Bedankt voor de leuke reacties. Ik ben er ook erg blij mee.
En ja, dit is inderdaad een paardje zoals je ze weinig ziet en ik zal haar zeker koesteren.
Ik weet maar al te goed dat een dergelijk dier niet vanzelfsprekend is.

Ennuh Pien... het zadel heb ik wel weer moeten verkopen. Erg he. Het paste voor geen meter op Hälga. Alles geprobeerd. Maar ze is echt een werkpaardtype en het lag er gewoon beroerd op.
Gelukkig heb ik het voor ong dezelfde prijs hier kunnen verkopen (ietsje minder) .
De barefoot van mijn man ligt er perfect op, dus ga ik ook maar weer terug naar barefoot.
(En dan te bedenken dat ik die van mij een tijd geleden verkocht )

Ze heeft haar oude zadel meegekregen, maar die vind ik ook beroerd op haar rug liggen. Veel te ver naar voren. Geeft ook al aan hoe braaf ze is, anders had ze het zadel allang bij iemand neergepland waar de zon niet schijnt.

wow wat veel reacties weer.

Eerst even iedereen bedanken voor de lieve reacties en leuk dat ik alegrio(of hoe was het ook alweer ) heb kunnen inspireren.

Even speciaal voor Piet... Het klinkt misschien alsof ik veel heb overgeslagen, maar dat is niet zo hoor.
Ik heb eerst het paard naast een opstap laten staan en ben op het zadel gaan hangen. Niet meer dan dat (ben tenslotte meteen na het openen van het topic daarmee begonnen)
Daarna alleen erop gezeten. Stil staand, one rein stop geoefend etc. Van daaruit, weer dagje later, paar stapjes gestapt.. etc etc.
Dus niet zo snel als je misschien denkt. Verre van... menig had mij voor gek verklaard.

En dan de buitenrit. Ik had gewoon het gevoel dat het met dit paard kon. Zonder meer. Maar ik dacht... ik loop met haar naar de straat, kijk hoe ze reageert en als ze rustig is en ik durf het aan, stap ik op. Als het onveilig voelt, stap ik weer af. Heb ik ook tegen mijn man gezegd... ik weet niet of ik rij... misschien loop ik ernaast.
Maar ze was rustig op de weg en toen ben ik erop gestapt. Maar die paniek die dan even ontstaat, is meer een reflex/gewoonte/paniekstoornis.. whatever. Ik heb mijzelf steeds voorgehouden dat ik gewoon af zou stappen als het te ver ging.
Ik zat dus wel buiten mijn comfortzone (en dat is nodig om te leren) maar zou mijzelf zonder meer toestaan om op te stappen.
Maar die paniekreactie ging erg snel over. Daarna was het nog een beetje spannend en toen ging het al heel erg snel goed. En op een moeilijk stukje, waar paard even wat bang werd, merkte ik dat ik gemakkelijk de leiding overnam. Toch het stuk rij-ervaring wat dan weer terug komt.
En nu rij ik dus beiden paarden regelmatig in de wei, maar ik ga niet alleen naar buiten en ik stap alleen , ook in de wei(behalve bijdraven tijdens de buitenrit, maar ook pas toen ik daar klaar voor was... tot die tijd wachtte frans steeds)
Ik werk nu alleen aan mijn zit en aan stukje basis, vooral bij silja, die eigenlijk niets kan.
En dat gaat goed omdat ik weet dat beiden paarden veilig zijn.

Rappa is een ander verhaal. Met haar doe ik wel oefeningen, maar dat ze niet hier blijft is een beslissing die zeer overwogen is genomen. Rappa dient weer te bewegen, liefst in training te gaan, omdat ze juist door haar gebrek in de wei geen poot verzet, dik en verschrikkelijk sjaggie wordt.
Natuurlijk moet de training aangepast zijn (lange teugel werk oa), maar die moet, eenmaal op gang, zomer en winter doorgaan. Anders ben ik in de winter weer terug bij af.
Afgelopen winter was een ramp. Ze stond de hele winter alleen maar bij de stal, ongeacht wat de andere paarden deden, wilde niets en was stront en stront sjagrijnig, ook tegen de andere paarden.
Met voertijd heb ik haar regelmatig behoorlijk de wacht moeten aanzeggen, want ze was bijzonder agressief naar de andere paarden toe.
Nu het weer weer beter is, loopt ze wat meer, maar bij lange na niet zoveel als de andere twee. Ze staat meestal alleen, bij de stal.

