Heel erg knap, wat moet jij geglunderd hebben, geweldig!
FOTO'S!!!!!
Ja, kleding voorschriften, ik weet nog dat de mussen dood van het dak vielen, en we mochten nog niet zonder jasje rijden.

Anita

Peter Donck schreef op zondag 17 augustus 2008, 12:29:


Je uitspraak was duidelijk genoeg.
Ik dacht (dus verkeerd gedacht) misschien heeft hij iets zinnigs "toe te voegen",over de uitspraak hierboven, want die slaat natuurlijk nergens op.
Dressuur is de basis, "het paard correct rijden", weet je nog wel?
Waarom je dan de dressuur op zich afbrand, de ene persoon die dressuur rijdt is de andere niet.
Anita

Psst ,
anders word je gediskwalificeert!
Moeite met regeltjes?, Er zijn er in het leven veel meer hoor.
Denk aan de verzorging van jezelf voor je naar je werk gaat, meerdere bedrijven verlangen dat je geschoren bent, een colbert draagt, nette schoenen etc etc.
Uitstraling,1heid, representatief ook wel genoemd, daar moet je je gewoon bij neerleggen anders moet je wat anders gaan doen, of de consequentie's dragen, in dit geval punten aftrek.

Anita

Ja ik voel me aangesproken omdat ik ook dressuur rij!
Maar we hadden het over jouw uitspraak, en nu begin je over mij persoonlijk ik had het over hokjes!
Je weet ongeveer mij verhaal, dat blijkt.
Het enige wat ik daarover kan zeggen is dat ik een jaar geleden in aanraking kwam met pn en daar ook achterstond en het aan Marinus (eigenaar Zalitha) heb kunnen overbrengen, ijzers eraf geen stallen bouwen, maar een inloopstal, dekens hoefde hij niet te kopen, zonder bit staat hij ook volledig achter.
Zoals ik al zei het is mijn paard niet, er stond letterlijk een meisje te poppelen om Zalitha te rijden, met sporen zweep en al stond ze langs de lijn!
Ze heeft er een aantal keer opgezetten zonder dat ik het wist en heb Marinus voor de keus gesteld, zij of ik!
Ik heb het laatste jaar meer ernaast gelopen dan erop gezetten, alles voor het welzijn van Zalitha,veulen was absoluut niet mijn keuze, en rijden deed ik altijd al v.a 3, dus dat was ook nieuw voor mij.
Ik heb me overal in verdiept, en over proberen te brengen op Marinus.
Zalitha ben ik ook vanaf gestapt toen ze het moeilijker kreeg in de drachtige periode, veel verklaarde me voor gek, maar ik ga niet iets doen waar ik niet achter sta.
Nu staat Marinus ook een beetje te popelen dat ik er weer op ga. Ik wil een passend zadel en die word opgemeten nadat ik een aantal maanden weer met de oefeningen bezig ben.
Ik kan er niet inkijken, maar let erg goed op het paard dat ik verzorg.
Ik sta er nu ook 3 keer per dag om haar wond af te spuiten.
Ik sta achter wat ik doe, en als jij me in het hokje bitchs en niet kunnen rijdende trutten wil zetten prima, maar normaal met elkaar omgaan kan ook al niet.
Uitspraken die hier voorbijkomen, die kunnen ook anders geformuleerd worden, fatsoen noem ik dat.
Over fokken en de bloedlijnen heb ik me nooit in verdiept, dat neem ik van je aan.
Zoals ik al zei het mooiste wat je kan meemaken op het gebied nieuw leven had van mij heel niet gehoeven, zelf hadden we ook een kat uit het asiel, bij mij werden ze allemaal gesteriliseerd, hond hebben we ook voor gekeken in het asiel, (doordat we een eigen bedrijf hebben en kleine kinderen konden we niet een "passende" hond vinden. Wat ik wil ondernemen laat ik me eerst over informeren.
Meer kan ik er niet van maken.
Anita

Zoals ik al zij heb ik een totaal andere kijk op het houden van paarden, ook de positieve training is doorgedrongen, en de hulpmiddelen hangen ergens aan een haakje.
Duel!
Je komt nog al eens bot over!
Heb Eddy in het echt gezien, voor die tijd Whip!, kom je zo'n gast in het echt tegen, dan vraag je je af of het dezelfde persoon wel is.
Zou jij ook zoiets over je hebben
Lastig hoor.....

Ik rij/train bijna elke dag op een biljartlaken , Marinus vind het geweldig om elke dag met zijn kwat, geen idee hoe je dat schrijft, (sorry hiervoor) door de bak te racen om hem te slepen.

