Eva Saegerman schreef op woensdag 19 december 2007, 15:39:

knip


Nou, als ik de aspecten van NH voorzichtig tracht aan te brengen of uitleg waarom onze paarden nu zonder ijzers staan en minstens de hele dag buiten buiten staan, krijg ik soortgelijke reacties bij ons op de manège. Momenteel rijden we er niet meer en gaan we er enkel nog iets drinken. Als iets niet lukte gebeurde het dat de lesgever op onze paarden stapte met een soort matrak en hun "leerde luisteren. Ik kreeg daar altijd schuldgevoelens van maar werd telkens overtuigd dat dit zo moest. Ik geloofde ECHT dat het de enige manier was hoor. Het zijn mensen die hun hele leven in de paarden zitten en wie ben ik dan om hun kennis en kunde in twijfel te trekken?

En dat je gewoon fijn wil gaan wandelen met de paarden en geen wedstijden wil doen, dat is ook al redelijk moeilijk te begrijpen. "als je op een paard kruipt dan moet het ook werken" is de leuze.
Nu krijgen we hoe langer hoe meer meewarige blikken: zo van "god, waar zijn ze toch mee bezig". Ik heb ook eens één keer gezegd dat ik nu regelmatig met mijn paard ga wandelen aan de hand en ze aan het leren ben om mij niet voorbij te steken, maar op mijn hoogte te blijven, ... en ik ga daar in het vervolg mijn mond over houden. Om nog maar te zwijgen over het feit dat we zonder ijzers gezet hebben!!!
We babbelen nu tussen pot en pint over koetjes en kalfjes, maar zeer weinig over paarden.

We volgen nu elders les, en dat is ook niet NH of zo, maar ze gaan zacht om met hun paarden, krijgen nooit een "pak rammel" omdat ze niet luisteren. En we krijgen de raad om veel te wandelen met hun, om ze goed te laten ontspannen...
En uiteraard lukt goed rijden, zorgen dat het paard ontspant ook nog niet, maar we hebben nu op een jaar meer geleerd dan in de 4 vorige jaren . We weten nu wel hoe het moet voelen om op een ontspannen paard te zitten.

En dan ondek je deze site... en ge valt zowat van uwe stoel. EN ge gelooft het niet! Maar langzaam maar zeker valt uwe frank (cent,). Dan ga je al eens iets proberen van wat op de site staat, je leest per ongeluk eens iets over grondwerk, je probeert het eens zonder dat je verwacht dat het resultaat geeft. En toppunt van alles: het werkt nog ook!

Je past de trailerladentips toe, en uiteindelijk gaat dat "getraumatiseerde" paard er wel rustig op... en nu zelfs soms alleen...
Je boekt eens ergens een weekend Ardennen waar ze bitloos rijden... en dat gaat ook goed... Euh, we rijden (nog) niet bitloos hoor. Maar vroeg of laat krijg ik mijn echtgenoot ook wel meegesleurd om eens bij Spirithorses of zo gaan te kijken (en eventueel uit te testen). Zijne frank is bij huisvesting intussen ook gevallen, en hij begint nu ook te beseffen dat het misschien op een andere manier ook kan... maar hij houdt zich niet bezig met internet als het niet absoluut noodzakelijk is. Maar ik blijf vertellen tegen hem.

En dan heeft hij enkele maanden geleden een show in Brussel gezien (de naam ontsnapt me, t was op de terreinen van tour en taxis) waar ze paarden reden met gewoon een touw rond hun hals, geen zadel en die deden ALLES, en leken het nog leuk te vinden ook. En ik zei: ik weet dat dit kan want op die site (deze dus) heb ik ook al van die dingen gezien. Ja, zegt hij dan, maar dit is voor ons toch niet haalbaar hoor. Daarvoor hebben we te weinig verstand van paarden. En ja, dat denk ik heel vaak ook. Maar anderzijds... een mens is gemaakt om te leren hé?

knip
Ik zie het zo voor me en denk dat ik dit vorig jaar ook zou gedacht hebben. Misschien zou ik als ik in zo'n cursus gezeten had ook zo gereageerd hebben.
En ja ik zie regelmatig paarden die soortgelijk gedrag vertonen. En nu heb ik hier een plek waarop ik hardop mag zeggen dat ik dat triestig vind. (En probeer ik de kinderen en jongeren hier over te vertellen, die staan meer open dan hun ouders, heb ik de indruk.)