En zoals gezegd... dat valt te veranderen door ermee te gaan werken. Maar in de winter zijn we dan weer terug bij af, terwijl de fokster de mogelijkheid heeft dit paard zomer en winter bezig te houden.
En het zijn mensen die ook met haar karakter overweg kunnen. Goede mensen, die echt alleen het beste voor hebben met het paard.
Ze blijft overigens van mij.
Maar ik kan haar hier, met 4 maanden sneeuw en ijs, zoals afgelopen jaar, absoluut niet bieden wat ze nodig heeft. En dat gaat ten koste van het paard.

Yeahhhhh... Proficiat en nog heel erg veel gezonde, leuke, mooie jaren.

oh trouwens om onduidelijkheid te voorkomen... de fokster is niet de vorige eigenaresse.
Paard was verkocht aan een meid die de fokster verzekerde dat ze met het toch wel erg sterke karakter en dosis energie van het paard overweg kon en dat Rappa precies was wat ze zocht. Toen de fokster weer kontact met haar opnam, was ze verhuisd en onvindbaar. Later bleek het paard verkocht en weer verkocht en weer verkocht te zijn.
Toen het paard bij de fokster vertrok, was het kerngezond. Niemand weet wat er is gebeurd, maar ze vind het heel erg dat het allemaal zo is gegaan en is heel erg blij dat ze weer voor haar paard mag zorgen. Het doet er verder voor haar niet toe of Rappa ooit weer rijbaar wordt. Ze wil gewoon dat het paard weer zichzelf wordt.

De keuze is daarnaast ook egoistisch. Ik kan er prima mee overweg, maar met gymnastiseren, ook met de clicker, is ze zeer heftig. Meer dan ik momenteel kan hanteren. Daar komt ook een stuk moeheid bij aan deze problemen, na Toontje met zijn kanker en Amber met haar autistische gedrag en ernstige lichamelijke klachten. En daarna weer Tommy die ingeslapen moest worden omdat de aangeboren afwijking in zijn gewrichten hem dusdanig parten ging spelen toen hij volwassen werd, zodat hij bijna niet meer kon lopen. En het 'uit huis' plaatsen van Billy, die enorm treurde over Tommy en IR bleek te hebben (staat nu dus bij een andere IR shet en gelukkig gaat het goed met hem)

Gewoon zat aan de problemen en weer met de problemen van een ander opgescheept te zitten (daarmee bedoel ik dus de problemen van degene die Rappa kapot hebben gereden)
Ophikkend tegen de wetenschap dat ze moest gymnastiseren/aan het werk moest om zich goed te voelen en dat zomer en winter moest doen, zonder dat ik daarvoor de mogelijkheid heb. En dus met de problemen in hantering.

Desondanks zou ik haar nooit verkopen. Omdat maar weinig mensen een dergelijk paard iets kan bieden. En omdat zo'n paard snel wisselbokaal wordt.
Maar daarom ook blij met de vraag van de fokster of zij de zorg mocht overnemen.

Bovendien was Silja de dupe van haar agressie met voeren savonds. Ik verdenk silja ervan dat ze nachtblind wordt en ze durfde niet te komen eten snachts. Ik hing de netten savonds heel ver uit elkaar, maar moest haar gaan halen en vervolgens opletten dat Rappa haar niet weer aanviel. Ze zag dat niet aankomen. Heel wat paniek meegemaakt.
Dus tja... dat dat nu voorbij is, daar ben ik ook al niet rouwig om.

Dus ja... de motieven zijn niet alleen tgv het paard, ook al telt het mee. Ik heb zeker ook mijn eigen motieven en ontken die ook niet.

Piet schreef op zondag 1 mei 2011, 11:06:


Nee, dat doe ik op mijn leeftijd met mijn gebrekkige knoken liever niet meer.
Paard wat bang is of moeilijk doet of zo... blijf ik ook echt nie opzitten.