Het is prachtig om "buiten" te rijden, maar dan moet je wel het gevoel hebben dat je de boel enigzins onder controle hebt!
Maar mijn eerste trailtje staat al genoteerd


Anita

Geen expert kwa studie gedragstherapie maar eigen ervaring.
Gaf Zalitha altijd een snoepje als ik haar uit het weiland haalde.
Nooit verder erover nagedacht, was eigenlijk blij dat ze niet wegliep, wat ze vroeger deed, of wilde aanvallen, ook dat heeft ze willen doen.
Ik was dus blij dat ze 2 stappen naar mij deed.
Maar er veranderde niks in haar gedrag, ik deed elke dag hetzelfde, Zalitha ook!
Eigenlijk vind ik het belachelijjk dat je je paard moet halen uit het weiland, het zou zo "moeten" zijn dat ze naar mij toe komt als ze me ziet.
Ik heb haar dus niet meer beloond, halster om verder genegeerd en in de bak gezet, daar ben ik gaan zitten en negeren, tot ze bij me kwam, ja de jackpot.
Sinds 2 dagen komt ze naar me toe in het land, en de emmer muesli staat dan gelijk voor haar klaar. maar dat wil ik nu ook weer verder uitbouwen, tot ik het na het werk ga geven.
Ik bedoel uit mijn ervaring dat ik niks mee bereikt heb door maar de snoepjes te blijven geven, uitbouwen, dan kom je verder.
Dat doe je ook al met voetjes optillen Esther,steeds langer, waarom dan niet met andere zaken.
Djibo kreeg het eerste jaar ook ontzettend veel snoepjes.Ik weet nog dat de instructeur zij, je hoeft geen snoepje meer te geven voor het Voor zitten, dat doet hij zo goed, doe voortaan maar een glimlach, geweldig toch.
Ik ben Zalitha aan het afspuiten (wond), maar dan word de mokbeen weer nat. Dan ga we naar de handdoek, Zalitha staat los, dan doe ik Nu 2 voeten drogen en zalf erop, dan pas de beloning.
Ze weten het zo donders goed allemaal, prachtig toch om uit te kunnen bouwen.
Maar rust is weer zo belangrijk anders is het veel lastiger, eerst proberen de aandacht vast te kunnen houden en dan uitbouwen.
En daar ben je zelf ook mee bezig, ik denk dat je duidelijk resultaat daarin wilt zien, dan merk je dat het werkt.
De geroutineerde zou ik af en toe belonen,
Anita

Kiriaki schreef op maandag 18 augustus 2008, 10:35:


:)*
Ja nu ik het zie staan...
Anita

.

Maar daar is juist dat uitbouwen zo mooi in.
Niet hetzelfde blijven doen, dan veranderd er niks, (dat heb ik gemerkt)
Ze krijgt het iedere keer later, dus de animo om bij mij te komen is er, maar word wel subtiel uitgebouwd.
Zodra er minder interesse is zal ik ook gelijk stap/stappen terug moeten nemen.
Bij Djibo dacht ik ook hoe doe ik dat ooit zonder snoepjes, ik weet wel dat dit een hond is. De ervaring zal het leren.
Ik heb het nu (lijkt) wel al na 1 week zover dat Zalitha bij me komt in het land, dus das mooi!
Het sneller gaan oke draf galop zou prachtig zijn, het scheeld wel wat voor paard je hebt denk ik, Zalitha word ook niet of nauwelijk opdringerig van voer, en is b.v veel minder op mensen dan b.v Alex de pony.
Daar zal dus lijkt mij wel verschil in gaan zitten.
Ik wil ook vaker wat met haar spelen, achter mij aan en ook in draf, dat doet ze en misschien dat dat dan in mijn voordeel gaat werken bij het ophalen uit het land.
Ik ga in ieder geval niet naar haar, naar mij is een beloning!
(Ik heb eerst in de bak geoefent dat maakt het makkelijker, zal ze eerder komen)
Deze oefening tussendoor blijven doen, ik denk dat je zo "toch" een band creeert, ondanks het voer wat er in het begin veel bijzit maar afgebouwd wordt. bij jouw is het fijn!
Dat willen we toch?!, dus dat gaan we ook bereiken, haha.
Mooi om in te springen op de situatie.
Maar een flijtig paard is toch wel heel fijn en prettig en zal dat altijd proberen te bereiken, ook in het werk

Welnee je creeert een gehoorzaam paard.
Grappige is dat ik die oefening met haar deed toen jij aan de telefoon hing, braaf paard hoor,
en een plaatje
Ik denk dat je teveel nadenkt en meer moet gaan voelen en waarnemen.
Ik merkte dat n.l ook bij mezelf, door daadwerkelijk te zien en opmerken door gewoon te doen word je zekerder in je akties.
Groetjes Anita
sory voor mijn intrumperen

Gatverdarie, weer kletsnat geregent!

