Wil schreef op vrijdag 12 september 2008, 23:41:
>
> Gelijk heb je! Ieder paard is anders!
> Ik wil het wél weten Herman... was het zó erg?
>
> Wil.
Wel:
1. Na 3 dagen een join-up had Veldre het al wel gehad. Oren plat, systematisch je ruimte komen inlopen, dreigend stijgeren vlak voor je neus ... om uiteindelijk een beetje geïrriteerd haar rondjes te lopen.
Tijdens het draven op de volte draait ze zich herhaaldelijk en dreigend met haar hoofd mijn richting uit. Op een bepaald ogenblik stijgert en klauwt ze met haar voorbenen naar mij. Ze wil duidelijk imponeren en dominantie afdwingen.Telkens als we denken dat Veldre zich geeft, galoppeert ze er weer van door. Ze maakt er écht een spelletje van.
(we schrijven eind september 2007).
2. Cindy, onze
DA komt een klinische keuring doen bij Veldre. Alles verloop naar wens. Veldre uit de wei halen, ademhaling - hartslag meten - rechte stukjes stappen en draven.
Dan moet Veldre even op de volte links én rechts aandraven.
We brengen haar naar de piste. Cindy houdt Veldre even bij haar terwijl ik een 10 meter lang longeertouw haal.
Tot mijn verwondering is Veldre super rustig bij Cindy.
Ik knip het longeertow aan, en we stappen in de piste. Cindy neemt over en wil Veldre mooi op een volte zetten, maar ...
Veldre heeft slechts enkele seconden nodig om de ruimte van Cindy "af te pakken" en er in een rengalop van door te gaan. Cindy (en niemand in deze situatie) is in staat Veldre tegen te houden. 20 meter verder blijft Veldre uitdagend staan. Ze is gewoon weer terug te nemen bij het longeertouw. Cindy onderneemt een tweede poging, maar Veldre gaat er zo mogelijk nog vlugger van door. Cindy - behoorlijk ervaren met paarden - heeft dit nog nooit meegemaakt. Vooral de wijze waaròp. Het is haast niet te beschrijven. Veldre is zich zo bewust van haar imponerende manier van voorkomen, dat ze letterlijk iedereen een pasje opzij kan laten gaan. En dit is net voldoende voor haar om duidelijk te maken dat ze er geen zin in heeft.
We hebben Veldre uiteindelijk een half uurtje in de piste laten staan - longeertouw los gemaakt, en zelf een frisse versnapering genomen.
Als we haar terug op de wei willen zetten blijkt ze drijfnat van het zweet. Niet door de warmte, maar door zich op te stressen ... voor niks.
Eens we terug richting wei met eigen kudde wandelden, wordt ze weer rustig, zelfs met het leidtouw gewoon in haar nek.
(We schrijven septmber 2008 -dit is haast 1 jaar later ...)
De join-up heeft dus écht niet veel - begrijp: helemaal niks - positiefs uitgehaald.
ps.: Cindy was op alle niveau's behoorlijk onder de indruk van Veldre's verschijning (terwijl ze Veldre toch al enkele malen in de voorbije 12 maanden in behandeling heeft gehad.)
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"