Yvonne Krikke schreef op maandag 2 mei 2011, 13:36:


Ben ik wel mee bekend, maar heb er niet zoveel mee.
Ik denk dat de manier waarop ik het nu oplos, gewoon stapje voor stapje, vanzelf verbetering brengt.
Als je bedenkt dat ik eerst niet eens op durfde te stappen en nu op allebei de paarden stap, ook al is het alleen voor wat stapoefeningen en merk dat ik de lat, millimetergewijs, onbewust, steeds iets hoger leg, denk ik dat ik er wel kom.

Dat klinkt harstikke goed. En ach... in menig land zullen ze toch al denken dat die hollanderkes een beetje maf zijn, dus dat zwembad... moet kunnen.
Komt er ook een springplank bij?

Is Maya trouwens wel ingereden? Heb ik eigenlijk niet begrepen
Gaaf als je bitloos kunt invoeren daar...

Leuk allemaal

ik ben de kluts kwijt.
Dit topic is wrs een vervolg op iets anders? Maar waarvan?
Waar is het begin van deze discussie?
Lijkt me best het lezen waard, maar dan moet ik eerst het begin zien te vinden.

hehe warrig, maar ik heb het een beetje gevonden. Maar het is een hele oude discussie, zag ik,. Snap niet hoe die opeens bovenaan het lijstje komt te staan bij mij.
Nja... doet er niet toe. Heb hem gelezen (voor zover ik kon vinden)

Goed, ik durf weer op mijn paarden te gaan zitten, maar nu kom ik op het volgende.
Mijn boomloze zadel ligt niet stil. Geen enkel zadel ligt stil.
Nu is mijn paard scheef, rond en zonder schoft, dus dat speelt mee, maar... het zadel zakt alleen naar links en ik moet de conclusie trekken dat ik zelf ook naar links zak
(nou ja, zoiets dus )
We zijn dus allebei zo scheef als een wokkel.

Nu lees ik (al langer) alles wat los en vast zit over rijden/zit etc.
Ik volg oa een topic op bokt over klassiek dressuur. Niet omdat ik allerlei moeiljke dressuuroefeningen wil doen, maar omdat er veel goede aandachtspunten in zitten en er valt natuurlijk altijd veel te leren

Tegelijkertijd lees ik ook over westernrijden, want het rijden met losse teugel spreekt mij aan. Is ook handig, want we willen deze zomer (als het zadel eindelijk stabiel ligt) veel buiten rijden en het terrein is hier vaak wat moeilijker.
Bovendien wil ik uiteindelijk graag mijn paard met 1 hand rijden, want ik heb in mijn kop gehaald om komende winter silja als handpaard mee te nemen.
Althans... dat ligt in de planning. Vooral in de winter lukt het frans vaak niet om te rijden en dan kan ik haar toch beweging geven.
Bovendien kan ik dan ook alleen naar buiten. Momenteel geen optie omdat sil volledig in paniek raakt als ze alleen achter blijft en dwars door de omheining breekt.

Maar goed... terug naar mijn punt... sufgelezen kom ik bij veel verschillende visies op de zit.
De dressuurvisie is het kaarsrechte, iets holle ruggetje. Een fysiotherapeut legde het uit met hulp van een wervelkolom en liet zien dat er dan meer beweging mogelijk was in het bekken, waardoor je beter mee kon gaan in de beweging en met de zit subtiele signalen kon afgeven,
Ik probeer het uit op de stoel en inderdaad... met een kaarsrechte, iets holle rug, kan ik mijn bekken alle kanten uit bewegen, Verder naar achteren kan dat niet.

parelli zegt: niet op de zitknobbels zitten, want dat zorgt voor te veel druk. Net erachter zitten is beter en stabieler.

Ik leerde vroeger dus op de zitknobbels zitten, want die heb je daarvoor gekregen.