Nou Eva, ik hoop dat je tijdens die lessen zo blijft verder doen, want als je de mensen die zo'n cursus volgen (en de leerkracht) al kan doen nadenken, dan denk ik dat alweer X aantal paarden een beter leven krijgen. Is het op één of andere manier niet mogelijk op tijdens die praktijklessen kleine dingen te tonen? Of is daar geen ruimte voor? Want ik ben er van overtuigd dat je met zeer kleine stapjes moet beginnen.
Ik denk ook wel dat de meeste mensen wel een beetje zoals ik ben: stapje voor stapje. En geloof mij: ik neem altijd zeer kleine stapjes bij nieuwe dingen.
En het is ook erg moeilijk als je omgeving er totaal anders over denkt hoor. Want wij (beginnelingen) kunnen niet zo maar vlot weg gefundeerd de uitleg doen, en je wordt dan echt onder tafel gepraat.

In elk geval: DOE ZO VERDER! Blijf erover schrijven (al is het maar om mensen zoals ik te blijven herinneren dat alles anders kan).

Eva Saegerman schreef op woensdag 19 december 2007, 17:18:

Ik wou dat we dat eind al verder waren

Hihi, onze manege is wel bij de KR en die hebben voor LRV geen goed woord over. Er moet tussen beide organisaties een enorm verschil zijn maar we zijn al eens naar wedstrijden gaan kijken van beide, en we zien geen verschil. Maar ook dat zal wel weer aan ons liggen zeker.

Spirithorses schreef op woensdag 19 december 2007, 10:42:

knip

Dit doet deugd om te horen! Mijn instructrice (sinds een jaar) heeft intussen al 100 000 keer gezegd dat ik weeral scheef op m'n paard zit. Ik dacht dat ik een zeldzaam exemplaar was. Maar blijkbaar dus niet! Yes!
(Ik vraag mij alleen af waarom ik dat in de vorige 4 jaar nooit te horen gekregen heb? )
groetjs, Lena

Beste iedereen,

Ik weet niet of het gebruikelijk is om op een forum het volgende te doen, maar ik doe het toch:

IK WENS IEDEREEN VAN HARTE PRETTIGE FEESTDAGEN EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR.

Aangezien ik morgennacht naar warmere oorden vertrek is dit misschien een beetje vroeg, maar tegen dat ik terug ben zijn het vijgen na Pasen :) .

Ik wil jullie ook bedanken voor al de tips en info die ik hier al heb mogen ontvangen. En ben er zeker van dat het volgende jaar nog meer gaat volgen. De paarden zijn er alleszins al beter van geworden (vb. anders zouden ze dit ogenblik op stal staan en nu staan ze nog lekker samen buiten).
Ik ben er zeker van dat zij mijn wensen onderschrijven.

Bedankt, Lena

We zijn tijdens de Kerstvakantie 2 weken op verlof geweest, en intussen al wat bekomen van de Jetlag.
Onze paarden zijn ook op "verlof" geweest, namelijk op pension. Overdag buiten, 's nachts binnen.

Nu: Nexor (17 jaar) is nooit ('t is te zeggen we hebben hem zowat 3 jaar dus wat er vroeger was weet ik niet) een echt aanhankelijk paard geweest. Bijvoorbeeld ook na kennismaking met paarden in de wei langs de zijne, negeert hij die meestal nadien.

Van het pension kregen we te horen dat hij een echt ASOCIAAL paard is. ABNORMAAL dus volgens hun.

