Muizen zijn 20 euro de kilo Duif is nog wel voor redelijke prijzen aan te komen. Maar die smaken bestaan niet als kant en klaar voeding. Duif schijnt niet zo smakelijk gevonden te worden (onze hond eet het met smaak, katten niet geprobeerd) en smaken als muis worden dus onbetaalbaar.
Ik snap wel dat een kat nooit een paard of geit zou eten als hij ze zelf moest vangen. Maar ik voer nog altijd liever vers paardenvlees dan brokjes van muizen. Overigens wonen onze katten binnen en hebben dus zelf echt geen kans zelf iets te vangen, wij zullen ze dus wel moeten voeren.

Ilma Meijer schreef op vrijdag 17 augustus 2012, 0:38:


Het grappige is dat het ook wel van het formaat hond afhankelijk is hoe ze er mee omgaan. Een hele vis (haring, makreel) is hier zo verdwenen Echt, 2 seconden en het is weg!

@AMA, jou zelfgemaakte mengsel is er niet een waar ik erg enthousiast van wordt. Een kat kan maar heel minimaal koolhydraten verteren en jou menu bestaat voor 2/3de uit koolhydraatrijke ingredienten. Dan liggen aandoeningen als suikerziekte op de loer, en loop je veel meer risico op diverse soorten blaasgruis. Daarnaast is alleen kalkoenvlees niet toerijkend. Een versgevoerd dier moet de juiste verhoudingen spiervlees, bot en organen binnen krijgen. Ik begrijp dat je het naast brokjes voert en ik heb geen idee wat er in italie verkrijgbaar is, maar ik zou er om eerlijk te zijn toch eens heel kritisch naar kijken.
Voor honden geld dat ze beter koolhydraten kunnen verteren, maar dan nog is 2/3 koolhydraatrijke ingredienten ook erg veel.

Groetjes Karin

Hoe katnatuurlijk eten:

http://www.rtvnh.nl/nieuws/85587/Reiger+in+het+hol+van+de+leeuw+%5Bvideo%5D

Fem schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 15:54:


http://www.lupa-diervoeding.nl/

Gemalen muis 500 gram 6,95 (dus het is er wel!)

muis 4 stuks (en die zijn klein!) 2,50

muizen 1 kilo 20 euro

En dat zijn echt gangbare prijzen, bij petspassion.nl kost een kilo muizen 19,55 euro. Terwijl een kilo eendagskuikens 1,67 euro kost (bij Lupa 1,60).

Denk dat het verschil zit in het feit dat eendagkuikens een bijproduct in een enorme industrie zijn en muizen speciaal gekweekt moeten worden. Daarnaast wegen die muizen tussen de 16 en 25 gram, dus je moet er dan toch wel veel kweken om aan die kilo te komen.

Overigens geloof ik dat argument van mensen willen dat niet kopen niet hoor. Tenslotte wordt er bij vers voeren ook op grote schaal konijn en babykonijn gevoerd. Denk dat er heel wat meer mensen konijnen schattig vinden dan muizen.

Groetjes Karin

e m kraak schreef op dinsdag 21 augustus 2012, 11:22:


Nou, ik vind de acceptatie bij honden ook nog veel te wensen over laat. Het is wel bekend en op hondenscholen ook gebruikt. Maar kijk je in de africhting, dan wordt het schamper afgedaan en worden de martelwerktuigen vol trots getoont. Want tja, uiteindelijk MOET de hond wel precies zus en zo doen en wordt ieder detail weg gecorrigeert.
Clickeren wordt zo vaak gezien als "leuk voor kunstjes", maar slechts zelden als serieuze trainingstool.
Ik vond het schokkend, toen wij zulke grote problemen met onze hond hadden, hoe veel mensen het enkel maar over harder aanpakken en corrigeren konden hebben. Met alle bijbehorende martelwerktuigen. Niet in de laatste plaats door de uitzendingen van de dogwisperer waar masaal achteraan gelopen werd. Het heeft ons best moeite gekost om iemand te vinden die niet op basis van dominantie, correcties en symptoombestrijding aan de slag wilde, maar echt naar de oorzaak keek en met oplossingen kwam waar niet meer dan een pot koekjes en een opgewekte instelling voor nodig was.

Nee, ik ben daar aardig door teleurgesteld. Nu is het wel makkelijker om in de hondenwereld wel de positievere manieren te vinden, zowel op hondenscholen als bij gedragstherapeuten en dergelijke. Maar het is (nog?) net zo makkelijk om in de andere kant terecht te komen.

Groetjes Karin

joop schreef op zaterdag 17 november 2012, 9:48:


Jazeker, dat hebben honden wel. Alleen niet in de zin waarop het toegevoegd wordt, als zijnde vitamines en mineralen en oh wat is dat gezond zoals het voor mensen gezond is. De vezels uit de groentes zijn in beperkte mate wel heel belangrijk voor de darmen. En als de groentes kort gekookt of goed fijn gepureerd worden, dan worden ook de voedingsstoffen uit de groentes opgenomen.
Ik voer 0 tot 10% van het dieet aan groentes. In de periodes dat ik dat niet doe, gaat de hond echt naar hond ruiken en vetter aanvoelen. Krijgt hij weer groentes, verdwijnt dat vanzelf. Blijft me iedere keer weer opvallen.

NB dit is geen promotiepraatje voor blikvoer, want dat is

joop schreef op zaterdag 17 november 2012, 14:00:


Boekmaag met inhoud komt al heel mooi in de richting. Is niet makkelijk aan te komen, maar wel ideaal voor dit doel.