Ik heb haar gevraagd om in te buigen hoofd naar rechts was het.
Ze bleef een rondje lopen heel rustig, toen ze stil ging staan heb ik haar los gelaten, dus hele normale reactie's, geen explosie of ergenis etc.

Anita

Hoi Linda,
Ik was ook helemaal weg van Vedette, wat een uitstraling, en wat een
prachtig "project" heb je doorgezet.
Je ziet maar, wordt altijd beloond!
Wat zul je genoten hebben, heerlijk voor je, veel plezier met haar,

Groetjes Anita

Een vriendje van Joep heeft het ook zijn ze net achter.
Ik weet dat je weinig prikkels moet geven anders word het gewoon teveel, en kunnen ze niet verwerken.
Simpel en duidelijk houden en rust.
Dit jongetje is ook heel moeilijk, en krijgt vaak op zijn kop van de juf (juf wil zich niet schikken, schandalig!) Veel ruzie met vriendjes, is bijna nergens welkom. De vorige juf, liet Stan b.v met tekenen alleen aan een tafeltje zitten, dan kon iedereen incl. Stan rustig tekenen, Ook mocht Stan eerst zijn jas aan doen en niet allemaal tegelijk, dat was teveel voor hem en werd hij vervelend tegen de andere, iedereen blij met oplossingen.
Vaak hoor je de ouders van andere zeggen, Manita moet meer optreden, maar dat is het niet, je moet hem duidelijk uitleggen hoe het zit en in alle rust, anders absorbeert hij het niet.
Erg moeilijk, Stan speelt ook wel eens hier, heb een klein beetje eenidee hoe het is.
Rust Herman, er zitten ook hele mooie momenten bij, niet alleen maar moeilijk, geniet daar dan weer van!
Anita

Eigenaar Zalitha
Het staat toch ook hierboven
Anita

Er is al veel gereageerd, maar als ik je verhaal nog een keer lees, dan zou je haar dus moeten gaan prikkelen, ze is helemaal niet geintereseerd..
Dus jij moet prikkels gaan zoeken waar zij nieuwschierig van word?
Haar negeren is misschien ook wat. Zalitha wil ik graag ook wat flijtiger naar mij toe, ik zet haar de laatste tijd eerst in de bak, en ga haar daar negeren, ik ga ergens zitten, komt er heel geen reaktie dan ga ik me verplaatsen.
Heb iets bij me wat ze erg lekker vindt, dat krijgt ze als ze bij me komt, en dat doe ik een aantal keer, (beetje de hersenen laten werken, ipv hetzelfde ritueel).
In het weiland is de kans veel groter dat ze gewoon blijven grazen.
Misschien ook wat voor jouw/jullie?
Jezelf gaan opleuken, zodat je de rollen iets kan omdraaien, niet naar haar maar zij naar jouw.
Ik wilde het ook te graag, het heeft zijn tijd nodig, je kan het gaan stimuleren, misschien moet er bij jouw ook een klein knopje om?
Ik vind 1 jaar trouwens ook niks!
Je hebt dus ook geluk gehad, met het steiger incident.
Ik kwam echt onder het paard, ambulance ziekenhuis, opservatie, ik had helemaal niks, ben daarna gestopt met roken
Erg geschrokken en rustig weer vertrouwen kweken op mijn eigen paardje.
Anita
(heb trouwens ooit een neuroot van een appaloosa gehad, heerlijk pittig en snel, maar veel te veel zenuwen., kon niet alleen zijn, vloog honden aan, en kinderen konden ook beter op een afstandje blijven.
Ik heb haar uiteindelijk wel verkocht, aan een jong meisje, kan je nagaan hoe het allemaal kan veranderen.....)

/148497/Products/306307009

Ik heb deze,
http://www.ruitersport.com/kaptoom-lo120-p-216.html
Komt nog net niet in de ogen, Goedkoop / Duurkoop.
Dan lijkt het wat maar in het echie niks waard!
Ik longeer nu met mijn sidepull en dat gaat hartstikke goed!

Anita