Christel Provaas schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 7:12:


Mee eens, paard is duidelijk scheef (links gebogen). Ben daar mee bezig.
Maar ik probeer t te snappen hoe t precies werkt...

Ha, even een reactie op het weblog.
Leuk weer eens van Esther van Lennep te horen.
Je zult zeker redenen hebben om hier niet meer te schrijven.
Maar ik ben wel nieuwsgierig hoe het gaat met Maike, Namkje en Thecla hoor!!!

joop schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 12:00:


Toch niet Letje. Het enige dat je moet doen is echt contact maken met het paard en duidelijk maken dat je interessant bent om aandacht aan te geven.
Die lichaamstaal kennen ze al, hoeven ze niet te leren.


Iedereen die iets met een paard wil zal moeten leren om echt naar het paard te kijken en er contact mee te maken.
Dat betekent dat je ook op het paard reageert op de goede manier, zodat het paard voelt dat er contact is.
Zoiets kan binnen seconden gepiept zijn, als je het goed doet!
Niet het paard moet iets leren, maar jij als mens. Omdat wij helemaal niet meer gewend zijn aan het communiceren via lichaamstaal en ons vaak niet bewust zijn van de bewegingen die we met ons lichaam maken.

Met methoden als clickeren en Parelli kan je dit basiscontact omzeilen, je hebt dan een nieuwe 'taal' waarmee je communiceert en die moet het paard eerst leren, inderdaad.
Eigenlijk een onnodige omweg. Nodig omdat wij niet meer in staat zijn om op een natuurlijke, lichamelijke manier te communiceren.

Marianne Gomes schreef op zondag 14 augustus 2011, 8:39:



Ha Marianne, dit sluit helemaal aan bij wat ik in mijn vorige bericht schreef, over het beleren van jonge paarden met lichaamstaal...


Heeft niet persé te maken met de band met de mens hoor.
Ik heb in Drenthe in een natuurgebied Exmoor ponies gezien die een enorm terrein ter beschikking hadden.
Maar je kon ze altijd vinden op één klein stukje, waar ze het gras hadden kort gegeten en steeds weer dat korte gras verder afknabbelden.
Dat vonden ze duidelijk lekkerder dan het lange gras dat op de rest van het terrein stond..
En behoefte om eens een flink eind te gaan wandelen hadden ze kennelijk ook niet .

Nils Vellinga schreef op zondag 14 augustus 2011, 10:40:


Zou er geen allergische reactie kunnen zijn ontstaan op de vrucht of de zwangerschaps hormonen?
Komt toch ook bij mensen vaak voor dat het lichaam van de aanstaande moeder apart reageert op de zwangerschap...

Marianne Gomes schreef op maandag 15 augustus 2011, 14:21:


Haha Marianne,
Ik scroll jouw berichten (en die van anderen) ook wel eens door hoor. Ook de berichten van de 'oude garde' hoor!
Er wordt hier ZO veel geschreven, dan moet je wel selectief zijn.
Probeer wel altijd even de essentie van een bericht mee te krijgen via 'diagonaal' lezen.
Maar soms zelfs dat niet. Er is meer te doen in het leven dan PN-forum lezen

Nils Vellinga schreef op zondag 14 augustus 2011, 10:40:


Hé Nils,
Was het de eerste keer, of had je dit al eerder gehad?

Tjee wat een ingrijpende belevenis!
Veel sterkte met het verwerken!
Hoop dat Player hier goed door gaat komen!

Toen mijn Haf overleed, stond ze samen met mijn andere paard, en verder geen paarden in de omgeving. Mijn Arabier kan absoluut niet alleen zijn, raakt dan zo in paniek dat ze door de draad kan gaan.
Ik heb ze de nacht na het overlijden bij elkaar gelaten, dus de Arabier bij de dode Haf. Geen enkele paniek, Arabier voelde zich ook bij de dode Haf op haar gemak.
De dag erna heb ik de Arabier naar vrienden met paarden gebracht en nadat de Rendac was geweest is ze terug gekomen met één van zijn paarden, tijdelijk, totdat er een ander maatje was voor mijn Arabier.