Overdag stond hij in een kudde van ongeveer 8 paarden, maar hij stond er blijkbaar nooit bij. Meestal staan paarden bij elkaar in de buurt (zo heb ik ook altijd geleerd), maar hij zou echt helemaal apart staan aan de andere kant van de wei (en die is echt heeeel groot). Pavana (onze merrie en wel zeer aanhankelijk) had een ander boezemvriendje gevonden waar ze altijd bij was.
Het stoorde Nexor dus blijkbaar helemaal niet dat hij alleen was. 's Avonds kregen ze hem ook niet gevangen om binnen te komen, ging in de verste uithoek staan. Maarja, thuis zetten we gewoon alles open en dan loopt hij spontaan naar binnen. (Iets wat ze daar op pension uiteindelijk ook doorkregen.)

Mijn vragen: zijn er paarden die geen kuddegevoel hebben? Of is dit aangeleerd gedrag, foute opvoeding of ...? Want een paard alleen in de natuur heeft toch veel minder kans om te overleven? Thuis is Nexor de dominante, maar in die kudde was een andere merrie dat. In het begin is er blijkbaar wel wat ruzie geweest. Kan dat een reden zijn?

Langs de andere kant: als ik thuis Pavana alleen meeneem dan hinnikt hij toch wel wat af hoor, en is hij een tijdje onrustig. Dat duidt er volgens mij toch op dat hij liever niet echt helemaal alleen is. Of heeft dit er dan weer niks mee te maken?

Jullie zien, weer heel wat vragen (die ik niet had toen hij de eerste 2 jaren 24/24 op stal stond ) waar ik geen antwoord op heb, want in alles wat ik tot hiertoe gelezen heb (niet representatief) staat steevast dat het sociale kuddedieren zijn.

Lena

Gudrun schreef op donderdag 17 januari 2008, 13:00:


Ik had ook al gezegd dat hij misschien 'gepest' werd door de groep, maar ze zeiden dat dit niet het geval was, eerder het tegendeel...


Als ze met hun tweetjes staan is hij degene die het eerst komt.
Hij is nog steeds niet zot van alles wat al gewoon met aanraking te maken heeft. In het begin toen we hem hadden vond hij zelfs borstelen niet leuk (steeds met zijn hoofd schudden, oren plat in de nek enz... hij heeft wel nooit gebeten of gestamp of zo). Nu gaat dit prima met een niet al te harde borstel. In het begin toen we hem hadden kon je ook niet eens aan zijn hoofd komen, hij trok altijd terug. Dit gaat langzaam beter, intussen kan hij wel (meestal) genieten van wat 'massage' achter zijn oren, of in zijn nek. Maar zeker nooit langer dan 3 minuten. En dan nog enkel van mij echtgenoot en mij. Van anderen moet hij weinig weten. Maar soms krijgt hij dan weer zo een kuur van 'blijf van mijn lijf, ik ben chagerijnig'.


Nexor komt echt wel voor zichzelf op hoor.

Ans Jondral schreef op donderdag 17 januari 2008, 13:00:

knip

had ik ook al gevraagd, maar blijkbaar ligt het aan hem...


Het zou geen kwestie zijn van uit de buurt blijven, maar eerder 'als ik hier wil lopen en de anderen niet dan is dat hun probleem'.

Herman schreef op vrijdag 18 januari 2008, 14:03:


Ik dacht dat ik er nog niet aan toe was, maar op deze manier ga ik het straks toch al wel eens proberen op het gazon. Eens kijken wat mijn paarden ervan vinden .

Ans Jondral schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:16:


Ik heb ze in november ook gewoon bij de apotheek gehaald. En 't was geen voorraad of zo, want ik heb er telkens 2 nodig en heeft er steeds maar eentje in voorraad.

Ik knip ook, tot iets boven de koot, wat volgens de meeste paardenkenners in de buurt veeeel te lang is. Vind 't gewoon properder, geen smurie meer onderaan, zeker nu met al die modder.