Ik krijg het savonds koud, als ik stil achter mijn laptop ga zitten. Op mijn werk geen last van (ook de hele dag stilzitten), door de hogere temperatuur op kantoor. Thuis staat de kachel lager en krijg ik het koud. Blijf ik bezig, dan krijg ik het ook niet koud, op koude voeten na als ik geen sloffen aan doe.

Met een dekentje op de bank slapen kan ik ook op elk tijdstip van de dag. Als je stil gaat liggen krijg je het al snel wat kouder, dus vandaar een dekentje. Het is me nog nooit opgevallen dat ik het van eten kouder krijg en ik durf mezelf op dat gebied wel ervaringsdeskundige te noemen

Ik ben een ochtendmens. In de avonden ben ik vaak niet veel waard. En als ik wel wat doe, ben ik de dag er na moe. Ik herstel dan niet genoeg. En vaak als ik savonds wat inplan geeft me dat stress, omdat ik ook wel van mezelf weet dat ik dat eigenlijk niet zo goed trek. Zomers gaat het wel beter dan in de winter en ik probeer mijn lijf daar ook wel in te respecteren.

Eten heeft wel een grote invloed op nog-erger-moe worden, maar ik heb nog niets kunnen ontdekken wat echt energie geeft. Je hoort wel eens van mensen dat als ze bepaalde dingen weglaten of juist gaan eten ze veel meer energie krijgen. Ik zoek er al lang naar, maar heb het nog niet gevonden. Als ik ongezond eet ben ik wel nog vermoeider, dus ik probeer wel zoveel mogelijk gezond (voor mijn doen) te eten. Aangezien ik groente en fruit niet graag lust (understatement) en dus ook veel te weinig eet, zal daar ook wel (een deel van) het antwoord liggen.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 11 januari 2013, 20:12:


Oh jawel hoor en ik doe mijn best. Ik heb vorig jaar een blender gekocht en "verstop" nu regelmatig dingen die ik niet lust in mijn eten. Zelf kauwen zou veel beter zijn, maar ik vind het altijd nog beter dan niets.
En om het even duidelijk te maken wat ik bedoel met niet lusten: dan doel ik op het eten in je mond stoppen, acuut misselijk worden, kokhalzen en als ik dan doorzet overgeven. Sorry voor de onsmakelijke details, maar het is dus niet echt een kwestie van "minder lekker vinden". Dingen die ik minder lekker vind, eet ik wel gewoon, al is het wat minder vaak en minder veel.

Ik wilde dat ik het lekkerder vond, dat zou het een stuk makkelijker maken. Oh well...

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 26 januari 2013, 13:41:


Bij ons staan er met de vorst en sneeuw wel meer paarden op de wei en ondanks dat ik al die dieren niet ken, vind ik dat een verademing!

En voor mij is het wel even fijn geweest dat er niemand buitenritten ging doen. Mijn hond jaagt op een levensgevaarlijke manier op paarden onder het zadel en nu kon ie een paar keer los waar ik hem anders aan de lijn moest houden. Dat zijn voor ons zeldzame momenten, dus we hebben er van genoten! En als ik de paarden dan in de wei zie staan (daar geeft ie gelukkig helemaal niets om, er moet iemand opzitten voordat hij gevaarlijk gaat doen), dan vind ik het wel een win-win situatie

Christel Provaas schreef op donderdag 7 februari 2013, 17:03:


Prachtig toch! Dan rij je jezelf nationaal naar de top met een trens, hang je er voor de sier een stang in als je internationaal gaat rijden en leg je die teugel in een knoop los op de hals! Dat is misschien een nóg duidelijker statement als zonder stang rijden!

Wat je wel hebt met hoefschoenen is het gewicht. Het paardenbeen is juist ontwikkeld om zo min mogelijk gewicht zelf te hebben. Ik ben totaal niet natuurkundig aangelegd, maar in de ijslanderwereld gebruiken we gewichten om de manier van lopen te beinvloeden. Op verschillende manieren toegepast kan gewicht zorgen voor het hoger optillen van de voeten of het verder naar voren brengen van de voeten en het zorgt er voor dat het been in het algemeen net iets trager gaat bewegen als een been zonder extra gewicht er aan.
In de wedstrijdsport heb je het dan tot een max van 220 of 280 gram zo uit mijn herinnering gezegd, dus niet veel gewicht, maar wel met vrij grote effecten.

Ik kan me heel erg goed voorstellen dat dit wel effect op de pezen kan hebben. Tenslotte is het been niet gemaakt voor extra gewicht. Nu doe je hoefschoenen alleen aan als het nodig is, maar ik zou zelf niet graag van hele zware gebruik maken.

Myriam schreef op maandag 11 februari 2013, 20:35:


Wat een flauwe reactie. Wat ik schreef is dat het in de ijslandersport veel gebruikt wordt. Dat is iets anders dan dat IK het gebruik. Ik rij namelijk al jaren op een zwijnepassende pony die inmiddels al 20 is en prima op zijn blote voetjes loopt...
Ten tweede gaf ik aan dat dit gedaan wordt om de manier van lopen te beinvloeden en dat dit dus ook door hoefschoenen zal gebeuren.
Ten derde schreef ik dat de gewichten die gebruikt worden maar heel klein zijn (max 280 gram per voet) en ik kan me toch niet voorstellen dat hoefschoenen heel veel minder wegen.

Dus mijn conclusie dat ik geen voorkeur voor een zwaardere schoen zou hebben, is toch niet een hele rare. Zeker niet als je ze juist voor langere ritten gebruikt. Het paardenbeen is niet gemaakt om gewicht mee te dragen. Ik meen dat Frans in de stukjes over hoefijzers hier wel een en ander over uitgelegd heeft en dat geld natuurlijk voor hoefschoenen precies hetzelfde.

Groetjes Karin

Heel erg veel sterkte Herman

Groetjes Karin