eddy DRUPPEL schreef op donderdag 21 september 2006, 17:42:


Och ja iedereen verteld zijn eigen oplossingen en misschien zit er wat bij dat past. De mijne is, lekker buiten gaan wandelen met je paard. Het niet te laten grazen, buiten één pauze op het verste punt van de wandeling. Van daar uit leer je elkaar verstaan en ontstaat er een zachte taal die voor beide goed voelt. Daarna het zelfde met het zadel erop zonder dat je er op gaat zitten. Zo leer je je paard een nieuwe taal, de taal van natural horsemanship. Eigenlijk zijn er maar 2 manieren van rijden, met dwang of met vrijwilligheid. En het wandelen met je paard doe je vanuit vrijwiligheid, geen zweep nodig daar. En zo kun je vervolgens gaan rijden, zeg na een maand wandelen. Ik zou ook direct kiezen voor bitloos (touwhalster of iets dergelijks), kan perfect omdat je paard dwang associeerd met bit, en dus lekker ontspannen blijft met rijden op een touwhalster. Eerst alleen stap, als dat goed gaat, dus zonder dwang en strijd, pas dan de draf erbij. Zo ben je dus weer een maandje verder, en vanaf vandaag kun je dus al met je paard lekker naar buiten op de manier zoals je wou dat het zou zijn.

Michiel

e m kraak schreef op donderdag 21 september 2006, 20:29:


Mee eens,
en ook eventueel clickeren zal dan dat doel moeten hebben.
Het is immers een volleerd paard dat niets meer hoeft te leren.
En clickeren is uitsluitend voor het leren van nieuwe dingen.

Het clickerspel spelen is natuurlijk wel fantastisch om een goede band
te krijgen. Maar ga het niet gebruiken om gehoorzaamheid
te verkrijgen bij alles wat nu niet goed gaat, dat is de valkuil.
Al dat lastig gedrag lost vanzelf op als de realtie goed geworden is.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 12 september 2006, 22:14:


Over dit thema schreef ik onderstaande brief aan HC vanavond en deel dat even hier:

Hoi Peter

Wat vind je van mijn omdraaiing:

Mensen kunnen paarden alleen mensendingen leren, dat is per definitie beperkend. Wat mij boeit is hoe ik de voorwaarden kan scheppen dat mij paard zichzelf ontplooit. Ik ben het niet die het paard van alles moet leren, het echte leren heeft zichzelf als bron en bouwstenen.

Daarom interesseert je koffer met gereedschap me niet of het moet
gaan over de voorwaarden die ik kan scheppen waardoor mijn
paard zich zelf ontplooit op eigen wijze. En dat is going with my horse
per definitie.

Zoals jij je paard zijn eigen weg laat zoeken tussen de stenen,
dat is het principe, daarin kun je je paard niets leren dat doet hij zelf.
Zo is er meer in die richting dat me mateloos boeit.
Volledige gehoorzaamheid onder alle omstandigheden vloeit voort
uit dat partnerschap waarin het paard weet dat zijn vrij gekozen
ontplooiing initiatieven centraal staan.

En die gehoorzaamheid krijg je als een kado er gratis bij,
het is geen doel waar je aan hoeft te werken.
Waarom kan ik op deze manier wel met mijn hond
onaangelijnt de stad doorkruisen, terwijl ze met passie
haar eigen weg gaat en elke hint van mij gehoorzaamd,
en is het met paarden wat lastiger dit te bereiken?

Daar ben ik mee bezig en voor mij interessant genoeg.
En zeg niet dat je dit allemaal al gehad en gezien hebt.
Dan was je site wel wat interessanter voor mij geweest.

Michiel

trea hoex schreef op woensdag 13 september 2006, 18:15:


Hoi Trea
Ik heb je vraag voorgelegd aan het woud www.mestonderzoek.nl
want als het waar is wat je zegt is dat nogal belangrijke info.

"
Hoi
Ik kreeg een kritische mening te horen over mest onderzoek
graag zou ik willen weten wat jullie daar van vinden.

"Ik heb slechte ervaringen met zulk soort mestonderzoek. Bij mijn paarden was het alledrie negatief, terwijl ik de dag ervoor de spoelwormen had zien lopen in de mest. Het kán namelijk zijn, dat ze in het stukje mest dat onderzocht wordt, gewoon niks vinden.
Bloedonderzoek is nauwkeuriger. "

Vriendelijke groet,

Dit is hun reactie:
"
Klinkt me zeer onwaarschijnlijk in de oren. Het kan misschien zo zijn dat ze aarsmaden gezien hebben? Dit zijn onschuldige wormen die we veelal niet kunnen ontdekken met mestonderzoek. Als ze dit paard bloed hadden genomen zouden ze zeker niets gevonden hebben over spoelwormen

Bij volwassen spoelwormen in de mest zien we eigelijk altijd eitjes. Een spoelworm legt wel 200.000 eitjes per dag!

Bloedonderzoek kan alleen maar aantonen dat het paard misschien besmet is met bloedworm larven. We meten een aspecifieke reactie in het bloed. Bloedonderzoek kan geen infecties aantonen met spoelwormen lintwormen volwassen bloedwormen etc. Daarbij is prijs veel hoger dan voor mestonderzoek.