Enne, ik ben ook aan't proberen van de manen af te blijven. Dit lukt al meer dan een jaar. Onze merrie heeft nu een (naar mijn idee) een prachtige bos lange, dikke manen en ze heeft er (voorlopig) geen last van, hoewel men mij daar wel voor waarschuwde (zou huidaandoeningen in de hand werken????). Die van onze ruin knip ik af en toe wel bij, want hij heeft zeer weinig en dun haar en het trekt op niks als die te lang worden.

Lena

clarissa ruijgrok schreef op maandag 21 januari 2008, 22:20:


Volgens mij heb je het over ONZE merrie. Ik herken dit perfect

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 25 januari 2008, 0:14:

knip

Ik ga dan met veel interesse kijken hoor want...

"Ge" kunt er van zeggen wat "ge" wilt (Belg voor iets hé?): maar ik vind ons Pavana haar wintervacht (voor 't eerst zonder deken) heel schoon (mooi dus). En ik vind het jammer dat er zovelen hun paarden scheren. Ik dacht voorheen ook dat dit het beste was dat je kon doen in de winter tenzij het paard enkel en alleen op de wei staat.

Misschien weet de koningin ook niet beter. En als zij (of is het Zij?) van slechts 1% van de PN principes zou overtuigd raken... dan krijg je volgens mij een revolutie in de paardenwereld. En revoluties veroorzaakt door koninginnen met gezond verstand... Zo zijn er nog niet veel geweest, denk ik.

Dus opsturen maar. Wie weet?

Hoopvolle groetjes,
Lena

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 26 januari 2008, 17:00:


Misschien stom, maar zijn fluovestjes niet te borduren of te bedrukken? 't Valt op, is veilig bij het rijden (al dan niet te paard), volgens mij niet duus (tussen de 3 en 5 euro in de doe het zelf zaak) en je ziet meteen welk paard er al dan niet op reageert.

Mijn slogan moet misschien worden "safety first"???

Groetjes Lena,

Nils Vellinga schreef op maandag 28 januari 2008, 22:01:


Ik vraag er aan mijn man eentje voor mijn verjaardag. Dan kan hij het 'oude' aandoen en ik het nieuwe . (vrouw voor iets hé?)

Hij staat intussen al wat positiever tegen ijzerloos.
Mijn opmerking (om naar zijn reactie te polsen, want het onderwerp is een tijdje niet aan bod gekomen, wegens te grote tegenstelling tussen ons): "Nexor loopt toch nog gevoelig over het grind" beantwoordde hij met "Goh, ik vind dat dat nog heel goed meevalt. Ik denk dat als het zo verder evolueert dat we misschien toch geen ijzers meer gaan nodig hebben."

Moest ik op dat ogenblik op Nexor gezeten hebben, dan was ik er direct vanaf gevallen van verbazing. Verder is hij ook tot de conclusie gekomen dat zijn brokkelhoeven niet erger worden van ijzerloos. Dus dat was ook al een punt in voordeel.

Op goede weg dus,
Groetjs Lena

Ilona Kooistra schreef op woensdag 30 januari 2008, 1:11:


Nou, ik had nooit gedacht dat mijn stokpaardje (veiligheid) zo zou aanslaan! Ik ben er effe perplex van. Ik probeer het in onze omgeving aan iedereen aan te raden (rijden met vestje), maar zonder succes tot nog toe.

Ik vind het vestje tof, al dan niet met smiley en ga dit dus aan mijn echtgenoot vragen voor mijn verjaardag. Hij is namelijk dol op nuttige cadeautjes. Ik ben dol op 'paardencadeautjes', dus dit is de perfecte combinatie.
En als ik iemand tegenkom met zo'n vestje, is het op zijn minst iemand met een open geest wat paarden betreft.

En wat ons betreft... met zo'n vestje kan je toch moeilijk mét ijzers gaan rijden hé. Dus weer een extra motivatie om vol te houden (het gaat na 3 en 6 maanden vrij goed hoor, zo zonder ijzers, en de brokkelhoeven worden er voorlopig ook niet erger van).

Verbaasde groetjes, Lena