Christel Provaas schreef op woensdag 27 juni 2007, 21:44:


Pffff sterkte en ik hoop van harte dat je vindt wat de oorzak was, waar de reactie van daan kwam.

Ikzelf sukkel al jaren met "een allergie" aan iéts maar niemand vindt wat. Ik moet elke twee dagen antihistaminica nemen of ik hou het niet uit: overal jeuk en witte dikke strepen waar ik krab (urticaria).

Veel succes toegenwenst

van lennep schreef op donderdag 28 juni 2007, 12:08:


Helemaal eens met piet, (beter wachten op conrad, wellicht is er iets dat jij nu niet beschrijft omdat je het niet weet dat het een invloed heeft, of aanwezig is) maar nog met twee vragen:

Wat doe je met je handen ondertussen als je géén beloning geeft, tijdens het wachten op het goede gedrag (target in dit geval)?
En wanneer haal je de beloning uit je zak?

van lennep schreef op donderdag 28 juni 2007, 12:52:


Ik denk het ?
Veel gemaakte fout. Paard streeft niet meer naar de bridge maar kijkt naar je hand, en vanzodra die in je zak gaat voor een snoepje is de oefening voor hem al afgelopen.

Een heuptasje zoals nick zei is idd aan te raden: kan je dichtritsen en pas openen als je de yes gegeven hebt.

De beloning is wel ok vermoed ik, gezien je schreef dat je paard het na enkele keren wel al doorhad, motivatie was dus groot genoeg.

De yes kent die blijkbaar niet voldoende, anders zou die direct stoppen met de borstel te spelen. Dus die bridge moet nog een beeke opgeladen worden.

Als het zo is dat je al een beloning klaarneemt voor de bridge komt, dan zal paard geen waarde meer hechten aan de bridge en die dus ook straal negeren.

Valt me nu ineens in: je laat hem spelen met de borstel?
Je schreef dat hij de bridge niet hoort en gewoon verder sjolt met de borstel?

Ok, dat betekent volgens mij dat hij de bridge yes dus inderdaadniet hoort als een overbruggingssignaal "beloning verdiend en komt er zo aan" en dat hij dus eigenlijk niet veel beloning beleeft. Of hij speelt verder met de borstel als keuze van zijn eigen beloning, of hij probeert verder "is het dit misschien dat je wilt?'

Die dingen zijn natuurlijk heel moeilijk te omschrijven

Ik zou dus ook wachten op conrad, die ziet misschien andere dingen

Nog een tip: neemt jezelf een op video! je al er verbaasd van staan hoe anders je doet dan je dacht dat je doet!

grtz

Nick Altena schreef op donderdag 28 juni 2007, 18:28:

Maar het hoeft toch helemaal niet nick? Hoelang duurt het tussen de bridge en de beloning uit de heuptas halen? 3seconden? Beloning mag toch 3sec later komen, bridge telt, toch? Ik zou me helemaal contreren op de training op dat moment en pas na de bridge de concentratie lossen en verhuizen naar de heuptas.


Absoluut! Eén keer bridge is voldoende. Je kan de beloning eventueel wel groter maken door meer te geven, of iets lekkerder of op en neer springen van geluk bv als je paard daar heel blij mee is

mee akoord


helemaal wel akkoord dus

Spirithorses schreef op donderdag 28 juni 2007, 23:58:


wat zijn wij toch echt beulen he! stel je voor tsssss, wij zouden bijna kim haar paard naar de hemel (be)kappen! goed dat ze geen vooroordelen had mbt NB want dan had ze haar paard een pijnloze toekomst bezorgd, en dat willen we nou net niet he!

kim_nozem schreef op dinsdag 26 juni 2007, 14:23:


Hou je ons op de hoogte kim? en dan bedoel ik niet volgende week (want misschien heeft je paard dan nog geen zichtbare pijn), maar over twee jaar?

Had je nou eens de moeite gedaan je echt te informeren en niet vragen wat wij er van vinden en als we dan met argumenten aankomen het jouwe er van denken. En dat we je adviseren de cursus te doen is omdat de hoef zo ingewikkeld is dat we dit niet zomaar even hier kunnen samenvatten. Er zijn te veel parameters waar je moet naar kijken.

Je had de cursus, het boek, kunnen kopen en daarna besluiten wat je ging doen, maar dat kost te veel geld? T evele tijd?

Als eens gedacht aan een investering? Lange termijn belegging?

Ik vrees dat de kostprijs voor het boek en de tijd die je neemt om het te lezen, veeel minder zal zijn dan het verlies van je paard aan de slacht en de bezoeken van de dierenarts, hoefsmeden, foto's, enz

En dan nog maar te zwijgen over de investering in een gelukkig paard dat pijnloos, lopend op zijn eigen hoeven, zoals de natuur het voorziet, met ruime gangen, niet meer struikelen, geen hoefzweren door kneuzingen van steentjes, geen scheuren, geen brokkelhoeven, beter evenwicht, enz, had kunnen leven, nog 20 jaar lang.

Maar jij maakte de keuze
Ga je het je paard nu al vertellen dat hij een toekomst met pijn of in het beste geval ongemak zal hebben, en dan tussen dit en paar jaar onder het mes met zijn hoeven, of het mes over zijn keel ?
Gruwelijk verhaal he!