Mestonderzoek is veruit de beste en goedkoopste methode om de wormbestrijding bij uw paard te kunnen monitoren.
"
Met vriendelijke groet,

Barbara van der Eerden
VPL 'Het Woud'
www.wormbestrijding.nl

Michiel schreef op zaterdag 23 september 2006, 11:13:


Verkeerde link dit had het moeten zijn :)

Coralie van W schreef op vrijdag 22 september 2006, 20:43:


Als dat zo zou zijn, dan speelt dat zeker een rol Coralie

Bij mij speelt dit dacht ik niet, ben erg kalm bij beide. En Blos wil nog wel eens de straat op vliegen als daar een stuk boterham ligt of leuke kleine hondjes aan de overkant. Die moet ik dus scherp begrenzen voor haar eigen veiligheid. En als ik oplettend ben lukt dat wel, ik geef haar het maximum aan vrijheid en daardoor wordt er wel eens een grens overschreden als ik niet oplet.

Wat lastig is bij paarden is dat ze gauw bang zijn, en van alles niet durven en daardoor liever weer naar huis gaan. Bij een hond ondenkbaar die doe je geen groter plezier dan samen op pad gaan en pas kort bij huis gaan ze treuzelen om de tocht nog wat te rekken.

Een paard dat onzeker is, zal vanuit zichzelf dat als leerpunt hebben. De oplossing waar hij voor kiest is veilig thuis te blijven in de kudde. Als Jur met mij mee gaat vervang ik dus die kudde. Samen met Tessel mijn dochter lukt dat prima, ga ik alleen dan komt dat leren op een heel ander nivo te liggen plotseling.

Jur gaat langzamer lopen bij onzekerheid, dat is weer anders dan paarden die dan juist harder gaan rennen. Ik ben er na uitproberen wel achter dat ik geen pressie tegen onzekerheid kan gebruiken bij Jur, zelfs geen lichte pressie. Alleen het vragen om iets meer durf, vergroot al zijn onzekerheid. Dus stap ik af en loop verder en dat houd zijn onzekerheid op z'n laagst.

Met Tessel op de fiets er voor is hij moedig, zoals je op mijn website goed kunt zien. Als ik alleen ga rijden dan wordt hij erg onzeker. Voorlopig doe ik nu steeds de zelfde korte route, heen loop ik zodra hij stopt en niet verder wil. En dan ook direct afstappen niet verder vragen, dat werkt het best om de onzekerheid laag te houden. En de terug weg durft hij wel. Ik sta eigenlijk stom verbaast dat hij zo doet, hoe is het mogelijk, zoveel lef samen en vanaf de grond en zo bang als hij zelf eens voorop moet. En dat ben ik nog een heel vriendelijke rijder voor hem, maar goed, kalm verder en dan zal het steeds beter gaan.

Michiel

Nils Vellinga schreef op zaterdag 23 september 2006, 22:02:


Hij stopt omdat hij voor zijn gevoel te ver van huis af is, maw onzekerheid remt hem. En dan is hij inderdaad gewend (nog) dat er dan iemand anders voorop gaat.

Er op blijven zitten en zijn hoofd de goede kant op houden, dat heb ik zo vaak gedaan dat ik nu wel weet dat hij daardoor geen greintje meer lef krijgt. Dit is anders dan langs een eng voorwerp heen gaan, daar is afwachten en je paard de keuze laten maken meestal effectief.
Dus vandaar dat ik nu kies voor vlot afstappen en ervaring opdoen op terugwegen. En dan merk ik aan hem dat op de terugweg zijn nog spannend genoeg is. Ik heb het volste vertrouwen dat hij zijn uiterste best doet, onzekerheid verlamt echter razend snel. Op deze manier kan ik hem toch wel helpen. En als Tessel erbij is laten we hem ook voorop lopen, als het even kan.

Vandaag liep Jur heerlijk, de optelsom van verschillende dingen, denk ik.
Tessel was er bij en dat was bijna 2 weken geleden, hij heeft zijn ET behandeling gehad woensdag, we hadden spelt mee, zijn haargroei is nu tot rust eventjes, zijn hoeven zijn weer sterker geworden ... kortom hij had er zin aan, Knoertharde galop langer dan ooit, in draf slalommen rond dikke bomen en door een meertje gestapt.

Michiel

Nils Vellinga schreef op zaterdag 23 september 2006, 22:02:


Hij stopt omdat hij voor zijn gevoel te ver van huis af is, maw onzekerheid remt hem. En dan is hij inderdaad gewend (nog) dat er dan iemand anders voorop gaat.

Er op blijven zitten en zijn hoofd de goede kant op houden, dat heb ik zo vaak gedaan dat ik nu wel weet dat hij daardoor geen greintje meer lef krijgt. Dit is anders dan langs een eng voorwerp heen gaan, daar is afwachten en je paard de keuze laten maken meestal effectief.
Dus vandaar dat ik nu kies voor vlot afstappen en ervaring opdoen op terugwegen. En dan merk ik aan hem dat op de terugweg zijn nog spannend genoeg is. Ik heb het volste vertrouwen dat hij zijn uiterste best doet, onzekerheid verlamt echter razend snel. Op deze manier kan ik hem toch wel helpen. En als Tessel erbij is laten we hem ook voorop lopen, als het even kan.

