Fem schreef op dinsdag 17 augustus 2010, 18:09:


Vind ik een mooie, en nog waarheid ook. Dankjewel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Louise Ester schreef op donderdag 19 augustus 2010, 14:29:


Dit komt omdat je nog steeds 1 op 1 beloond. Voetje = snoeppie.
Probeer 'n voet ontspannen in je hand te laten liggen, vooral niet vasthouden, geen dwang/druk gebruiken. En wat écht helpt: ROEREN!

Ja, klinkt raar he? Maar probeer het maar. Gewoon proberen kleine cirkels met die voet (been) te maken, ik noem dat roeren. Ook beetje schudden wil weleens helpen.
Zodra je dit kunt... wordt het als volgt: voetje optillen, roeren... JIJ besluit wanneer ze het neer mag zetten... dan pas snoeppie. Zo werk je volgens het principe van de uitgestelde beloning. De tijd die tussen voet + beloning ligt wordt zo steeds langer.
Totdat jij bent waar je wezen wilt. En... het wordt volkomen normaal voor haar.
Een opdringerig paard wat NU haar beloning wenst.... straal negeren.
Ze neemt je niet in de maling.... paarden zijn net als kleine kinderen... ze moet leren dat de beloning pas volgt als ze gedaan heeft wat jij wenst.

Wat zou jij zelf willen doen als je stikt van de honger er een dampende biefstuk op je bord ligt maar iemand zegt dat je eerst je handen moet wassen?
Kun je kiezen... ofwel je probeert het tóch maar kunt niet bij het bord komen..... ofwel je wast als een speer je handen en kunt aanvallen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Denk je niet Sandra, dat de paarden die je gehad hebt bewust op je pad gekomen zijn?
En dat je daar heel veel van geleerd hebt? Zodat je kon groeien tot waar je nu bent?

Een dier zoals Amber, was niet verknipt door jou toedoen he?? Je hebt het tenminste geprobeerd en zoals ik jou indertijd gelezen heb, voelde je het beslist wel goed aan.
Dat is heel belangrijk... ik ben ook geen vooraf denker en uitstippelaar... kan ik niet.
Ik handel als het moment dáár is... en doe dan wat nodig is. Dat kan een leuk moment zijn, iets om te lachen... maar net zo goed een trainingsmoment.
Maar weet je.... zaken mislukken weleens. Gaat het niet zoals je hoopte dat het zou gaan.
So what??? Niet denken: volledig ongeschikt.... welnee. Gewoon denken: OK. Vandaag dus niet... morgen weer een dag! Nieuwe dag, nieuwe kansen...

Ik kan b.v. lekker helemaal niets doen. Geef ze hooi, zie en ruik hoe lekker dat hooi moet wezen... gooi er ook nog wat zelfgemaaid kruidenhooi bij.... en kan écht gewoon in de inloopstal staan te genieten hoe ze in dat hooi duiken, ervan genieten... eerst alle lekkere kruidensprieten eruit scharrelen... hoe ze allebei glanzen, hoe tevreden ze zijn met hun op dit moment luie varkensleven...

Je bent echt nooit uitgeleerd, nooit.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hoi Anna, ik heb jaren geleden al, die set om het zelf te maken besteld en al tientallen liters gefabriekt.
Het kent heel veel toepassingen. Jaren geleden heb ik 'n hele grote open beenwond bij een Quarter ermee behandeld, wel 'n drie maanden lang.
De wond is mooi genezen zonder littekenvorming.
Je kunt beter de vraag stellen: waar kun je het niét voor gebruiken?

Alle kleine verwondinkjes bij mens en dier: druppelen met zilverwater.
Brandwonden: compres gedrenkt in zilverwater erop.
Verkouden? Als neusspray gebruiken.
Diarree: neem een paar (plastic!!) theelepeltjes per dag in en slik het snel door.
Nou ja... er staan heel veel toepassingen op de website zelf...

Ja, ik heb uitstekende ervaringen ermee en hier staat altijd wel zilverwater voor direkt gebruik klaar.

Niet in hoge doseringen zomaar innemen... het is en blijft een metaal.
Bij langdure overdoseringen, maar dan moet je wel heel erg extreem doen, kun je nl. een blauwgrijze verkleuring (Argyria) van de huid krijgen. Dit gaat nooit meer weg!
Link: http://www.colloidaalzilver.nl/pag5.html

Zelf maak ik altijd de allerlichtste oplossing, 20.000 ppm per liter.
Dat is ongeveer een half uurtje spanning op je pooltjes in 1 liter gedestilleerd en gedemineraliseerd water. En dit blijkt in de praktijk uitstekend te voldoen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Koen Theys schreef op zondag 15 augustus 2010, 8:45:


Die foto's staan er nu Koen....en ik ben ook benieuwd naar jouw mening.

