Eva Saegerman schreef op zaterdag 4 april 2009, 15:00:
> Els Kleverlaan schreef op zaterdag 4 april 2009, 14:57:
>
>> Eva Saegerman schreef op zaterdag 4 april 2009, 13:55:

> een mogelijkheid is dat we hem en de andere paarden op een
> weiland zetten waar bijna geen gras meer op staat (maar is dat
> dan net niet risicovoller gezien gestressed gras?) én voordroog
> geven
Tja, dat maakt het nóg moeilijker.
Punt is, dat je bij een shetlander (en de meeste koudbloeden) heel erg op moet passen met snel afvallen. En dat gaat gebeuren als je hem minder (misschien maar de helft?) voert. Het vet mobiliseert dan en komt min of meer in klonters in het bloed terecht, met alle gevolgen van dien.
Gestrest gras is, voor zover ik weet, nog slechter dan lang gras. Zit naar verhouding meer suikers in.
Ik heb geen idee hoe het met de suikers in voordroog zit, maar daar zou ik eerder voor kiezen dan voor gras op dit moment. Door de vorst/kou 's nachts en het goede weer overdag is gras nu m.i. echt niet gezond voor een bevangen pony.
Onze Willem is ook heel snel bevangen van het voorjaarsgras. Onze fjorden krijgen dan nu ook nog steeds hooi. Ze gaan 's middags twee uurtjes het land op en that's it. Mocht ik het idee hebben dat Willem wat stijver wordt, gaan ze helemaal het land niet meer op.
Waar ze de rest van de tijd lopen is gewoon helemaal geen gras. Het voelt soms wat zielig, hoor, maar het is voor Willem gezonder.
Groet, Els.