Malenka schreef op vrijdag 25 mei 2007, 17:36:


Ik weet niet.
Maar ik vind hem op die foto al aardig volwassen overkomen.
Of is mijn beeld verkeerd
Dit is Pête als 2,5 (bijna 3) jarige. Nog echt een veullie http://www.mijnalbum.nl/Album=Y7L6IQKB

trea hoex schreef op vrijdag 25 mei 2007, 20:56:


Wow, die wil ik!
Alleen........wel heel duur 8-/

Nele schreef op zondag 27 mei 2007, 22:21:


Niet teveel aan knoeien. Het paard lost dat zelf wel op.
Dat zie ik bij Pête ook. (Die heeft oa ook spat (ondertussen wel vergroeid, neem ik aan) Haar achterhoeven vragen sowieso al heel weinig werk en ik probeer er zoveel mogelijk af te blijven en dan merk ik dat ze zelf haar hoeven zo afslijt, dat ze lichtjes "binnendoor" komt te staan.
Een paard kiest toch die manier van lopen, die hij zelf het aangenaamste vindt en dan volgen die hoeven wel uit zichzelf.

Piet schreef op dinsdag 29 mei 2007, 18:40:


Ow, klinkt allemaal interessant om zien.
Spijtig dat ik er niet bij kon zijn. (Maar had vandaag al een examen, dus erbij zijn was echt onmogelijk)
Zou iemand misschien ook wat inhoudelijke info willen geven over die andere demo's?
Piet, in je eerste begicht had je het over "ergernis". Daar ben ik ook benieuwd naar. Waar doelde je op?

Trouwens Eddy, wanneer is trouwens je volgende demo?
Misschien ben je wel een inspiratiebron voor mij om zelf m'n bit ook achter wege te laten. (Want ik ben nog steeds niet overtuigd)

groetjes
Ans

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 mei 2007, 21:42:


Wat je hiermee bedoelt is me niet helemaal duidelijk.
Maar soit, laat ook maar. Ik meende verstaan te hebben dat berichten over het al dan niet bitloos hier sowieso niet meer welkom waren. En dat er alleen nog over het 'hoe' gesproken mocht worden. Dus zal ik mij daar verder ook aan houden.
Neemt niet weg, dat ik die demo toch graag gezien had.

Piet, over die Monty Roberts dame, die heb ik zelf ook al wel bezig gezien. En wat je over haar schrijft klinkt herkenbaar. Ik vind MR zelf trouwens ook heel hard in z'n handen.

Spirithorses schreef op dinsdag 29 mei 2007, 22:56:


Yep, mijn DA geeft hetzelfde advies.
Maar nu of volgend jaar, veel maakt het niet uit. Een jaar is veel te kort om dingen te veranderen. (This is Belgium )

Piet schreef op dinsdag 29 mei 2007, 23:28:


Ja en ik had er zelfs geld voor betaald.
En natuurlijk ook 'paardje opleren in een uurtje', bokkend paard mishandelen etc... anders was de avond niet compleet hé

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 mei 2007, 9:22:


Damn zeg, jij ziet het wel héél simplistisch.
Ik zie mij het al zeggen: "Ja pa en ma, Ik weet dat ik morgen examen heb en dat jullie 6 jaar lang extra tijd en geld in mij investeren zodat ik de kans heb een mooi diploma te halen. Maar vandaag ga ik toch echt naar equistyle hoor. Want dat is ook interessant. Ik zal dat examen wel in tweede zit doen " Ik zie de gezichten van m'n ouders al. Ik vrees dat ik dan acuuut kan gaan werken.
Dus ook al bedoel je het niet zo, het komt wel arrogant over.
Want ja, ik was geïnteresseerd en nee, ik kon echt niet komen.
En toch heb ik graag een indruk over wat ik gemist heb.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 30 mei 2007, 10:09:


Die demo's had ik ook graag gezien. (Ook omwille van m'n studie)
Een gelijkaardig boek heb ik al maar ik denk dat ik die video's daarvan nog wel eens ga bestellen.
(En nu laat ik mij toch verleiden een woordje uitleg te geven, sorry als ik iemand tegen z'n schenen schop)
Het is eigenlijk dat mijn paard tegenwoordig juist heel goed op een bit loopt. Heel fijn en eerlijk in de hand en hoe langer hoe subtieler. Zowel communticatie van mij naar haar toe als van haar naar mij. En als ik dan toch een kleine spanning bemerk en ik ga op zoek naar de oorzaak, ligt die altijd bij mij. Dan heb ik bijvoorbeeld mijn gewicht niet helemaal correct of ben zelf niet subtiel genoeg geweest met m'n hulpen. Als ik die fout dan aanpas is de reactie van mijn paard bijna onmiddelijk: nageefelijk, ontspannen,...
Een negatieve reactie op het bit op zich, heb ik nog niet kunnen ontdekken.
Het is daarom ook niet dat ik geen vertrouwen in mezelf of m'n paard zou hebben om bitloos te rijden. Want dat heb ik wel. we zijn in het verleden wel eens bitloos gaan wandelen. En ik durf best op m'n paard springen en op touwhalster een beetje op de wei rondrijden. Het gaat dus niet om het 'durven'.
Maar eerder om het 'willen'. Ik zie op deze moment geen meerwaarde in bitloos, eerder een rem.
Maar misschien heb ik een verkeerd beeld of verkeerd materiaal of ben ik zelf wel helemaal verkeerd, wie weet? Daarom dat ik die demo graag gezien had. Want ergens ben ik op zoek naar een reden om het wel te willen

Ans.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 mei 2007, 11:00:


Kwestie van interpretatie want net daarom rijdt ik eigenlijk met bit, omwille van die reden. En net diezelfde reden is eveneens de reden waarom ik bitloos als een rem zie.
Die reden is trouwens de belangrijkste reden waarom ik überhaupt op die reden op ga zitten. En tijd maak om dagelijks een uur samen met die reden aan het werk te gaan.
Want geloof mij, ik heb (in het begin) erop gevloekt dat ik er dressuurmatig 'moest' mee rijden.