Als ik zo naar die foto's kijk zie ik toch behoorlijke traumaringen.
Het lijkt erop dat dit paard nog steeds HB is. Ik zie hier geen genezingsproces wat al zes maanden oud is. Dan had er toch al een flink stuk gezonde wand moeten staan?
Ik blijf het moeilijk vinden vanaf foto's hoor... Links voor lijkt ook te flaren.
Kijk ik naar zij-aanzicht heb ik hetzelfde idee... het beeld klopt m.i. gewoon niet.
Er staat een piepklein stukje wand wat de goede richting uit lijkt te gaan, de rest ziet eruit als HB. Lijkt wel alsof de hele voet voorwaarts gepushed is...
Onderzijde: platte zolen, weinig of geen straaldiepte... waarschijnlijk zit het hoefbeen dus laag...
Zo te zien kan er weinig of niets meer van de toon af... ik vermoed ook gevoelige verzenen/hielen...

Anna, is het niet mogelijk om dit paard op hoefschoenen te gaan zetten met wisselbare inlegpads? Zodat je die straal en die hielen meer gaat stimuleren zonder dat ze pijn heeft?
Is dat mogelijk, kun je daaraan komen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anna van Rheeden schreef op zondag 22 augustus 2010, 4:50:


Dát wilde ik dus ook nog tegen je zeggen. Sluit alle andere oorzaken die in voeding zouden kúnnen liggen uit. Ben het dus met Koen eens. Het zou kunnen b.v., dat ze helemaal niet tegen mais kan. Over rijst: misschien iets anders maar mijn paarden, zo ook de paardjes van onze Duitse vrienden, kregen gelijk dikke benen toen we (téveel?) rijststro bij gingen voeren. Dat zegt natuurlijk wel iets... we zijn er ook weer mee gestopt.
Ik vrees ook dat je paardje mager is geworden van de pijn....

Probeer pads te fabrieken van verschillende hardheden en diktes. Speel daarmee, iedere dag een andere pad. Met restanten neopreen (muismatjes, haha!!) kom je een heel eind hoor... Stimuleer die straal en maak die hielen weer OK.
Pas wel op he Anna...?? Dat ze niet verwondinkjes krijgt elders door schoenen.
Ze moeten wel goed passen en aansluiten dus hou dat goed in de gaten.

Wat Christel hieronder schrijft is ook een goede tip. Als je dan tóch een Vit.E wil gaan bijgeven... denk dan eens aan de Chevivit die hier op PN te koop is.
Mijn persoonlijke mening: WONDERSPUL! Weliswaar prijzig qua aanschaf... maar je hebt maar zo weinig nodig per dag dat dit zichzelf dik terugbetaald.

Verder kan ik je de Koenjit/Curcuma/geelwortel ook écht aanbevelen!
Blijkt toch dat paarden hier gigantisch van opknappen, zeker in geval van maagzweren. Het heeft een ontstekingremmende werken en is niet schadelijk.
Nogmaals de dosering:
3 weken lang 1 koffielepel per dag... daarna kun je halveren... dit kun je zonodig maandenlang volhouden. Geven in 'n beetje bietenpulp... als je dit niet kunt krijgen, m'n vriendin Sue roert het gewoon door naturel yoghurt en haar paarden krijgen het zo. Schijnt zelfs smakelijk te zijn!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

I.p.v. op Wikipedia... zou je de moeite eens moeten nemen om op deze site te lezen.
Dát is wat natuurlijk bekappen is... en heeft geen ene malle moer met broodnijd te maken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ow... en voor de goede orde.... ALS ik andermans paarden bekap... doe ik dat voor de dieren. Om die te helpen en omdat de eigenaar het om e.o.a. reden niet kan.
En ik leer er ontzettend veel van. Deed ik trouwens in Nederland ook al.
Hoe meer troep aan die voeten... hoe gelukkiger ik wordt.

Ik ontvang daar geen geld voor, doe dat gratis.
Liefdewerk, oud papier dus.
OK... ik mag weleens mee blijven eten )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geen 1 Arabesk. Ik heb werkelijk waar nog geen 1 verpest paard gezien waarvan de eigenaar zelf de voeten bijhield. Een NB'r dus.