Maar je kan er wat aan doen! Maar je neemt zelf de moeite niet om het boek te lezen metalle info over NB, waarom zo en zus, waarom geen ijzers, waarom geen wiggen, waarom de stand niet veranderen, enz

DA bellen is makkelijker, maar vergeet niet, het is jouw paard, en jij bent verantwoordelijk voor diens welzijn en de DA voor zijn eigen welvaart.

Ben moe gepraat tegen je.

Zeg tegen je paard dat het me spijt dat ik je niet heb kunnen overhalen meer je best te doen voor hem.

Piet schreef op vrijdag 29 juni 2007, 11:19:

Heel erg veel medelijden

trea hoex schreef op vrijdag 29 juni 2007, 12:18:


ik grrrrrrr mee als ik die dingen zie gebeuren!

annelies s schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:23:


Wat is voor jou "vertrouwen" en wat is voor jou "onderdanigheid"
Schrijf dit eens voor jezelf op en vergelijk.
Wellicht weet je dan zelf het antwoord al.

Voor mij is onderdanigheid = vertrouwen, en geen oorzakelijk verband.
Een paard dat onderdanig is, vertrouwt het leiderschap toe aan de hogere in rang. Niet omdat ze fysiek krachtiger is, maar omdat ze een meerwaarde aan de kudde geeft, ze weet waar het lekker eten is, waar de waterplassen liggen, waar er best gelopen wordt als het onweert, enz
Het onderdanige paard heeft dan ook respect voor haar beslissingen en krijgt er een duidelijke "dat ka niet-dat kan wel" sjabloon voor in de plaats.

Vertrouwen heeft in mijn ogen niets te zien met "ik vertrouw je, je zal me geen pijn doen", dat heeft dan met vertrouwen in fysieke integriteit te maken.

Iemand zei eens tegen me "mijn paard vertrouwt me, dus ik ben zijn leider"
Toen die in de wei liep en het paard liep weg van de zgn "leider" (vreemd fenomeen ) vroeg ik: waarom loopt die dan weg?

kreeg als antwoord dat het geen zin had om te rijden maar dat het paard het "baasje" wel vertrouwde dat het haem geen pijn zou doen en ze dààrom zijn leider was.

Waarop ik prompt antwoordde dat de lagere in rang uiteraard de hogere in rang geen pijn doet.

Dus wie heeft leiderschap?

Voor mij kan een paard dus wel vertrouwen dat een mens het paard geen fysieke pijn zal doen, maar dat wilt niet zeggen dat het paard het vertrouwen heeft in de leider die het nodig heeft: nl het welzijn van de kudde verzekeren.

Dat "vertrouwen dat de mens het paard geen onnodig pijn zal doen" noem ik daarom geen vertrouwen, maar een "kudde-regel" of zoiets of je nou hoger of lager op die trap staat.

Maar je vraag was of er vertrouwen zonder onderdanigheid kan zijn?

Je paard kan jou vertrouwen dat jij hem geen pijn zal doen (maar ik noem het dus niet graag vertrouwen , maar dus een kudde afspraak , of een "zekerheid"), maar daarom is hij niet zo onderdandig dat hij jou geen pijn zal doen

Als ik een hongerige tijger tegenkom die al dagen niets gegeten heeft, vertrouw ik hem 100%!!! Ik wéét nl 100% zeker dat hij mij zal opeten. Maar dat maakt niet dat als ik een geweer bij me heb, ik niet zou schieten omdat ik dat vertrouwen in hem heb

Begrijp je wat ik probeer uit te leggen, hoe ik het zie?
Moeilijk hoor

jan seykens schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:52:

Inderdaad: ontspanning na spanning. En dan heeft het niets met onderdanigheid te maken. En als je dan op die signalen alleen afgaat, dan heb je misschien wel een paard dat helemaal niet onderdanig is terwijl je denkt van wel. Gevaarlijk om te besluiten dat likken en kauwen altijd onderdanigheid betekent.

Daar zijn we toch niet echt naar op zoek,
Helemaal mee eens! Heel wat mensen doen grondwerk, aan een touwtje, in de roundpen, ik heb het niet over jou he lies!, om aan de (dominantie)relatie mens-paard te werken obv lichaamstaal en dan komen ze 's avonds in de wei om te voederen en hebben ze een stok mee om hun paard weg te drijven als ze zich bedreigd voelen. Maar het paard heeft gelikt

Piet schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:53:


sPIETclickeren bedoel je

vagebond schreef op vrijdag 29 juni 2007, 15:26:


Tis toch zomer?
Nee nee tis in elk seizoen een basisbehoefte

annelies s schreef op vrijdag 29 juni 2007, 15:13:


Buikgevoel, schitterend dat je dit zelf zo aangevoeld hebt!
Dàt heb je nodig, geen woordenboek "dit = dat" en bij "dit moet je zo doen"
Maar naar je paard kijken, voelen en toetsen of je het goed gevoeld hebt

doe zo verder

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 29 juni 2007, 16:21:


Ik wilt ook weten
Vanwaar kom je met hem??

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 29 juni 2007, 16:28:


ja .... daaaaaaaaaaar wacht ik nu ook op
Anneeliieeeeesss??