Esther schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:28:


Eigenlijk is wat jij hier schrijft ook zo ongeveer de rede waarom ik het niet wil. Ik heb dan wel geen gangenpaard, maar wel een beest dat zichzelf blijkbaar kapot loopt, als ik haar haar zin laat doen.
En al die bitloze optomingen zijn zo vrijblijvend. Tuurlijk valt er leuk mee te sturen maar over het algemeen niet gemaakt om met constant contact te rijden. En dat is nou net, wat ik wel (moet) doen.
Verder zijn voor mij m'n handen nogal belangerijk om te voelen of paard aanstalten maakt om scheef te gaan of niet en snel te kunnen ingrijpen. (Of dit correct is, valt over te discussiëren,maar het wordt mij nu eenmaal zo aangeleerd) En dat zijn ook weer dingen die ik mis in een bitloze optoming.
Het contact is gewoon niet het zelfde, minder subtiel. Als mijn paard zich een beetje spant in haar kaak ofzo, dan voel je dat met een bit en kan je ingrijpen. Met een bitloze optoming zou ik het pas merken als ze ook haar hoofd al bewogen heeft en al druk bezig is over haar schouder te gaan.
Ik heb dus eigenlijk een beetje schrik dat bitloos rijden omwille van het welzijn van m'n paard, nou net negatief zal uitpakken voor haar welzijn.

Dit is trouwens geen pleidooi voor een bit hoor, gewoon een motivatie waarom ik er zo over denk.
Misschien dat iemand mijn argumenten kan ontkrachten, hoop ik eigenlijk wel op. Maar ik heb het al aan zo veel mensen gevraagd en altijd op m'n honger blijven zitten.

Geertje schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:41:


Cook wordt inderdaad vaak gebruikt en door veel mensen aangeraden. En die heb ik zelf ook.
Ik ben er niet wild van en mijn paard ook niet.
Kruiselingse teugelvoering vindt ze heel vervelend en dan loopt ze de hele tijd met haar mond open.
Ironische wel. Laat je het bit weg, gaat ze klieren met haar mond
Geen succes dus.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:47:


Best mogelijk. (Daarom dat ik ook graag demo had gezien)
Ik ben trouwens niet de enige die er zo over denk. Een vriendin van mij is er ook van terug gekomen. Die had haar paard bitloos ingereden en ook jaren bitloos verder gereden. Maar sinds een half jaar rijdt ze ook weer met bit. Ze liep tegen de zelfde dingen aan als ik. Bitloos werd meer een beperking dan een vrijheid.

Ik begrijp trouwens wel dat het mogelijk is hoor, een paard dressuurmatig rijden zonder optoming/bitloos. Ik kan mij een paar foto's herinneren van HC (dacht ik) van een verzameld paard zonder optoming.
En er zijn nog wel andere voorbeelden. Maar hoe komen die daar?
(Vaak met andere hulpmiddelen, werk adh met kaptoom enzo(maar of dat nou zoveel vriendelijker is dan een bit) ( wat HC doet is me dan weer een raadsel))
En vaak zijn die paarden ook al zo ver opgeleid dat het gewoon niets meer uitmaakt wat er aanhangt. En ruiters die zulke dingen uit elk paard uit kunnen rijden.
Maar dat ben ik niet en mijn paard ook niet.
Dus wat met een paard dat liefst van al nog lekker scheef gaat ipv zich in te spannen. En nood heeft aan contact met de hand?
Vertel het mij dan, als ik zo verkeerd bezig ben.

Caatje schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:55:


Simpel, als ik het niet doe, rijd ik mijn paard mank.
Als ik 3 dagen achter elkaar ga wandelen met paardmans: vrijblijvend lang teugeltje, bitloos voor mijn part. Dan is ze daarna mank.

Eva Saegerman schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:12:


Mijn paard loopt zich inderdaad ook scheef in de wei.
Dat was toen ik net met dat rechtrichten begon zelfs zo duidelijk dat ik elke dag s'morgens met mijn paard ging rijden, voordat ze op de wei werd gezet. (ze stond toen op pension) Zodat ze al wat energie kwijt was en op de wei minder zou rondlopen/crossen.
Als ik omwille van één of andere reden s'morgens niet kon rijden en pas s'avonds. Dan was echt wel duidelijk te merken dat ze weer een stuk schever was.
Ondertussen is dat al iets verbeterd. (paard is ook bijna helemaal recht. Ze gooit zich alleen nog scheef als ze dingen moeilijk vindt)


Ik heb geen les van Adb zelf. Maar degene die mij les geeft is inderdaad geen voorstander van bitloos dressuur. (Alhoewel ze zelf wel met haar eigen paard wel eens bitloos durft gaan wandelen) Wat AdB erover zegt weet ik niet. Ik ken die man amper.
Of dat ze ook echt niet zonder bit kunnen is dus eigenlijk mijn vraag.
En verschil? Mmm..... waarschijnlijk vergelijkbaar met gewone dressuur, alhoewel ik nu eigenlijk constant bezig ben met mijn paard recht en nageefelijk proberen te houden. En dat vroeger niet deed. Toen lag voor mij de nadruk meer op gehoorzaamheid. naar rechts gaan als ik vraag naar rechts te gaan. zulke dingen. De rest kon mij niet schelen.