Nu zat ik net aan de hand van het vossenverhaal van Pien op haar site te smurfen, en zag dat zij in de zitles ook het zitten net achter de zitknobbels aanraadt, en ook dat klinkt logisch,

Nu ben ik dus confused.
Ik heb toch heel wat uurtjes op een paard gezeten in mijn leven, maar lijk steeds minder te weten. En wat erger... vaak worden zeer logische goed onderbouwde argumenten gegeven voor tegengestelde beweringen.

Misschien probeer ik te veel te leren. Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Hoe zit dat nu met die zit? Wat is jullie mening?
En hoe leer ik mijzelf om iig recht te zitten, want ik heb geen spiegels in de wei
(probeer er wel in de dagelijkse dingen op te letten. Méééén... ik ben echt scheef.

Ik ben ook bekend met het probleem.
Jarenlang zwerfkittenopvang gedaan en in asiel gewerkt. Wordt je niet vrolijk van. We leven in een wegwerpmaatschappij.

Ha, dus wel herkenbaar hier en daar.

Christel werkt dus met meerdere houdingen. Ik vind dat eigenlijk beetje onpraktisch, maar dat kan best aan mij liggen.
Ik probeer gewoon een duidelijke weg te vinden in het huidige woud van alle dingen die je 'moet' doen.

Maria... Marijke doet academisch rijden, (net als BB) en dat is niet hetzelfde als klassieke dressuur. (al noemen ze het wel zo) Dat zij verder een prettige manier van presenteren heeft, klopt wel.
Maar ook aan AR zitten de nodige haken en ogen als je het vergelijkt met KR
Zij heeft overigens ook meer de klassieke zithouding, voor zover ik weet
(ben tijdje lid geweest van haar site)

Wat je andere link betreft... ik zie tegenwoordig massa's lesgevers passeren met alle mogelijke namen en ik sta daar tegenwoordig erg behoudend tegenover.
Van alle mensen achter al die fantastische namen, zijn er heel wat met maar weinig achtergrond en ik word veelal door het gevoel beslopen dat er dankbaar gebruik wordt gemaakt van de toenemende onzekerheid van de mensen omdat je zo verschrikkelijk overspoeld wordt met info over hoe het moet.

En omdat al die mensen stuk voor stuk weer hun eigen ideeen en visies hebben, wordt het er niet gemakkelijker op.
Temeer niet omdat niet al die ideeen en visies werkelijk op de dagelijkse praktijk en nuchter verstand gestoeld zijn.

Ah gedverdemme, weer zo'n zieke idioot
Doodmisselijk wordt je van zoiets.

Ja, niet echt in de buurt nee.
Ik weet inderdaad dat een paard erg reageert op scheve zit en dat niet alleen... het is ook niet goed voor de belasting van de gewrichten van het paard en moeilijk communiceren.

Klassieke dressuurzit
http://www.youtube.com/watch?v=TJlIHQu5q-E&feature=relmfu
met uitleg waarom op die wijze zitten vanaf 3..43
(ik weet dat hier met sporen en zweep en bit wordt gereden, maar de discussie betreft nu even puur de zit)

Antoine de Both is overigens ook niet klassiek. Net zo min als Marijke of Bent.
In alle gevallen zijn er delen uit de dressuur genomen, in Antoines geval om paarden te corrigeren (hij werkt ook veel met de zit) en in Marijkes/Bent situatie om hapklare brokken te serveren.
Klassiek dressuur werkt volgens het scala en is niet in losse oefeningen te verdelen.
Het is een jarenlange opleiding van het paard. Anja Beran, Philipp Karl en Klimke zijn o.a. mensen die klassiek dressuur doen.

Maar voor de discussie doet dat allemaal niet echt ter zake.

Bij dressuurzit wordt gestreefd naar de zit zoals in het filmpje met de reden die aan het eind wordt genoemd en niet onlogisch klinkt (als je het even uitprobeert)

Ik leerde vroeger op de zitknobbels zitten omdat holle rug als kwetsbaar werd gezien met rijden
Klinkt ook logisch

Uitleg van parelli en Pien om vlak achter de zitknobbels te zitten, klinkt ook logisch.

Dus tja...
Beetje lastig allemaal.

Overigens... tips voor een betere zit (als ik er eindelijk aan uit ben wat het dan moet worden) zijn welkom-

ik kan de link niet openen?