Myriam schreef op maandag 22 augustus 2011, 18:35:


Leg uit!
Heb je huiswerk mee gekregen van Josepha?
En hoezo a-sociaal gehouden? Moeten ze in een grotere kudde dan? Of bij jij asociaal tegen ze?

Myriam schreef op maandag 22 augustus 2011, 22:58:


Ja, daar zeg je wat! Wordt toch vaak vergeten. Als paarden van nature al op hele kleine bewegingen van jouw lichaam kunnen reageren, dan is het echt wel zaak om je bewust te worden van al je bewegingen...
Ook van de bewegingen die je onbewust maakt .


Je denkt dat ze vroeger veel alleen gestaan heeft? Of komt ze gewoon uit een asociale familie ?
Weet je iets van haar geschiedenis?

Myriam schreef op woensdag 24 augustus 2011, 16:12:


Ja, denk ik zeker: door jou te spiegelen wordt ze een stuk socialer!


Dat je haar niet weer gelijk te veel gaat voeren, bedoel je..? Je kunt ook TE sociaal zijn, hè


Ja, ik ben, eindelijk, weer voorzichtig aan het rijden. Gaat tot nu toe goed, ik kan langzaam opbouwen. Heb vandaag voor het eerst wat langere stukken gedraafd. Maar alleen op links, want rechts kreupelt ze behoorlijk.
Haar enorme scheefheid blijft een probleem, maar ik doe m'n best om haar recht te krijgen.
(En mezelf!!...
Want anders denkt ze dat ik met mijn lichaamstaal aan haar vraag om zo scheef te lopen, hè, da's paardenlogica )

joop schreef op vrijdag 15 juli 2011, 19:18:


Ik kom nog even terug op dit onderwerp, kreeg namelijk van iemand de volgende link:
http://www.lymenatuurlijkgenezen.nl/
Misschien interessant voor deze of gene...

Even mijn verhaal kwijt:

Ik werk in de thuiszorg, en moest vervangen voor een collega.
Kwam bij een 45 jarige cliënte met een ziekte waardoor ze nogal werd beperkt in haar mogelijkheden: slecht lopen, uitval van diverse functies, hart- en longproblemen e.a.

Pfff, kwam daar en herkende van alles van bij een vroegere vriendin die aan Lyme is overleden (omdat de diagnose te laat gesteld was om er nog iets aan te kunnen doen).
k Vroeg haar of ze misschien ooit door een teek gebeten zou kunnen zijn....?
Antwoord: ze had zelfs zo'n rode kring in haar hals gehad, maar de HA had gezegd dat mensen wel vaker rode vlekken in hun hals hadden ...

Blijkt dat de HA haar niet serieus neemt, denkt dat ze psychisch niet in orde is, en vindt dat ze naar het Riagg moet voor behandeling. Mw wil dit niet, zegt dat het een lichamelijk probleem is.

Intussen loopt ze in het ziekenhuis bij longarts, hartspecialist en neuroloog.
In een MRI-scan is gebleken dat er veel aantasting is van de myeline-schedes in de hersencellen, waardoor veel hersenbeschadigingen (vandaar de uitval van allerlei functies).
Pffff...
Toch is de conclusie van Lyme NIET getrokken!
Ik snap hier totaal NIETS van.
Ben er van overtuigd dat ze Lyme heeft in een vergevorderd stadium en dat ze niet lang meer te leven heeft als er niets aan wordt gedaan (als het al niet te laat is).
Pfff.... In wat voor idiote wereld leven wij eigenlijk

joop schreef op zaterdag 27 augustus 2011, 15:42:


Mijn eerste reactie was een advies aan deze vrouw: ga naar een andere huisarts. Al was het maar voor een second opinion. Heb haar aangeboden haar waar mogelijk te ondersteunen.
Ze heeft daar (nog) niet op gereageerd.
Heb binnen de organisatie waar ik voor werk contact gezocht met degene die boven mij staat in verantwoordelijkheid, maar heb nog niets teruggehoord (kreeg haar niet aan de telefoon en heb ingesproken en gemaild).

Ben nu van plan om komende week maar gewoon contact te zoeken met de betreffende huisarts en mijn verhaal (inzicht op grond van ervaring) te vertellen.
Ik hoop dat ik dat tactisch genoeg zal kunnen doen, want ik wijs haar wel op een hele grove fout....