreft over "hoe paard natuurlijk je moet zijn om mee te mogen doen?": Deze website, paardnatuurlijk, is bedoeld om mensen te laten zien dat het anders kan. Logischerwijs komen er hier dus mensen voor wie deze inzichten nieuw zijn. Dat is ok.
Wat niet ok is, is dat mensen die niet de principes van paard natuurlijk aanhangen adviezen/antwoorden gaan geven die niet stroken met de doelstellingen van deze website. Sorry, maar er zijn genoeg andere forums/lijsten waar je kan vertellen welke dekens het beste zijn en wat voor ijzers je onder een paard moet slaan en hoe je je paard in de stal kan vermaken. Als je zelf dekens gebruikt voor je paard moet je dat zelf weten, maar om anderen te adviseren om dekens te gebruiken strookt niet met de bedoelingen van paardnatuurlijk. Ik zie ook geen enkele reden om het hier over hoefijzers, dekens, stalspeelgoed e.d. te hebben, er zijn zat andere forums waar je met dit soort zaken terecht kan en het wordt daar ook nog eens beter gewaardeerd dan hier!
Gezellige verhaaltjes zijn ok, zolang deze in een acceptabele verhouding staan tot het aantal "mailtjes-met-inhoud". Iemand die veel serieuze antwoorden geeft mag best eens een "wat-is-mijn-paard-toch-lief-verhaal" schrijven, maar mensen die alleen maar gezellig willen babbelen over welk paard het liefste is, het weer, hoe lekker je hebt gereden, etc. kunnen ook beter een ander forum opzoeken.

Wellicht dat sommige mensen het hier niet mee eens zijn maar we kunnen het niet iedereen naar de zin maken. Wij zien er het nut niet van in hier een tweede bokt te gaan runnen, dus laten we deze website nou gewoon houden voor mensen die op een wat natuurlijker manier met hun paarden om willen gaan.

Helaas is het blijkbaar nodig om zo nu en dan in te moeten grijpen. Een "voorportaal" of twee forums (beginners/advanced of serieus/klets) betekent dat er gescreened/gemodereerd moet worden, en daar hebben wij geen zin in en vaak ook geen tijd voor. We houden het dus simpel en onorthodox: Mensen weten zelf wel wanneer ze de fout ingaan, voor de zekerheid geven we een eenmalige waarschuwing en als ze dan nog niet weten waar paardnatuurlijk voor bedoeld is krijgen ze een permanente verbanning naar bokt.

Als ik wat meer tijd heb zal ik het handvest wel verder uitbreiden en de "regels" officieel opstellen.

PS, om in de sfeer van dit bericht te blijven: We zien liever geen 100+ forumberichtjes met condoleances tegemoet; we bedanken hierbij iedereen voor het meeleven.

Groeten,
Frans

Lilian Boon schreef op zaterdag, 9 oktober 2004, 23:32:


Om beide vragen in 1 keer te beantwoorden:
De zoollederhuid wordt overgevoelig als het hoefbeen teveel op de zool drukt. Om de zoollederhuid te pletten zijn er echter twee dingen nodig: aan de ene kant het hoefbeen, aan de andere kant ook "iets". Bij een paard op ijzers wordt de witte lijn slecht, het hoefbeen zakt naar beneden, en de zool wordt plat. Tot dan merk je eigenlijk niks van die hoefschade omdat door het hoefijzer de zool vrij blijft van de grond. Wanneer er wel contact komt met de grond, vooral als dat pleksgewijs is (grind) dan wordt de zoollederhuid geplet tussen hoefbeen en grond.

Zodra de hoef weer gezond is, de witte lijn stevig is, gaat het hoefbeen weer goed omhoog; de zool wordt hol en je paard loopt over grindpaden alsof het rubber matten zijn. Bij een goede verzorging duurt dit ongeveer een jaar.

Groeten,
Frans

T de Bakker schreef op zaterdag, 9 oktober 2004, 21:23:


Met alle respect, maar ik heb zo mijn twijfels of knoflook wel giftig is voor de wormen. Wat ik wel weet, en waar veel informatie op het internet over terug te vinden is, is dat knoflook giftig is voor paarden. Of kleine hoeveelheden giftig zijn wordt nog druk gediscussieerd, over grotere hoeveelheden is bekend en bewezen dat het een bepaald type bloedarmoede veroorzaakt. Zoek maar eens op horse, garlic, toxic, dan kom je de onderzoeken wel tegen. De hoeveelheden die jij voorschijft lijken mij in de categorie "vrij veel" te vallen.


Sorry, maar deze laatste toevoeging vind ik "verdacht". Wormen gaan dood, of ze gaan niet dood. Is de kuur effectief dan doodt je alle wormen, als het niet werkt in een minder schoon land dan betekent het dus dat niet alle wormen dood gaan.
In dat laatste geval betekent dit dat je wormen aan het kweken bent die resistent zijn tegen het middel. De wormen die er namelijk het best tegen kunnen blijven leven, die krijgen nakomelingen en vererven hun weerstand tegen de kuur door aan hun nakomelingen. Het middel wordt dan steeds minder effectief en de wormen worden steeds sterker. Dit is precies dezelfde manier als waarop men in ziekenhuizen door veelvuldig antibioticagebruik ongewild resistente superbacterien kweekt.

Of je dit experiment met je paarden aandurft is natuurlijk een kwestie van persoonlijke voorkeur. Persoonlijk geef ik niks aan mijn paarden tenzij goed is aangetoond dat het effectief is en er geen nare gevolgen kunnen optreden door ondoordacht gebruik.

Groeten,
Frans

Esther van Zoen schreef op zaterdag, 9 oktober 2004, 19:10:


Dit kan een aantal dingen betekenen:
Abcessen komen soms voor als je in de zool hebt gesneden. Ik neem aan dat je niet in de zool snijdt.
Abcessen zijn een manier van het lichaam om afgestorven weefsel te verwijderen. Geen idee hoe je Fjord eraan toe was maar als de hoef erg slecht was komt het een enkele keer voor dat tijdens de genezing abcessen ontstaan.
Een andere mogelijkheid is dat de zool nog zo slecht is dat je paard makkelijk zoolkneuzingen oploopt. Omdat je paard nu met de zool de grond kan raken kunnen steentjes en dergelijke een "blauwe plek" veroorzaken.
Een andere mogelijkheid is dat je Fjord hoefbevangen is geweest. Weet je zeker dat dit niet het geval kan zijn geweest?

Als deze problemen niet snel overgaan zou ik overwegen om hoefschoenen te gaan gebruiken tot de hoef gezond genoeg is.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op zaterdag, 9 oktober 2004, 23:12:


Nee.


Vreemd. Ik heb niks veranderd en hier werkt alles prima.

Groeten,
Frans