OK, in het begin zijn sommige mensen nog onzeker... of ze doen het nog niet helemaal perfekt. Dat heb ik ook gehad.
Mijn werk werd in het begin ook nagekeken, dit wilde ik zo. Sterker nog... ik had nog nooit de officiële cursus gedaan! (Later een keer bij Piet voor de fun meegedraaid... )
Heb 't geleerd van een goede NB'r. Praktijkervaring dus.
In een later stadium heb ik alsnog de boeken gelezen en de DVD bekeken.

En nu is het een uit de hand gelopen hobby.

De hoeven van je paard zijn niet een ondergeschoven kindje... het is de hele basis!
Net zoals voeren, uitmesten en borstelen, zouden voeten 'n onderdeel moeten zijn van de algehele verzorging.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anja S schreef op zondag 22 augustus 2010, 19:28:


Een persoon met een minimum aan ervaring wordt niet bij probleemvoeten gehaald.
Probleemvoeten moet je aan een profi overlaten, wordt hier overal ook duidelijk aangegeven en wordt op de cursus ook meermaals stevig benadrukt.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ja, so what??
Ga je daar deze site voor verantwoordelijk houden?

Wat je schrijft heeft helemaal niets met het concept van natuurlijk bekappen te maken.
Daar gaat deze draad over.

In ieder beroep, overal ter wereld, zijn profi's en beunhazen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anja S schreef op zondag 22 augustus 2010, 22:41:


Anja, er is niet 1 cursist die zich ná de curses, de boeken en de DVD een profi bekapper zal noemen en zich als zodanig zal laten betalen.
Kom nou zeg! Ik kan me wél voorstellen dat iemand dit gedaan heeft, zich daarna verder bekwaamd heeft o.l.v. een profi bekapper, hierdoor onnoemelijk veel ervaring heeft opgedaan, zich dán uitgeeft voor natuurlijk bekapper.
Maar een absolute beginner? No way. BS.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Het boek hoefproblemen.... jaja. geslaagd beschreven)
Cursisten hebben het boek hoefproblemen nodig om de voeten van hun eigen paarden bij te houden. Alweer een heleboel BS.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op maandag 23 augustus 2010, 7:36:


Als ik het goed begrepen heb van Pete Ramey ontstaan (laminitis +) hoefzweren al heel ver voordat de hoef daadwerkelijk zichtbaar ziek wordt en is dit een resultaat van misschien wel jarenlang de verkeerde voeding in het lijf waarvoor een paard nu eenmaal niet gemaakt is. (theoriën van zowel Pollitt als Bowker)

Doordat de darmflora naar z'n grootje gaat door suikers, maar b.v. ook door graan- en maisproducten gaan de 'goede' darmbacterieën dood.
De slechte, waaronder Streptococcus Bovis, scheiden zovéél toxinen af dat het paard dit niet kan verwerken. Raken die grote hoeveelheden toxinen eenmaal tot in de hoef sterven er grote hoeveelheden eiwitbolletjes, die ervoor zorgen dat ze laminea vormen, af. Net zoals mensen hebben ook paarden een zelfreddingsmechanisme.
Dat betekent dat de bloedtoevoer naar bepaalde organen wordt afgesloten.
Een paard is in staat om de bloedtoevoer naar dermaal weefsel af te sluiten door gebruik te maken voor een soort 'bruggetje' tussen die weefsels. Dit gebeurd op microscopisch niveau dus het is niet iets wat met het blote oog waarneembaar is.
Helaas wordt de boel dan niet meer voorzien van zuurstofrijk bloed. Gevolg: opeenhoping van nog meer afvalstoffen en dode eiwitbolletjes, want het kan geen kant meer uit.

Hoefzweren zijn volgens mij dus een gevolg van grote hoeveelheden afgestorven epidermale cellen en weefsel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op maandag 23 augustus 2010, 13:17:


Is toch geen topicvervuiling? Gaat nog steeds over hoefbevangen en hoefzweren..
Ik vermoed van wel Christel.

Mager: (klinkt hard) als de eigenaar bezig is met allerlei supplementen en misschien ook suikers in voeding.... bij een paard wat nog steeds HB is gezien de traumaringen die je beschrijft... is hij/zij eigenlijk z'n paard aan het doodhongeren. Wát je er ook instopt... het zal geen effekt hebben.
Door alle aanwezige toxinen krijgt de darmflora nooit de kans om te herstellen..
Wat ook magerte kan veroorzaken is pijn. Door HB, maagzweren...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.