Florrtje schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:52:


Ik had geen commentaar op jouw stijl hoor Florrtje, Ik had enkel een toelichting bij het kunnen van Safran, omdat er anders hier vele mensen gingen denken dat jij hem dit allemaal op jouw manier aangeleerd had. En dat is natuurlijk niet zo. Wat niet wil zeggen dat ik niet sta te popelen om het eerste paard dat jij volledig eb alleen op die manier (zonder sporen dan) opgeleerd hebt, want dat moet prachtig zijn om te mogen aanschouwen. Dan sta ik alvast op de eerste rij.
Wat ik achteraf gezegd heb tav Emma, had daar niets mee te maken. En eigenlijk wilde ik haar daar zelfs die dag nog zelf over aanspreken omdat het mij en zelfs mijn echtgenoot echt overviel. Maar jullie waren richting kasteel vertrokken en na ons pintje zijn wij terug naar huis gegaan. Ik hoop dat ik nog beelden van je mag verwachten in de toekomst. Nog veel plezier met saffran. Cindy

muiske89 schreef op maandag 26 oktober 2009, 22:01:


Neen, je praat niet tegen de muren, maar je slaat veel te wild om je heen. Ik vind je niet dom of weet ik wat, maar ik zeg gewoon dat ik heel erg hard geschrokken was omdat ik van jou een reactie zag die ik nooit verwacht zou hebben aan de hand van filmpjes die ik vorig jaar van jou gezien heb.
Die twee paarden waren even gestrest idd, waarom heb ik niet gezien dus daar verzin ik niets bij. Dat doet ook niets aan welke twee reacties daarop volgden omdat hij niet nog eens wilde liggen; en die beste, zou ik anders hebben aangepakt. vide supra.
Goed dat Jodi zijn wonde dicht is, vind het een kanjer van een paard. Wat betreft de kennis van 1 jaar diergeneeskunde: dan kom je niet veel verder dan chemie, etnografie, natuurwetenschappen, beginselen anatomie, embryologie en nog van die saaie vakken. Een wonde opfrissen en verzorgen komen daar dan nog niet aan het bod neen, daar moet je 6 jaar over doen. Maar het is nochtans allemaal niet zo moeilijk. Soit de reden waarom Jodi niet bitloos? Dat was Koert zijn beslissing en Koert is nog niet echt een vree ervaren ruiter. Koert kende Jodi ook nog niet echt goed, maar zijn eigen paard kon niet mee doen wegens een intra-articulaire blessure.
Er waren er nog die niet zonder bit reden ... dat is hun keuze, niet de mijne.
Mijn paarden hadden er geen in en dat is waar de wereld begint te veranderen: nl. bij jezelf.
Ik had op het stuk mijn paard ook makkelijk kunnen forceren op een bepaald moment ... wat deed ik? Ik ging niet tegen hem in, omdat hij anders strest en ontploft (nochtans dan krijg je wel een mooie capriool) en ik weer terug bij af ben wat betreft zijn vertrouwen in mij. Ik heb toen "seutig" besloten om de "makkelijkste" en minder spektaculaire weg richting de coulissen op te zoeken en niemand heeft gemerkt dat er iets misliep.
Leer van kritiek, dat doen wij allen en we worden er alleen maar 'rijker' van.

Spirithorses schreef op maandag 26 oktober 2009, 22:07:


OOOOOh Pien, stouterd!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 oktober 2009, 22:41:


Er zullen hier altijd harde woorden vallen. Dat is typisch PN. Maar leren we van elkaar of niet? Met filmpjes en foto's van onbekenden ben ik gewoon altijd voorzichtiger omdat je idd geen totaalpakket meekrijgt. En dan krijg je soms onterechte ooooooh's en wauws ... alles ziet er altijd zo prachtig uit, maar ... Met filmpjes en foto's van mensen en paarden die je wel kent, kan kritiek juist die mensen verder op weg helpen. Daar leert iedereen van.
Laat het nu voor mij prachtig zijn, als jij jouw paard verzameld krijgt met de raad die Eddy je meegeeft. Dat zou een mooie prestatie zijn, denk ik dan. Van mij hoeft het allemaal niet spektaculair te zijn hoor. De kleine dingen op de juiste manier

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 22:43:


en ook datgene wat eddy zegt. Op de grond, onder het zadel, zelfs aan de lange teugel

Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 11:02:


Hey waarom ervaar jij druk van buitenaf? Jij en jouw paard, daar draait het toch om. Je hoeft daarbij geen rekening te houden met wat anderen denken. Waarom zou je dat doen? Ik heb allesinds geen gevoel dat ik me moet bewijzen tov anderen omdat ik het bitoos doe. De enige waar tegenover ik me moet bewijzen dat ik hun vertrouwen waard ben, ongeacht wie er bij me staat of voor wat een publiek ik ook sta, ... is tegenover mijn eigen paarden. Want hen zie ik en verzorg ik dagdagelijks. Het zijn zij die samen met mijn gezin mijn leven de moeite waard maken. De rest lap je toch gewoon aan je laars. Ze zien het zo ook wel dat het anders kan. Diegene die het zien willen, althans.

Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 16:35:


Oh ja, dat stadium dat is de fase dat je liever zwijgt over je eigen kunnen en kennen op dat gebied. Die herken ik. Ik heb natuurlijk wel een beetje het voordeel van mijn job, maar onder vrienden kan dat wel eens moeizaam verlopen zulke gesprekken. Dan haak je weleens af.

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 17:07:


Wat ben jij nou over mij aan het vertellen, meid? Ik heb hem enkel voor dat ie aan het werk moest op zondag die wonde schoongezet, ontsmet, dood weefsel eraf geknipt en er een verband opgezet omdat hij ging rondsjokkelen in de piste. Ik heb helemaal niets zafkes, en nog andere verbandjes daarop gesmeerd noch gezet. Doe eens even normaal zeg, en vraag aan Koert wat hij er allemaal mee gedaan heeft. Jodi was niet mijn verantwoordelijkheid. Ik sta echt niet te popelen hoor om tijdens mijn verlof wondjes te verzorgen als de mensen mij niets vragen. Kunnen ze zelf toch? Eerst alles met eigen ogen waarnemen, en dan meningen vertellen. Van horen zeggen of denken ... dat volstaat niet. Niet in de echte wereld.

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 19:01:


T'zit goed meid, ik dacht dat je bedoelde dat je niet wist of je wel de juiste persoon op dit forum hier had, wetende dat ik de eerste zorgen had toegediend. Jij bedoelde blijkbaar dat je niet wist wie die wonde ganse week verzorgd had. Ik niet dus, enkel maar de eerste dag voor dat hij gereden werd.
Dus ... wees welkom. Je andere post was een zeer moedige, hoor. respect daarvoor.

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 19:36:


Florrtje ... ik heb het hier al privé met Emma over gehad.
Waarom wordt A MA ZOn hier nu te pas en te onpas gebruikt? Ik ben een extern lid, een vriend. Hebben die mensen hier iets over jullie op het forum geschreven? Neen dat was ik. En neen ik ga met mijn paarden om op een bitloze, ijzerloze en zeer respectvolle manier om. Want daar begint het allemaal bij jezelf. En het siert een mens om geen anderen die hier niets mee te maken hebben mee te betrekken. Ik weet heel goed wie Safran ingereden heeft. En dat was maar 1 Amazoner! Niet allemaal (ze zijn ook allemaal niet dezelfde qua gedachtengoed, kennis en ervaring). Het was wel de harste onder hen. En niet zo'n verre familie van Thomas. Hij kwam niet van bij A MA ZON maar bij van Thomas vader, of niet? Het zal wel zijn dat die mensen ogen trokken, want die hebben het jaren anders mogen/moeten aanschouwen. Ze zijn ontzettend blij voor Safran. Ik krijg the creeps van dat om ter hardste met modder smijten. Je moet goed weten wat je zegt en over wie ... en niet zo maar van horen zeggen. Er begon ooit eens een verhaal dat van oor tot oor ging, zacht fluisterend en dat begon met: ik ging naar de bakker en ik kocht een brood. Wedden dat de 100ste persoon te horen kreeg dat hij naar de lidl ging en kip curry kocht.
Dit is nu eens het laatste wat ik hierover gezegd heb, want er worden mensen bij betrokken die dat niet verdienen en die er nog geneens weet van hebben en zich al helemaal niet kunnen verdedigen.

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 21:17:


Deze mail siert je. De uitdrukking is perfect

Piet schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 21:23:


Ik berust erin dat deze dames daar in zullen slagen. Het feit dat ze hiereen komen bewijst dat ze op zoek zijn om nog meer te bereiken met heel minder wat betreft hun samenwerking, vertrouwensband en de eenheid die ze voelen met hun paarden. We jagen ze zeker niet onmiddelijk weg, itt. Maar ik ben allergisch aan bepaalde reacties die niet correct zijn en als vuilspuiterij gebruikt worden ter verdediging. Tenzij ze daadwerkelijk zelf waargenomen zijn. Vandaar ook mijn reacties. Dit zal van alle betrokken kanten niet meer voorvallen, dat is inmiddels privé uit de doeken gedaan.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:28:


(dat weet ik ... is ook al netjes gepasseerd trouwens)

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 16:32:


Eerst eens op de grond proberen en op cue zetten? En als dat lukt voor enkele passen zonder protest. Op cue met een ruiter erop en jij als begeleider. Slechts één pasje en belonen. En zo verder opbouwen. Of had je dat al gedaan? Paard is gezond veronderstel ik.

Trudy schreef op donderdag 29 oktober 2009, 0:37:


Ik beaam dat je voor zoiets ook niet naar een zweep moet grijpen. Een zweep als aanwijsstokje kan nog in mijn ogen (gebruik ik ook af en toe beken ik), maar als een mens er zeer dwingend mee omgaat omdat hij ongeduldig wordt of mee gaat kletsen om voor het eender welke reden, dat keur ik niet goed. Als jij dan op de grond er bij staat Piet, spring je even op en neer ... daar schrikt ie even van en hij komt weer recht. Al zou de ruiter of begleider het moeten zien aankomen en het een stap voor moeten zijn.