Vandaag liep Jur heerlijk, de optelsom van verschillende dingen, denk ik.
Tessel was er bij en dat was bijna 2 weken geleden, hij heeft zijn ET behandeling gehad woensdag, we hadden spelt mee, zijn haargroei is nu tot rust eventjes, zijn hoeven zijn weer sterker geworden ... kortom hij had er zin aan, Knoertharde galop langer dan ooit, in draf slalommen rond dikke bomen en door een meertje gestapt.

Michiel

Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 september 2006, 18:36:


Het spul is vast overal te koop, in Zwolle hebben we een
speciaal zaak voor schuimproducten, die winkel maakt veel
auto stoelen bekleding. Ik heb daar verschillende soorten
gezien met allemaal net even een andere drukvastheid.
De prijs voor een klein stukje goed materiaal is dan ook hoog.

Toen ik wist wat ik nodig had en de kwaliteits verschillen kende,
heb ik ook prima spul uit een 2de hands kinder rugdrager gehaald.
Ik ken de pads niet, maar als ik er een stukje van had, dan
is het materiaal hier in de buurd ook te vinden.

Michiel

Michiel schreef op zondag 24 september 2006, 10:26:


Ik denk dat Gerrit Smit uit Rijssen deze pads ook wel kent
en indien nodig gebruikt in zijn schoenen. Wellicht weet hij ook wel de naam met drukvastheid van het materiaal en waar je het kunt kopen?Misschien maakt hij wel gipsen afdrukken met de pad er al onder?

Michiel

fleur schreef op zondag 24 september 2006, 10:34:


Is het pijn of jeuk, daar zou je kunnen proberen achter te komen.
Zadel erop tijdens een actieve wandeling bijvoorbeeld. Heeft ze
dan geen last dan kan het geen jeuk zijn maar wel pijn.
Heeft ze wel last van een onbelast zadel, dan kan het jeuk zijn maar misschien toch pijn en moet je verder zoeken.

En bij pijn zou een osteopaat kunnen helpen, zowiezo goed om
zo'n mening te vragen en je paard te laten behandelen.
Michiel

fleur schreef op zondag 24 september 2006, 14:30:


Ja ook als er geen probleem is, Pien doet dat bijvoorbeeld ook, 1 maal per jaar of 1 1/2 jaar de paarden even na laten kijken, voor de kromheden die ze oplopen tijdens het rijden of spelen in de wei. Soms is een klacht het gevolg van langdurig opgestapelde spanningen dat dan pas zichtbaar word. In een veel eerder stadium je paard in balans brengen, is dan wel zo handig. En als die tik onschuldig is (of niet) dat weet een osteopaat wel. Doordat ik nu Equine Touch geleerd heb, kan ik hopenlijk zelf Jur goed houden of een probleem eerder zien aankomen en de oorzaken wegnemen in een pril stadium.

Michiel

Isabel van der Made schreef op zondag 24 september 2006, 13:53:


De vochthuishouding zal beslist een stuk beter zijn in de hoefschoen, dan bij intapen en als dat de reden is voor de korte duur, kan het ook langer. Die 20 minuten zulen ze echter wel als het beste tijd uit getest hebben, dat neem ik aan toch. Begrijpen doe ik die korte duur nog niet.

Michiel

Isabel van der Made schreef op zondag 24 september 2006, 14:27:


Als iemand toch aan het knippen gaat met het originele materiaal, zou die dan een stukje per brief naar me op willen sturen? Dan ga ik er achter aan. Van der Laenstraat 121 8012 TB Zwolle.

Michiel

Marlijn van Oversteeg schreef op zondag 24 september 2006, 22:07:


Ik vind wel dat je je zus niets op zou moeten dringen, een goede band met haar is meer waard dan een veulen dat zo af en toe naar binnen moet.

Ik zie zoiets ook bij mij op stal, er ontstaat paniek als iemand denkt dat de paarden naar binnen moeten. Ze staan dan een paar dagen op stal, terwijl dat zogenaamde slechte weer maar een halve dag geduurd heeft en het zonnetje al lang weer schijnt.

Mischien kun je de temperaturen vragen aan je zus, waarop haar veulen naar binnen moet? Daar zou ze over na kunnen denken toch? En wel of geen regen daarbij. Bijvoorbeeld bij 5 graden naar binnen en bij 10 graden met regen ook naar binnen, ik vul maar even in voor je zus. Als je dit duidelijk hebt, dan staan de paardjes veel vaker buiten dan je nu denkt.

Er zijn meer oplossingen natuurlijk, kan je veulen niet eerder naar duitsland, of is dat plan van de baan? Misschien een 2de paard erbij kopen, waarover je wel zeggenschap over hebt dat ze zo samen buiten kunnen blijven?

Michiel